1. ദേശത്തെ ജനം യോശീയാവിന്റെ മകനായ യെഹോവാഹാസിനെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നു അവനെ അപ്പന്നു പകരം യെരൂശലേമില് രാജാവാക്കി.

1. The people of the land went and got Jehoahaz. He was the son of Josiah. The people made Jehoahaz king in Jerusalem in place of his father.

2. യെഹോവാഹാസ് വാഴ്ചതുടങ്ങിയപ്പോള് അവന്നു ഇരുപത്തിമൂന്നു വയസ്സായിരുന്നു; അവന് മൂന്നു മാസം യെരൂശലേമില് വാണു.

2. Jehoahaz was 23 years old when he became king. He ruled in Jerusalem for three months.

3. മിസ്രയീംരാജാവു അവനെ യെരൂശലേമില്വെച്ചു പിഴുക്കി ദേശത്തിന്നു നൂറു താലന്ത് വെള്ളിയും ഒരു താലന്ത് പൊന്നും പിഴ കല്പിച്ചു.

3. The king of Egypt removed him from his throne in Jerusalem. The king of Egypt made the people of Judah pay him a tax of almost four tons of silver and 75 pounds of gold.

4. മിസ്രയീംരാജാവു അവന്റെ സഹോദരനായ എല്യാക്കീമിനെ യെഹൂദെക്കും യെരൂശലേമിന്നും രാജാവാക്കി; അവന്റെ പേര് യെഹോയാക്കീം എന്നു മാറ്റി. അവന്റെ സഹോദരനായ യെഹോവാഹാസിനെ നെഖോ പിടിച്ചു മിസ്രയീമിലേക്കു കൊണ്ടുപോയി.

4. Neco, the king of Egypt, made Eliakim king over Judah and Jerusalem. Eliakim was a brother of Jehoahaz. Neco changed Eliakim's name to Jehoiakim. But he took Eliakim's brother Jehoahaz with him to Egypt.

5. യെഹോയാക്കീം വാഴ്ച തുടങ്ങിയപ്പോള് അവന്നു ഇരുപത്തഞ്ചു വയസ്സായിരുന്നു; അവന് ഏഴു സംവത്സരം യെരൂശലേമില് വാണു; അവന് തന്റെ ദൈവമായ യഹോവേക്കു അനിഷ്ടമായുള്ളതു ചെയ്തു.

5. Jehoiakim was 25 years old when he became king. He ruled in Jerusalem for 11 years. He did what was evil in the sight of the Lord his God.

6. അവന്റെ നേരെ ബാബേല്രാജാവായ നെബൂഖദ് നേസര് വന്നു അവനെ ചങ്ങലയിട്ടു ബാബേലിലേക്കു കൊണ്ടുപോയി,

6. Nebuchadnezzar attacked him. Nebuchadnezzar was king of Babylonia. He put Jehoiakim in bronze chains. And he took him to Babylon.

7. നെബൂഖദ് നേസര് യഹോവയുടെ ആലയത്തിലെ ഉപകരണങ്ങളും ബാബേലില് കൊണ്ടുപോയി ബാബേലില് തന്റെ ദേവന്റെ ക്ഷേത്രത്തില് വെച്ചു.

7. Nebuchadnezzar also took articles from the Lord's temple. He took them to Babylon. He put them in his own temple there.

8. യെഹോയാക്കീമിന്റെ മറ്റുള്ള വൃത്താന്തങ്ങളും അവന് ചെയ്തതും അവനില് കണ്ടതുമായ മ്ളേച്ഛതകളും യിസ്രായേലിലെയും യെഹൂദയിലെയും രാജാക്കന്മാരുടെ പുസ്തകത്തില് എഴുതിയിരിക്കുന്നുവല്ലോ. അവന്റെ മകനായ യെഹോയാഖീന് അവന്നുപകരം രാജാവായി.

8. The other events of Jehoiakim's rule are written in the records of the kings of Israel and Judah. He did things the Lord hated. Those things and everything that happened to him are also written in those records. His son Jehoiachin became the next king after him.

9. യെഹോയാഖീന് വാഴ്ച തുടങ്ങിയപ്പോള് അവന്നു എട്ടു വയസ്സായിരുന്നുഅവന് മൂന്നു മാസവും പത്തു ദിവസവും യെരൂശലേമില് വാണു; അവന് യഹോവേക്കു അനിഷ്ടമായുള്ളതു ചെയ്തു.

9. Jehoiachin was 18 years old when he became king. He ruled in Jerusalem for three months and ten days. He did what was evil in the sight of the Lord.

10. എന്നാല് പിറ്റെയാണ്ടില് നെബൂഖദ് നേസര്രാജാവു ആളയച്ചു അവനെയും യഹോവയുടെ ആലയത്തിലെ മനോഹരമായ ഉപകരണങ്ങളെയും ബാബേലിലേക്കു വരുത്തി, അവന്റെ സഹോദരനായ സിദെക്കീയാവെ യെഹൂദെക്കും യെരൂശലേമിന്നും രാജാവാക്കി.
മത്തായി 1:11

10. In the spring, King Nebuchadnezzar sent for him. He brought him to Babylon. He also brought articles of value from the Lord's temple. He made Zedekiah king over Judah and Jerusalem. Zedekiah was Jehoiachin's uncle.

11. സിദെക്കീയാവു വാഴ്ച തുടങ്ങിയപ്പോള് അവന്നു ഇരുപത്തൊന്നു വയസ്സായിരുന്നു; അവന് പതിനൊന്നു സംവത്സരം യെരൂശലേമില് വാണു.

11. Zedekiah was 21 years old when he became king. He ruled in Jerusalem for 11 years.

12. അവന് തന്റെ ദൈവമായ യഹോവേക്കു അനിഷ്ടമായുള്ളതു ചെയ്തു; യഹോവയുടെ വായില്നിന്നുള്ള വചനം പ്രസ്താവിച്ച യിരെമ്യാപ്രവാചകന്റെ മുമ്പില് തന്നെത്താന് താഴ്ത്തിയില്ല.

12. He did what was evil in the sight of the Lord his God. He didn't pay any attention to the message the Lord spoke through the prophet Jeremiah.

13. അവനെക്കൊണ്ടു ദൈവനാമത്തില് സത്യം ചെയ്യിച്ചിരുന്ന നെബൂഖദ് നേസര് രാജാവിനോടു അവന് മത്സരിച്ചു ശാഠ്യം കാണിക്കയും യിസ്രായേലിന്റെ ദൈവമായ യഹോവയിങ്കലേക്കു തിരിയാത വണ്ണം തന്റെ ഹൃദയം കഠിനമാക്കുകയും ചെയ്തു.

13. Zedekiah also refused to remain under the control of King Nebuchadnezzar. The king had made him take an oath in God's name. But his heart became very stubborn. He wouldn't turn to the Lord, the God of Israel.

14. പുരോഹിതന്മാരില് പ്രധാനികളൊക്കെയും ജനവും ജാതികളുടെ സകലമ്ളേച്ഛതകളെയുംപോലെ വളരെ അകൃത്യം ചെയ്തു; യെരൂശലേമില് യഹോവ വിശുദ്ധീകരിച്ച അവന്റെ ആലയത്തെ അശുദ്ധമാക്കി.

14. And that's not all. The people and the leaders of the priests became more and more unfaithful. They followed all of the practices of the nations. The Lord hated those practices. The people and leaders made the Lord's temple 'unclean.' The Lord had set the temple in Jerusalem apart in a special way for himself.

15. അവരുടെ പിതാക്കന്മാരുടെ ദൈവമായ യഹോവേക്കു തന്റെ ജനത്തോടും തന്റെ നിവാസത്തോടും സഹതാപം തോന്നീട്ടു അവന് ജാഗ്രതയോടെ തന്റെ ദൂതന്മാരെ അവരുടെ അടുക്കല് അയച്ചു.
ലൂക്കോസ് 20:10-12

15. The Lord, the God of Israel, sent word to his people through his messengers. He sent it to them again and again. He took pity on his people. He also took pity on the temple where he lived.

16. അവരോ ദൈവത്തിന്റെ ദൂതന്മാരെ പരിഹസിച്ചു അവന്റെ വാക്കുകളെ നിരസിച്ചു ഉപശാന്തിയില്ലാതാകും വണ്ണം യഹോവയുടെ കോപം തന്റെ ജനത്തിന്നു നേരെ ഉജ്ജ്വലിക്കുവോളം അവന്റെ പ്രവാചകന്മാരെ നിന്ദിച്ചുകളഞ്ഞു.
മത്തായി 5:12, ലൂക്കോസ് 6:23, പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 7:52

16. But God's people made fun of his messengers. They hated his words. They laughed at his prophets. Finally the Lord's burning anger was stirred up against his people. Nothing could save them.

17. അതുകൊണ്ടു അവന് കല്ദയരുടെ രാജാവിനെ അവരുടെ നേരെ വരുത്തി; അവന് അവരുടെ യൌവനക്കാരെ അവരുടെ വിശുദ്ധമന്ദിരമായ ആലയത്തില്വെച്ചു വാള്കൊണ്ടു കൊന്നു; അവന് യൌവനക്കാരനെയോ കന്യകയെയോ വൃദ്ധനെയോ കിഴവനെയോ ആദരിക്കാതെ അവരെ ഒക്കെയും അവന്റെ കയ്യില് ഏല്പിച്ചുകൊടുത്തു.

17. The Lord brought the king of Babylonia against them. The Babylonian army killed their young people with their swords at the temple. They didn't spare young men or women. They didn't spare the old people either. God handed all of them over to Nebuchadnezzar.

18. ദൈവാലയത്തിലെ ചെറിയതും വലിയതുമായ ഉപകരണങ്ങളൊക്കെയും യഹോവയുടെ ആലയത്തിലെ ഭണ്ഡാരവും രാജാവിന്റെയും അവന്റെ പ്രഭുക്കന്മാരുടെയും ഭണ്ഡാരങ്ങളുമെല്ലാം അവന് ബാബേലിലേക്കു കൊണ്ടുപോയി.

18. Nebuchadnezzar carried off to Babylon all of the articles from God's temple. Some of the articles were large. Others were small. He carried off the treasures of the temple. He also carried off the treasures that belonged to the king and his officials.

19. അവര് ദൈവാലയം ചുട്ടു, യെരൂശലേമിന്റെ മതില് ഇടിച്ചു, അതിലെ അരമനകള് എല്ലാം തീക്കിരയാക്കി അതിലെ മനോഹരസാധനങ്ങളൊക്കെയും നശിപ്പിച്ചുകളഞ്ഞു.

19. The Babylonians set God's temple on fire. They broke down the wall of Jerusalem. They burned all of the palaces. They destroyed everything of value there.

20. വാളിനാല് വീഴാതെ ശേഷിച്ചവരെ അവന് ബാബേലിലേക്കു കൊണ്ടുപോയി; പാര്സിരാജ്യത്തിന്നു ആധിപത്യം സിദ്ധിക്കുംവരെ അവര് അവിടെ അവന്നും അവന്റെ പുത്രന്മാര്ക്കും അടിമകളായിരുന്നു.

20. Nebuchadnezzar took the rest of the people to Babylon as prisoners. They had escaped from being killed with swords. They served him and his sons. That lasted until the kingdom of Persia became stronger than Babylonia.

21. യിരെമ്യാമുഖാന്തരം ഉണ്ടായ യഹോവയുടെ വചനം നിവൃത്തിയാകേണ്ടതിന്നു ദേശം അതിന്റെ ശബ്ബത്തുകളെ അനുഭവിച്ചു കഴിയുവോളം തന്നേ; എഴുപതു സംവത്സരം തികയുവോളം അതു ശൂന്യമായി കിടന്ന കാലമൊക്കെയും ശബ്ബത്തു അനുഭവിച്ചു.

21. The land of Israel enjoyed its sabbath years. It rested. That deserted land wasn't farmed for a full 70 years. What the Lord had spoken through Jeremiah came true.

22. എന്നാല് യിരെമ്യാമുഖാന്തരം ഉണ്ടായ യഹോവയുടെ വചനം നിവൃത്തിയാകേണ്ടതിന്നു പാര്സിരാജാവായ കോരെശിന്റെ ഒന്നാം ആണ്ടില് യഹോവ പാര്സിരാജാവായ കോരെശിന്റെ മനസ്സുണര്ത്തി; അവന് തന്റെ രാജ്യത്തെല്ലാടവും ഒരു വിളംബരം പ്രസിദ്ധമാക്കി രേഖാമൂലം പരസ്യം ചെയ്തതെന്തെന്നാല്

22. It was the first year of the rule of Cyrus. He was king of Persia. The Lord stirred him up to send a message all through his kingdom. It happened so that what the Lord had spoken through Jeremiah would come true. The message was written down. It said,

23. പാര്സിരാജാവായ കോരെശ് ഇപ്രകാരം കല്പിക്കുന്നുസ്വര്ഗ്ഗത്തിലെ ദൈവമായ യഹോവ ഭൂമിയിലെ സകലരാജ്യങ്ങളെയും എനിക്കു തന്നിരിക്കുന്നു; യെഹൂദയിലെ യെരൂശലേമില് അവന്നു ഒരു ആലയം പണിവാന് അവന് എന്നോടു കല്പിച്ചുമിരിക്കുന്നു; നിങ്ങളില് അവന്റെ ജനമായിട്ടു ആരെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കില് അവന്റെ ദൈവമായ യഹോവ അവനോടുകൂടെ ഇരിക്കട്ടെ; അവന് യാത്രപുറപ്പെടട്ടെ.

23. Cyrus, the king of Persia, says, ' 'The Lord is the God of heaven. He has given me all of the kingdoms on earth. He has appointed me to build a temple for him at Jerusalem in Judah. Any one of his people among you can go up to Jerusalem. And may the Lord your God be with you.' '