1. ഞാന് ശാരോനിലെ പനിനീര്പുഷ്പവും താഴ്വരകളിലെ താമരപ്പൂവും ആകുന്നു.

1. [SHE SAID] I am only a little rose or autumn crocus of the plain of Sharon, or a [humble] lily of the valleys [that grows in deep and difficult places].

2. മുള്ളുകളുടെ ഇടയില് താമരപോലെ കന്യകമാരുടെ ഇടയില് എന്റെ പ്രിയ ഇരിക്കുന്നു.

2. But Solomon replied, Like the lily among thorns, so are you, my love, among the daughters.

3. കാട്ടുമരങ്ങളുടെ ഇടയില് ഒരു നാരകംപോലെ യൌവനക്കാരുടെ ഇടയില് എന്റെ പ്രിയന് ഇരിക്കുന്നു; അതിന്റെ നിഴലില് ഞാന് അതിമോദത്തോടെ ഇരുന്നു; അതിന്റെ പഴം എന്റെ രുചിക്കു മധുരമായിരുന്നു.

3. Like an apple tree among the trees of the wood, so is my beloved [shepherd] among the sons [cried the girl]! Under his shadow I delighted to sit, and his fruit was sweet to my taste.

4. അവന് എന്നെ വീഞ്ഞുവീട്ടിലേക്കു കൂട്ടിക്കൊണ്ടുചെന്നു; എന്റെ മീതെ അവന് പിടിച്ചിരുന്ന കൊടി സ്നേഹമായിരുന്നു.

4. He brought me to the banqueting house, and his banner over me was love [for love waved as a protecting and comforting banner over my head when I was near him].

5. ഞാന് പ്രേമപരവശയായിരിക്കയാല് മുന്തിരിയട തന്നു എന്നെ ശക്തീകരിപ്പിന് ; നാരങ്ങാ തന്നു എന്നെ തണുപ്പിപ്പിന് .

5. Sustain me with raisins, refresh me with apples, for I am sick with love.

6. അവന്റെ ഇടങ്കൈ എന്റെ തലയിന് കീഴെ ഇരിക്കട്ടെ; അവന്റെ വലങ്കൈ എന്നെ ആശ്ളേഷിക്കട്ടെ.

6. [I can feel] his left hand under my head and his right hand embraces me! [Deut. 33:27; Matt. 28:20.]

7. യെരൂശലേംപുത്രിമാരേ, വയലിലെ ചെറുമാനുകളാണ, പേടമാനുകളാണ, പ്രേമത്തിന്നു ഇഷ്ടമാകുവോളം അതിനെ ഇളക്കരുതു, ഉണര്ത്തുകയുമരുതു.

7. [He said] I charge you, O you daughters of Jerusalem, by the gazelles or by the hinds of the field [which are free to follow their own instincts] that you not try to stir up or awaken [my] love until it pleases.

8. അതാ, എന്റെ പ്രിയന്റെ സ്വരം! അവന് മലകളിന്മേല് ചാടിയും കുന്നുകളിന്മേല് കുതിച്ചുംകൊണ്ടു വരുന്നു.

8. [Vividly she pictured it] The voice of my beloved [shepherd]! Behold, he comes, leaping upon the mountains, bounding over the hills. [John 10:27.]

9. എന്റെ പ്രിയന് ചെറുമാനിന്നും കലകൂട്ടിക്കും തുല്യന് ; ഇതാ, അവന് നമ്മുടെ മതിലക്കു പുറമേ നിലക്കുന്നു; അവന് കിളിവാതിലൂടെ നോക്കുന്നു; അഴിക്കിടയില്കൂടി ഉളിഞ്ഞുനോക്കുന്നു.

9. My beloved is like a gazelle or a young hart. Behold, he stands behind the wall of our house, he looks in through the windows, he glances through the lattice.

10. എന്റെ പ്രിയന് എന്നോടു പറഞ്ഞതുഎന്റെ പ്രിയേ, എഴുന്നേല്ക്ക; എന്റെ സുന്ദരീ, വരിക.

10. My beloved speaks and says to me, Rise up, my love, my fair one, and come away.

11. ശീതകാലം കഴിഞ്ഞു; മഴയും മാറിപ്പോയല്ലോ.

11. For, behold, the winter is past; the rain is over and gone.

12. പുഷ്പങ്ങള് ഭൂമിയില് കാണായ്വരുന്നു; വള്ളിത്തല മുറിക്കുംകാലം വന്നിരിക്കുന്നു; കുറുപ്രാവിന്റെ ശബ്ദവും നമ്മുടെ നാട്ടില് കേള്ക്കുന്നു.

12. The flowers appear on the earth; the time of the singing [of birds] has come, and the voice of the turtledove is heard in our land.

13. അത്തിക്കായ്കള് പഴുക്കുന്നു; മുന്തിരിവള്ളി പൂത്തു സുഗന്ധം വീശുന്നു; എന്റെ പ്രിയേ, എഴുന്നേല്ക്ക; എന്റെ സുന്ദരീ, വരിക.

13. The fig tree puts forth and ripens her green figs, and the vines are in blossom and give forth their fragrance. Arise, my love, my fair one, and come away.

14. പാറയുടെ പിളര്പ്പിലും കടുന്തൂക്കിന്റെ മറവിലും ഇരിക്കുന്ന എന്റെ പ്രാവേ, ഞാന് നിന്റെ മുഖം ഒന്നു കാണട്ടെ; നിന്റെ സ്വരം ഒന്നു കേള്ക്കട്ടെ; നിന്റെ സ്വരം ഇമ്പമുള്ളതും മുഖം സൌന്ദര്യമുള്ളതും ആകുന്നു.

14. [So I went with him, and when we were climbing the rocky steps up the hillside, my beloved shepherd said to me] O my dove, [while you are here] in the seclusion of the clefts in the solid rock, in the sheltered and secret place of the cliff, let me see your face, let me hear your voice; for your voice is sweet, and your face is lovely.

15. ഞങ്ങളുടെ മുന്തിരത്തോട്ടങ്ങള് പൂത്തിരിക്കയാല് മുന്തിരിവള്ളി നശിപ്പിക്കുന്ന കുറുക്കന്മാരെ, ചെറുകുറുക്കന്മാരെ തന്നേ പിടിച്ചുതരുവിന് .

15. [My heart was touched and I fervently sang to him my desire] Take for us the foxes, the little foxes that spoil the vineyards [of our love], for our vineyards are in blossom.

16. എന്റെ പ്രിയന് എനിക്കുള്ളവന് ; ഞാന് അവന്നുള്ളവള്; അവന് താമരകളുടെ ഇടയില് ആടുമേയക്കുന്നു.

16. [She said distinctly] My beloved is mine and I am his! He pastures his flocks among the lilies. [Matt. 10:32; Acts 4:12.]

17. വെയിലാറി, നിഴല് കാണാതെയാകുവോളം, എന്റെ പ്രിയനേ, നീ മടങ്ങി ദുര്ഘടപര്വ്വതങ്ങളിലെ ചെറുമാനിന്നും കലകൂട്ടിക്കും തുല്യനായിരിക്ക.

17. [Then, longingly addressing her absent shepherd, she cried] Until the day breaks and the shadows flee away, return hastily, O my beloved, and be like a gazelle or a young hart as you cover the mountains [which separate us].