1. എന്നാല് ഹിത്യര്, അമോര്യ്യര്, കനാന്യര്, പെരിസ്യര്, ഹിവ്യര്, യെബൂസ്യര് എന്നിങ്ങനെ യോര്ദ്ദാന്നിക്കരെ മലകളിലും താഴ്വരകളിലും ലെബാനോന്നെതിരെ വലിയ കടലിന്റെ തീരങ്ങളിലുള്ള രാജാക്കന്മാര് ഒക്കെയും വസ്തുത കേട്ടപ്പോള്

1. And it came to pass, when all the kings who were beyond the Jordan, in the hill-country, and in the lowland, and on all the shore of the great sea in front of Lebanon--the Hittite, and the Amorite, the Canaanite, the Perizzite, the Hivite, and the Jebusite--heard of it,

2. യോശുവയോടും യിസ്രായേലിനോടും യുദ്ധം ചെയ്വാന് ഏകമനസ്സോടെ യോജിച്ചു.

2. that they gathered themselves together to fight with Joshua and with Israel with one accord.

3. എന്നാല് യോശുവ യെരീഹോവിനോടും ഹായിയോടും ചെയ്തതു ഗിബെയോന് നിവാസികള് കേട്ടപ്പോള്

3. But when the inhabitants of Gibeon heard what Joshua had done to Jericho and to Ai,

4. അവര് ഒരു ഉപായം പ്രയോഗിച്ചുഭക്ഷണസാധനങ്ങളൊരുക്കി പഴയ ചാക്കുകളും പഴയതും കീറിയതും തുന്നിക്കെട്ടിയതുമായ വീഞ്ഞുതുരുത്തികളും കഴുതപ്പുറത്തു കയറ്റി,

4. they also worked shrewdly, and went and made as if they had been ambassadors, and took old sacks upon their donkeys, and wine-skins, old and torn and bound up,

5. പഴക്കംചെന്നു കണ്ടംവെച്ച ചെരിപ്പു കാലിലും പഴയവസ്ത്രം ദേഹത്തിന്മേലും ധരിച്ചു പുറപ്പെട്ടു; അവരുടെ ഭക്ഷണത്തിന്നുള്ള അപ്പവും എല്ലാം ഉണങ്ങി പൂത്തിരുന്നു.

5. and old and patched shoes upon their feet, and old garments upon them, and all the bread of their provision was dry and became moldy.

6. അവര് ഗില്ഗാലില് പാളയത്തിലേക്കു യോശുവയുടെ അടുക്കല് ചെന്നു അവനോടും യിസ്രായേല്പുരഷന്മാരോടുംഞങ്ങള് ദൂരദേശത്തുനിന്നു വന്നിരിക്കുന്നു; ആകയാല് ഞങ്ങളോടു ഒരു ഉടമ്പടി ചെയ്യേണം എന്നു പറഞ്ഞു.

6. And they went to Joshua to the camp at Gilgal, and said to him, and to the men of Israel, We have come from a far country, now therefore make ye a covenant with us.

7. യിസ്രായേല്പുരുഷന്മാര് ആ ഹിവ്യരോടുപക്ഷേ നിങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ ഇടയില് പാര്ക്കുംന്നവരായിരിക്കും; എന്നാല് ഞങ്ങള് നിങ്ങളോടു ഉടമ്പടി ചെയ്യുന്നതു എങ്ങനെ എന്നു പറഞ്ഞു.

7. And the men of Israel said to the Hivites, Perhaps ye dwell among us, and how shall we make a covenant with you?

8. അവര് യോശുവയോടുഞങ്ങള് നിന്റെ ദാസന്മാരാകുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു. അപ്പോള് യോശുവ അവരോടുനിങ്ങള് ആര്? എവിടെനിന്നു വരുന്നു എന്നു ചോദിച്ചു.

8. And they said to Joshua, We are thy servants. And Joshua said to them, Who are ye, and from where do ye come?

9. അവര് അവനോടു പറഞ്ഞതുഅടിയങ്ങള് നിന്റെ ദൈവമായ യഹോവയുടെ നാമംനിമിത്തം ഏറ്റവും ദൂരത്തുനിന്നു വന്നിരിക്കുന്നു; അവന്റെ കീര്ത്തിയും അവന് മിസ്രയീമില് ചെയ്തതൊക്കെയും

9. And they said to him, From a very far country. Thy servants have come because of the name of LORD thy God, for we have heard the fame of him, and all that he did in Egypt,

10. ഹെശ്ബോന് രാജാവായ സീഹോന് , അസ്തരോത്തിലെ ബാശാന് രാജാവായ ഔഗ് ഇങ്ങനെ യോര്ദ്ദാന്നക്കരെയുള്ള അമോര്യ്യരുടെ രണ്ടു രാജാക്കന്മാരോടും അവന് ചെയ്തതൊക്കെയും ഞങ്ങള് കേട്ടിരിക്കുന്നു.

10. and all that he did to the two kings of the Amorites who were beyond the Jordan, to Sihon king of Heshbon, and to Og king of Bashan, who was at Ashtaroth.

11. അതുകൊണ്ടു ഞങ്ങളുടെ മൂപ്പന്മാരും ദേശനിവാസികള് എല്ലാവരും ഞങ്ങളോടു വഴിക്കു വേണ്ടുന്ന ഭക്ഷണസാധനം എടുത്തു അവരെ ചെന്നുകണ്ടുഞങ്ങള് നിങ്ങളുടെ ദാസന്മാര് ആയിക്കൊള്ളാം എന്നു അവരോടു പറയേണമെന്നു പറഞ്ഞു; ആകയാല് നിങ്ങള് ഞങ്ങളോടു ഉടമ്പടി ചെയ്യേണം.

11. And our elders and all the inhabitants of our country spoke to us, saying, Take provision in your hand for the journey, and go to meet them, and say to them, We are your servants, and now make ye a covenant with us.

12. ഞങ്ങള് നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് വരുവാന് പുറപ്പെട്ട നാളില് ഭക്ഷണത്തിന്നായിട്ടു ഈ അപ്പം ചൂടോടെ ഞങ്ങളുടെ വീടുകളില്നിന്നു എടുത്തതാകുന്നു; ഇപ്പോള് ഇതാ, അതു ഉണങ്ങി പൂത്തിരിക്കുന്നു.

12. This our bread we took hot for our provision out of our houses on the day we came forth to go to you, but now, behold, it is dry, and has become moldy.

13. ഞങ്ങള് വീഞ്ഞു നിറെച്ചു കൊണ്ടുപോന്ന ഈ തുരുത്തികള് പുത്തനായിരുന്നു; ഇപ്പോള് ഇതാ, അവ കീറിയിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ ഈ വസ്ത്രവും ചെരിപ്പും അതിദീര്ഘയാത്രയാല് പഴക്കമായുമിരിക്കുന്നു.

13. And these wine-skins, which we filled, were new, and, behold, they are torn. And these our garments and our shoes have become old by reason of the very long journey.

14. അപ്പോള് യിസ്രായേല്പുരുഷന്മാര് യഹോവയോടു ചോദിക്കാതെ അവരുടെ ഭക്ഷണസാധനം വാങ്ങി ആസ്വദിച്ചു.

14. And the men took of their provision, and did not ask counsel at the mouth of LORD.

15. യോശുവ അവരോടു സഖ്യതയും അവരെ ജീവനോടെ രക്ഷിക്കുമെന്നു ഉടമ്പടിയും ചെയ്തു; സഭയിലെ പ്രഭുക്കന്മാരും അവരോടു സത്യംചെയ്തു.

15. And Joshua made peace with them, and made a covenant with them to let them live, and the rulers of the congregation swore to them.

16. ഉടമ്പടി ചെയ്തിട്ടു മൂന്നു ദിവസം കഴിഞ്ഞശേഷം അവര് സമീപസ്ഥന്മാര് എന്നും തങ്ങളുടെ ഇടയില് പാര്ക്കുംന്നവര് എന്നും അവര് കേട്ടു.

16. And it came to pass at the end of three days after they had made a covenant with them, that they heard that they were their neighbors, and that they dwelt among them.

17. യിസ്രായേല്മക്കള് യാത്രപുറപ്പെട്ടതിന്റെ മൂന്നാം ദിവസം അവരുടെ പട്ടണങ്ങളില് എത്തി. അവരുടെ പട്ടണങ്ങള് ഗിബെയോന് , കെഫീര, ബേരോത്ത്, കിര്യ്യത്ത്--യെയാരീം എന്നിവ ആയിരുന്നു.

17. And the sons of Israel journeyed, and came to their cities on the third day. Now their cities were Gibeon, and Chephirah, and Beeroth, and Kiriath-jearim.

18. സഭയിലെ പ്രഭുക്കന്മാര് യിസ്രായേലിന്റെ ദൈവമായ യഹോവയെക്കൊണ്ടു അവരോടു സത്യംചെയ്തിരിക്കയാല് യിസ്രായേല്മക്കള് അവരെ സംഹരിച്ചില്ല; എന്നാല് സഭ മുഴുവനും പ്രഭുക്കന്മാരുടെ നേരെ പിറുപിറുത്തു.

18. And the sons of Israel did not smite them, because the rulers of the congregation had sworn to them by LORD, the God of Israel. And all the congregation murmured against the rulers.

19. പ്രഭുക്കന്മാര് എല്ലാവരും സര്വ്വസഭയോടും യിസ്രായേലിന്റെ ദൈവമായ യഹോവയെക്കൊണ്ടു ഞങ്ങള് അവരോടു സത്യംചെയ്തിരിക്കയാല് നമുക്കു അവരെ തൊട്ടുകൂടാ.

19. But all the rulers said to all the congregation, We have sworn to them by LORD, the God of Israel, now therefore we may not touch them.

20. നാം അവരോടു ഇങ്ങനെ ചെയ്തു അവരെ ജീവനോടെ രക്ഷിക്കേണം. അല്ലാഞ്ഞാല് ചെയ്തുപോയ സത്യംനിമിത്തം കോപം നമ്മുടെമേല് വരും എന്നു പറഞ്ഞു.

20. This we will do to them, and let them live, lest wrath be upon us because of the oath which we swore to them.

21. അവര്ക്കും വാക്കുകൊടുത്തതുപോലെ പ്രഭുക്കന്മാര് അവരോടുഇവര് ജീവനോടെ ഇരിക്കട്ടെ; എങ്കിലും അവര് സര്വ്വസഭെക്കും വിറകുകീറുന്നവരും വെള്ളംകോരുന്നവരും ആയിരിക്കേണം എന്നു പറഞ്ഞു.

21. And the rulers said to them, Let them live. So they became hewers of wood and drawers of water to all the congregation, as the rulers had spoken to them.

22. പിന്നെ യോശുവ അവരെ വിളിച്ചു അവരോടുനിങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ ഇടയില് പാര്ത്തിരിക്കെ ബഹുദൂരസ്ഥന്മാര് എന്നു പറഞ്ഞു ഞങ്ങളെ വഞ്ചിച്ചതു എന്തു?

22. And Joshua called for them, and he spoke to them, saying, Why have ye beguiled us, saying, We are very far from you, when ye dwell among us?

23. ആകയാല് നിങ്ങള് ശപിക്കപ്പെട്ടവര്എന്റെ ദൈവത്തിന്റെ ആലയത്തിന്നു വേണ്ടി വിറകുകീറുന്നവരും വെള്ളംകോരുന്നവരുമായ അടിമകള് നിങ്ങളില് ഒരിക്കലും ഇല്ലാതിരിക്കയില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

23. Now therefore ye are cursed, and there shall never fail to be bondmen of you, both hewers of wood and drawers of water for the house of my God.

24. അവര് യോശുവയോടുനിന്റെ ദൈവമായ യഹോവ തന്റെ ദാസനായ മോശെയോടുനിങ്ങള്ക്കു ഈ ദേശമെല്ലാം തരുമെന്നും നിങ്ങളുടെ മുമ്പില്നിന്നു ഈ ദേശനിവാസികളെ ഒക്കെയും നശിപ്പിക്കുമെന്നും കല്പിച്ചപ്രകാരം അടിയങ്ങള്ക്കു അറിവുകിട്ടിയതിനാല് നിങ്ങളുടെ നിമിത്തം ഞങ്ങളുടെ ജീവനെക്കുറിച്ചു ഞങ്ങള് ഏറ്റവും ഭയപ്പെട്ടു ഈ കാര്യം ചെയ്തിരക്കുന്നു.

24. And they answered Joshua, and said, Because it was certainly told thy servants, how that LORD thy God commanded his servant Moses to give you all the land, and to destroy all the inhabitants of the land from before you. Therefore we were very afraid for our lives because of you, and have done this thing.

25. ഇപ്പോള് ഇതാഞങ്ങള് നിന്റെ കയ്യില് ഇരിക്കുന്നു; നിനക്കു ഹിതവും യുക്തവുമായി തോന്നുന്നതുപോലെ ഞങ്ങളോടു ചെയ്തുകൊള്ക എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

25. And now, behold, we are in thy hand. As it seems good and right to thee to do to us, do.

26. അങ്ങനെ അവന് അവരോടു ചെയ്തു; യിസ്രായേല്മക്കള് അവരെ കൊല്ലാതവണ്ണം അവരുടെ കയ്യില്നിന്നു അവരെ രക്ഷിച്ചു.

26. And so he did to them, and delivered them out of the hand of the sons of Israel, that they did not kill them.

27. അന്നു യോശുവ അവരെ സഭെക്കും യഹോവ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന സ്ഥലത്തു അവന്റെ യാഗപീഠത്തിന്നും വേണ്ടി വിറകുകീറുന്നവരും വെള്ളംകോരുന്നവരുമായി നിയമിച്ചു; അങ്ങനെ ഇന്നുവരെയും ഇരിക്കുന്നു.

27. And Joshua made them that day hewers of wood and drawers of water for the congregation, and for the altar of LORD to this day in the place which he should choose.