1. അതിന്നു നയമാത്യനായ സോഫര് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. तब नामाती सोपर ने कहो

2. വാഗ്ബാഹുല്യത്തിന്നു ഉത്തരം പറയേണ്ടയോ? വിടുവായന് നീതിമാനായിരിക്കുമോ?

2. बहुत सी बातें जो कही गई हैं, क्या उनका उत्तर देना न चाहिये? क्या बकवादी मनुष्य धम ठहराया जाए?

3. നിന്റെ വായ്പട കേട്ടിട്ടു പുരുഷന്മാര് മിണ്ടാതിരിക്കുമോ? നീ പരിഹസിക്കുമ്പോള് നിന്നെ ലജ്ജിപ്പിപ്പാന് ആരുമില്ലയോ?

3. क्या तेरे बड़े बोल के कारण लोग चुप रहें? और जब तू ठट्ठा करता है, तो क्या कोई तुझे लज्जित न करे?

4. എന്റെ ഉപദേശം നിര്മ്മലം എന്നും തൃക്കണ്ണിന്നു ഞാന് വെടിപ്പുള്ളവന് എന്നും നീ പറഞ്ഞുവല്ലോ.

4. तू तो यह कहता है कि मेरा सिठ्ठान्त शुठ्ठ है और मैं ईश्वर की दृष्टि में पवित्रा हूँ।

5. അയ്യോ ദൈവം അരുളിച്ചെയ്കയും നിന്റെ നേരെ അധരം തുറക്കയും

5. परन्तु भला हो, कि ईश्वर स्वयं बातें करें, और तेरे विरूद्ध मुंह खोले,

6. ജ്ഞാനമര്മ്മങ്ങള് വിവിധ സാഫല്യമുള്ളവ എന്നു നിന്നെ ഗ്രഹിപ്പിക്കയും ചെയ്തു എങ്കില്! അപ്പോള് നിന്റെ അകൃത്യം ഔരോന്നും ദൈവം ക്ഷമിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു നീ അറിയുമായിരുന്നു.

6. और तुझ पर बुध्दि की गुप्त बातें प्रगट करे, कि उनका मर्म तेरी बुध्दि से बढ़कर है। इसलिये जान ले, कि ईश्वर तेरे अधर्म में से बहुत कुछ भूल जाता है।

7. ദൈവത്തിന്റെ ആഗാധതത്വം നിനക്കു ഗ്രഹിക്കാമോ? സര്വ്വശക്തന്റെ സമ്പൂര്ത്തി നിനക്കു മനസ്സിലാകുമോ?

7. क्या तू ईश्वर का गूढ़ भेद पा सकता है? और क्या तू सर्वशक्तिमान का मर्म पूरी रीति से चांच सकता है?

8. അതു ആകാശത്തോളം ഉയരമുള്ളതു; നീ എന്തു ചെയ്യും; അതു പാതാളത്തെക്കാള് അഗാധമായതു; നിനക്കെന്തറിയാം?

8. वह आकाश सा ऊंचा है; तू क्या कर सकता है? वह अधोलोक से गहिरा है, तू कहां समझ सकता है?

9. അതിന്റെ പരിമാണം ഭൂമിയെക്കാള് നീളവും സമുദ്രത്തെക്കാള് വീതിയും ഉള്ളതു.

9. उसकी माप पृथ्वी से भी लम्बी है और समुद्र से चौड़ी है।

10. അവന് കടന്നുവന്നു ബന്ധിക്കയും വിസ്താരസഭയെ കൂട്ടുകയും ചെയ്താല് അവനെ തടുക്കുന്നതു ആര്?

10. जब ईश्वर बीच से गुजरकर बन्द कर दे और अदालत में बुलाए, तो कौन उसको रोक सकता है।

11. അവന് നിസ്സാരന്മാരെ അറിയുന്നുവല്ലോ; ദൃഷ്ടിവെക്കാതെ തന്നേ അവന് ദ്രോഹം കാണുന്നു.

11. क्योंकि वह पाखणडी मनुष्यों का भेद जानता है, और अनर्थ काम को बिना सोच विचार किए भी जान लेता है।

12. പൊണ്ണനായവനും ബുദ്ധിപ്രാപിക്കും; കാട്ടുകഴുതകൂട്ടി മനുഷ്യനായി ജനിക്കും;

12. पनन्तु मनुष्य छूछा और निर्बुध्दि होता है; क्योंकि मनुष्य जन्म ही से जंगली गदहे के बच्चे के समान होता है।

13. നീ നിന്റെ ഹൃദയത്തെ സ്ഥിരമാക്കി അവങ്കലേക്കു കൈമലര്ത്തുമ്പോള്

13. यदि तू अपना मन शुठ्ठ करे, और ईश्वर की ओर अपने हाथ फैलाए,

14. നിന്റെ കയ്യില് ദ്രോഹം ഉണ്ടെങ്കില് അതിനെ അകറ്റുക; നീതികേടു നിന്റെ കൂടാരങ്ങളില് പാര്പ്പിക്കരുതു.

14. और जो कोई अनर्थ काम तुझ से होता हो उसे दूर करे, और अपने डेरों में कोई कुटिलता न रहने दे,

15. അപ്പോള് നീ കളങ്കംകൂടാതെ മുഖം ഉയര്ത്തും; നീ ഉറെച്ചുനിലക്കും; ഭയപ്പെടുകയുമില്ല.

15. तब तो तू निश्चय अपना मुंह निष्कलंक दिखा सकेगा; और तू स्थ्रि होकर कभी न डरेगा।

16. അതേ, നീ കഷ്ടത മറക്കും; ഒഴുകിപ്പോയ വെള്ളംപോലെ അതിനെ ഔര്ക്കും.

16. तब तू अपना दु:ख भूल जाएगा, तू उसे उस पानी के समान स्मरण करेगा जो बह गया हो।

17. നിന്റെ ആയുസ്സു മദ്ധ്യാഹ്നത്തെക്കാള് പ്രകാശിക്കും; ഇരുള് പ്രഭാതംപോലെയാകും.

17. और तेरा जीवन दोपहर से भी अधिक प्रकाशमान होगा; और चाहे अन्धेरा भी हो तौभी वह भोर सा हो जाएगा।

18. പ്രത്യാശയുള്ളതുകൊണ്ടു നീ നിര്ഭയനായിരിക്കും; നീ ചുറ്റും നോക്കി സ്വൈരമായി വസിക്കും;

18. और तुझे आशा होगी, इस कारण तू निर्भय रहेगा; और अपने चारों ओर देख देखकर तू निर्भय विश्राम कर सकेगा।

19. നീ കിടക്കും; ആരും നിന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുകയില്ല; പലരും നിന്റെ മമത അന്വേഷിക്കും.

19. और जब तू लेटेगा, तब कोई तुझे डराएगा नहीं; और बहुतेरे तुझे प्रसन्न करते का यत्न करेंगे।

20. എന്നാല് ദുഷ്ടന്മാരുടെ കണ്ണു മങ്ങിപ്പോകും; ശരണം അവര്ക്കും പോയ്പോകും; പ്രാണനെ വിടുന്നതത്രേ അവര്ക്കുംള്ള പ്രത്യാശ.

20. परन्तु दुष्ट लोगों की आंखें रह जाएंगी, और उन्हें कोई शरूण स्थान न मिलेगा और उनकी आशा यही होगी कि प्राण निकल जाए।