1. സഹോദരന്മാരേ, ഞങ്ങള് നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് വന്നതു വ്യര്ത്ഥമായില്ല എന്നു നിങ്ങള് തന്നേ അറിയുന്നുവല്ലോ.

1. Christian brothers, you know that my visit with you was not wasted.

2. നിങ്ങള് അറിയുംപോലെ ഞങ്ങള് ഫിലിപ്പിയില്വെച്ചു കഷ്ടവും അപമാനവും അനുഭവിച്ചിട്ടും വലിയ പോരാട്ടത്തോടെ ദൈവത്തിന്റെ സുവിശേഷം നിങ്ങളോടു പ്രസംഗിപ്പാന് ഞങ്ങളുടെ ദൈവത്തില് ധൈര്യപ്പെട്ടിരുന്നു.

2. Just before we came to you, we had been in the city of Philippi. You know how they worked against us and made us suffer. But God helped us preach the Good News to you without fear, even while many people hated us and made it hard for us.

3. ഞങ്ങളുടെ പ്രബോധനം അബദ്ധത്തില്നിന്നോ അശുദ്ധിയില്നിന്നോ വ്യാജത്തോടയോ വന്നതല്ല.

3. You remember what we said to you was true. We had no wrong desire in teaching you. We did not try to fool you.

4. ഞങ്ങളെ സുവിശേഷം ഭരമേല്പിക്കേണ്ടതിന്നു ഞങ്ങള് ദൈവത്തിന്നു കൊള്ളാകുന്നവരായി തെളിഞ്ഞതുപോലെ ഞങ്ങള് മനുഷ്യരെയല്ല ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയം ശോധനചെയ്യുന്ന ദൈവത്തെ അത്രേ പ്രസാദിപ്പിച്ചു കൊണ്ടു സംസാരിക്കുന്നതു.
ലേവ്യപുസ്തകം 25:43, ലേവ്യപുസ്തകം 25:53

4. God has allowed us to be trusted with the Good News. Because of this, we preach it to please God, not man. God tests and proves our hearts.

5. നിങ്ങള് അറിയുംപോലെ ഞങ്ങള് ഒരിക്കലും മുഖസ്തുതിയോ ദ്രവ്യാഗ്രഹത്തിന്റെ ഉപായമോ പ്രയോഗിച്ചിട്ടില്ല; ദൈവം സാക്ഷി.

5. You know we never used smooth-sounding words. God knows we never tried to get money from you by preaching.

6. ക്രിസ്തുവിന്റെ അപ്പൊസ്തലന്മാര് എന്ന അവസ്ഥെക്കു ഘനത്തോടെയിരിപ്പാന് കഴിവുണ്ടായിട്ടും ഞങ്ങള് മനുഷ്യരോടു, നിങ്ങളോടാകട്ടെ മറ്റുള്ളവരോടാകട്ടെ മാനം അന്വേഷിച്ചില്ല;

6. We never looked for thanks from men, not from you or from anyone else. But because we were missionaries of Christ, we could have asked you to do much for us.

7. ഒരു അമ്മ തന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പോറ്റുംപോലെ ഞങ്ങള് നിങ്ങളുടെ ഇടയില് ആര്ദ്രതയുള്ളവരായിരുന്നു.

7. Instead, we were gentle when we came to you. We were like a mother caring for her children.

8. ഇങ്ങനെ ഞങ്ങള് നിങ്ങളെ ഔമനിച്ചുകൊണ്ടു നിങ്ങള്ക്കു ദൈവത്തിന്റെ സുവിശേഷം പ്രസംഗിപ്പാന് മാത്രമല്ല, നിങ്ങള് ഞങ്ങള്ക്കു പ്രിയരാകയാല് ഞങ്ങളുടെ പ്രാണനും കൂടെ വെച്ചുതരുവാന് ഒരുക്കമായിരുന്നു.

8. We had such a strong desire to help you that we were happy to give you the Good News. Because we loved you so much, we were ready to give you our own lives also.

9. സഹോദരന്മാരേ, ഞങ്ങളുടെ അദ്ധ്വാനവും പ്രയാസവും നിങ്ങള് ഔര്ക്കുംന്നുവല്ലോ; നിങ്ങളില് ആര്ക്കും ഭാരമായിത്തീരരുതു എന്നു വെച്ചു ഞങ്ങള് രാവും പകലും വേല ചെയ്തു കൊണ്ടു നിങ്ങളോടു ദൈവത്തിന്റെ സുവിശേഷം പ്രസംഗിച്ചു.

9. You remember, Christian brothers, we worked night and day for our food and clothes while we preached the Good News to you. We did not want to make it hard for you.

10. വിശ്വസിക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ ഇടയില് ഞങ്ങള് എത്ര പവിത്രമായും നീതിയായും അനിന്ദ്യമായും നടന്നു എന്നതിന്നു നിങ്ങളും ദൈവവും സാക്ഷി.

10. You know, and so does God, how pure and right and without blame we were among you who believe.

11. തന്റെ രാജ്യത്തിന്നും മഹത്വത്തിന്നും നിങ്ങളെ വിളിക്കുന്ന ദൈവത്തിന്നു യോഗ്യമായി നടപ്പാന് തക്കവണ്ണം

11. As a father helps his children, you know how we wanted to help you and give you comfort. We told you with strong words

12. ഞങ്ങള് നിങ്ങളില് ഔരോരുത്തനെ അപ്പന് മക്കളെ എന്നപോലെ പ്രബോധിപ്പിച്ചും ഉത്സാഹിപ്പിച്ചും സാക്ഷ്യം പറഞ്ഞും പോന്നു എന്നു നിങ്ങള്ക്കു അറിയാമല്ലോ.

12. that you should live to please God. He is the One Who chose you to come into His holy nation and to share His shining-greatness.

13. ഞങ്ങള് പ്രസംഗിച്ച ദൈവവചനം നിങ്ങള് കേട്ടു, മനുഷ്യന്റെ വചനമായിട്ടല്ല സാക്ഷാല് ആകുന്നതുപോലെ ദൈവവചനമായിട്ടു തന്നേ കൈക്കൊണ്ടതിനാല് ഞങ്ങള് ദൈവത്തെ ഇടവിടാതെ സ്തുതിക്കുന്നു; വിശ്വസിക്കുന്ന നിങ്ങളില് അതു വ്യാപരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

13. We always thank God that when you heard the Word of God from us, you believed it. You did not receive it as from men, but you received it as the Word of God. That is what it is. It is at work in the lives of you who believe.

14. സഹോദരന്മാരേ, യെഹൂദ്യയില് ക്രിസ്തുയേശുവിലുള്ള ദൈവസഭകള്ക്കു നിങ്ങള് അനുകാരികളായിത്തീര്ന്നു. അവര് യെഹൂദരാല് അനുഭവിച്ചതു തന്നേ നിങ്ങളും സ്വജാതിക്കാരാല് അനുഭവിച്ചുവല്ലോ.

14. Christian brothers, you became just like the churches in the country of Judea. You had to suffer from the men in your country as those churches had to suffer from the Jews.

15. യെഹൂദര് കര്ത്താവായ യേശുവിനെയും സ്വന്തപ്രവാചകന്മാരെയും കൊന്നവരും ഞങ്ങളെ ഔടിച്ചുകളഞ്ഞവരും ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കാത്തവരും സകലമനുഷ്യര്ക്കും വിരോധികളും

15. It was the Jews who killed the Lord Jesus and the early preachers. The Jews made it hard for us and made us leave. They do not please God and are working against all men.

16. ജാതികള് രക്ഷിക്കപ്പെടേണ്ടതിന്നായി ഞങ്ങള് അവരോടു പ്രസംഗിക്കുന്നതു വിലക്കുന്നവരും ആകുന്നു; അങ്ങനെ അവര് തങ്ങളുടെ പാപങ്ങളെ എപ്പോഴും പൂരിപ്പിക്കുന്നു എന്നാല് ദൈവക്രോധം അവരുടെമേല് മുഴുത്തുവന്നിരിക്കുന്നു.
യിരേമ്യാവു 11:20

16. They tried to keep us from preaching the Good News to the people who are not Jews. The Jews do not want them saved from the punishment of sin. The lives of the Jews are full of more sin all the time. But now God's anger has come to them at last.

17. സഹോദരന്മാരേ, ഞങ്ങള് അല്പനേരത്തേക്കു ഹൃദയംകൊണ്ടല്ല, മുഖംകൊണ്ടു നിങ്ങളെ വിട്ടുപിരിഞ്ഞിട്ടു ബഹു കാംക്ഷയോടെ നിങ്ങളുടെ മുഖം കാണ്മാന് ഏറ്റവും അധികം ശ്രമിച്ചു.

17. Christian brothers, because we have not been able to be with you, our hearts have been with you. We have wanted very much to see you.

18. അതുകൊണ്ടു നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് വരുവാന് ഞങ്ങള്, വിശേഷാല് പൌലൊസായ ഞാന് , ഒന്നു രണ്ടുപ്രാവശ്യം വിചാരിച്ചു; എന്നാല് സാത്താന് ഞങ്ങളെ തടുത്തു.

18. We wanted to come to you. I, Paul, have tried to come to you more than once but Satan kept us from coming.

19. നമ്മുടെ കര്ത്താവായ യേശുവിന്റെ മുമ്പാകെ അവന്റെ പ്രത്യക്ഷതയില് ഞങ്ങളുടെ ആശയോ സന്തോഷമോ പ്രശംസാകിരീടമോ ആര് ആകുന്നു? നിങ്ങളും അല്ലയോ?

19. Who is our hope or joy or crown of happiness? It is you, when you stand before our Lord Jesus Christ when He comes again.

20. ഞങ്ങളുടെ മഹത്വവും സന്തോഷവും നിങ്ങള് തന്നേ.

20. You are our pride and joy.