1. യഹോവേ ഞാന് നിന്നോടു വാദിച്ചാല് നീ നീതിമാനായിരിക്കും; എങ്കിലും ന്യായങ്ങളെക്കുറിച്ചു ഞാന് നിന്നോടു ചോദിപ്പാന് തുനിയുന്നു; ദുഷ്ടന്മാരുടെ വഴി ശുഭമായിരിപ്പാന് സംഗതി എന്തു? ദ്രോഹം പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവരൊക്കെയും നിര്ഭയന്മാരായിരിക്കുന്നതെന്തു?

1. The word that came to Jeremiah from the LORD:

2. നീ അവരെ നട്ടു അവര് വേരൂന്നി വളര്ന്നു ഫലം കായിക്കുന്നു; അവരുടെ വായില് നീ സമീപസ്ഥനായും അന്തരംഗത്തില് ദൂരസ്ഥനായും ഇരിക്കുന്നു.

2. 'Hear the words of this covenant, and speak to the men of Judah and the inhabitants of Jerusalem.

3. എന്നാല് യഹോവേ, എന്നെ നീ അറിയുന്നു; നീ എന്നെ കണ്ടു നിന്റെ സന്നിധിയില് എന്റെ ഹൃദയത്തെ ശോധനചെയ്യുന്നു; അറുപ്പാനുള്ള ആടുകളെപ്പോലെ അവരെ വലിച്ചിഴെക്കേണമേ; കുലദിവസത്തിന്നായി അവരെ വേറുതിരിക്കേണമേ.

3. You shall say to them, Thus says the LORD, the God of Israel: Cursed be the man who does not heed the words of this covenant

4. ദേശം ദുഃഖിക്കുന്നതും നിലത്തിലെ സസ്യമൊക്കെയും വാടുന്നതും എത്രത്തോളം? നിവാസികളുടെ ദുഷ്ടതനിമിത്തം മൃഗങ്ങളും പക്ഷികളും നശിച്ചുപോകുന്നു; ഇവന് ഞങ്ങളുടെ അന്ത്യാവസ്ഥ കാണുകയില്ല എന്നു അവര് പറയുന്നു.

4. which I commanded your fathers when I brought them out of the land of Egypt, from the iron furnace, saying, Listen to my voice, and do all that I command you. So shall you be my people, and I will be your God,

5. കാലാളുകളോടുകൂടെ ഔടീട്ടു നീ ക്ഷീണിച്ചുപോയാല്, കുതിരകളോടു എങ്ങനെ മത്സരിച്ചോടും? സമാധാനമുള്ള ദേശത്തു നീ നിര്ഭയനായിരിക്കുന്നു; എന്നാല് യോര്ദ്ദാന്റെ വന് കാട്ടില് നീ എന്തു ചെയ്യും?

5. that I may perform the oath which I swore to your fathers, to give them a land flowing with milk and honey, as at this day.' Then I answered, 'So be it, LORD.'

6. നിന്റെ സഹോദരന്മാരും പിതൃഭവനവും നിന്നോടു ദ്രോഹം ചെയ്തിരിക്കുന്നു, അവരുംകൂടെ നിന്റെ പിന്നാലെ ആര്പ്പുവിളിക്കുന്നു; അവര് നിന്നോടു ചക്കരവാക്കു പറഞ്ഞാലും അവരെ വിശ്വസിക്കരുതു.

6. And the LORD said to me, 'Proclaim all these words in the cities of Judah, and in the streets of Jerusalem: Hear the words of this covenant and do them.

7. ഞാന് എന്റെ ആലയത്തെ ഉപേക്ഷിച്ചു, എന്റെ അവകാശത്തെ ത്യജിച്ചു, എന്റെ പ്രാണപ്രിയയെ ശത്രുക്കളുടെ കയ്യില് ഏല്പിച്ചുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

7. For I solemnly warned your fathers when I brought them up out of the land of Egypt, warning them persistently, even to this day, saying, Obey my voice.

8. എന്റെ അവകാശം എനിക്കു കാട്ടിലെ സിംഹംപോലെ ആയിരിക്കുന്നു; അതു എന്റെ നേരെ നാദം കേള്പ്പിക്കുന്നു; അതുകൊണ്ടു ഞാന് അതിനെ വെറുക്കുന്നു.

8. Yet they did not obey or incline their ear, but every one walked in the stubbornness of his evil heart. Therefore I brought upon them all the words of this covenant, which I commanded them to do, but they did not.'

9. എന്റെ അവകാശം എനിക്കു പുള്ളിക്കഴുകനെപ്പോലെയോ? കഴുകന്മാര് അതിനെ ചുറ്റിയിരിക്കുന്നുവോ? ചെന്നു എല്ലാ കാട്ടുമൃഗങ്ങളെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ടു തിന്മാന് വരുവിന് .

9. Again the LORD said to me, 'There is revolt among the men of Judah and the inhabitants of Jerusalem.

10. അനേകം ഇടയന്മാര് എന്റെ മുന്തിരിത്തോട്ടം നശിപ്പിക്കയും എന്റെ ഔഹരിയെ ചവിട്ടിക്കളകയും എന്റെ മനോഹരമായ ഔഹരിയെ ശൂന്യമരുഭൂമിയാക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.

10. They have turned back to the iniquities of their forefathers, who refused to hear my words; they have gone after other gods to serve them; the house of Israel and the house of Judah have broken my covenant which I made with their fathers.

11. അവര് അതിനെ ശൂന്യമാക്കിയിരിക്കുന്നു; ശൂന്യമായിത്തീര്ന്നതിനാല് അതു എന്നോടു സങ്കടം പറയുന്നു; ആരും ശ്രദ്ധവെക്കായ്കയാല് ദേശം ഒക്കെയും ശൂന്യമായ്പോയിരിക്കുന്നു.

11. Therefore, thus says the LORD, Behold, I am bringing evil upon them which they cannot escape; though they cry to me, I will not listen to them.

12. വിനാശകന്മാര് മരുഭൂമിയിലെ മൊട്ടക്കുന്നിന്മേലൊക്കെയും വന്നിരിക്കുന്നു; യഹോവയുടെ വാള് ദേശത്തെ ഒരു അറ്റം മുതല് മറ്റേ അറ്റംവരെ തിന്നുകളയുന്നു; ഒരു ജഡത്തിന്നും സമാധാനം ഇല്ല.

12. Then the cities of Judah and the inhabitants of Jerusalem will go and cry to the gods to whom they burn incense, but they cannot save them in the time of their trouble.

13. അവര് കോതമ്പു വിതെച്ചു മുള്ളു കൊയ്തു; അവര് പ്രായസപ്പെട്ടു ഒരു ഫലവും ഉണ്ടായില്ല; യഹോവയുടെ ഉഗ്രകോപംനിമിത്തം അവര് തങ്ങളുടെ വിളവിനെക്കുറിച്ചു ലജ്ജിക്കും.

13. For your gods have become as many as your cities, O Judah; and as many as the streets of Jerusalem are the altars you have set up to shame, altars to burn incense to Baal.

14. ഞാന് എന്റെ ജനമായ യിസ്രായേലിന്നു കൊടുത്തിരിക്കുന്ന അവകാശത്തെ തൊടുന്ന ദുഷ്ടന്മാരായ എന്റെ എല്ലാ അയല്ക്കാരെയും കുറിച്ചു യഹോവ ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുഞാന് അവരെ അവരുടെ ദേശത്തുനിന്നു പറിച്ചുകളയും; യെഹൂദാഗൃഹത്തെ ഞാന് അവരുടെ ഇടയില്നിന്നു പറിച്ചുകളയും.

14. 'Therefore do not pray for this people, or lift up a cry or prayer on their behalf, for I will not listen when they call to me in the time of their trouble.

15. അവരെ പറിച്ചുകളഞ്ഞ ശേഷം ഞാന് വീണ്ടും അവരോടു കരുണ കാണിച്ചു ഔരോരുത്തനെ അവനവന്റെ അവകാശത്തിലേക്കും ദേശത്തിലേക്കും തിരിച്ചുവരുത്തും.
വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 20:9

15. What right has my beloved in my house, when she has done vile deeds? Can vows and sacrificial flesh avert your doom? Can you then exult?

16. അവര് എന്റെ ജനത്തെ ബാലിന്റെ നാമത്തില് സത്യം ചെയ്വാന് പഠിപ്പിച്ചതുപോലെ, യഹോയാണ എന്നു എന്റെ നാമത്തില് സത്യം ചെയ്വാന് തക്കവണ്ണം എന്റെ ജനത്തിന്റെ നടവടികളെ താല്പര്യത്തോടെ പഠിക്കുമെങ്കില് അവര് എന്റെ ജനത്തിന്റെ മദ്ധ്യേ അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കും.

16. The LORD once called you, `A green olive tree, fair with goodly fruit'; but with the roar of a great tempest he will set fire to it, and its branches will be consumed.

17. അവര് കേട്ടനുസരിക്കുന്നില്ലെങ്കിലോ, ഞാന് ആ ജാതിയെ പറിച്ചു നശിപ്പിച്ചുകളയും എന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു.

17. The LORD of hosts, who planted you, has pronounced evil against you, because of the evil which the house of Israel and the house of Judah have done, provoking me to anger by burning incense to Baal.'