1. എല്ലാറ്റിന്നും ഒരു സമയമുണ്ടു; ആകാശത്തിന് കീഴുള്ള സകലകാര്യത്തിന്നും ഒരു കാലം ഉണ്ടു.

1. There is a special time for everything. There is a time for everything that happens under heaven.

2. ജനിപ്പാന് ഒരു കാലം, മരിപ്പാന് ഒരു കാലം; നടുവാന് ഒരു കാലം, നട്ടതു പറിപ്പാന് ഒരു കാലം; കൊല്ലുവാന് ഒരു കാലം, സൌഖ്യമാക്കുവാന് ഒരു കാലം;

2. There is a time to be born, and a time to die; a time to plant, and a time to pick what is planted.

3. ഇടിച്ചുകളവാന് ഒരു കാലം, പണിവാന് ഒരുകാലം,

3. There is a time to kill, and a time to heal; a time to break down, and a time to build up.

4. കരവാന് ഒരു കാലം ചിരിപ്പാന് ഒരുകാലം; വിലപിപ്പാന് ഒരു കാലം, നൃത്തം ചെയ്വാന് ഒരു കാലം;

4. There is a time to cry, and a time to laugh; a time to have sorrow, and a time to dance.

5. കല്ലു പെറുക്കിക്കളവാന് ഒരു കാലം, കല്ലു പെറുക്കിക്കൂട്ടുവാന് ഒരു കാലം; ആലിംഗനം ചെയ്വാന് ഒരു കാലം, ആലിംഗനം ചെയ്യാതിരിപ്പാന് ഒരു കാലം;

5. There is a time to throw stones, and a time to gather stones; a time to kiss, and a time to turn from kissing.

6. സമ്പാദിപ്പാന് ഒരു കാലം, നഷ്ടമാവാന് ഒരു കാലം; സൂക്ഷിച്ചുവെപ്പാന് ഒരു കാലം, എറിഞ്ഞുകളവാന് ഒരു കാലം;

6. There is a time to try to find, and a time to lose; a time to keep, and a time to throw away.

7. കീറുവാന് ഒരു കാലം, തുന്നുവാന് ഒരു കാലം; മിണ്ടാതിരിപ്പാന് ഒരു കാലം, സംസാരിപ്പാന് ഒരു കാലം;

7. There is a time to tear apart, and a time to sew together; a time to be quiet, and a time to speak.

8. സ്നേഹിപ്പാന് ഒരു കാലം, ദ്വേഷിപ്പാന് ഒരു കാലം; യുദ്ധത്തിന്നു ഒരു കാലവും സമാധാനത്തിന്നു ഒരു കാലവും ഉണ്ടു.

8. There is a time to love, and a time to hate; a time for war, and a time for peace.

9. പ്രയത്നിക്കുന്നവന്നു തന്റെ പ്രയത്നംകൊണ്ടു എന്തു ലാഭം?

9. What does the worker get for his work?

10. ദൈവം മനുഷ്യര്ക്കും കഷ്ടപ്പെടുവാന് കൊടുത്തിരിക്കുന്ന കഷ്ടപ്പാടു ഞാന് കണ്ടിട്ടുണ്ടു.

10. I have seen the work which God has given the sons of men to do.

11. അവന് സകലവും അതതിന്റെ സമയത്തു ഭംഗിയായി ചെയ്തു നിത്യതയും മനുഷ്യരുടെ ഹൃദയത്തില് വെച്ചിരിക്കുന്നു. എങ്കിലും ദൈവം ആദിയോടന്തം ചെയ്യുന്ന പ്രവൃത്തിയെ ഗ്രഹിപ്പാന് അവര്ക്കും കഴിവില്ല.

11. He has made everything beautiful in its time. He has put thoughts of the forever in man's mind, yet man cannot understand the work God has done from the beginning to the end.

12. ജീവപര്യന്തം സന്തോഷിക്കുന്നതും സുഖം അനുഭവിക്കുന്നതും അല്ലാതെ ഒരു നന്മയും മനുഷ്യര്ക്കും ഇല്ല എന്നു ഞാന് അറിയുന്നു.

12. I know that there is nothing better for men than to be happy and to do good as long as they live.

13. ഏതു മനുഷ്യനും തിന്നുകുടിച്ചു തന്റെ സകലപ്രയത്നംകൊണ്ടും സുഖം അനുഭവിക്കുന്നതും ദൈവത്തിന്റെ ദാനം ആകുന്നു.

13. And I know that every man who eats and drinks sees good in all his work. It is the gift of God.

14. ദൈവം പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതൊക്കെയും ശാശ്വതം എന്നു ഞാന് അറിയുന്നു; അതിനോടു ഒന്നും കൂട്ടുവാനും അതില്നിന്നു ഒന്നും കുറെപ്പാനും കഴിയുന്നതല്ല; മനുഷ്യര് തന്നെ ഭയപ്പെടേണ്ടതിന്നു ദൈവം അതു ചെയ്തിരിക്കുന്നു.

14. I know that everything God does will last forever. There is nothing to add to it, and nothing to take from it. God works so that men will honor Him with fear.

15. ഇപ്പോഴുള്ളതു പണ്ടുണ്ടായിരുന്നു; ഉണ്ടാകുവാനുള്ളതും മുമ്പു ഉണ്ടായിരുന്നതു തന്നേ; കഴിഞ്ഞുപോയതിനെ ദൈവം വീണ്ടും അന്വേഷിക്കുന്നു.

15. That which is, already has been. And that which will be, has already been. For God allows the same things to happen again.

16. പിന്നെയും ഞാന് സൂര്യന്നു കീഴെ ന്യായത്തിന്റെ സ്ഥലത്തു ന്യായക്കേടും നീതിയുടെ സ്ഥലത്തു നീതികേടും കണ്ടു.

16. Also I have seen under the sun that in the place of what is right and fair there is sin. And in the place of what is right and good there is wrongdoing.

17. ഞാന് എന്റെ മനസ്സില്ദൈവം നീതിമാനെയും ദുഷ്ടനെയും ന്യായം വിധിക്കും; സകലകാര്യത്തിന്നും സകലപ്രവൃത്തിക്കും ഒരു കാലം ഉണ്ടല്ലോ എന്നു വിചാരിച്ചു.

17. I said to myself, 'God will judge both the man who is right and good, and the sinful man.' For there is a time for everything to be done and a time for every work.

18. പിന്നെയും ഞാന് മനസ്സില് വിചാരിച്ചതുഇതു മനുഷ്യര്നിമിത്തമത്രേ; ദൈവം അവരെ ശോധന കഴിക്കേണ്ടതിന്നും തങ്ങള് മൃഗങ്ങള് മാത്രം എന്നു അവര് കാണേണ്ടതിന്നും തന്നേ.

18. I said to myself about the sons of men, 'God is testing them to show them that they are like animals.'

19. മനുഷ്യര്ക്കും ഭവിക്കുന്നതു മൃഗങ്ങള്ക്കും ഭവിക്കുന്നു; രണ്ടിന്നും ഗതി ഒന്നു തന്നേ; അതു മരിക്കുന്നതുപോലെ അവനും മരിക്കുന്നു; രണ്ടിന്നും ശ്വാസം ഒന്നത്രേ; മനുഷ്യന്നു മൃഗത്തെക്കാള് വിശേഷതയില്ല; സകലവും മായയല്ലോ.

19. For the same thing is to happen to both the sons of men and animals. As one dies, so dies the other. They all have the same breath, and to be a man is no better than to be an animal. Because all is for nothing.

20. എല്ലാം ഒരു സ്ഥലത്തേക്കു തന്നേ പോകുന്നു; എല്ലാം പൊടിയില് നിന്നുണ്ടായി, എല്ലാം വീണ്ടും പൊടിയായ്തീരുന്നു.

20. All go to the same place. All came from the dust and all return to the dust.

21. മനുഷ്യരുടെ ആത്മാവു മേലോട്ടു പോകുന്നുവോ? മൃഗങ്ങളുടെ ആത്മാവു കീഴോട്ടു ഭൂമിയിലേക്കു പോകുന്നുവോ? ആര്ക്കറിയാം?

21. Who knows that the spirit of man goes up and the spirit of the animal goes down to the earth?

22. അതുകൊണ്ടു മനുഷ്യന് തന്റെ പ്രവൃത്തികളില് സന്തോഷിക്കുന്നതല്ലാതെ മറ്റൊരു നന്മയുമില്ല എന്നുഞാന് കണ്ടു; അതു തന്നേ അവന്റെ ഔഹരി; തന്റെ ശേഷം ഉണ്ടാവാനിരിക്കുന്നതു കാണ്മാന് ആര് അവനെ മടക്കിവരുത്തും?

22. So I have seen that nothing is better than that man should be happy in his work, for that is all he can do. Who can bring him to see what will happen after him?