1. എന്നാല് ഞാന് വീണ്ടും നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് വരുന്നതു ദുഃഖത്തോടെ ആകരുതു എന്നു ഞാന് നിര്ണ്ണയിച്ചു.

1. But I determined this in myself, that I would not come again to you in heaviness.

2. ഞാന് നിങ്ങളെ ദുഃഖിപ്പിച്ചാല് എന്നാല് ദുഃഖിതനായവന് അല്ലാതെ എന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നതു ആര്?

2. For if I make you sorry: who is it that should make me glad, but the same which is made sorry by me?

3. ഞാന് ഇതു തന്നേ എഴുതിയതു ഞാന് വന്നാല് എന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കേണ്ടിയവരാല് ദുഃഖം ഉണ്ടാകരുതു എന്നുവെച്ചും എന്റെ സന്തോഷം നിങ്ങള്ക്കു എല്ലാവര്ക്കും സന്തോഷം ആയിരിക്കും എന്നു നിങ്ങളെ എല്ലാവരെയും കുറിച്ചു വിശ്വസിച്ചിരിക്കകൊണ്ടും ആകുന്നു.

3. And I wrote this same pistel unto you, lest if I came, I should take heaviness (upon heaviness) of them, of whom I ought to rejoice. Certainly this confidence have I in you all, that my joy is the joy of you all.

4. വളരെ കഷ്ടവും മനോവ്യസനവും ഉണ്ടായിട്ടു വളരെ കണ്ണുനീരോടുകൂടെ ഞാന് നിങ്ങള്ക്കു എഴുതിയതു നിങ്ങള് ദുഃഖിക്കേണ്ടതിന്നല്ല; എനിക്കു നിങ്ങളോടുള്ള വലിയ സ്നേഹം നിങ്ങള് അറിയേണ്ടതിന്നത്രേ.

4. For in great affliction and anguish of heart I wrote unto you with many tears: not to make you sorry, but that ye might perceive the love which I have most specially unto you.

5. ഒരുവന് എന്നെ ദുഃഖിപ്പിച്ചു എങ്കില് അവന് എന്നെയല്ല ഒരുവിധത്തില് — ഞാന് കണക്കില് ഏറെ പറയരുതല്ലോ — നിങ്ങളെ എല്ലാവരെയും ദുഃഖിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.

5. If any man hath caused sorrow, the same hath not made me sorry: but partly, lest I should grieve you all.

6. അവന്നു ഭൂരിപക്ഷത്താല് ഉണ്ടായ ഈ ശിക്ഷ മതി.

6. It is sufficient unto the same man that he was rebuked of many.

7. അവന് അതിദുഃഖത്തില് മുങ്ങിപ്പോകാതിരിക്കേണ്ടതിന്നു നിങ്ങള് അവനോടു ക്ഷമിക്കയും അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കയും തന്നേ വേണ്ടതു.

7. So that now contrariwise ye ought to forgive him and comfort him: lest that same (person) should be swallowed up with overmuch heaviness.

8. അതുകൊണ്ടു നിങ്ങളുടെ സ്നേഹം അവന്നു ഉറപ്പിച്ചുകൊടുപ്പാന് ഞാന് നിങ്ങളോടു അപേക്ഷിക്കുന്നു.

8. Wherefore I exhort you, that love may have strength over him.(that ye shew love upon him)

9. നിങ്ങള് സകലത്തിലും അനുസരണമുള്ളവരോ എന്നു പരീക്ഷിച്ചറിയേണ്ടതിനുമായിരുന്നു ഞാന് എഴുതിയതു.

9. For this cause verily did I write, that I might know the proof of you, whether ye should be obedient in all things.

10. നിങ്ങള് വല്ലതും ക്ഷമിക്കുന്നവനോടു ഞാനും ക്ഷമിക്കുന്നു; എന്നാല് ഞാന് വല്ലതും ക്ഷമിച്ചിരിക്കുന്നു എങ്കില് നിങ്ങള് നിമിത്തം ക്രിസ്തുവിന്റെ സന്നിധാനത്തില് ക്ഷമിച്ചിരിക്കുന്നു.

10. To whom ye forgive any thing, I forgive also. And verily if I forgive any thing, to whom I forgave it for your sakes forgave I it, in the room of Christ,

11. സാത്താന് നമ്മെ തോല്പിക്കരുതു; അവന്റെ തന്ത്രങ്ങളെ നാം അറിയാത്തവരല്ലല്ലോ.

11. lest Satan should prevent us. For his thoughts are not unknown unto us.

12. എന്നാല് ഞാന് ക്രിസ്തുവിന്റെ സുവിശേഷം അറിയിപ്പാന് ത്രോവാസില് വന്നാറെ കര്ത്താവിന്റെ പ്രവൃത്തിക്കായി എനിക്കു ഒരു വാതില് തുറന്നുകിട്ടിയപ്പോള്

12. When I was come to Troada for Christ's(Christes) gospel's sake (and a great door was opened unto me of the Lord)

13. എന്റെ സഹോദരനായ തീതൊസിനെ കാണാഞ്ഞിട്ടു മനസ്സില് സ്വസ്ഥതയില്ലായ്കയാല് ഞാന് അവരോടു യാത്രപറഞ്ഞു മക്കെദോന്യെക്കു പുറപ്പെട്ടു.

13. I had no rest in my spirit, because I found not Titus my brother: but took my leave of them and went away into Macedonia.

14. ക്രിസ്തുവില് ഞങ്ങളെ എപ്പോഴും ജയോത്സവമായി നടത്തുകയും എല്ലാടത്തും ഞങ്ങളെക്കൊണ്ടു തന്റെ പരിജ്ഞാനത്തിന്റെ വാസന വെളിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്ന ദൈവത്തിന്നു സ്തോത്രം .

14. Thanks be unto God which always giveth us the victory in Christ, and openeth the savor of his knowledge by us in every place.

15. രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നവരുടെ ഇടയിലും നശിക്കുന്നവരുടെ ഇടയിലും ഞങ്ങള് ദൈവത്തിന്നു ക്രിസ്തുവിന്റെ സൌരഭ്യവാസന ആകുന്നു;

15. For we are unto God the sweet savor(good favour) of Christ, both among them that are saved, and also among them which perish:

16. ഇവര്ക്കും മരണത്തില്നിന്നു മരണത്തിലേക്കുള്ള വാസന, അവര്ക്കോ ജീവനില്നിന്നു ജീവങ്കലേക്കുള്ള വാസന തന്നേ. എന്നാല് ഇതിന്നു ആര് പ്രാപ്തന് ?

16. to the one part are we the savor of death unto death: (.And) unto the other part are we the savor of life unto life. And who is meet unto these things?

17. ഞങ്ങള് ദൈവവചനത്തില് കൂട്ടുചേര്ക്കുംന്ന അനേകരെപ്പോലെ അല്ല, നിര്മ്മലതയോടും ദൈവത്തിന്റെ കല്പനയാലും ദൈവസന്നിധിയില് ക്രിസ്തുവില് സംസാരിക്കുന്നു.

17. For we are not as many are which chop and change with the word of God: but as they which speak(but even out) of pureness, and as they which speak(by the power) of God (and) in the sight of God, so speak we in Christ.