1. ദാവീദ് തന്റെ അരമനയില് വസിച്ചിരിക്കുംകാലത്തു ഒരുനാള് നാഥാന് പ്രവാചകനോടുഇതാ ഞാന് ദേവദാരുകൊണ്ടുള്ള അരമനയില് വസിക്കുന്നു; യഹോവയുടെ നിയമപെട്ടകമോ തിരശ്ശീലകള്ക്കു കീഴെ ഇരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.
പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 7:45-46

1. Now it came to pass, as David dwelt in his house, that David said to Nathan, the prophet, Behold, I dwell in a house of cedars, and the ark of the covenant of the LORD under curtains.

2. നാഥാന് ദാവീദിനോടുനിന്റെ താല്പര്യംപോലെയൊക്കെയും ചെയ്താലും; യഹോവ നിന്നോടുകൂടെ ഉണ്ടു എന്നു പറഞ്ഞു.

2. Then Nathan said unto David, Do all that [is] in thy heart for God [is] with thee.

3. എന്നാല് അന്നു രാത്രി നാഥാന്നു ദൈവത്തിന്റെ അരുളപ്പാടുണ്ടായതെന്തെന്നാല്

3. And it came to pass the same night that the word of God came to Nathan, saying,

4. നീ ചെന്നു എന്റെ ദാസനായ ദാവീദിനോടു പറകയഹോവ ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നു; എനിക്കു വസിപ്പാനുള്ള ആലയം പണിയേണ്ടതു നീയല്ല.

4. Go and tell David my servant, Thus hath the LORD said, Thou shalt not build me a house to dwell in,

5. ഞാന് യിസ്രായേലിനെ കൊണ്ടുവന്ന നാള്മുതല് ഇന്നുവരെയും ഞാന് ഒരു ആലയത്തില് വാസം ചെയ്യാതെ കൂടാരത്തില്നിന്നു കൂടരത്തിലേക്കും നിവാസത്തില്നിന്നു നിവാസത്തിലേക്കും സഞ്ചരിച്ചു.

5. for I have not dwelt in a house since the day that I brought up Israel unto this day, but have gone from tent to tent, and from [one] tabernacle [to another].

6. എല്ലായിസ്രായേലിനോടുംകൂടെ സഞ്ചരിച്ചുവന്ന സ്ഥലങ്ങളില് എവിടെവെച്ചെങ്കിലും എന്റെ ജനത്തെ മേയിപ്പാന് ഞാന് കല്പിച്ചാക്കിയ യിസ്രായേല് ന്യായാധിപതിമാരില് ആരോടെങ്കിലുംനിങ്ങള് എനിക്കു ദേവദാരുകൊണ്ടു ഒരു ആലയം പണിയാതെയിരിക്കുന്നതു എന്തു എന്നു ഒരു വാക്കു ഞാന് കല്പിച്ചിട്ടുണ്ടോ?

6. Wherever I have walked with all Israel, did I speak a word to any of the judges of Israel, whom I commanded to feed my people, saying, Why have ye not built me a house of cedars?

7. ആകയാല് നീ എന്റെ ഭൃത്യനായ ദാവീദിനോടു പറയേണ്ടതെന്തെന്നാല്സൈന്യങ്ങളുടെ യഹോവ ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുനീ എന്റെ ജനമായ യിസ്രായേലിന്നു പ്രഭുവായിരിക്കേണ്ടതിന്നു ഞാന് നിന്നെ പുല്പുറത്തുനിന്നു, ആടുകളെ നോക്കുമ്പോള് തന്നേ എടുത്തു.

7. Now, therefore, thus shalt thou say unto my servant David, Thus hath the LORD of the hosts said, I took thee from the sheepfold, from following the sheep that thou should be ruler over my people Israel;

8. നീ സഞ്ചരിച്ചുവന്ന എല്ലായിടത്തും ഞാന് നിന്നോടുകൂടെ ഇരുന്നു നിന്റെ സകലശത്രുക്കളെയും നിന്റെ മുമ്പില്നിന്നു ഛേദിച്ചുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ഭൂമിയിലുള്ള മഹാന്മാരുടെ നാമംപോലെ ഒരു നാമം ഞാന് നിനക്കു ഉണ്ടാക്കും. ഞാന് എന്റെ ജനമായ യിസ്രായേലിന്നു ഒരു സ്ഥലം കല്പിച്ചുകൊടുക്കയും അവര് സ്വന്തസ്ഥലത്തു പാര്ത്തു അവിടെനിന്നു ഇളകാതവണ്ണം അവരെ നടുകയും ചെയ്യും; പണ്ടത്തെപ്പോലെയും എന്റെ ജനമായ യിസ്രായേലിന്നു ഞാന് ന്യായാധിപന്മാരെ കല്പിച്ചാക്കിയ കാലത്തെപ്പോലെയും ഇനി ദുഷ്ടന്മാര് അവരെ ക്ഷയിപ്പിക്കയില്ല.

8. and I have been with thee wherever thou hast walked and have cut off all thy enemies from before thee and have made thee a name like the name of the great men that [are] in the earth.

9. ഞാന് നിന്റെ സകലശത്രുക്കളെയും അടക്കും; യഹോവ നിനക്കു ഒരു ഗൃഹം പണിയുമെന്നും ഞാന് നിന്നോടു അറിയിക്കുന്നു.

9. Likewise I have ordained a place for my people Israel and have planted him that he dwell by himself and no longer be moved; neither shall the sons of iniquity waste them any more, as before,

10. നീ നിന്റെ പിതാക്കന്മാരുടെ അടുക്കല് പോകേണ്ടതിന്നു നിന്റെ ജീവകാലം തികയുമ്പോള് ഞാന് നിന്റെ ശേഷം നിന്റെ പുത്രന്മാരില് ഒരുവനായ നിന്റെ സന്തതിയെ എഴുന്നേല്പിക്കയും അവന്റെ രാജത്വം സ്ഥിരമാക്കുകയും ചെയ്യും.

10. since the time that I commanded judges [to be] over my people Israel. I have humbled all thy enemies and announce unto thee that the LORD will build thee a house.

11. അവന് എനിക്കു ഒരു ആലയം പണിയും; ഞാന് അവന്റെ സിംഹാസനം എന്നേക്കും സ്ഥിരമാക്കും.
മത്തായി 1:1+

11. And it shall come to pass, when thy days are fulfilled to go to be with thy fathers, that I will raise up thy seed after thee, which shall be of thy sons; and I will establish his kingdom.

12. ഞാന് അവന്നു പിതാവും അവന് എനിക്കു പുത്രനും ആയിരിക്കും; നിന്റെ മുന് വാഴ്ചക്കാരനോടു ഞാന് എന്റെ കൃപ എടുത്തുകളഞ്ഞതുപോലെ അവനോടു അതിനെ എടുത്തുകളകയില്ല.

12. He shall build me a house, and I will establish his throne eternally.

13. ഞാന് അവനെ എന്റെ ആലയത്തിലും എന്റെ രാജത്വത്തിലും എന്നേക്കും നിലനിര്ത്തും; അവന്റെ സിംഹാസനവും എന്നേക്കും സ്ഥിരമായിരിക്കും.
എബ്രായർ 1:5

13. I will be his father, and he shall be my son; and I will not take my mercy away from him, as I took [it] from [him] that was before thee;

14. ഈ വാക്കുകളും ഈ ദര്ശനവും എല്ലാം നാഥാന് ദാവീദിനോടു പ്രസ്താവിച്ചു.

14. but I will confirm him in my house and in my kingdom for ever, and his throne shall be established for evermore.

15. അപ്പോള് ദാവീദ് രാജാവു അകത്തു ചെന്നു യഹോവയുടെ സന്നിധിയില് ഇരുന്നു പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്യഹോവയായ ദൈവമേ, നീ എന്നെ ഇത്രത്തോളം കൊണ്ടുവരുവാന് ഞാന് ആര്? എന്റെ ഗൃഹവും എന്തുള്ളു?

15. According to all these words, and according to all this vision, so did Nathan speak unto David.

16. ദൈവമേ, ഇതും പോരാ എന്നു തോന്നീട്ടു യഹോവയായ ദൈവമേ, വരുവാനുള്ള ദീര്ഘകാലത്തേക്കു അടിയന്റെ ഗൃഹത്തെക്കുറിച്ചും നീ അരുളിച്ചെയ്കയും ശ്രേഷ്ഠപദവിയിലുള്ള മനുഷ്യന്റെ അവസ്ഥെക്കൊത്തവണ്ണം എന്നെ ആദരിക്കയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.

16. And David, the king, came and sat before the LORD and said, Who [am] I, O LORD God, and what [is] my house, that thou hast brought me here?

17. അടിയന്നു ചെയ്ത ബഹുമാനത്തെക്കുറിച്ചു ദാവീദ് ഇനി എന്തു പറയേണ്ടു? നീ അടിയനെ അറിയുന്നുവല്ലോ.

17. And [yet] this was a small thing in thy eyes, O God, for thou hast [also] spoken of thy servant's house for a great while to come and hast regarded me according to the estate of a man of high degree, O LORD God.

18. യഹോവേ, അടിയന് നിമിത്തവും നിന്റെ പ്രസാദപ്രകാരവും നീ ഈ മഹിമ ഒക്കെയും പ്രവര്ത്തിച്ചു ഈ വങ്കാര്യം എല്ലാം അറിയിച്ചുതന്നിരിക്കുന്നു.

18. What more can David add asking thee to glorify thy servant? For thou knowest thy servant.

19. ഞങ്ങള് സ്വന്തചെവികൊണ്ടു കേട്ടതൊക്കെയും ഔര്ത്താല് യഹോവേ, നിന്നെപ്പോലെ ഒരുത്തനുമില്ല; നീ അല്ലാതെ ഒരു ദൈവവുമില്ല.

19. O LORD, for thy servant's sake and according to thy own heart, thou hast done all this greatness, in making known all thy great things.

20. മിസ്രയീമില്നിന്നു നീ ഉദ്ധരിച്ച നിന്റെ ജനത്തിന്റെ മുമ്പില്നിന്നു ജാതികളെ നീക്കിക്കളകയില് വലിയതും ഭയങ്കരവുമായ കാര്യങ്ങളാല് നിനക്കു ഒരു നാമം സമ്പാദിക്കേണ്ടതിന്നുദൈവമേ നീ ചെന്നു നിനക്കു സ്വന്തജനമായി വിണ്ടെടുത്ത നിന്റെ ജനമായ യിസ്രായേലിനെപ്പോലെ ഭൂമിയില് ഏതൊരു ജാതിയുള്ളു?

20. O LORD, [there is] none like thee, neither [is there any] God beside thee, according to all that we have heard with our ears.

21. നിന്റെ ജനമായ യിസ്രായേലിനെ നീ എന്നേക്കും നിനക്കു സ്വന്തജനമാക്കുകയും യഹോവേ, നീ അവര്ക്കും ദൈവമായ്തീരുകയും ചെയ്തുവല്ലോ.

21. And what one nation in the earth [is] like thy people Israel, whom God went to ransom [to be] his own people, to make thee a name of greatness and terribleness, by driving out the Gentiles from before thy people, whom thou didst redeem out of Egypt?

22. ആകയാല് യഹോവേ, ഇപ്പോള് നീ അടിയനെയും അടിയന്റെ ഗൃഹത്തെയും കുറിച്ചു അരുളിച്ചെയ്ത വചനം എന്നേക്കും സ്ഥിരമായിരിക്കട്ടെ; അരുളിച്ചെയ്തതുപോലെ തന്നേ ചെയ്യേണമേ.

22. For thy people Israel didst thou make thy own people for ever, and thou, LORD, didst become their God.

23. സൈന്യങ്ങളുടെ യഹോവ യിസ്രായേലിന്റെ ദൈവമാകുന്നു; യിസ്രായേലിന്നു ദൈവം തന്നേ എന്നിങ്ങനെ നിന്റെ നാമം എന്നേക്കും സ്ഥിരപ്പെട്ടു മഹത്വപ്പെടുകയും നിന്റെ ദാസനായ ദാവീദിന്റെ ഗൃഹം നിന്റെ മുമ്പാകെ നിലനില്ക്കയും ചെയ്യുമാറാകട്ടെ.

23. Therefore, now, LORD, let the thing that thou hast spoken concerning thy servant and concerning his house be established for ever and do as thou hast said.

24. എന്റെ ദൈവമേ, അടിയന്നു നീ ഒരു ഗൃഹം പണിയുമെന്നു വെളിപ്പെടുത്തിത്തന്നിരിക്കുന്നു; അതുകൊണ്ടു അടിയന് തിരുസന്നിധിയില് പ്രാര്ത്ഥിപ്പാന് ധൈര്യംപ്രാപിച്ചു.

24. Let it even be established, that thy name may be magnified for ever, that it may be said, The LORD of the hosts, God of Israel, is God unto Israel; and [let] the house of David thy servant [be] established before thee.

25. ആകയാല് യഹോവേ, നീ തന്നേ ദൈവം; അടിയന്നു ഈ നന്മയെ നീ വാഗ്ദാനം ചെയ്തുമിരിക്കുന്നു.

25. For thou, O my God, hast told thy servant that thou wilt build him a house; therefore, thy servant has found [in his heart] to pray before thee.

26. അതുകൊണ്ടു അടിയന്റെ ഗൃഹം തിരുമുമ്പാകെ എന്നേക്കും ഇരിക്കേണ്ടതിന്നു അതിനെ അനുഗ്രഹിപ്പാന് നിനക്കു പ്രസാദം തോന്നിയിരിക്കുന്നു; യഹോവേ, നീ അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു; അതു എന്നേക്കും അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടും ഇരിക്കുന്നുവല്ലോ.

26. And now, LORD, thou art God and hast promised this goodness unto thy servant;