1. ദൈവമേ, പൂര്വ്വകാലത്തു ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാരുടെ നാളുകളില് നീ ചെയ്ത പ്രവൃത്തി അവര് ഞങ്ങളോടു വിവരിച്ചിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ ചെവികൊണ്ടു ഞങ്ങള് കേട്ടുമിരിക്കുന്നു;

1. To the choirmaster. A Maskil of the Sons of Korah. We have heard with our ears, O God, our fathers have told us, what deeds thou didst perform in their days, in the days of old:

2. നിന്റെ കൈകൊണ്ടു നീ ജാതികളെ പുറത്താക്കി ഇവരെ നട്ടു; നീ വംശങ്ങളെ നശിപ്പിച്ചു, ഇവരെ പരക്കുമാറാക്കി.

2. thou with thy own hand didst drive out the nations, but them thou didst plant; thou didst afflict the peoples, but them thou didst set free;

3. തങ്ങളുടെ വാളുകൊണ്ടല്ല അവര് ദേശത്തെ കൈവശമാക്കിയതു; സ്വന്തഭുജംകൊണ്ടല്ല അവര് ജയം നേടിയതു; നിന്റെ വലങ്കയ്യും നിന്റെ ഭുജവും നിന്റെ മുഖപ്രകാശവും കൊണ്ടത്രേ; നിനക്കു അവരോടു പ്രീതിയുണ്ടായിരുന്നുവല്ലോ.

3. for not by their own sword did they win the land, nor did their own arm give them victory; but thy right hand, and thy arm, and the light of thy countenance; for thou didst delight in them.

4. ദൈവമേ, നീ എന്റെ രാജാവാകുന്നു; യാക്കോബിന്നു രക്ഷ കല്പിക്കേണമേ.

4. Thou art my King and my God, who ordainest victories for Jacob.

5. നിന്നാല് ഞങ്ങള് വൈരികളെ തള്ളിയിടും; ഞങ്ങളോടു എതിര്ക്കുംന്നവരെ നിന്റെ നാമത്തില് ചവിട്ടിക്കളയും.

5. Through thee we push down our foes; through thy name we tread down our assailants.

6. ഞാന് എന്റെ വില്ലില് ആശ്രയിക്കയില്ല; എന്റെ വാള് എന്നെ രക്ഷിക്കയുമില്ല.

6. For not in my bow do I trust, nor can my sword save me.

7. നീയത്രേ ഞങ്ങളെ വൈരികളുടെ കയ്യില് നിന്നു രക്ഷിച്ചതു; ഞങ്ങളെ പകെച്ചവരെ നീ ലജ്ജിപ്പിച്ചുമിരിക്കുന്നു;

7. But thou hast saved us from our foes, and hast put to confusion those who hate us.

8. ദൈവത്തില് ഞങ്ങള് നിത്യം പ്രശംസിക്കുന്നു; നിന്റെ നാമത്തിന്നു എന്നും സ്തോത്രം ചെയ്യുന്നു. സേലാ.

8. In God we have boasted continually, and we will give thanks to thy name for ever. [Selah]

9. ഇപ്പോഴോ, നീ ഞങ്ങളെ തള്ളിക്കളഞ്ഞു ലജ്ജിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ സൈന്യങ്ങളോടുകൂടെ പുറപ്പെടുന്നതുമില്ല.

9. Yet thou hast cast us off and abased us, and hast not gone out with our armies.

10. വൈരിയുടെ മുമ്പില് നീ ഞങ്ങളെ പുറം കാട്ടുമാറാക്കുന്നു; ഞങ്ങളെ പകെക്കുന്നവര് ഞങ്ങളെ കൊള്ളയിടുന്നു.

10. Thou hast made us turn back from the foe; and our enemies have gotten spoil.

11. ഭക്ഷണത്തിന്നുള്ള ആടുകളെപ്പോലെ നീ ഞങ്ങളെ ഏല്പിച്ചുകൊടുത്തു; ജാതികളുടെ ഇടയില് ഞങ്ങളെ ചിന്നിച്ചിരിക്കുന്നു.

11. Thou hast made us like sheep for slaughter, and hast scattered us among the nations.

12. നീ നിന്റെ ജനത്തെ വിലവാങ്ങാതെ വിലക്കുന്നു. അവരുടെ വിലകൊണ്ടു സമ്പത്തു വര്ദ്ധിപ്പിക്കുന്നതുമില്ല.

12. Thou hast sold thy people for a trifle, demanding no high price for them.

13. നീ ഞങ്ങളെ അയല്ക്കാര്ക്കും അപമാനവിഷയവും ചുറ്റുമുള്ളവര്ക്കും നിന്ദയും പരിഹാസവും ആക്കുന്നു.

13. Thou hast made us the taunt of our neighbors, the derision and scorn of those about us.

14. നീ ജാതികളുടെ ഇടയില് ഞങ്ങളെ പഴഞ്ചൊല്ലിന്നും വംശങ്ങളുടെ നടുവില് തലകുലുക്കത്തിന്നും വിഷയം ആക്കുന്നു.

14. Thou hast made us a byword among the nations, a laughingstock among the peoples.

15. നിന്ദിച്ചു ദുഷിക്കുന്നവന്റെ വാക്കു ഹേതുവായും ശത്രുവിന്റെയും പ്രതികാരകന്റെയും നിമിത്തമായും

15. All day long my disgrace is before me, and shame has covered my face,

16. എന്റെ അപമാനം ഇടവിടാതെ എന്റെ മുമ്പില് ഇരിക്കുന്നു; എന്റെ മുഖത്തെ ലജ്ജ എന്നെ മൂടിയിരിക്കുന്നു.

16. at the words of the taunters and revilers, at the sight of the enemy and the avenger.

17. ഇതൊക്കെയും ഞങ്ങള്ക്കു ഭവിച്ചു; ഞങ്ങളോ നിന്നെ മറന്നിട്ടില്ല; നിന്റെ നിയമത്തോടു അവിശ്വസ്തത കാണിച്ചിട്ടുമില്ല.

17. All this has come upon us, though we have not forgotten thee, or been false to thy covenant.

18. നീ ഞങ്ങളെ കുറുക്കന്മാരുടെ സ്ഥലത്തുവെച്ചു തകര്ത്തുകളവാനും കൂരിരുട്ടുകൊണ്ടു ഞങ്ങളെ മൂടുവാനും തക്കവണ്ണം

18. Our heart has not turned back, nor have our steps departed from thy way,

19. ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയം പിന്തിരികയോ ഞങ്ങളുടെ കാലടികള് നിന്റെ വഴി വിട്ടു മാറുകയോ ചെയ്തിട്ടില്ല.

19. that thou shouldst have broken us in the place of jackals, and covered us with deep darkness.

20. ഞങ്ങളുടെ ദൈവത്തിന്റെ നാമത്തെ ഞങ്ങള് മറക്കയോ ഞങ്ങളുടെ കൈകളെ അന്യദൈവത്തിങ്കലേക്കു മലര്ത്തുകയോ ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കില്

20. If we had forgotten the name of our God, or spread forth our hands to a strange god,

21. ദൈവം അതു ശോധന ചെയ്യാതിരിക്കുമോ? അവന് ഹൃദയത്തിലെ രഹസ്യങ്ങളെ അറിയുന്നുവല്ലോ.

21. would not God discover this? For he knows the secrets of the heart.

22. നിന്റെ നിമിത്തം ഞങ്ങളെ ദിവസംപ്രതി കൊല്ലുന്നു; അറുപ്പാനുള്ള ആടുകളെപ്പോലെ ഞങ്ങളെ എണ്ണുന്നു.
റോമർ 8:36

22. Nay, for thy sake we are slain all the day long, and accounted as sheep for the slaughter.

23. കര്ത്താവേ, ഉണരേണമേ; നീ ഉറങ്ങുന്നതു എന്തു? എഴുന്നേല്ക്കേണമേ; ഞങ്ങളെ എന്നേക്കും തള്ളിക്കളയരുതേ.

23. Rouse thyself! Why sleepest thou, O Lord? Awake! Do not cast us off for ever!

24. നീ നിന്റെ മുഖത്തെ മറെക്കുന്നതും ഞങ്ങളുടെ കഷ്ടവും പീഡയും മറന്നുകളയുന്നതും എന്തു?

24. Why dost thou hide thy face? Why dost thou forget our affliction and oppression?

25. ഞങ്ങള് നിലത്തോളം കുനിഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ വയറു ഭൂമിയോടു പറ്റിയിരിക്കുന്നു.

25. For our soul is bowed down to the dust; our body cleaves to the ground.

26. ഞങ്ങളുടെ സഹായത്തിന്നായി എഴുന്നേല്ക്കേണമേ; നിന്റെ ദയനിമിത്തം ഞങ്ങളെ വീണ്ടെടുക്കേണമേ;

26. Rise up, come to our help! Deliver us for the sake of thy steadfast love!