1. അയ്യോ, ജാതികള് തിരുമുന് പില് വിറെക്കത്തക്കവണ്ണം നിന്റെ നാമത്തെ നിന്റെ വൈരികള്ക്കു വെളിപ്പെടുത്തുവാന് തീയില് ചുള്ളി കത്തുന്നതു പോലെയും

1. Oh, that you would burst from the heavens and come down! How the mountains would quake in your presence!

2. തീ കൊണ്ടു വെള്ളം തിളക്കുന്നതു പോലെയും മലകള് നിന്റെ മുന് പില് ഉരുകിപ്പോകത്തക്കവണ്ണം നീ ആകാശം കീറി ഇറങ്ങിവന്നെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു!

2. As fire causes wood to burn and water to boil, your coming would make the nations tremble. Then your enemies would learn the reason for your fame!

3. ഞങ്ങള് വിചാരിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഭയങ്കരകാര്യങ്ങളെ നീ പ്രവര്ത്തിച്ചപ്പോള് നീ ഇറങ്ങിവരികയും മലകള് തിരുമുന് പില് ഉരുകിപ്പോകയും ചെയ്തുവല്ലോ

3. When you came down long ago, you did awesome deeds beyond our highest expectations. And oh, how the mountains quaked!

4. നീയല്ലാതെ ഒരു ദൈവം തന്നേ കാത്തിരിക്കുന്നവന്നു വേണ്ടി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതു പണ്ടുമുതല് ആരും കേട്ടിട്ടില്ല, ഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ല, കണ്ണുകൊണ്ടു കണ്ടിട്ടുമില്ല
1 കൊരിന്ത്യർ 2:9

4. For since the world began, no ear has heard, and no eye has seen a God like you, who works for those who wait for him!

5. സന്തോഷിച്ചു നീതി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവരെ നീ എതിരേലക്കുന്നു; അവര് നിന്റെ വഴികളില് നിന്നെ ഔര്ക്കുന്നു; നീ കോപിച്ചപ്പോള് ഞങ്ങള് പാപത്തില് അകപ്പെട്ടു; ഇതില് ഞങ്ങള് ബഹുകാലം കഴിച്ചു; ഞങ്ങള്ക്കു രക്ഷ ഉണ്ടാകുമോ?

5. You welcome those who gladly do good, who follow godly ways. But you have been very angry with us, for we are not godly. We are constant sinners; how can people like us be saved?

6. ഞങ്ങള് എല്ലാവരും അശുദ്ധനെപ്പോലെ ആയ്തീര്ന്നു; ഞങ്ങളുടെ നീതിപ്രവര്ത്തികള് ഒക്കെയും കറപിരണ്ട തുണിപോലെ; ഞങ്ങള് എല്ലാവരും ഇലപോലെ വാടിപ്പോകുന്നു; ഞങ്ങളുടെ അകൃത്യങ്ങള് ഞങ്ങളെ കാറ്റുപോലെ പറപ്പിച്ചുകളയുന്നു

6. We are all infected and impure with sin. When we display our righteous deeds, they are nothing but filthy rags. Like autumn leaves, we wither and fall, and our sins sweep us away like the wind.

7. നിന്റെ നാമത്തെ വിളിച്ചപേക്ഷിക്കുന്നവനും നിന്നെ മുറുകെ പിടിപ്പാന് ഉത്സാഹിക്കുന്നവനും ആരുമില്ല; നിന്റെ മുഖം ഞങ്ങള് കാണാതവണ്ണം നീ മറെച്ചുവെച്ചു ഞങ്ങളുടെ അകൃത്യങ്ങള്ക്കു ഞങ്ങളെ ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നു

7. Yet no one calls on your name or pleads with you for mercy. Therefore, you have turned away from us and turned us over to our sins.

8. എങ്കിലോ യഹോവേ, നീ ഞങ്ങളുടെ പിതാവു; ഞങ്ങള് കളിമണ്ണും നീ ഞങ്ങളെ മനയുന്നവനും ആകുന്നു; ഞങ്ങള് എല്ലാവരും നിന്റെ കൈപ്പണിയത്രേ;
യോഹന്നാൻ 8:41, 1 പത്രൊസ് 1:17

8. And yet, O LORD, you are our Father. We are the clay, and you are the potter. We all are formed by your hand.

9. യഹോവേ, ഉഗ്രമായി കോപിക്കരുതേ; അകൃത്യം എന്നേക്കും ഔര്ക്കരുതേ; അയ്യോ, കടാക്ഷിക്കേണമേ; ഞങ്ങള് എല്ലാവരും നിന്റെ ജനമല്ലോ

9. Don't be so angry with us, LORD. Please don't remember our sins forever. Look at us, we pray, and see that we are all your people.

10. നിന്റെ വിശുദ്ധനഗരങ്ങള് ഒരു മരുഭൂമിയായിരിക്കുന്നു; സീയോന് മരുഭൂമിയും യെരൂശലേം നിര്ജ്ജന പ്രദേശവും ആയിത്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു

10. Your holy cities are destroyed. Zion is a wilderness; yes, Jerusalem is a desolate ruin.

11. ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാര് നിന്നെ സ്തുതിച്ചുപോന്നിരുന്നതായി വിശുദ്ധിയും ഭംഗിയും ഉള്ള ഞങ്ങളുടെ ആലയം തീക്കു ഇരയായ്തീര്ന്നു; ഞങ്ങള്ക്കു മനോഹരമായിരുന്നതൊക്കെയും ശൂന് യമായി കിടക്കുന്നു

11. The holy and beautiful Temple where our ancestors praised you has been burned down, and all the things of beauty are destroyed.

12. യഹോവേ, നീ ഇതു കണ്ടു അടങ്ങിയിരിക്കുമോ? നീ മിണ്ടാതെയിരുന്നു ഞങ്ങളെ അതികഠിനമായി ക്ലേശിപ്പിക്കുമോ?

12. After all this, LORD, must you still refuse to help us? Will you continue to be silent and punish us?