1. അനന്തരം അഹശ്വേരോശ്രാജാവു ആഗാഗ്യനായ ഹമ്മെദാഥയുടെ മകന് ഹാമാന്നു കയറ്റവും ഉന്നതപദവിയും കൊടുത്തു അവന്റെ ഇരിപ്പിടം തന്നോടുകൂടെ ഇരിക്കുന്ന സകലപ്രഭുക്കന്മാരുടെയും ഇരിപ്പിടങ്ങള്ക്കു മേലായി വെച്ചു.

1. After these things King Ahasuerus promoted Haman, the son of Hammedatha, the Agagite, and advanced him and set his seat above all the princes that [were] with him.

2. രാജാവിന്റെ വാതില്ക്കലെ രാജഭൃത്യന്മാര് ഒക്കെയും ഹാമാനെ കുമ്പിട്ടു നമസ്കരിച്ചു; രാജാവു അവനെ സംബന്ധിച്ചു അങ്ങനെ കല്പിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. എങ്കിലും മൊര്ദ്ദെഖായി അവനെ കുമ്പിട്ടില്ല, നമസ്ക്കുരിച്ചതുമില്ല.

2. And all the king's servants that [were] in the king's gate, knelt down and worshipped Haman, for the king had so commanded concerning him. But Mordecai did not kneel or worship [before him].

3. അപ്പോള് രാജാവിന്റെ വാതില്ക്കലെ രാജഭൃത്യന്മാര് മൊര്ദ്ദെഖായിയോടുനീ രാജകല്പന ലംഘിക്കുന്നതു എന്തു എന്നു ചോദിച്ചു.

3. Then the king's servants, who [were] in the king's gate, said unto Mordecai, Why dost thou pass over the king's commandment?

4. അവര് ഇങ്ങനെ ദിവസംപ്രതി അവനോടു പറഞ്ഞിട്ടും അവന് അവരുടെ വാക്കു കേള്ക്കാതിരുന്നതിനാല് മൊര്ദ്ദെഖായിയുടെ പെരുമാറ്റം നിലനിലക്കുമോ എന്നു കാണേണ്ടതിന്നു അവര് അതു ഹാമാനോടു അറിയിച്ചു; താന് യെഹൂദന് എന്നു അവന് അവരോടു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.

4. Now it came to pass, when they spoke daily unto him, and he did not hearken unto them, that they told Haman to see whether Mordecai's word would stand; for he had told them that he [was] a Jew.

5. മൊര്ദ്ദെഖായി തന്നെ കുമ്പിട്ടു നമസ്കരിക്കുന്നില്ലെന്നു കണ്ടിട്ടു ഹാമാന് കോപംകൊണ്ടു നിറഞ്ഞു.

5. And when Haman saw that Mordecai did not kneel or worship [before] him, then Haman was filled with wrath.

6. എന്നാല് മൊര്ദ്ദെഖായിയെ മാത്രം കയ്യേറ്റം ചെയ്യുന്നതു അവന്നു പുച്ഛകാര്യമായി തോന്നി; മൊര്ദ്ദെഖായിയുടെ ജാതി ഇന്നതെന്നു അവന്നു അറിവു കിട്ടീട്ടുണ്ടായിരുന്നു; അതുകൊണ്ടു അഹശ്വേരോശിന്റെ രാജ്യത്തെല്ലാടവും ഉള്ള മൊര്ദ്ദെഖായിയുടെ ജാതിക്കാരായ യെഹൂദന്മാരെയൊക്കെയും നശിപ്പിക്കേണ്ടതിന്നു ഹാമാന് തരം അന്വേഷിച്ചു.

6. And he thought it a small matter to lay hands on Mordecai alone; for now they had declared unto him the people of Mordecai; therefore, Haman sought to destroy all the Jews that [were] throughout the whole kingdom of Ahasuerus, the people of Mordecai.

7. അഹശ്വേരോശ്രാജാവിന്റെ പന്ത്രണ്ടാം ആണ്ടില് നീസാന് മാസമായ ഒന്നാം മാസത്തില് അവര് ആദാര് എന്ന പന്ത്രണ്ടാം മാസംവരെയുള്ള ഔരോ ദിവസത്തെയും ഔരോ മാസത്തെയും കുറിച്ചു ഹാമാന്റെ മുമ്പില്വെച്ചു പൂര് എന്ന ചീട്ടിട്ടു നോക്കി.

7. In the first month, that [is], the month Nisan, in the twelfth year of King Ahasuerus, they cast Pur, that [is], the lot, before Haman from day to day and from month to month, and the twelfth [month], that [is], the month Adar was taken.

8. പിന്നെ ഹാമാന് അഹശ്വേരോശ്രാജാവിനോടുനിന്റെ രാജ്യത്തിലെ സകല സംസ്ഥാനങ്ങളിലുമുള്ള ജാതികളുടെ ഇടയില് ഒരു ജാതി ചിന്നിച്ചിതറിക്കിടക്കുന്നു; അവരുടെ ന്യായപ്രമാണങ്ങള് മറ്റുള്ള സകലജാതികളുടേതിനോടും വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; അവര് രാജാവിന്റെ പ്രമാണങ്ങളെ അനുസരിക്കുന്നതുമില്ല; അതുകൊണ്ടു അവരെ അങ്ങനെ വിടുന്നതു രാജാവിന്നു യോഗ്യമല്ല.

8. And Haman said unto King Ahasuerus, There is a certain people scattered abroad and dispersed among the peoples in all the provinces of thy kingdom, and their laws [are] different from all [other] people; neither do they observe the king's laws: therefore, it [is] not profitable for the king to allow them to remain.

9. രാജാവിന്നു സമ്മതമുണ്ടെങ്കില് അവരെ നശിപ്പിക്കേണ്ടതിന്നു സന്ദേശം എഴുതി അയക്കേണം; എന്നാല് ഞാന് കാര്യവിചാരകന്മാരുടെ കയ്യില് പതിനായിരം താലന്ത് വെള്ളി രാജാവിന്റെ ഭണ്ഡാരത്തിലേക്കു കൊടുത്തയക്കാം എന്നു പറഞ്ഞു.

9. If it pleases the king, let it be written that they may be destroyed; and I will pay ten thousand talents of silver to the hands of those that have the charge of the public works, to bring [it] into the king's treasuries.

10. അപ്പോള് രാജാവു തന്റെ മോതിരം കയ്യില്നിന്നു ഊരി ആഗാഗ്യനായ ഹമ്മെദാഥയുടെ മകനായി യെഹൂദന്മാരുടെ ശത്രുവായ ഹാമാന്നു കൊടുത്തു.

10. And the king took his ring from his hand and gave it unto Haman, the son of Hammedatha, the Agagite, the Jews' enemy.

11. രാജാവു ഹാമാനോടുഞാന് ആ വെള്ളിയെയും ആ ജാതിയെയും നിനക്കു ദാനം ചെയ്യുന്നു; ഇഷ്ടംപോലെ ചെയ്തുകൊള്ക എന്നു പറഞ്ഞു.

11. And the king said unto Haman, The silver [is] given to thee, the people also, to do with them as it seems good to thee.

12. അങ്ങനെ ഒന്നാം മാസം പതിമ്മൂന്നാം തിയ്യതി രാജാവിന്റെ രായസക്കാരെ വിളിച്ചു; ഹാമാന് കല്പിച്ചതുപോലെ ഒക്കെയും അവര് രാജപ്രതിനിധികള്ക്കും ഔരോ സംസ്ഥാനത്തിലെ ദേശാധിപധികള്ക്കും അതതു ജനത്തിന്റെ പ്രഭുക്കന്മാര്ക്കും അതതു സംസ്ഥാനത്തിലേക്കു അവിടത്തെ അക്ഷരത്തിലും അതതു ജനത്തിന്നും അവരുടെ ഭാഷയിലും എഴുതി; അഹശ്വേരോശ്രാജാവിന്റെ നാമത്തില് അതെഴുതി രാജമോതിരംകൊണ്ടു മുദ്ര ഇട്ടു.

12. Then the king's scribes were called on the thirteenth day of the first month, and it was written according to all that Haman had commanded unto the king's lieutenants and to the governors that [were] over each province and to the rulers of every people of every province according to the writing thereof and [to] every people after their language; in the name of King Ahasuerus it was written and sealed with the king's ring.

13. ആദാര്മാസമായ പന്ത്രണ്ടാം മാസം പതിമ്മൂന്നാം തിയ്യതി തന്നേ സകലയെഹൂദന്മാരെയും ആബാലവൃദ്ധം കുഞ്ഞുങ്ങളെയും സ്ത്രീകളെയും കൂടെ നശിപ്പിച്ചു കൊന്നുമുടിക്കയും അവരുടെ വസ്തുവക കൊള്ളയിടുകയും ചെയ്യേണമെന്നു രാജാവിന്റെ സകലസംസ്ഥാനങ്ങളിലേക്കും അഞ്ചല്ക്കാര്വശം എഴുത്തു അയച്ചു.

13. And the letters were sent by posts into all the king's provinces, to destroy, to kill, and to cause to perish, all Jews, both young and old, little children and women, in one day, upon the thirteenth [day] of the twelfth month, which is the month Adar, and [to take] the spoil of them for a prey.

14. അന്നത്തേക്കു ഒരുങ്ങിയിരിക്കേണമെന്നു സകലജാതികള്ക്കും പരസ്യം ചെയ്യേണ്ടതിന്നു കൊടുത്ത തീര്പ്പിന്റെ പകര്പ്പു ഔരോ സംസ്ഥാനത്തിലും പ്രസിദ്ധമാക്കി.

14. The copy of the writing was to be given as law in every province that it be published unto all the peoples, that they should be ready against that day.

15. അഞ്ചല്ക്കാര് രാജ കല്പന പ്രമാണിച്ചു ക്ഷണത്തില് പുറപ്പെട്ടു പോയി; ശൂശന് രാജധാനിയിലും ആ തീര്പ്പു പരസ്യം ചെയ്തു; രാജാവും ഹാമാനും കുടിപ്പാന് ഇരുന്നു; ശൂശമ്പട്ടണമോ കലങ്ങിപ്പോയി.

15. The posts went out in haste by the king's commandment, and the law was given in Shushan, the palace. And the king and Haman sat down to drink; but the city of Shushan was perplexed.: