1. ഞാന് എന്റെ ശബ്ദം ഉയര്ത്തി ദൈവത്തോടു, എന്റെ ശബ്ദം ഉയര്ത്തി ദൈവത്തോടു തന്നേ നിലവിളിക്കും; അവന് എനിക്കു ചെവിതരും.

1. To the director: To Jeduthun. One of Asaph's songs. I cry out to God for help. I cry out to you, God; listen to me!

2. കഷ്ടദിവസത്തില് ഞാന് യഹോവയെ അന്വേഷിച്ചു. രാത്രിയില് എന്റെ കൈ തളരാതെ മലര്ത്തിയിരുന്നു; എന്റെ ഉള്ളം ആശ്വാസം നിരസിച്ചു.

2. My Lord, in my time of trouble I came to you. I reached out for you all night long. My soul refused to be comforted.

3. ഞാന് ദൈവത്തെ ഔര്ത്തു വ്യാകുലപ്പെടുന്നു; ഞാന് ധ്യാനിച്ചു, എന്റെ ആത്മാവു വിഷാദിക്കുന്നു. സേലാ.

3. I thought about you, God, and tried to tell you how I felt, but I could not.

4. നീ എന്റെ കണ്ണിന്നു ഉറക്കം തടുത്തിരിക്കുന്നു; സംസാരിപ്പാന് കഴിയാതവണ്ണം ഞാന് വ്യാകുലപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

4. You would not let me sleep. I tried to say something, but I was too upset.

5. ഞാന് പൂര്വ്വദിവസങ്ങളെയും പണ്ടത്തെ സംവത്സരങ്ങളെയും വിചാരിക്കുന്നു.

5. I kept thinking about the past, about things that happened long ago.

6. രാത്രിയില് ഞാന് എന്റെ സംഗീതം ഔര്ക്കുംന്നു; എന്റെ ഹൃദയംകൊണ്ടു ഞാന് ധ്യാനിക്കുന്നു; എന്റെ ആത്മാവും ശോധന കഴിക്കുന്നു.

6. During the night, I thought about my songs. I talked to myself, trying to understand what is happening.

7. കര്ത്താവു എന്നേക്കും തള്ളിക്കളയുമോ? അവന് ഇനി ഒരിക്കലും അനുകൂലമായിരിക്കയില്ലയോ?

7. I wondered, 'Has our Lord rejected us forever? Will he ever accept us again?

8. അവന്റെ ദയ സദാകാലത്തേക്കും പൊയ്പോയോ? അവന്റെ വാഗ്ദാനം തലമുറതലമുറയോളം ഇല്ലാതെയായ്പോയോ?

8. Is his love gone forever? Will he never again speak to us?

9. ദൈവം കൃപ കാണിപ്പാന് മറന്നിരിക്കുന്നുവോ? അവന് കോപത്തില് തന്റെ കരുണ അടെച്ചുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നുവോ? സേലാ.

9. Has God forgotten what mercy is? Has his compassion changed to anger?' Selah

10. എന്നാല് അതു എന്റെ കഷ്ടതയാകുന്നു; അത്യുന്നതന്റെ വലങ്കൈ വരുത്തിയ സംവത്സരങ്ങള് തന്നേ എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞു.

10. Then I said to myself, 'What bothers me most is the thought that God Most High has lost his power.'

11. ഞാന് യഹോവയുടെ പ്രവൃത്തികളെ വര്ണ്ണിക്കും; നിന്റെ പണ്ടത്തെ അത്ഭുതങ്ങളെ ഞാന് ഔര്ക്കും.

11. Lord, I remember what you have done. I remember the amazing things you did long ago.

12. ഞാന് നിന്റെ സകലപ്രവൃത്തിയെയും കുറിച്ചു ധ്യാനിക്കും; നിന്റെ ക്രിയകളെക്കുറിച്ചു ഞാന് ചിന്തിക്കും.

12. I think about those things. I think about them all the time.

13. ദൈവമേ, നിന്റെ വഴി വിശുദ്ധമാകുന്നു; നമ്മുടെ ദൈവത്തെപ്പോലെ വലിയ ദൈവം ആരുള്ളു?

13. God, all that you do is holy. No god is as great as you are.

14. നീ അത്ഭുതം പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന ദൈവം ആകുന്നു; നിന്റെ ബലത്തെ നീ ജാതികളുടെ ഇടയില് വെളിപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.

14. You are the God who does amazing things. You showed the nations your great power.

15. തൃക്കൈകൊണ്ടു നീ നിന്റെ ജനത്തെ വീണ്ടെടുത്തിരിക്കുന്നു; യാക്കോബിന്റെയും യോസേഫിന്റെയും മക്കളെ തന്നേ. സേലാ.

15. By your power you saved your people, the descendants of Jacob and Joseph. Selah

16. ദൈവമേ, വെള്ളങ്ങള് നിന്നെ കണ്ടു, വെള്ളങ്ങള് നിന്നെ കണ്ടു ഭ്രമിച്ചു, ആഴികളും വിറെച്ചുപോയി.

16. God, the water saw you and became afraid. The deep water shook with fear.

17. മേഘങ്ങള് വെള്ളം ചൊരിഞ്ഞു; ആകാശം നാദം മുഴക്കി; നിന്റെ അസ്ത്രങ്ങള് പരക്കെ പറന്നു.

17. The thick clouds dropped their water. Thunder roared in the sky above. Your arrows of lightning flashed through the clouds.

18. നിന്റെ ഇടിമുഴക്കം ചുഴലിക്കാറ്റില് മുഴങ്ങി; മിന്നലുകള് ഭൂതലത്തെ പ്രകാശിപ്പിച്ചു; ഭൂമി കുലുങ്ങി നടുങ്ങിപ്പോയി.

18. There were loud claps of thunder. Lightning lit up the world. The earth shook and trembled.

19. നിന്റെ വഴി സമുദ്രത്തിലും നിന്റെ പാതകള് പെരുവെള്ളത്തിലും ആയിരുന്നു; നിന്റെ കാല്ചുവടുകളെ അറിയാതെയുമിരുന്നു.

19. You walked through the water and crossed the deep sea, but you left no footprints.

20. മോശെയുടെയും അഹരോന്റെയും കയ്യാല് നീ നിന്റെ ജനത്തെ ഒരു ആട്ടിന് കൂട്ടത്തെ പോലെ നടത്തി. (ആസാഫിന്റെ ധ്യാനം.)

20. You led your people like sheep, using Moses and Aaron to guide them.