1. ഹാ ബുദ്ധിയില്ലാത്ത ഗലാത്യരേ, യേശു ക്രിസ്തു ക്രൂശിക്കപ്പെട്ടവനായി നിങ്ങളുടെ കണ്ണിന്നു മുമ്പില് വരെച്ചുകിട്ടിയിരിക്കെ നിങ്ങളെ ക്ഷുദ്രംചെയ്തു മയക്കിയതു ആര്?

1. O YOU poor and silly and thoughtless and unreflecting and senseless Galatians! Who has fascinated or bewitched or cast a spell over you, unto whom--right before your very eyes--Jesus Christ (the Messiah) was openly and graphically set forth and portrayed as crucified?

2. ഞാന് ഇതൊന്നു മാത്രം നിങ്ങളോടു ഗ്രഹിപ്പാന് ഇച്ഛിക്കുന്നു; നിങ്ങള്ക്കു ആത്മാവു ലഭിച്ചതു ന്യായപ്രമാണത്തിന്റെ പ്രവൃത്തിയാലോ വിശ്വാസത്തിന്റെ പ്രസംഗം കേട്ടതിനാലോ?

2. Let me ask you this one question: Did you receive the [Holy] Spirit as the result of obeying the Law and doing its works, or was it by hearing [the message of the Gospel] and believing [it]? [Was it from observing a law of rituals or from a message of faith?]

3. നിങ്ങള് ഇത്ര ബുദ്ധികെട്ടവരോ? ആത്മാവുകൊണ്ടു ആരംഭിച്ചിട്ടു ഇപ്പോള് ജഡംകൊണ്ടോ സമാപിക്കുന്നതു? ഇത്ര എല്ലാം വെറുതെ അനുഭവിച്ചുവോ?

3. Are you so foolish and so senseless and so silly? Having begun [your new life spiritually] with the [Holy] Spirit, are you now reaching perfection [by dependence] on the flesh?

4. വെറുതെ അത്രേ എന്നു വരികില്,

4. Have you suffered so many things and experienced so much all for nothing (to no purpose)--if it really is to no purpose and in vain?

5. എന്നാല് നിങ്ങള്ക്കു ആത്മാവിനെ നല്കി നിങ്ങളുടെ ഇടയില് വീര്യപ്രവൃത്തികളെ ചെയ്യുന്നവന് ന്യായപ്രമാണത്തിന്റെ പ്രവൃത്തിയാലോ വിശ്വാസത്തിന്റെ പ്രസംഗത്താലോ അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതു?

5. Then does He Who supplies you with His marvelous [Holy] Spirit and works powerfully and miraculously among you do so on [the grounds of your doing] what the Law demands, or because of your believing in and adhering to and trusting in and relying on the message that you heard?

6. അബ്രാഹാം ദൈവത്തില് വിശ്വസിച്ചു; അതു അവന്നു നീതിയായി കണക്കിട്ടു എന്നുണ്ടല്ലോ.
ഉല്പത്തി 15:6

6. Thus Abraham believed in and adhered to and trusted in and relied on God, and it was reckoned and placed to his account and credited as righteousness (as conformity to the divine will in purpose, thought, and action). [Gen. 15:6.]

7. അതുകൊണ്ടു വിശ്വാസികള് അത്രേ അബ്രാഹാമിന്റെ മക്കള് എന്നു അറിവിന് .

7. Know and understand that it is [really] the people [who live] by faith who are [the true] sons of Abraham.

8. എന്നാല് ദൈവം വിശ്വാസംമൂലം ജാതികളെ നീതീകരിക്കുന്നു എന്നു തിരുവെഴുത്തു മുന് കണ്ടിട്ടു“നിന്നാല് സകലജാതികളും അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടും” എന്നുള്ള സുവിശേഷം അബ്രാഹാമിനോടു മുമ്പുകൂട്ടി അറിയിച്ചു.
ഉല്പത്തി 12:3, ഉല്പത്തി 18:18

8. And the Scripture, foreseeing that God would justify (declare righteous, put in right standing with Himself) the Gentiles in consequence of faith, proclaimed the Gospel [foretelling the glad tidings of a Savior long beforehand] to Abraham in the promise, saying, In you shall all the nations [of the earth] be blessed. [Gen. 12:3.]

9. അങ്ങനെ വിശ്വാസികള് വിശ്വാസിയായ അബ്രാഹാമിനോടുകൂടെ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടുന്നു.

9. So then, those who are people of faith are blessed and made happy and favored by God [as partners in fellowship] with the believing and trusting Abraham.

10. എന്നാല് ന്യായപ്രമാണത്തിന്റെ പ്രവൃത്തിയില് ആശ്രയിക്കുന്ന ഏവരും ശാപത്തിന് കീഴാകുന്നു; ന്യായപ്രമാണപുസ്തകത്തില് എഴുതിയിരിക്കുന്നതു ഒക്കെയും ചെയ്വാന് തക്കവണ്ണം അതില് നിലനില്ക്കാത്തവന് എല്ലാം ശപിക്കപ്പെട്ടവന് എന്നു എഴുതിയിരിക്കുന്നുവല്ലോ.
ആവർത്തനം 27:26

10. And all who depend on the Law [who are seeking to be justified by obedience to the Law of rituals] are under a curse and doomed to disappointment and destruction, for it is written in the Scriptures, Cursed (accursed, devoted to destruction, doomed to eternal punishment) be everyone who does not continue to abide (live and remain) by all the precepts and commands written in the Book of the Law and to practice them. [Deut. 27:26.]

11. എന്നാല് ന്യായപ്രമാണത്താല് ആരും ദൈവസന്നിധിയില് നീതീകരിക്കപ്പെടുന്നില്ല എന്നതു സ്പഷ്ടം; “നീതിമാന് വിശ്വാസത്താല് ജീവിക്കും” എന്നല്ലോ ഉള്ളതു.
ഹബക്കൂക്‍ 2:4

11. Now it is evident that no person is justified (declared righteous and brought into right standing with God) through the Law, for the Scripture says, The man in right standing with God [the just, the righteous] shall live by and out of faith and he who through and by faith is declared righteous and in right standing with God shall live. [Hab. 2:4.]

12. ന്യായപ്രമാണത്തിന്നോ വിശ്വാസമല്ല ആധാരമായിരിക്കുന്നതു; “അതു ചെയ്യുന്നവന് അതിനാല് ജീവിക്കും” എന്നുണ്ടല്ലോ.
ലേവ്യപുസ്തകം 18:5

12. But the Law does not rest on faith [does not require faith, has nothing to do with faith], for it itself says, He who does them [the things prescribed by the Law] shall live by them [not by faith]. [Lev. 18:5.]

13. “മരത്തിന്മേല് തൂങ്ങുന്നവന് എല്ലാം ശപിക്കപ്പെട്ടവന് ”എന്നു എഴുതിയിരിക്കുന്നതുപോലെ ക്രിസ്തു നമുക്കുവേണ്ടി ശാപമായിത്തീര്ന്നു. ന്യായപ്രമാണത്തിന്റെ ശാപത്തില്നിന്നു നമ്മെ വിലെക്കു വാങ്ങി.
ആവർത്തനം 21:23

13. Christ purchased our freedom [redeeming us] from the curse (doom) of the Law [and its condemnation] by [Himself] becoming a curse for us, for it is written [in the Scriptures], Cursed is everyone who hangs on a tree (is crucified); [Deut. 21:23.]

14. അബ്രാഹാമിന്റെ അനുഗ്രഹം ക്രിസ്തുയേശുവില് ജാതികള്ക്കു വരേണ്ടതിന്നു നാം ആത്മാവെന്ന വാഗ്ദത്തവിഷയം വിശ്വാസത്താല് പ്രാപിപ്പാന് തന്നേ.

14. To the end that through [their receiving] Christ Jesus, the blessing [promised] to Abraham might come upon the Gentiles, so that we through faith might [all] receive [the realization of] the promise of the [Holy] Spirit.

15. സഹോദരന്മാരേ, ഞാന് മനുഷ്യരുടെ ഇടയില് നടപ്പുള്ള ഒരു ദൃഷ്ടാന്തം പറയാംഒരു മനുഷ്യന്റെ നിയമം ആയാലും, അതിന്നു ഉറപ്പു വന്നശേഷം ആരും ദുര്ബ്ബലമാക്കുകയോ അതിനോടു വല്ലതും കൂട്ടിക്കല്പിക്കയോ ചെയ്യുന്നില്ല.

15. To speak in terms of human relations, brethren, [if] even a man makes a last will and testament (a merely human covenant), no one sets it aside or makes it void or adds to it when once it has been drawn up and signed (ratified, confirmed).

16. എന്നാല് അബ്രാഹാമിന്നും അവന്റെ സന്തതിക്കും വാഗ്ദത്തങ്ങള് ലഭിച്ചു; സന്തതികള്ക്കും എന്നു അനേകരെക്കുറിച്ചല്ല, നിന്റെ സന്തതിക്കും എന്നു ഏകനെക്കുറിച്ചത്രേ പറയുന്നതു; അതു ക്രിസ്തു തന്നേ.
ഉല്പത്തി 12:7, ഉല്പത്തി 13:15, ഉല്പത്തി 17:7, ഉല്പത്തി 22:18, ഉല്പത്തി 24:7

16. Now the promises (covenants, agreements) were decreed and made to Abraham and his Seed (his Offspring, his Heir). He [God] does not say, And to seeds (descendants, heirs), as if referring to many persons, but, And to your Seed (your Descendant, your Heir), obviously referring to one individual, Who is [none other than] Christ (the Messiah). [Gen. 13:15; 17:8.]

17. ഞാന് പറയുന്നതിന്റെ താല്പര്യമോനാനൂറ്റിമുപ്പതു ആണ്ടു കഴിഞ്ഞിട്ടു ഉണ്ടായ ന്യായപ്രമാണം വാഗ്ദത്തത്തെ നീക്കുവാന് തക്കവണ്ണം അതു ദൈവം മുമ്പു ഉറപ്പാക്കിയ നിയമത്തെ ദുര്ബ്ബലമാക്കുന്നില്ല.
പുറപ്പാടു് 12:40

17. This is my argument: The Law, which began 430 years after the covenant [concerning the coming Messiah], does not and cannot annul the covenant previously established (ratified) by God, so as to abolish the promise and make it void. [Exod. 12:40.]

18. അവകാശം ന്യായപ്രമാണത്താല് എങ്കില് വാഗ്ദത്തത്താലല്ല വരുന്നതു; അബ്രാഹാമിന്നോ ദൈവം അതിനെ വാഗ്ദത്തം മൂലം നല്കി.

18. For if the inheritance [of the promise depends on observing] the Law [as these false teachers would like you to believe], it no longer [depends] on the promise; however, God gave it to Abraham [as a free gift solely] by virtue of His promise.

19. എന്നാല് ന്യായപ്രമാണം എന്തിന്നു? വാഗ്ദത്തം ലഭിച്ച സന്തതിവരുവോളം അതു ലംഘനങ്ങള് നിമിത്തം കൂട്ടിച്ചേര്ത്തതും ദൂതന്മാര് മുഖാന്തരം മദ്ധ്യസ്ഥന്റെ കയ്യില് ഏല്പിച്ചതുമത്രേ.

19. What then was the purpose of the Law? It was added [later on, after the promise, to disclose and expose to men their guilt] because of transgressions and [to make men more conscious of the sinfulness] of sin; and it was intended to be in effect until the Seed (the Descendant, the Heir) should come, to and concerning Whom the promise had been made. And it [the Law] was arranged and ordained and appointed through the instrumentality of angels [and was given] by the hand (in the person) of a go-between [Moses, an intermediary person between God and man].

20. ഒരുത്തന് മാത്രം എങ്കില് മദ്ധ്യസ്ഥന് വേണ്ടിവരികയില്ല; ദൈവമോ ഒരുത്തന് മാത്രം.

20. Now a go-between (intermediary) has to do with and implies more than one party [there can be no mediator with just one person]. Yet God is [only] one Person [and He was the sole party in giving that promise to Abraham. But the Law was a contract between two, God and Israel; its validity was dependent on both].

21. എന്നാല് ന്യായപ്രമാണം ദൈവവാഗ്ദത്തങ്ങള്ക്കു വിരോധമോ? ഒരുനാളും അല്ല; ജീവിപ്പിപ്പാന് കഴിയുന്നോരു ന്യായപ്രമാണം നല്കിയിരുന്നു എങ്കില് ന്യായപ്രമാണം വാസ്തവമായി നീതിക്കു ആധാരമാകുമായിരുന്നു.

21. Is the Law then contrary and opposed to the promises of God? Of course not! For if a Law had been given which could confer [spiritual] life, then righteousness and right standing with God would certainly have come by Law.

22. എങ്കിലും വിശ്വസിക്കുന്നവര്ക്കും വാഗ്ദത്തം യേശുക്രിസ്തുവിലെ വിശ്വാസത്താല് ലഭിക്കേണ്ടതിന്നു തിരുവെഴുത്തു എല്ലാവറ്റെയും പാപത്തിന് കീഴടെച്ചുകളഞ്ഞു.

22. But the Scriptures [picture all mankind as sinners] shut up and imprisoned by sin, so that [the inheritance, blessing] which was promised through faith in Jesus Christ (the Messiah) might be given (released, delivered, and committed) to [all] those who believe [who adhere to and trust in and rely on Him].

23. വിശ്വാസം വരുംമുമ്പെ നമ്മെ വെളിപ്പെടുവാനിരുന്ന വിശ്വാസത്തിന്നായിക്കൊണ്ടു ന്യായപ്രമാണത്തിങ്കീഴ് അടെച്ചു സൂക്ഷിച്ചിരുന്നു.

23. Now before the faith came, we were perpetually guarded under the Law, kept in custody in preparation for the faith that was destined to be revealed (unveiled, disclosed),

24. അങ്ങനെ നാം വിശ്വാസത്താല് നീതീകരിക്കപ്പെടേണ്ടതിന്നു ന്യായപ്രമാണം ക്രിസ്തുവിന്റെ അടുക്കലേക്കു നടത്തുവാന് നമുക്കു ശിശുപാലകനായി ഭവിച്ചു.

24. So that the Law served [to us Jews] as our trainer [our guardian, our guide to Christ, to lead us] until Christ [came], that we might be justified (declared righteous, put in right standing with God) by and through faith.

25. വിശ്വാസം വന്ന ശേഷമോ നാം ഇനി ശിശുപാലകന്റെ കീഴില് അല്ല.

25. But now that the faith has come, we are no longer under a trainer (the guardian of our childhood).

26. ക്രിസ്തുയേശുവിലെ വിശ്വാസത്താല് നിങ്ങള് എല്ലാവരും ദൈവത്തിന്റെ മക്കള് ആകുന്നു.

26. For in Christ Jesus you are all sons of God through faith.

27. ക്രിസ്തുവിനോടു ചേരുവാന് സ്നാനം ഏറ്റിരിക്കുന്ന എല്ലാവരും ക്രിസ്തുവിനെ ധരിച്ചിരിക്കുന്നു.

27. For as many [of you] as were baptized into Christ [into a spiritual union and communion with Christ, the Anointed One, the Messiah] have put on (clothed yourselves with) Christ.

28. അതില് യെഹൂദനും യവനനും എന്നില്ല; ദാസനും സ്വതന്ത്രനും എന്നില്ല, ആണും പെണ്ണും എന്നുമില്ല; നിങ്ങള് എല്ലാവരും ക്രിസ്തു യേശുവില് ഒന്നത്രേ.

28. There is [now no distinction] neither Jew nor Greek, there is neither slave nor free, there is not male and female; for you are all one in Christ Jesus.

29. ക്രിസ്തുവിന്നുള്ളവര് എങ്കിലോ നിങ്ങള് അബ്രാഹാമിന്റെ സന്തതിയും വാഗ്ദത്തപ്രകാരം അവകാശികളും ആകുന്നു.

29. And if you belong to Christ [are in Him Who is Abraham's Seed], then you are Abraham's offspring and [spiritual] heirs according to promise.