1. വിഭ്രമരാഗത്തില് ഹബക്കൂക് പ്രവാചകന്റെ ഒരു പ്രാര്ത്ഥനാഗീതം.

1. A prayer of Habakkuk the prophet, set to Shigionoth.

2. യഹോവേ, ഞാന് നിന്റെ കേള്വി കേട്ടു ഭയപ്പെട്ടുപോയി; യഹോവേ, ആണ്ടുകള് കഴിയുംമുമ്പെ നിന്റെ പ്രവൃത്തിയെ ജീവിപ്പിക്കേണമേ; ആണ്ടുകള് കഴിയുംമുമ്പെ അതിനെ വെളിപ്പെടുത്തേണമേ; ക്രോധത്തിങ്കല് കരുണ ഔര്ക്കേണമേ.

2. O LORD, I have heard the report of thee, and am afraid. O LORD, revive thy work in the midst of the years. In the midst of the years make it known. In wrath remember mercy.

3. ദൈവം തേമാനില്നിന്നും പരിശുദ്ധന് പാറാന് പര്വ്വതത്തില്നിന്നും വരുന്നു. സേലാ. അവന്റെ പ്രഭ ആകാശത്തെ മൂടുന്നു; അവന്റെ സ്തുതിയാല് ഭൂമി നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

3. God came from Teman, and the Holy One from mount Paran. Selah. His glory covered the heavens, and the earth was full of his praise.

4. സൂര്യപ്രകാശംപോലെ ഒരു ശോഭ ഉളവായ്വരുന്നു; കിരണങ്ങള് അവന്റെ പാര്ശ്വത്തുനിന്നു പുറപ്പെടുന്നു; അവിടെ അവന്റെ വല്ലഭത്വം മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

4. And his brightness was as the light. He had rays from his hand, and there was the hiding of his power.

5. മഹാമാരി അവന്റെ മുമ്പില് നടക്കുന്നു; ജ്വരാഗ്നി അവന്റെ പിന്നാലെ ചെല്ലുന്നു.

5. Before him went the pestilence. And fiery bolts went forth at his feet.

6. അവന് നിന്നു ഭൂമിയെ കുലുക്കുന്നു; അവന് നോക്കി ജാതികളെ ചിതറിക്കുന്നു; ശാശ്വതപര്വ്വതങ്ങള് പിളര്ന്നുപോകുന്നു; പുരാതനഗിരികള് വണങ്ങി വീഴുന്നു; അവന് പുരാതനപാതകളില് നടക്കുന്നു.

6. He stood, and measured the earth. He beheld, and drove apart the nations. And the eternal mountains were scattered. The everlasting hills bowed. His goings were as of old.

7. ഞാന് കൂശാന്റെ കൂടാരങ്ങളെ അനര്ത്ഥത്തില് കാണുന്നു; മിദ്യാന് ദേശത്തിലെ തിരശ്ശീലകള് വിറെക്കുന്നു.

7. I saw the tents of Cushan in affliction. The curtains of the land of Midian trembled.

8. യഹോവ നദികളോടു നീരസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവോ? നിന്റെ കോപം നദികളുടെ നേരെ വരുന്നുവോ? നീ കുതരിപ്പുറത്തും ജയരഥത്തിലും കയറിയിരിക്കയാല് നിന്റെ ക്രോധം സമുദ്രത്തിന്റെ നേരെ ഉള്ളതോ?

8. Was LORD displeased with the rivers? Was thine anger against the rivers, or thy wrath against the sea, that thou rode upon thy horses, upon thy chariots of salvation?

9. നിന്റെ വില്ലു മുറ്റും അനാവൃതമായിരിക്കുന്നു; വചനത്തിന്റെ ദണ്ഡനങ്ങള് ആണകളോടുകൂടിയിരിക്കുന്നു. സേലാ. നീ ഭൂമിയെ നദികളാല് പിളര്ക്കുംന്നു.

9. Thy bow was made quite bare. The oaths to the tribes were a sure word. Selah. Thou split the earth with rivers.

10. പര്വ്വതങ്ങള് നിന്നെ കണ്ടു വിറെക്കുന്നു; വെള്ളത്തിന്റെ പ്രവാഹം കടന്നുപോകുന്നു; ആഴി മുഴക്കം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നു; ഉയരത്തിലേക്കു കൈ ഉയര്ത്തുന്നു.

10. The mountains saw thee, and were afraid. The tempest of waters passed by. The deep uttered its voice, and lifted up its hands on high.

11. നിന്റെ അസ്ത്രങ്ങള് പായുന്ന പ്രകാശത്തിങ്കലും മിന്നിച്ചാടുന്ന കുന്തത്തിന്റെ ശോഭയിങ്കലും സൂര്യനും ചന്ദ്രനും സ്വഗൃഹത്തില് നിലക്കുന്നു.

11. The sun and moon stood still in their habitation, at the light of thine arrows as they went, at the shining of thy glittering spear.

12. ക്രോധത്തോടെ നീ ഭൂമിയില് ചവിട്ടുന്നു; കോപത്തോടെ ജാതികളെ മെതിക്കുന്നു.

12. Thou marched though the land in indignation. Thou threshed the nations in anger.

13. നിന്റെ ജനത്തിന്റെ രക്ഷെക്കായിട്ടും നിന്റെ അഭിഷിക്തന്റെ രക്ഷെക്കായിട്ടും നീ പുറപ്പെടുന്നു; നീ ദുഷ്ടന്റെ വീട്ടില്നിന്നു മോന്തായം തകര്ത്തു, അടിസ്ഥാനത്തെ കഴുത്തോളം അനാവൃതമാക്കുന്നു. സേലാ.

13. Thou went forth for the salvation of thy people, for the salvation of thine anointed. Thou wound the head out of the house of the wicked man, laying bare the foundation even to the neck. Selah.

14. നീ അവന്റെ കുന്തങ്ങള്കൊണ്ടു അവന്റെ യോദ്ധാക്കളുടെ തല കുത്തിത്തുളെക്കുന്നു; എന്നെ ചിതറിക്കേണ്ടതിന്നു അവര് ചുഴലിക്കാറ്റുപോലെ വരുന്നു; എളിയവനെ മറവില്വെച്ചു വിഴുങ്ങുവാന് പോകുന്നതുപോലെ അവര് ഉല്ലസിക്കുന്നു.

14. Thou pierced with his own staves the head of his warriors. They came as a whirlwind to scatter me. Their rejoicing was as to devour the poor man secretly.

15. നിന്റെ കുതിരകളോടുകൂടെ നീ സമുദ്രത്തില്, പെരുവെള്ളക്കൂട്ടത്തില് തന്നേ, നടകൊള്ളുന്നു.

15. Thou walked through the sea with thy horses, the heap of mighty waters.

16. ഞാന് കേട്ടു എന്റെ ഉദരം കുലുങ്ങിപ്പോയി, മുഴക്കം ഹേതുവായി എന്റെ അധരം വിറെച്ചു; അവന് ജനത്തെ ആക്രമിപ്പാന് പുറപ്പെടുമ്പോള് കഷ്ടദിവസത്തില് ഞാന് വിശ്രമിച്ചിരിക്കേണ്ടതുകൊണ്ടു എന്റെ അസ്ഥികള്ക്കു ഉരുക്കം തട്ടി, ഞാന് നിന്ന നിലയില് വിറെച്ചുപോയി.

16. I heard, and my body trembled. My lips quivered at the voice. Rottenness enters into my bones, and I tremble in my place, because I must wait quietly for the day of trouble, for the coming up of the people who invade us.

17. അത്തിവൃക്ഷം തളിര്ക്കയില്ല; മുന്തിരിവള്ളിയില് അനുഭവം ഉണ്ടാകയില്ല; ഒലിവുമരത്തിന്റെ പ്രയത്നം നിഷ്ഫലമായ്പോകും; നിലങ്ങള് ആഹാരം വിളയിക്കയില്ല; ആട്ടിന് കൂട്ടം തൊഴുത്തില്നിന്നു നശിച്ചുപോകും; ഗോശാലകളില് കന്നുകാലി ഉണ്ടായിരിക്കയില്ല.
ലൂക്കോസ് 13:6

17. For though the fig tree shall not flourish, nor shall fruit be in the vines, the labor of the olive shall fail, and the fields shall yield no food. The flock shall be cut off from the fold, and there shall be no herd in the stalls.

18. എങ്കിലും ഞാന് യഹോവയില് ആനന്ദിക്കും; എന്റെ രക്ഷയുടെ ദൈവത്തില് ഘോഷിച്ചുല്ലസിക്കും.

18. Yet I will rejoice in LORD. I will joy in the God of my salvation.

19. യഹോവയായ കര്ത്താവു എന്റെ ബലം ആകുന്നു; അവന് എന്റെ കാല് പേടമാന് കാല്പോലെ ആക്കുന്നു; ഉന്നതികളിന്മേല് എന്നെ നടക്കുമാറാക്കുന്നു. സംഗീതപ്രമാണിക്കു തന്ത്രിനാദത്തോടെ.

19. LORD, the Lord, is my strength. And he makes my feet like hinds' feet, and will make me to walk upon my high places.