1. അയ്യോ, ജാതികള് തിരുമുന് പില് വിറെക്കത്തക്കവണ്ണം നിന്റെ നാമത്തെ നിന്റെ വൈരികള്ക്കു വെളിപ്പെടുത്തുവാന് തീയില് ചുള്ളി കത്തുന്നതു പോലെയും

1. Oh that You would rend the heavens and come down! That the mountains would quake at Your presence,

2. തീ കൊണ്ടു വെള്ളം തിളക്കുന്നതു പോലെയും മലകള് നിന്റെ മുന് പില് ഉരുകിപ്പോകത്തക്കവണ്ണം നീ ആകാശം കീറി ഇറങ്ങിവന്നെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു!

2. as the brushwood fire burns, as the fire causes water to boil; to make Your name known to Your adversaries, that the nations may tremble at Your presence!

3. ഞങ്ങള് വിചാരിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഭയങ്കരകാര്യങ്ങളെ നീ പ്രവര്ത്തിച്ചപ്പോള് നീ ഇറങ്ങിവരികയും മലകള് തിരുമുന് പില് ഉരുകിപ്പോകയും ചെയ്തുവല്ലോ

3. When You did awesome things which we did not look for, You came down, the mountains shook at Your presence.

4. നീയല്ലാതെ ഒരു ദൈവം തന്നേ കാത്തിരിക്കുന്നവന്നു വേണ്ടി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതു പണ്ടുമുതല് ആരും കേട്ടിട്ടില്ല, ഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ല, കണ്ണുകൊണ്ടു കണ്ടിട്ടുമില്ല
1 കൊരിന്ത്യർ 2:9

4. For since ancient times they have not heard, nor been obedient. Eye has not seen any god besides You, who works for him who waits for Him.

5. സന്തോഷിച്ചു നീതി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവരെ നീ എതിരേലക്കുന്നു; അവര് നിന്റെ വഴികളില് നിന്നെ ഔര്ക്കുന്നു; നീ കോപിച്ചപ്പോള് ഞങ്ങള് പാപത്തില് അകപ്പെട്ടു; ഇതില് ഞങ്ങള് ബഹുകാലം കഴിച്ചു; ഞങ്ങള്ക്കു രക്ഷ ഉണ്ടാകുമോ?

5. You meet him who rejoices and works righteousness, those who remember You in Your ways (Behold, You were angry, for we sinned continually), and we shall be saved.

6. ഞങ്ങള് എല്ലാവരും അശുദ്ധനെപ്പോലെ ആയ്തീര്ന്നു; ഞങ്ങളുടെ നീതിപ്രവര്ത്തികള് ഒക്കെയും കറപിരണ്ട തുണിപോലെ; ഞങ്ങള് എല്ലാവരും ഇലപോലെ വാടിപ്പോകുന്നു; ഞങ്ങളുടെ അകൃത്യങ്ങള് ഞങ്ങളെ കാറ്റുപോലെ പറപ്പിച്ചുകളയുന്നു

6. But we are all like an unclean thing, and all our righteousnesses are like a menstruation cloth. And we all fade as a leaf; and our iniquities, like the wind, have taken us away.

7. നിന്റെ നാമത്തെ വിളിച്ചപേക്ഷിക്കുന്നവനും നിന്നെ മുറുകെ പിടിപ്പാന് ഉത്സാഹിക്കുന്നവനും ആരുമില്ല; നിന്റെ മുഖം ഞങ്ങള് കാണാതവണ്ണം നീ മറെച്ചുവെച്ചു ഞങ്ങളുടെ അകൃത്യങ്ങള്ക്കു ഞങ്ങളെ ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നു

7. And there is no one who calls upon Your name, who stirs up himself to take hold of You. For You have hidden Your face from us, and have melted us away because of our iniquities.

8. എങ്കിലോ യഹോവേ, നീ ഞങ്ങളുടെ പിതാവു; ഞങ്ങള് കളിമണ്ണും നീ ഞങ്ങളെ മനയുന്നവനും ആകുന്നു; ഞങ്ങള് എല്ലാവരും നിന്റെ കൈപ്പണിയത്രേ;
യോഹന്നാൻ 8:41, 1 പത്രൊസ് 1:17

8. But now, O Jehovah, You are our Father; we are the clay, and You are the One who forms us; and we all are the work of Your hand.

9. യഹോവേ, ഉഗ്രമായി കോപിക്കരുതേ; അകൃത്യം എന്നേക്കും ഔര്ക്കരുതേ; അയ്യോ, കടാക്ഷിക്കേണമേ; ഞങ്ങള് എല്ലാവരും നിന്റെ ജനമല്ലോ

9. Do not be greatly furious, O Jehovah, nor remember iniquity forever. Behold, please look. We all are Your people.

10. നിന്റെ വിശുദ്ധനഗരങ്ങള് ഒരു മരുഭൂമിയായിരിക്കുന്നു; സീയോന് മരുഭൂമിയും യെരൂശലേം നിര്ജ്ജന പ്രദേശവും ആയിത്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു

10. Your holy cities are a wilderness; Zion is a wilderness, Jerusalem is a desolation.

11. ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാര് നിന്നെ സ്തുതിച്ചുപോന്നിരുന്നതായി വിശുദ്ധിയും ഭംഗിയും ഉള്ള ഞങ്ങളുടെ ആലയം തീക്കു ഇരയായ്തീര്ന്നു; ഞങ്ങള്ക്കു മനോഹരമായിരുന്നതൊക്കെയും ശൂന് യമായി കിടക്കുന്നു

11. Our holy and beautiful house, where our fathers praised You, is burned up with fire; and all our pleasant things are laid waste.

12. യഹോവേ, നീ ഇതു കണ്ടു അടങ്ങിയിരിക്കുമോ? നീ മിണ്ടാതെയിരുന്നു ഞങ്ങളെ അതികഠിനമായി ക്ലേശിപ്പിക്കുമോ?

12. Will You restrain Yourself over these things, O Jehovah? Will You be silent and greatly afflict us?