1. അയ്യോ, ജാതികള് തിരുമുന് പില് വിറെക്കത്തക്കവണ്ണം നിന്റെ നാമത്തെ നിന്റെ വൈരികള്ക്കു വെളിപ്പെടുത്തുവാന് തീയില് ചുള്ളി കത്തുന്നതു പോലെയും

1. If only You would tear open the heavens and come down! The mountains would shake before You,

2. തീ കൊണ്ടു വെള്ളം തിളക്കുന്നതു പോലെയും മലകള് നിന്റെ മുന് പില് ഉരുകിപ്പോകത്തക്കവണ്ണം നീ ആകാശം കീറി ഇറങ്ങിവന്നെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു!

2. as when fire burns the wood and causes the water to boil. Come and make Your name known to those who are against you, that the nations may shake in fear before You!

3. ഞങ്ങള് വിചാരിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഭയങ്കരകാര്യങ്ങളെ നീ പ്രവര്ത്തിച്ചപ്പോള് നീ ഇറങ്ങിവരികയും മലകള് തിരുമുന് പില് ഉരുകിപ്പോകയും ചെയ്തുവല്ലോ

3. When You did powerful things which we did not expect, You came down, and the mountains shook before You.

4. നീയല്ലാതെ ഒരു ദൈവം തന്നേ കാത്തിരിക്കുന്നവന്നു വേണ്ടി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതു പണ്ടുമുതല് ആരും കേട്ടിട്ടില്ല, ഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ല, കണ്ണുകൊണ്ടു കണ്ടിട്ടുമില്ല
1 കൊരിന്ത്യർ 2:9

4. From long ago no ear has heard and no eye has seen any God besides You, Who works for those who wait for Him.

5. സന്തോഷിച്ചു നീതി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവരെ നീ എതിരേലക്കുന്നു; അവര് നിന്റെ വഴികളില് നിന്നെ ഔര്ക്കുന്നു; നീ കോപിച്ചപ്പോള് ഞങ്ങള് പാപത്തില് അകപ്പെട്ടു; ഇതില് ഞങ്ങള് ബഹുകാലം കഴിച്ചു; ഞങ്ങള്ക്കു രക്ഷ ഉണ്ടാകുമോ?

5. You meet him who finds joy in doing what is right and good, who remembers You in Your ways. See, You were angry because we sinned. We have been sinning for a long time, and will we be saved?

6. ഞങ്ങള് എല്ലാവരും അശുദ്ധനെപ്പോലെ ആയ്തീര്ന്നു; ഞങ്ങളുടെ നീതിപ്രവര്ത്തികള് ഒക്കെയും കറപിരണ്ട തുണിപോലെ; ഞങ്ങള് എല്ലാവരും ഇലപോലെ വാടിപ്പോകുന്നു; ഞങ്ങളുടെ അകൃത്യങ്ങള് ഞങ്ങളെ കാറ്റുപോലെ പറപ്പിച്ചുകളയുന്നു

6. All of us have become like one who is unclean. All our right and good works are like dirty pieces of cloth. And all of us dry up like a leaf. Our sins take us away like the wind.

7. നിന്റെ നാമത്തെ വിളിച്ചപേക്ഷിക്കുന്നവനും നിന്നെ മുറുകെ പിടിപ്പാന് ഉത്സാഹിക്കുന്നവനും ആരുമില്ല; നിന്റെ മുഖം ഞങ്ങള് കാണാതവണ്ണം നീ മറെച്ചുവെച്ചു ഞങ്ങളുടെ അകൃത്യങ്ങള്ക്കു ഞങ്ങളെ ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നു

7. There is no one who calls on Your name, who stirs himself up to take hold of You. For You have hidden Your face from us, and have given us over to the power of our sins.

8. എങ്കിലോ യഹോവേ, നീ ഞങ്ങളുടെ പിതാവു; ഞങ്ങള് കളിമണ്ണും നീ ഞങ്ങളെ മനയുന്നവനും ആകുന്നു; ഞങ്ങള് എല്ലാവരും നിന്റെ കൈപ്പണിയത്രേ;
യോഹന്നാൻ 8:41, 1 പത്രൊസ് 1:17

8. But now, O Lord, You are our Father. We are the clay, and You are our pot maker. All of us are the work of Your hand.

9. യഹോവേ, ഉഗ്രമായി കോപിക്കരുതേ; അകൃത്യം എന്നേക്കും ഔര്ക്കരുതേ; അയ്യോ, കടാക്ഷിക്കേണമേ; ഞങ്ങള് എല്ലാവരും നിന്റെ ജനമല്ലോ

9. Do not be so angry, O Lord. Do not remember our sin forever. Look now, all of us are Your people.

10. നിന്റെ വിശുദ്ധനഗരങ്ങള് ഒരു മരുഭൂമിയായിരിക്കുന്നു; സീയോന് മരുഭൂമിയും യെരൂശലേം നിര്ജ്ജന പ്രദേശവും ആയിത്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു

10. Your holy cities have become a waste place. Zion has become a waste place. Jerusalem lies destroyed.

11. ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാര് നിന്നെ സ്തുതിച്ചുപോന്നിരുന്നതായി വിശുദ്ധിയും ഭംഗിയും ഉള്ള ഞങ്ങളുടെ ആലയം തീക്കു ഇരയായ്തീര്ന്നു; ഞങ്ങള്ക്കു മനോഹരമായിരുന്നതൊക്കെയും ശൂന് യമായി കിടക്കുന്നു

11. Our holy and beautiful house, where our fathers praised You, has been burned by fire. And all our things of great worth have been destroyed.

12. യഹോവേ, നീ ഇതു കണ്ടു അടങ്ങിയിരിക്കുമോ? നീ മിണ്ടാതെയിരുന്നു ഞങ്ങളെ അതികഠിനമായി ക്ലേശിപ്പിക്കുമോ?

12. Will You do nothing after seeing these things, O Lord? Will You keep quiet and make us suffer even more?