1. അരിഷ്ടന്റെ പ്രാര്ത്ഥന; അവന് ക്ഷീണിച്ചു യഹോവയുടെ മുമ്പാകെ തന്റെ സങ്കടത്തെ പകരുമ്പോള് കഴിച്ചതു.

1. A prayer of one afflicted, when he is faint and pours out his complaint before the LORD. Hear my prayer, O LORD; let my cry come to thee!

2. യഹോവേ, എന്റെ പ്രാര്ത്ഥന കേള്ക്കേണമേ; എന്റെ നിലവിളി തിരുസന്നിധിയില് വരുമാറാകട്ടെ.

2. Do not hide thy face from me in the day of my distress! Incline thy ear to me; answer me speedily in the day when I call!

3. കഷ്ടദിവസത്തില് നിന്റെ മുഖം എനിക്കു മറെക്കരുതേ; നിന്റെ ചെവി എങ്കലേക്കു ചായിക്കേണമേ; ഞാന് വിളിക്കുന്ന നാളില് വേഗത്തില് എനിക്കു ഉത്തരമരുളേണമേ.

3. For my days pass away like smoke, and my bones burn like a furnace.

4. എന്റെ നാളുകള് പുകപോലെ കഴിഞ്ഞുപോകുന്നു; എന്റെ അസ്ഥികള് തീക്കൊള്ളിപോല വെന്തിരിക്കുന്നു.
യാക്കോബ് 1:10-11

4. My heart is smitten like grass, and withered; I forget to eat my bread.

5. എന്റെ ഹൃദയം അരിഞ്ഞ പുല്ലുപോലെ ഉണങ്ങിയിരിക്കുന്നു; ഞാന് ഭക്ഷണംകഴിപ്പാന് മറന്നുപോകുന്നു.

5. Because of my loud groaning my bones cleave to my flesh.

6. എന്റെ ഞരക്കത്തിന്റെ ഒച്ചനിമിത്തം എന്റെ അസ്ഥികള് മാംസത്തോടു പറ്റുന്നു.

6. I am like a vulture of the wilderness, like an owl of the waste places;

7. ഞാന് മരുഭൂമിയിലെ വേഴാമ്പല്പോലെ ആകുന്നു; ശൂന്യസ്ഥലത്തെ മൂങ്ങാപോലെ തന്നേ.

7. I lie awake, I am like a lonely bird on the housetop.

8. ഞാന് ഉറക്കിളെച്ചിരിക്കുന്നു; വീട്ടിന്മുകളില് തനിച്ചിരിക്കുന്ന കുരികില് പോലെ ആകുന്നു.

8. All the day my enemies taunt me, those who deride me use my name for a curse.

9. എന്റെ ശത്രുക്കള് ഇടവിടാതെ എന്നെ നിന്ദിക്കുന്നു; എന്നോടു ചീറുന്നവര് എന്റെ പേര് ചൊല്ലി ശപിക്കുന്നു.

9. For I eat ashes like bread, and mingle tears with my drink,

10. ഞാന് അപ്പംപോലെ ചാരം തിന്നുന്നു; എന്റെ പാനീയത്തില് കണ്ണുനീര് കലക്കുന്നു;

10. because of thy indignation and anger; for thou hast taken me up and thrown me away.

11. നിന്റെ കോപവും ക്രോധവും ഹേതുവായിട്ടു തന്നേ; നീ എന്നെ എടുത്തു എറിഞ്ഞുകളഞ്ഞുവല്ലോ.
യാക്കോബ് 1:10-11

11. My days are like an evening shadow; I wither away like grass.

12. എന്റെ ആയുസ്സു ചാഞ്ഞുപോകുന്ന നിഴല് പോലെയാകുന്നു; ഞാന് പുല്ലുപോലെ ഉണങ്ങിപ്പോകുന്നു.

12. But thou, O LORD, art enthroned for ever; thy name endures to all generations.

13. നീയോ, യഹോവേ, എന്നേക്കുമുള്ളവന് ; നിന്റെ നാമം തലമുറതലമുറയായി നിലനിലക്കുന്നു.

13. Thou wilt arise and have pity on Zion; it is the time to favor her; the appointed time has come.

14. നീ എഴുന്നേറ്റു സീയോനോടു കരുണ കാണിക്കും; അവളോടു കൃപ കാണിപ്പാനുള്ള കാലം, അതേ, അതിന്നു സമയം വന്നിരിക്കുന്നു.

14. For thy servants hold her stones dear, and have pity on her dust.

15. നിന്റെ ദാസന്മാര്ക്കും അവളുടെ കല്ലുകളോടു താല്പര്യവും അവളുടെ പൂഴിയോടു അലിവും തോന്നുന്നു.

15. The nations will fear the name of the LORD, and all the kings of the earth thy glory.

16. യഹോവ സീയോനെ പണികയും തന്റെ മഹത്വത്തില് പ്രത്യക്ഷനാകയും

16. For the LORD will build up Zion, he will appear in his glory;

17. അവന് അഗതികളുടെ പ്രാര്ത്ഥന കടാക്ഷിക്കയും അവരുടെ പ്രാര്ത്ഥന നിരസിക്കാതെയിരിക്കയും ചെയ്തതുകൊണ്ടു

17. he will regard the prayer of the destitute, and will not despise their supplication.

18. ജാതികള് യഹോവയുടെ നാമത്തെയും ഭൂമിയിലെ സകലരാജാക്കന്മാരും നിന്റെ മഹത്വത്തെയും ഭയപ്പെടും.

18. Let this be recorded for a generation to come, so that a people yet unborn may praise the LORD:

19. വരുവാനിരിക്കുന്ന തലമുറെക്കു വേണ്ടി ഇതു എഴുതിവേക്കും; സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുവാനുള്ള ജനം യഹോവയെ സ്തുതിക്കും.

19. that he looked down from his holy height, from heaven the LORD looked at the earth,

20. യഹോവയെ സേവിപ്പാന് ജാതികളും രാജ്യങ്ങളും കൂടി വന്നപ്പോള്

20. to hear the groans of the prisoners, to set free those who were doomed to die;

21. സീയോനില് യഹോവയുടെ നാമത്തെയും യെരൂശലേമില് അവന്റെ സ്തുതിയെയും പ്രസ്താവിക്കേണ്ടതിന്നു

21. that men may declare in Zion the name of the LORD, and in Jerusalem his praise,

22. ബദ്ധന്മാരുടെ ഞരക്കം കേള്പ്പാനും മരണത്തിന്നു നിയമിക്കപ്പെട്ടവരെ വിടുവിപ്പാനും

22. when peoples gather together, and kingdoms, to worship the LORD.

23. യഹോവ തന്റെ വിശുദ്ധമായ ഉയരത്തില്നിന്നു നോക്കി സ്വര്ഗ്ഗത്തില്നിന്നു ഭൂമിയെ തൃക്കണ്പാര്ത്തുവല്ലോ.

23. He has broken my strength in mid-course; he has shortened my days.

24. അവന് വഴിയില്വെച്ചു എന്റെ ബലം ക്ഷയിപ്പിച്ചു; അവന് എന്റെ നാളുകളെ ചുരുക്കിയിരിക്കുന്നു.

24. 'O my God,' I say, 'take me not hence in the midst of my days, thou whose years endure throughout all generations!'

25. എന്റെ ദൈവമേ, ആയുസ്സിന്റെ മദ്ധ്യത്തില് എന്നെ എടുത്തുകളയരുതേ എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞു; നിന്റെ സംവത്സരങ്ങള് തലമുറതലമുറയായി ഇരിക്കുന്നു.
എബ്രായർ 1:10-12

25. Of old thou didst lay the foundation of the earth, and the heavens are the work of thy hands.

26. പൂര്വ്വകാലത്തു നീ ഭൂമിക്കു അടിസ്ഥാനമായിട്ടു; ആകാശം നിന്റെ കൈകളുടെ പ്രവൃത്തി ആകുന്നു.
എബ്രായർ 1:10-12

26. They will perish, but thou dost endure; they will all wear out like a garment. Thou changest them like raiment, and they pass away;

27. അവ നശിക്കും നീയോ നിലനിലക്കും; അവയെല്ലാം വസ്ത്രംപോലെ പഴകിപ്പോകും; ഉടുപ്പുപോലെ നീ അവയെ മാറ്റും; അവ മാറിപ്പോകയും ചെയ്യും.

27. but thou art the same, and thy years have no end.

28. നീയോ അനന്യനാകുന്നു; നിന്റെ സംവത്സരങ്ങള് അവസാനിക്കയുമില്ല.

28. The children of thy servants shall dwell secure; their posterity shall be established before thee.