1. നാവുകൊണ്ടു പാപം ചെയ്യാതിരിപ്പാന് ഞാന് എന്റെ വഴികളെ സൂക്ഷിക്കുമെന്നും ദുഷ്ടന് എന്റെ മുമ്പില് ഇരിക്കുമ്പോള് എന്റെ വായ് കടിഞ്ഞാണിട്ടു കാക്കുമെന്നും ഞാന് പറഞ്ഞു.
യാക്കോബ് 1:26

1. I said, I will take heed to my ways, that I sin not with my tongue. I will keep my mouth with a bridle while the wicked man is before me.

2. ഞാന് ഉരിയാടാതെ ഊമനായിരുന്നു; നന്മയെ ഗണ്യമാക്കാതെ മൌനമായിരുന്നു; എന്റെ സങ്കടം പൊങ്ങിവന്നു.

2. I was mute with silence. I held my peace, even from good, and my sorrow was stirred.

3. എന്റെ ഉള്ളില് ഹൃദയത്തിന്നു ചൂടു പിടിച്ചു, എന്റെ ധ്യാനത്തിങ്കല് തീ കത്തി; അപ്പോള് ഞാന് നാവെടുത്തു സംസാരിച്ചു.

3. My heart was hot within me. While I was musing the fire burned. Then I spoke with my tongue:

4. യഹോവേ, എന്റെ അവസാനത്തെയും എന്റെ ആയുസ്സു എത്ര എന്നതിനെയും എന്നെ അറിയിക്കേണമേ; ഞാന് എത്ര ക്ഷണികന് എന്നു ഞാന് അറിയുമാറാകട്ടെ.

4. LORD, make me to know my end, and the measure of my days, what it is. Let me know how frail I am.

5. ഇതാ, നീ എന്റെ നാളുകളെ നാലുവിരല് നീളമാക്കിയിരിക്കുന്നു; എന്റെ ആയുസ്സു നിന്റെ മുമ്പാകെ ഏതുമില്ലാത്തതുപോലെയിരിക്കുന്നു; ഏതു മനുഷ്യനും ഉറെച്ചുനിന്നാലും ഒരു ശ്വാസമത്രേ. സേലാ.

5. Behold, thou have made my days as handbreadths, and my life-time is as nothing before thee. Surely every man at his best condition is altogether vanity. Selah.

6. മനുഷ്യരൊക്കെയും വെറും നിഴലായി നടക്കുന്നു നിശ്ചയം; അവര് വ്യര്ത്ഥമായി പരിശ്രമിക്കുന്നു നിശ്ചയം; അവന് ധനം സമ്പാദിക്കുന്നു; ആര് അനുഭവിക്കും എന്നറിയുന്നില്ല.

6. Surely every man walks in a shadow. Surely they are disquieted in vain. He heaps up, and knows not who shall gather them.

7. എന്നാല് കര്ത്താവേ, ഞാന് ഏതിന്നായി കാത്തിരിക്കുന്നു? എന്റെ പ്രത്യാശ നിങ്കല് വെച്ചിരിക്കുന്നു.

7. And now, LORD, what do I wait for? My hope is in thee.

8. എന്റെ സകലലംഘനങ്ങളില്നിന്നും എന്നെ വിടുവിക്കേണമേ; എന്നെ ഭോഷന്റെ നിന്ദയാക്കി വെക്കരുതേ.

8. Deliver me from all my transgressions. Make me not the reproach of the foolish.

9. ഞാന് വായ് തുറക്കാതെ ഊമനായിരുന്നു; നീയല്ലോ അങ്ങനെ വരുത്തിയതു.

9. I was mute. I opened not my mouth, because thou did it.

10. നിന്റെ ബാധ എങ്കല്നിന്നു നീക്കേണമേ; നിന്റെ കയ്യുടെ അടിയാല് ഞാന് ക്ഷയിച്ചിരിക്കുന്നു.

10. Remove thy stroke away from me. I am consumed by the blow of thy hand.

11. അകൃത്യംനിമിത്തം നീ മനുഷ്യനെ ദണ്ഡനങ്ങളാല് ശിക്ഷിക്കുമ്പോള് നീ അവന്റെ സൌന്ദര്യത്തെ പുഴുപോലെ ക്ഷയിപ്പിക്കുന്നു; ഏതു മനുഷ്യനും ഒരു ശ്വാസമത്രേ ആകുന്നു. സേലാ.

11. When thou have corrected man with rebukes for iniquity, thou make his beauty to disintegrate like a moth. Surely every man is vanity. Selah.

12. യഹോവേ, എന്റെ പ്രാര്ത്ഥന കേട്ടു എന്റെ അപേക്ഷ ചെവിക്കൊള്ളേണമേ. എന്റെ കണ്ണുനീര് കണ്ടു മിണ്ടാതിരിക്കരുതേ; ഞാന് എന്റെ സകലപിതാക്കന്മാരെയും പോലെ നിന്റെ സന്നിധിയില് അന്യനും പരദേശിയും ആകുന്നുവല്ലോ.
എബ്രായർ 11:13, 1 പത്രൊസ് 2:11

12. Hear my prayer, O LORD, and give ear to my cry. Keep not silent at my tears, for I am a stranger with thee, a sojourner, as all my fathers were.

13. ഞാന് ഇവിടെനിന്നു പോയി ഇല്ലാതെയാകുന്നതിന്നു മുമ്പെ ഉന്മേഷം പ്രാപിക്കേണ്ടതിന്നു നിന്റെ നോട്ടം എങ്കല്നിന്നു മാറ്റേണമേ.

13. O spare me, that I may recover strength before I go from here, and be no more.