1. പ്രിയമുള്ളവരേ, ഈ വാഗ്ദത്തങ്ങള് നമുക്കു ഉള്ളതുകൊണ്ടു നാം ജഡത്തിലെയും ആത്മാവിലെയും സകല കന്മഷവും നീക്കി നമ്മെത്തന്നേ വെടിപ്പാക്കി ദൈവഭയത്തില് വിശുദ്ധിയെ തികെച്ചുകൊള്ക.

1. Therefore, since we have these promises, dear friends, let us cleanse ourselves from everything that could defile the body and the spirit, and thus accomplish holiness out of reverence for God.

2. നിങ്ങളുടെ ഉള്ളില് ഞങ്ങള്ക്കു ഇടം തരുവിന് ; ഞങ്ങള് ആരോടും അന്യായം ചെയ്തിട്ടില്ല, ആരെയും കെടുത്തീട്ടില്ല; ആരോടും ഒന്നും വഞ്ചിച്ചെടുത്തിട്ടുമില്ല.

2. Make room for us in your hearts; we have wronged no one, we have ruined no one, we have exploited no one.

3. കുറ്റം വിധിപ്പാനല്ല ഞാന് ഇതു പറയുന്നതു; ഒരുമിച്ചു മരിപ്പാനും ഒരുമിച്ചു ജീവിപ്പാനും നിങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളില് ഇരിക്കുന്നു എന്നു ഞാന് മുമ്പുതന്നെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലോ.

3. I do not say this to condemn you, for I told you before that you are in our hearts so that we die together and live together with you.

4. നിങ്ങളോടു എനിക്കുള്ള പ്രാഗത്ഭ്യം വലിയതു; നിങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള എന്റെ പ്രശംസ വലിയതു; ഞാന് ആശ്വാസംകൊണ്ടു നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ സകല കഷ്ടതയിലും സന്തോഷം എനിക്കു കവിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

4. I have great confidence in you; I take great pride on your behalf. I am filled with encouragement; I am overflowing with joy in the midst of all our suffering.

5. ഞങ്ങള് മക്കെദോന്യയില് എത്തിയ ശേഷവും ഞങ്ങളുടെ ജഡത്തിന്നു ഒട്ടും സുഖമല്ല എല്ലാവിധത്തിലും കഷ്ടമത്രേ ഉണ്ടായതു; പുറത്തു യുദ്ധം, അകത്തു ഭയം.

5. For even when we came into Macedonia, our body had no rest at all, but we were troubled in every way struggles from the outside, fears from within.

6. എങ്കിലും എളിയവരെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന ദൈവം തീതൊസിന്റെ വരവിനാല് ഞങ്ങളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.
യെശയ്യാ 49:13

6. But God, who encourages the downhearted, encouraged us by the arrival of Titus.

7. അവന്റെ വരവിനാല് മാത്രമല്ല, അവന്നു നിങ്ങളെക്കൊണ്ടു ലഭിച്ച ആശ്വാസത്താലുംകൂടെ; നിങ്ങളുടെ വാഞ്ഛയും നിങ്ങളുടെ വിലാപവും എനിക്കായുള്ള നിങ്ങളുടെ എരിവും ഞങ്ങളോടു അറിയിച്ചതിനാല് തന്നേ. അതുകൊണ്ടു ഞാന് അധികമായി സന്തോഷിച്ചു.

7. We were encouraged not only by his arrival, but also by the encouragement you gave him, as he reported to us your longing, your mourning, your deep concern for me, so that I rejoiced more than ever.

8. ഞാന് ലേഖനത്താല് നിങ്ങളെ ദുഃഖിപ്പിച്ചു എന്നു വരികിലും ഞാന് അനുതപിക്കുന്നില്ല; ആ ലേഖനം നിങ്ങളെ കുറയനേരത്തേക്കെങ്കിലും ദുഃഖിപ്പിച്ചു എന്നു കാണുന്നതുകൊണ്ടു മുമ്പെ അനുതപിച്ചു എങ്കിലും ഇപ്പോള് ഞാന് സന്തോഷിക്കുന്നു;

8. For even if I made you sad by my letter, I do not regret having written it (even though I did regret it, for I see that my letter made you sad, though only for a short time).

9. നിങ്ങള് ദുഃഖിച്ചതിനാലല്ല, മാനസാന്തരത്തിന്നായി ദുഃഖിച്ചതിനാല് അത്രേ. നിങ്ങള്ക്കു ഞങ്ങളാല് ഒന്നിലും ചേതം വരാതവണ്ണം ദൈവഹിതപ്രകാരമല്ലോ നിങ്ങള് ദുഃഖിച്ചതു.

9. Now I rejoice, not because you were made sad, but because you were made sad to the point of repentance. For you were made sad as God intended, so that you were not harmed in any way by us.

10. ദൈവഹിതപ്രകാരമുള്ള ദുഃഖം അനുതാപം വരാത്ത മാനസാന്തരത്തെ രക്ഷെക്കായി ഉളവാക്കുന്നു; ലോകത്തിന്റെ ദുഃഖമോ മരണത്തെ ഉളവാക്കുന്നു.

10. For sadness as intended by God produces a repentance that leads to salvation, leaving no regret, but worldly sadness brings about death.

11. ദൈവഹിതപ്രകാരം നിങ്ങള്ക്കുണ്ടായ ഈ ദുഃഖം എത്ര ഉത്സാഹം, എത്ര പ്രതിവാദം, എത്ര നീരസം, എത്ര ഭയം, എത്ര വാഞ്ഛ, എത്ര എരിവു, എത്ര പ്രതികാരം നിങ്ങളില് ജനിപ്പിച്ചു; ഈ കാര്യ്യത്തില് നിങ്ങള് നിര്മ്മലന്മാര് എന്നു എല്ലാവിധത്തിലും കാണിച്ചിരിക്കുന്നു.

11. For see what this very thing, this sadness as God intended, has produced in you: what eagerness, what defense of yourselves, what indignation, what alarm, what longing, what deep concern, what punishment! In everything you have proved yourselves to be innocent in this matter.

12. ഞാന് നിങ്ങള്ക്കു എഴുതിയതു അന്യായം ചെയ്തവന് നിമിത്തം അല്ല, അന്യായം അനുഭവിച്ചവന് നിമിത്തവുമല്ല, ഞങ്ങള്ക്കു വേണ്ടിയുള്ള നിങ്ങളുടെ ഉത്സാഹം ദൈവത്തിന് മുമ്പാകെ നിങ്ങളുടെ ഇടയില് വെളിപ്പെടേണ്ടതിന്നു തന്നേ.

12. So then, even though I wrote to you, it was not on account of the one who did wrong, or on account of the one who was wronged, but to reveal to you your eagerness on our behalf before God.

13. അതുകൊണ്ടു ഞങ്ങള്ക്കു ആശ്വാസം വന്നിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ ആശ്വാസമൊഴികെ തീതൊസിന്റെ മനസ്സിന്നു നിങ്ങളെല്ലാവരാലും തണുപ്പു വന്നതുകൊണ്ടു അവന്നുണ്ടായ സന്തോഷംനിമിത്തം ഞങ്ങള് എത്രയും അധികം സന്തോഷിച്ചു.

13. Therefore we have been encouraged. And in addition to our own encouragement, we rejoiced even more at the joy of Titus, because all of you have refreshed his spirit.

14. അവനോടു നിങ്ങളെക്കുറിച്ചു വല്ലതും പ്രശംസിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കില് ഞാന് ലജ്ജിച്ചു പോയിട്ടില്ല; ഞങ്ങള് നിങ്ങളോടു സകലവും സത്യമായി പറഞ്ഞതുപോലെ തീതൊസിനോടു ഞങ്ങള് പ്രശംസിച്ചതും സത്യമായി വന്നു.

14. For if I have boasted to him about anything concerning you, I have not been embarrassed by you, but just as everything we said to you was true, so our boasting to Titus about you has proved true as well.

15. അവനെ ഭയത്തോടും വിറയലോടും കൈക്കൊണ്ടതില് നിങ്ങളെല്ലാവരും കാണിച്ച അനുസരണം അവന് ഔര്ക്കുംമ്പോള് നിങ്ങളോടുള്ള അവന്റെ അനുരാഗം അത്യന്തം വര്ദ്ധിക്കുന്നു.

15. And his affection for you is much greater when he remembers the obedience of you all, how you welcomed him with fear and trembling.

16. നിങ്ങളെ സംബന്ധിച്ചു എല്ലാ കാര്യ്യത്തിലും ധൈര്യ്യപ്പെടുവാന് ഇടയുള്ളതിനാല് ഞാന് സന്തോഷിക്കുന്നു.

16. I rejoice because in everything I am fully confident in you.