1. മൂന്നാം ദിവസം എസ്ഥേര് രാജവസ്ത്രം ധരിച്ചുംകൊണ്ടു രാജധാനിയുടെ അകത്തെ പ്രാകാരത്തില് ചെന്നു രാജഗൃഹത്തിന്റെ നേരെ നിന്നു; രാജാവു രാജധാനിയില് രാജഗൃഹത്തിന്റെ വാതിലിന്നു നേരെ തന്റെ സിംഹാസനത്തില് ഇരിക്കയായിരുന്നു.

1. (D:1) On the third day, putting an end to her prayers, she took off her penitential garments and arrayed herself in her royal attire. (D:2) In making her state appearance, after invoking the all-seeing God and savior, she took with her two maids; (D:3) on the one she leaned gently for support, (D:4) while the other followed her, bearing her train. (D:5) She glowed with the perfection of her beauty and her countenance was as joyous as it was lovely, though her heart was shrunk with fear. (D:6) She passed through all the portals till she stood face to face with the king, who was seated on his royal throne, clothed in full robes of state, and covered with gold and precious stones, so that he inspired great awe. (D:7) As he looked up, his features ablaze with the height of majestic anger, the queen staggered, changed color, and leaned weakly against the head of the maid in front of her. (D:8) But God changed the king's anger to gentleness. In great anxiety he sprang from his throne, held her in his arms until she recovered, and comforted her with reassuring words. (D:9) 'What is it, Esther?' he said to her. 'I am your brother. Take courage! (D:10) You shall not die because of this general decree of ours. (D:11) Come near!' (D:12) Raising the golden scepter, he touched her neck with it, embraced her, and said, 'Speak to me.' (D:13) She replied: 'I saw you, my lord, as an angel of God, and my heart was troubled with fear of your majesty. (D:14) For you are awesome, my lord, though your glance is full of kindness.' (D:15) As she said this, she fainted. (D:16) The king became troubled and all his attendants tried to revive her. [Now on the third day, Esther put on her royal garments and stood in the inner courtyard, looking toward the royal palace, while the king was seated on his royal throne in the audience chamber, facing the palace doorway.

2. എസ്ഥേര്രാജ്ഞി പ്രാകാരത്തില് നിലക്കുന്നതു രാജാവു കണ്ടപ്പോള് അവന്നു അവളോടു കൃപതോന്നി തന്റെ കയ്യില് ഇരുന്ന പൊന് ചെങ്കോല് രാജാവു എസ്ഥേരിന്റെ നേരെ നീട്ടി; എസ്ഥേര് അടുത്തുചെന്നു ചെങ്കോലിന്റെ അഗ്രം തൊട്ടു.

2. He saw Queen Esther standing in the courtyard, and made her welcome by extending toward her the golden staff which he held. She came up to him, and touched the top of the staff.]

3. രാജാവു അവളോടുഎസ്ഥേര്രാജ്ഞിയേ, എന്തു വേണം? എന്താകുന്നു നിന്റെ അപേക്ഷ? രാജ്യത്തില് പാതിയോളമായാലും നിനക്കു തരാം എന്നു പറഞ്ഞു.
മർക്കൊസ് 6:23

3. Then the king said to her, 'What is it, Queen Esther? What is your request? Even if it is half of my kingdom, it shall be granted you.'

4. അതിന്നു എസ്ഥേര്രാജാവിന്നു തിരുവുള്ളം ഉണ്ടായിട്ടു ഞാന് ഒരുക്കിയിരിക്കുന്ന വിരുന്നിന്നു രാജാവും ഹാമാനും ഇന്നു വരേണം എന്നു അപേക്ഷിച്ചു.

4. 'If it please your majesty,' Esther replied, 'come today with Haman to a banquet I have prepared.'

5. എസ്ഥേര് പറഞ്ഞതുപോലെ ചെയ്വാന് ഹാമാനെ വേഗം വരുത്തുവിന് എന്നു രാജാവു കല്പിച്ചു; അങ്ങനെ രാജാവും ഹാമാനും എസ്ഥേര് ഒരുക്കിയ വിരുന്നിന്നു ചെന്നു.

5. And the king ordered, 'Have Haman make haste to fulfill the wish of Esther.' So the king went with Haman to the banquet Esther had prepared.

6. വീഞ്ഞുവിരുന്നില് രാജാവു എസ്ഥേരിനോടുനിന്റെ അപേക്ഷ എന്തു? അതു നിനക്കു ലഭിക്കും; നിന്റെ ആഗ്രഹവും എന്തു? രാജ്യത്തില് പാതിയോളമായാലും അതു നിവര്ത്തിച്ചുതരാം എന്നു പറഞ്ഞു.
മർക്കൊസ് 6:23

6. During the drinking of the wine, the king said to Esther, 'Whatever you ask for shall be granted, and whatever request you make shall be honored, even if it is for half my kingdom.'

7. അതിന്നു എസ്ഥേര്എന്റെ അപേക്ഷയും ആഗ്രഹവും ഇതാകുന്നു

7. Esther replied: 'This is my petition and request:

8. രാജാവിന്നു എന്നോടു കൃപയുണ്ടെങ്കില് എന്റെ അപേക്ഷ നലകുവാനും എന്റെ ആഗ്രഹം നിവര്ത്തിപ്പാനും രാജാവിന്നു തിരുവുള്ളം ഉണ്ടെങ്കില് രാജാവും ഹാമാനും ഞാന് ഇനിയും ഒരുക്കുന്ന വിരുന്നിന്നു വരേണം; നാളെ ഞാന് രാജാവു കല്പിച്ചതുപോലെ ചെയ്തുകൊള്ളാം എന്നു പറഞ്ഞു.

8. if I have found favor with the king and if it pleases your majesty to grant my petition and honor my request, come with Haman tomorrow to a banquet which I shall prepare for you; and then I will do as you ask.'

9. അന്നു ഹാമാന് സന്തോഷവും ആനന്ദവുമുള്ളവനായി പുറപ്പെട്ടുപോയി; എന്നാല് രാജാവിന്റെ വാതില്ക്കല് മൊര്ദ്ദെഖായി എഴുന്നേല്ക്കാതെയും തന്നെ കൂശാതെയും ഇരിക്കുന്നതു കണ്ടു ഹാമാന് മൊര്ദ്ദെഖായിയുടെ നേരെ കോപം നിറഞ്ഞു.

9. That day Haman left happy and in good spirits. But when he saw that Mordecai at the royal gate did not rise, and showed no fear of him, he was filled with anger toward him.

10. എങ്കിലും ഹാമാന് തന്നെത്താന് അടക്കിക്കൊണ്ടു തന്റെ വീട്ടില് ചെന്നു സ്നേഹിതന്മാരെയും ഭാര്യയായ സേരെശിനെയും വിളിപ്പിച്ചു.

10. Haman restrained himself, however, and went home, where he summoned his friends and his wife Zeresh.

11. ഹാമാന് അവരോടു തന്റെ ധനമാഹാത്മ്യവും പുത്രബഹുത്വവും രാജാവു തനിക്കു നല്കിയ ഉന്നതപദവിയും പ്രഭുക്കന്മാര്ക്കും രാജഭൃത്യന്മാര്ക്കും മേലായി തന്നെ ഉയര്ത്തിയിരിക്കുന്നതും വിവരിച്ചു പറഞ്ഞു.

11. He recounted the greatness of his riches, the large number of his sons, and just how the king had promoted him and placed him above the officials and royal servants.

12. എസ്ഥേര്രാജ്ഞിയും താന് ഒരുക്കിയ വിരുന്നിന്നു എന്നെയല്ലാതെ മറ്റാരെയും രാജാവിനോടുകൂടെ ചെല്ലുവാന് അനുവദിച്ചില്ല; നാളെയും രാജാവിനോടുകൂടെ വിരുന്നിന്നു ചെല്ലുവാന് എന്നെ ക്ഷണിച്ചിരിക്കുന്നു.

12. 'Moreover,' Haman added, 'Queen Esther invited no one but me to the banquet with the king; again tomorrow I am to be her guest, with the king.

13. എങ്കിലും യെഹൂദനായ മൊര്ദ്ദെഖായി രാജാവിന്റെ വാതില്ക്കല് ഇരിക്കുന്നതു കാണുന്നേടത്തോളം ഇതൊന്നുംകൊണ്ടു എനിക്കു ഒരു തൃപ്തിയും ഇല്ല എന്നും ഹാമാന് പറഞ്ഞു.

13. Yet none of this satisfies me as long as I continue to see the Jew Mordecai sitting at the royal gate.'

14. അതിന്നു അവന്റെ ഭാര്യ സേരെശും അവന്റെ സകല സ്നേഹിതന്മാരും അവനോടുഅമ്പതു മുഴം ഉയരമുള്ള ഒരു കഴുമരം ഉണ്ടാക്കട്ടെ; മൊര്ദ്ദെഖായിയെ അതിന്മേല് തൂക്കിക്കളയേണ്ടതിന്നു നാളെ രാവിലെ നീ രാജാവിനോടു അപേക്ഷിക്കേണം; പിന്നെ നിനക്കു സന്തോഷമായി രാജാവിനോടുകൂടെ വിരുന്നിന്നു പോകാം എന്നു പറഞ്ഞു. ഈ കാര്യം ഹാമാന്നു ബോധിച്ചു; അവന് കഴുമരം ഉണ്ടാക്കിച്ചു.

14. His wife Zeresh and all his friends said to him, 'Have a gibbet set up, fifty cubits in height, and in the morning ask the king to have Mordecai hanged on it. Then go to the banquet with the king in good cheer.' This suggestion pleased Haman, and he had the gibbet erected.