1. അതിന്റെശേഷം മോശെയും അഹരോനും ചെന്നു ഫറവോനോടുമരുഭൂമിയില് എനിക്കു ഉത്സവം കഴിക്കേണ്ടതിന്നു എന്റെ ജനത്തെ വിട്ടയക്കേണം എന്നിപ്രകാരം യിസ്രായേലിന്റെ ദൈവമായ യഹോവ കല്പിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

1. Moses and Aaron went to the king of Egypt and told him, 'The LORD God says, 'Let my people go into the desert, so they can honor me with a celebration there.' '

2. അതിന്നു ഫറവോന് യിസ്രായേലിനെ വിട്ടയപ്പാന് തക്കവണ്ണം ഞാന് യഹോവയുടെ വാക്കു കേള്ക്കേണ്ടതിന്നു അവന് ആര്? ഞാന് യഹോവയെ അറികയില്ല; ഞാന് യിസ്രായേലിനെ വിട്ടയക്കയുമില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

2. Who is this LORD and why should I obey him?' the king replied. 'I refuse to let you and your people go!'

3. അതിന്നു അവര്എബ്രായരുടെ ദൈവം ഞങ്ങള്ക്കു പ്രത്യക്ഷനായ്വന്നിരിക്കുന്നു; അവന് മഹാമാരിയാലോ വാളാലോ ഞങ്ങളെ ദണ്ഡിപ്പിക്കാതിരിക്കേണ്ടതിന്നു ഞങ്ങള് മൂന്നു ദിവസത്തെ വഴി മരുഭൂമിയില് പോയി, ഞങ്ങളുടെ ദൈവമായ യഹോവേക്കു യാഗം കഴിക്കട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു.

3. They answered, 'The LORD God of the Hebrews, has appeared to us. Please let us walk three days into the desert where we can offer sacrifices to him. If you don't, he may strike us down with terrible troubles or with war.'

4. മിസ്രയീംരാജാവു അവരോടുമോശേ, അഹരോനേ, നിങ്ങള് ജനങ്ങളെ വേല മിനക്കെടുത്തുന്നതു എന്തു? നിങ്ങളുടെ ഊഴിയ വേലെക്കു പോകുവിന് എന്നു പറഞ്ഞു.

4. The king said, 'Moses and Aaron, why are you keeping these people from working? Look how many you are keeping from doing their work. Now everyone get back to work!'

5. ദേശത്തു ജനം ഇപ്പോള് വളരെ ആകുന്നു; നിങ്ങള് അവരെ അവരുടെ ഊഴിയവേല മിനക്കെടുത്തുന്നു എന്നും ഫറവോന് പറഞ്ഞു.

5. (SEE 5:4)

6. അന്നു ഫറവോന് ജനത്തിന്റെ ഊഴിയ വിചാരകന്മാരോടും പ്രമാണികളോടും കല്പിച്ചതു എന്തെന്നാല്

6. That same day the king gave orders to his slave bosses and to the men directly in charge of the Israelite slaves. He told them:

7. ഇഷ്ടിക ഉണ്ടാക്കുവാന് ജനത്തിന്നു മുമ്പിലത്തെപ്പോലെ ഇനി വൈക്കോല് കൊടുക്കരുതു; അവര് തന്നേ പോയി വൈക്കോല് ശേഖരിക്കട്ടെ.

7. Don't give the slaves any more straw to put in their bricks. Force them to find their own straw wherever they can,

8. എങ്കിലും ഇഷ്ടികയുടെ കണകൂ മുമ്പിലത്തെപ്പോലെ തന്നേ അവരുടെ മേല് ചുമത്തേണം; ഒട്ടും കുറെക്കരുതു. അവര് മടിയന്മാര്; അതുകൊണ്ടാകുന്നുഞങ്ങള് പോയി ഞങ്ങളുടെ ദൈവത്തിന്നു യാഗം കഴിക്കട്ടെ എന്നു നിലവിളിക്കുന്നതു.

8. but they must make the same number of bricks as before. They are lazy, or else they would not beg me to let them go and sacrifice to their God.

9. അവരുടെ വേല അതിഭാരമായിരിക്കട്ടെ; അവര് അതില് കഷ്ടപ്പെടട്ടെ;

9. Make them work so hard that they won't have time to listen to these lies.

10. അവരുടെ വ്യാജവാക്കുകള് കേള്ക്കരുതു. അങ്ങനെ ജനത്തിന്റെ ഊഴിയവിചാരകന്മാരും പ്രമാണികളും ചെന്നു ജനത്തോടുനിങ്ങള്ക്കു വൈക്കോല് തരികയില്ല,

10. The slave bosses and the men in charge of the slaves went out and told them, 'The king says he will not give you any more straw.

11. നിങ്ങള് തന്നേ പോയി കിട്ടുന്നേടത്തുനിന്നു വൈക്കോല് ശേഖരിപ്പിന് ; എങ്കിലും നിങ്ങളുടെ വേലയില് ഒട്ടും കുറെക്കയില്ല എന്നു ഫറവോന് കല്പിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

11. Go and find your own straw wherever you can, but you must still make as many bricks as before.'

12. അങ്ങനെ ജനം വൈക്കോലിന്നു പകരം താളടി ശേഖരിപ്പാന് മിസ്രയീംദേശത്തു എല്ലാടവും ചിതറി നടന്നു.

12. The slaves went all over Egypt, looking for straw.

13. ഊഴിയ വിചാരകന്മാര് അവരെ ഹേമിച്ചുവൈക്കോല് കിട്ടിവന്നപ്പോള് ഉള്ളതിന്നു ശരിയായി നിങ്ങളുടെ നിത്യവേല ദിവസവും തികെക്കേണം എന്നു പറഞ്ഞു.

13. But the slave bosses were hard on them and kept saying, 'Each day you have to make as many bricks as you did when you were given straw.'

14. ഫറവോന്റെ ഊഴിയവിചാരകന്മാര് യിസ്രായേല് മക്കളുടെ മേല് ആക്കിയിരുന്ന പ്രമാണികളെ അടിച്ചുനിങ്ങള് ഇന്നലെയും ഇന്നും മുമ്പിലത്തെപ്പോലെ ഇഷ്ടിക തികെക്കാഞ്ഞതു എന്തു എന്നു ചോദിച്ചു.

14. The bosses beat the men in charge of the slaves and said, 'Why didn't you force the slaves to make as many bricks yesterday and today as they did before?'

15. അതുകൊണ്ടു യിസ്രായേല്മക്കളുടെ പ്രാമണികള് ചെന്നു ഫറവോനോടു നിലവിളിച്ചു; അടിയങ്ങളോടു ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതു എന്തു?

15. Finally, the men in charge of the slaves went to the king and said, 'Why are you treating us like this?

16. അടിയങ്ങള്ക്കു വൈക്കോല് തരാതെ ഇഷ്ടിക ഉണ്ടാക്കുവിന് എന്നു അവര് പറയുന്നു; അടിയങ്ങളെ തല്ലുന്നു; അതു നിന്റെ ജനത്തിന്നു പാപമാകുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

16. No one brings us any straw, but we are still ordered to make the same number of bricks. We are beaten with whips, and your own people are to blame.'

17. അതിന്നു അവന് മടിയന്മാരാകുന്നു നിങ്ങള്, മടിയന്മാര്; അതുകൊണ്ടുഞങ്ങള് പോയി യഹോവേക്കു യാഗം കഴിക്കട്ടെ എന്നു നിങ്ങള് പറയുന്നു.

17. The king replied, 'You are lazy--nothing but lazy! That's why you keep asking me to let you go and sacrifice to your LORD.

18. പോയി വേല ചെയ്വിന് ; വൈക്കോല് തരികയില്ല, ഇഷ്ടിക കണകൂപോലെ ഏല്പിക്കേണംതാനും എന്നു കല്പിച്ചു.

18. Get back to work! You won't be given straw, but you must still make the same number of bricks.'

19. ദിവസംതോറുമുള്ള ഇഷ്ടികക്കണക്കില് ഒന്നും കുറെക്കരുതു എന്നു കല്പിച്ചപ്പോള് തങ്ങള് വിഷമത്തിലായി എന്നു യിസ്രായേല്മക്കളുടെ പ്രാമണികള് കണ്ടു.

19. The men knew they were in deep trouble when they were ordered to make the same number of bricks each day.

20. അവര് ഫറവോനെ വിട്ടു പുറപ്പെടുമ്പോള് മോശെയും അഹരോനും വഴിയില് നിലക്കുന്നതു കണ്ടു,

20. After they left the king, they went to see Moses and Aaron, who had been waiting for them.

21. അവരോടു നിങ്ങള് ഫറവോന്റെയും അവന്റെ ഭൃത്യന്മാരുടെയും മുമ്പാകെ ഞങ്ങളെ നാറ്റി, ഞങ്ങളെ കൊല്ലുവാന് അവരുടെ കയ്യില് വാള് കൊടുത്തതുകൊണ്ടു യഹോവ നിങ്ങളെ നോക്കി ന്യായം വിധിക്കട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു.

21. Then the men said, 'We hope the LORD will punish both of you for making the king and his officials hate us. Now they even have an excuse to kill us.'

22. അപ്പോള് മോശെ യഹോവയുടെ അടുക്കല് ചെന്നുകര്ത്താവേ, നീ ഈ ജനത്തിന്നു ദോഷം വരുത്തിയതു എന്തു? നീ എന്നെ അയച്ചതു എന്തിന്നു?

22. Moses left them and prayed, 'Our LORD, why have you brought so much trouble on your people? Is that why you sent me here?

23. ഞാന് നിന്റെ നാമത്തില് സംസാരിപ്പാന് ഫറവോന്റെ അടുക്കല് ചെന്നതുമുതല് അവന് ഈ ജനത്തോടു ദോഷം ചെയ്തിരിക്കുന്നു; നിന്റെ ജനത്തെ നീ വിടുവിച്ചതുമില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

23. Ever since you told me to speak to the king, he has caused nothing but trouble for these people. And you haven't done a thing to help.'