1. അപ്പോള് എലീശായഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു കേള്പ്പിന് നാളെ ഈ നേരത്തു ശമര്യ്യയുടെ പടിവാതില്ക്കല് ശേക്കെലിന്നു ഒരു സെയാ കോതമ്പുമാവും ശേക്കലിന്നു രണ്ടു സെയാ യവവും വിലക്കും എന്നു യഹോവ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

1. Then Elisha said, Give ear to the word of the Lord: the Lord says, Tomorrow, about this time, a measure of good meal will be offered for the price of a shekel and two measures of barley for a shekel, in the market-place of Samaria.

2. രാജാവിന്നു കൈത്താങ്ങല് കൊടുക്കുന്ന അകമ്പടിനായകന് ദൈവപുരുഷനോടുയഹോവ ആകാശത്തില് കിളിവാതിലുകള് ഉണ്ടാക്കിയാലും ഈ കാര്യം സാധിക്കുമോ എന്നു പറഞ്ഞു. അതിന്നു അവന് നിന്റെ കണ്ണുകൊണ്ടു നീ അതു കാണും; എങ്കിലും നീ അതില് നിന്നു തിന്നുകയില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

2. Then the captain whose arm was supporting the king said to the man of God, Even if the Lord made windows in heaven, would such a thing be possible? And he said, Your eyes will see it, but you will not have a taste of the food.

3. അന്നു കുഷ്ഠരോഗികളായ നാലാള് പടിവാതില്ക്കല് ഉണ്ടായിരുന്നു; അവര് തമ്മില് തമ്മില്നാം ഇവിടെ കിടന്നു മരിക്കുന്നതു എന്തിന്നു?

3. Now there were four lepers seated at the doorway into the town: and they said to one another, Why are we waiting here for death?

4. പട്ടണത്തില് ചെല്ലുക എന്നുവന്നാല് പട്ടണത്തില് ക്ഷാമമായിക്കകൊണ്ടു നാം അവിടെവെച്ചു മരിക്കും; ഇവിടെ പാര്ത്താലും മരിക്കും. അതുകൊണ്ടു വരിക നമുക്കു അരാമ്യപാളയത്തില് പോകാം; അവര് നമ്മെ ജീവനോടെ വെച്ചാല് നാം ജീവിച്ചിരിക്കും; അവര് നമ്മെ കൊന്നാല് നാം മരിക്കയേയുള്ളു എന്നു പറഞ്ഞു.

4. If we say, We will go into the town, there is no food in the town, and we will come to our end there; and if we go on waiting here, death will come to us. Come then, let us give ourselves up to the army of Aram: if they let us go on living, then life will be ours; and if they put us to death, then death will be ours.

5. അങ്ങനെ അവര് അരാംപാളയത്തില് പോകുവാന് സന്ധ്യാസമയത്തു പുറപ്പെട്ടു അരാംപാളയത്തിന്റെ അറ്റത്തു വന്നപ്പോള് അവിടെ ആരെയും കാണ്മാനില്ല.

5. So in the half light they got up to go to the tents of Aram; but when they came to the outer line of tents, there was no one there.

6. കര്ത്താവു അരാമ്യസൈന്യത്തെ രഥങ്ങളുടെയും കുതിരകളുടെയും മഹാസൈന്യത്തിന്റെയും ആരവം കേള്പ്പിച്ചിരുന്നതുകൊണ്ടു അവര് തമ്മില് തമ്മില്ഇതാ, നമ്മുടെ നേരെ വരേണ്ടതിന്നു യിസ്രായേല്രാജാവു ഹിത്യരാജാക്കന്മാരെയും മിസ്രയീംരാജാക്കന്മാരെയും നമുക്കു വിരോധമായി കൂലിക്കു വാങ്ങിയിരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

6. For the Lord had made the sound of carriages and horses, and the noise of a great army, come to the ears of the Aramaeans, so that they said to one another, Truly, the king of Israel has got the kings of the Hittites and of the Egyptians for a price to make an attack on us.

7. അതുകൊണ്ടു അവര് സന്ധ്യാസമയത്തുതന്നേ എഴുന്നേറ്റു ഔടിപ്പോയി; കൂടാരങ്ങള്, കുതിരകള്, കഴുതകള് എന്നിവയെ പാളയത്തില് ഇരുന്നപാടെ ഉപേക്ഷിച്ചു ജീവരക്ഷെക്കായി ഔടിപ്പോയി.

7. So they got up and went in flight, in the half light, without their tents or their horses or their asses or any of their goods; they went in flight, fearing for their lives.

8. ആ കുഷ്ഠരോഗികള് പാളയത്തിന്റെ അറ്റത്തു എത്തി ഒരു കൂടാരത്തിന്നകത്തു കയറി തിന്നുകുടിച്ചശേഷം അവിടെ നിന്നു വെള്ളിയും പൊന്നും വസ്ത്രങ്ങളും എടുത്തുകൊണ്ടുപോയി ഒളിച്ചുവെച്ചു; മടങ്ങിവന്നു മറ്റൊരു കൂടാരത്തിന്നകത്തു കയറി അതില്നിന്നും എടുത്തു കൊണ്ടുപോയി ഒളിച്ചു വെച്ചു.

8. And when those lepers came to the outer line of tents, they went into one tent, and had food and drink, and took from it silver and gold and clothing, which they put in a secret place; then they came back and went into another tent from which they took more goods, which they put away in a secret place.

9. പിന്നെ അവര് തമ്മില് തമ്മില്നാം ചെയ്യുന്നതു ശരിയല്ല; ഇന്നു സദ്വര്ത്തമാനദിവസമല്ലോ; നാമോ മിണ്ടാതിരിക്കുന്നു; നേരം പുലരുംവരെ നാം താമസിച്ചാല് നമുക്കു കുറ്റം വരും; ആകയാല് വരുവിന് ; നാം ചെന്നു രാജധാനിയില് അറിവുകൊടുക്ക എന്നു പറഞ്ഞു.

9. Then they said to one another, We are not doing right. Today is a day of good news, and we say nothing: if we go on waiting here till the morning, punishment will come to us. So let us go and give the news to those of the king's house.

10. അങ്ങനെ അവര് പട്ടണവാതില്ക്കല് ചെന്നു കാവല്ക്കാരനെ വിളിച്ചുഞങ്ങള് അരാംപാളയത്തില് പോയിരുന്നു; അവിടെ ഒരു മനുഷ്യനും ഇല്ല; ഒരു മനുഷ്യന്റെയും ശബ്ദം കേള്പ്പാനുമില്ല കുതിരകളും കഴുതകളും കെട്ടിയിരിക്കുന്നപാടെ നിലക്കുന്നു; കൂടാരങ്ങളും അപ്പാടെ തന്നേ ഇരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

10. So they came in, and, crying out to the door-keepers of the town, they gave them the news, saying, We came to the tents of the Aramaeans, and there was no one there and no voice of man, only the horses and the asses in their places, and the tents as they were.

11. അവന് കാവല്ക്കാരെ വിളിച്ചു; അവര് അകത്തു രാജധാനിയില് അറിവുകൊടുത്തു.

11. Then the door-keepers, crying out, gave the news to those inside the king's house.

12. രാജാവു രാത്രിയില് തന്നേ എഴുന്നേറ്റു ഭൃത്യന്മാരോടുഅരാമ്യര് നമ്മോടു ഇച്ചെയ്തതു എന്തെന്നു ഞാന് പറഞ്ഞുതരാം; നാം വിശന്നിരിക്കയാകുന്നു എന്നു അവര് അറിഞ്ഞിട്ടുഅവര് പട്ടണത്തില് നിന്നു പുറത്തുവരും; അപ്പോള് നമുക്കു അവരെ ജീവനോടെ പിടിക്കയും പട്ടണത്തില് കടക്കയും ചെയ്യാം എന്നുറെച്ചു അവര് പാളയം വിട്ടുപോയി വയലില് ഒളിച്ചിരിക്കയാകുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

12. Then the king got up in the night and said to his servants, This is my idea of what the Aramaeans have done to us. They have knowledge that we are without food; and so they have gone out of their tents, and are waiting secretly in the open country, saying, When they come out of the town, we will take them living and get into the town.

13. അതിന്നു അവന്റെ ഭൃത്യന്മാരില് ഒരുത്തന് പട്ടണത്തില് ശേഷിപ്പുള്ള കുതിരകളില് അഞ്ചിനെ കൊണ്ടുവരട്ടെ; നാം ആളയച്ചു നോക്കിക്കേണം; അവര് ഇവിടെ ശേഷിച്ചിരിക്കുന്ന യിസ്രായേലിന്റെ സകലപുരുഷാരവും നശിച്ചുപോയിരിക്കുന്ന യിസ്രായേലിന്റെ സകലപുരുഷാരവും എന്നപോലെ ഇരിക്കും എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

13. And one of his servants said in answer, Send men and let them take five of the horses which we still have in the town; if they keep their lives they will be the same as those of Israel who are still living here; if they come to their death they will be the same as all those of Israel who have gone to destruction: let us send and see.

14. അങ്ങനെ അവര് രണ്ടു രഥം കുതിരയെ കെട്ടി കൊണ്ടുവന്നു; രാജാവു അവരെ അരാമ്യസൈന്യത്തിന്റെ പിന്നാലെ അയച്ചുനിങ്ങള് ചെന്നു നോക്കുവിന് എന്നു കല്പിച്ചു.

14. So they took two horsemen; and the king sent them after the army of the Aramaeans, saying, Go and see.

15. അവര് യോര്ദ്ദാന് വരെ അവരുടെ പിന്നാലെ ചെന്നു; എന്നാല് അരാമ്യര് തത്രപ്പാടില് എറിഞ്ഞുകളഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങളും മറ്റു സാധനങ്ങളും കൊണ്ടു വഴിയൊക്കെയും നിറഞ്ഞിരുന്നു; ദൂതന്മാര് മടങ്ങിവന്നു വിവരം രാജാവിനെ അറിയിച്ചു.

15. And they went after them as far as Jordan; and all the road was covered with clothing and vessels dropped by the Aramaeans in their flight. So those who were sent went back and gave the news to the king.

16. അങ്ങനെ ജനം പുറപ്പെട്ടു അരാംപാളയം കൊള്ളയിട്ടു. യഹോവയുടെ വചനപ്രകാരം അന്നു ശേക്കെലിന്നു ഒരു സെയാ കോതമ്പുമാവും ശേക്കെലിന്നു രണ്ടു സെയാ യവവും വിറ്റു.

16. Then the people went out and took the goods from the tents of the Aramaeans. So a measure of good meal was to be had for the price of a shekel, and two measures of barley for a shekel, as the Lord had said.

17. രാജാവു തനിക്കു കൈത്താങ്ങല് കൊടുക്കുന്ന അകമ്പടിനായകനെ വാതില്ക്കല് വിചാരകനായി നിയമിച്ചിരുന്നു; ജനം അവനെ ചവിട്ടിക്കളഞ്ഞു; രാജാവു ദൈവപുരുഷന്റെ അടുക്കല് വന്നപ്പോള് അവന് പറഞ്ഞിരുന്നതുപോലെ അവന് മരിച്ചുപോയി.

17. And the king gave authority to that captain, on whose arm he was supported, to have control over the doorway into the town; but he was crushed to death there under the feet of the people, as the man of God had said when the king went down to him.

18. നാളെ ഈ നേരത്തു ശമര്യ്യയുടെ പടിവാതില്ക്കല് ശേക്കെലിന്നു രണ്ടു സെയാ യവവും ശേക്കെലിന്നു ഒരു സെയാ കോതമ്പുമാവും വിലക്കുമെന്നു ദൈവപുരുഷന് രാജാവിനോടു പറഞ്ഞപ്പോള് ഈ അകമ്പടിനായകന് ദൈവപുരുഷനോടു

18. So the words of the man of God came true, which he said to the king: Two measures of barley will be offered for the price of a shekel and a measure of good meal for a shekel, tomorrow about this time in the market-place of Samaria.

19. യഹോവ ആകാശത്തില് കിളിവാതിലുകള് ഉണ്ടാക്കിയാലും ഈ വാക്കുപോലെ സംഭവിക്കുമോ എന്നുത്തരം പറഞ്ഞു. അതിന്നു അവന് ; നിന്റെ കണ്ണുകൊണ്ടു നീ അതു കാണും; എങ്കിലും നീ അതില്നിന്നു തിന്നുകയില്ല എന്നു പറഞ്ഞിരുന്നു.

19. And that captain said to the man of God, Even if the Lord made windows in heaven, would such a thing be possible? And he said to him, Your eyes will see it, but you will not have a taste of the food.

20. അവ്വണ്ണം തന്നേ അവന്നു ഭവിച്ചു; പടിവാതില്ക്കല്വെച്ചു ജനം അവനെ ചവിട്ടിക്കളഞ്ഞു; അവന് മരിച്ചുപോയി.

20. And such was his fate; for he was crushed to death under the feet of the people, in the doorway into the town.