Turn Off
21st Century KJV
A Conservative Version
American King James Version (1999)
American Standard Version (1901)
Amplified Bible (1965)
Apostles' Bible Complete (2004)
Bengali Bible
Bible in Basic English (1964)
Bishop's Bible
Complementary English Version (1995)
Coverdale Bible (1535)
Easy to Read Revised Version (2005)
English Jubilee 2000 Bible (2000)
English Lo Parishuddha Grandham
English Standard Version (2001)
Geneva Bible (1599)
Hebrew Names Version
Hindi Bible
Holman Christian Standard Bible (2004)
Holy Bible Revised Version (1885)
Kannada Bible
King James Version (1769)
Literal Translation of Holy Bible (2000)
Malayalam Bible
Modern King James Version (1962)
New American Bible
New American Standard Bible (1995)
New Century Version (1991)
New English Translation (2005)
New International Reader's Version (1998)
New International Version (1984) (US)
New International Version (UK)
New King James Version (1982)
New Life Version (1969)
New Living Translation (1996)
New Revised Standard Version (1989)
Restored Name KJV
Revised Standard Version (1952)
Revised Version (1881-1885)
Revised Webster Update (1995)
Rotherhams Emphasized Bible (1902)
Tamil Bible
Telugu Bible (BSI)
Telugu Bible (WBTC)
The Complete Jewish Bible (1998)
The Darby Bible (1890)
The Douay-Rheims American Bible (1899)
The Message Bible (2002)
The New Jerusalem Bible
The Webster Bible (1833)
Third Millennium Bible (1998)
Today's English Version (Good News Bible) (1992)
Today's New International Version (2005)
Tyndale Bible (1534)
Tyndale-Rogers-Coverdale-Cranmer Bible (1537)
Updated Bible (2006)
Voice In Wilderness (2006)
World English Bible
Wycliffe Bible (1395)
Young's Literal Translation (1898)
Cross Reference Bible
1. എന്നാല് എഫ്രയീമ്യര്നീ മിദ്യാന്യരോടു യുദ്ധംചെയ്വാന് പോയപ്പോള് ഞങ്ങളെ വിളിക്കാഞ്ഞതെന്തു? ഇങ്ങനെ ഞങ്ങളോടു ചെയ്വാന് എന്തു സംഗതി എന്നു പറഞ്ഞു അവനോടു ഉഗ്രമായി വാദിച്ചു.
1. And the men of Ephraim said to him, Why have you served us thus, that you called us not, when you went to fight with the Midianites? And they did chide with him sharply.
2. അതിന്നു അവന് നിങ്ങളോടു ഒത്തുനോക്കിയാല് ഞാന് ഈ ചെയ്തതു എന്തുള്ളു? അബിയേസെരിന്റെ മുന്തിരിയെടുപ്പിനെക്കാള് എഫ്രയീമിന്റെ കാലാ പെറുക്കയല്ലയോ നല്ലതു?
2. And he said to them, What have I done now in comparison of you? Is not the gleaning of the grapes of Ephraim better than the vintage of Abiezer?
3. നിങ്ങളുടെ കയ്യിലല്ലോ ദൈവം മിദ്യാന്യപ്രഭുക്കളായ ഔരേബിനെയും സേബിനെയും ഏല്പിച്ചതു; നിങ്ങളോടു ഒത്തുനോക്കിയാല് എന്നെക്കൊണ്ടു സാധിച്ചതു എന്തുള്ളു എന്നു അവരോടു പറഞ്ഞു. ഇതു പറഞ്ഞപ്പോള് അവര്ക്കും അവനോടുള്ള കോപം ശമിച്ചു.
3. God has delivered into your hands the princes of Midian, Oreb and Zeeb: and what was I able to do in comparison of you? Then their anger was abated toward him, when he had said that.
4. അനന്തരം ഗിദെയോന് യോര്ദ്ദാങ്കല് എത്തി; അവന്നും കൂടെയുള്ള മുന്നൂറുപേരും ക്ഷീണിച്ചിരുന്നിട്ടും അവരെ പിന്തുടരുവാന് അക്കരെ കടന്നു.
4. And Gideon came to Jordan, and passed over, he, and the three hundred men that were with him, faint, yet pursuing them.
5. അവന് സുക്കോത്തിലെ നിവാസികളോടു എന്റെ കൂടെയുള്ള പടജ്ജനത്തിന്നു അപ്പംകൊടുക്കേണമേ; അവര് ക്ഷീണിച്ചിരിക്കുന്നു; ഞാന് മിദ്യാന്യരാജാക്കന്മാരായ സേബഹിനെയും സല്മുന്നയെയും പിന്തുടരുകയാകുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.
5. And he said to the men of Succoth, Give, I pray you, loaves of bread to the people that follow me; for they be faint, and I am pursuing after Zebah and Zalmunna, kings of Midian.
6. നിന്റെ സൈന്യത്തിന്നു ഞങ്ങള് അപ്പം കൊടുക്കേണ്ടതിന്നു സേബഹിന്റെയും സല്മുന്നയുടെയും കൈകള് നിന്റെ കക്ഷത്തില് ആകുന്നുവോ എന്നു സുക്കോത്തിലെ പ്രഭുക്കന്മാര് ചോദിച്ചു.
6. And the princes of Succoth said, Are the hands of Zebah and Zalmunna now in your hand, that we should give bread to your army?
7. അതിന്നു ഗിദെയോന് ആകട്ടെ; യഹോവ സേബഹിനെയും സല്മുന്നയെയും എന്റെ കയ്യില് ഏല്പിച്ചശേഷം ഞാന് നിങ്ങളുടെ മാംസം കാട്ടിലെ മുള്ളകൊണ്ടും പരക്കാരകൊണ്ടും തല്ലിക്കീറും എന്നു പറഞ്ഞു.
7. And Gideon said, Therefore when the LORD has delivered Zebah and Zalmunna into my hand, then I will tear your flesh with the thorns of the wilderness and with briers.
8. അവിടെനിന്നു അവന് പെനൂവേലിലേക്കു ചെന്നു അവരോടും അങ്ങനെ ചോദിച്ചു; സുക്കോത്ത് നിവാസികള് ഉത്തരം പറഞ്ഞതുപോലെ തന്നേ പെനൂവേല്നിവാസികളും പറഞ്ഞു.
8. And he went up there to Penuel, and spoke to them likewise: and the men of Penuel answered him as the men of Succoth had answered him.
9. അവന് പെനൂവേല്നിവാസികളോടുഞാന് സമാധാനത്തോടെ മടങ്ങിവരുമ്പോള് ഈ ഗോപുരം ഇടിച്ചുകളയും എന്നു പറഞ്ഞു.
9. And he spoke also to the men of Penuel, saying, When I come again in peace, I will break down this tower.
10. എന്നാല് സേബഹും സല്മുന്നയും അവരോടുകൂടെ കിഴക്കുദേശക്കാരുടെ സൈന്യത്തില് ശേഷിച്ചിരുന്ന ഏകദേശം പതിനയ്യായിരം പേരായ അവരുടെ സൈന്യവും കര്ക്കോരില് ആയിരുന്നു; വാളൂരിപ്പിടിച്ചവരായ ലക്ഷത്തിരുപതിനായിരം പേര് വീണുപോയിരുന്നു.
10. Now Zebah and Zalmunna were in Karkor, and their hosts with them, about fifteen thousand men, all that were left of all the hosts of the children of the east: for there fell an hundred and twenty thousand men that drew sword.
11. ഗിദെയോന് നോബഹിന്നും യൊഗ്ബെഹെക്കും കിഴക്കുള്ള കൂടാരവാസികളുടെ വഴിയായി ചെന്നു നിര്ഭയമായിരുന്ന ആ സൈന്യത്തെ തോല്പിച്ചു.
11. And Gideon went up by the way of them that dwelled in tents on the east of Nobah and Jogbehah, and smote the host; for the host was secure.
12. സേബഹും സല്മുന്നയും ഔടിപ്പോയി; അവന് അവരെ പിന്തുടര്ന്നു, സേബഹ് സല്മുന്നാ എന്ന രണ്ടു മിദ്യാന്യരാജാക്കന്മാരെയും പിടിച്ചു, സൈന്യത്തെ ഒക്കെയും പേടിപ്പിച്ചു ചിതറിച്ചുകളഞ്ഞു.
12. And when Zebah and Zalmunna fled, he pursued after them, and took the two kings of Midian, Zebah and Zalmunna, and discomfited all the host.
13. അനന്തരം യോവാശിന്റെ മകനായ ഗിദെയോന് യുദ്ധം കഴിഞ്ഞിട്ടു ഹേരെസ് കയറ്റത്തില്നിന്നു മടങ്ങിവരുമ്പോള്
13. And Gideon the son of Joash returned from battle before the sun was up,
14. സുക്കോത്ത നിവാസികളില് ഒരു ബാല്യക്കാരനെ പിടിച്ചു അവനോടു അന്വേഷിച്ചു; അവന് സുക്കോത്തിലെ പ്രഭുക്കന്മാരും മൂപ്പന്മാരുമായ എഴുപത്തേഴു ആളുടെ പേര് അവന്നു എഴുതിക്കൊടുത്തു.
14. And caught a young man of the men of Succoth, and inquired of him: and he described to him the princes of Succoth, and the elders thereof, even three score and seventeen men.
15. അവന് സുക്കോത്ത് നിവാസികളുടെ അടുക്കല് ചെന്നുക്ഷീണിച്ചിരിക്കുന്ന നിന്റെ ആളുകള്ക്കു ഞങ്ങള് അപ്പം കൊടുക്കേണ്ടതിന്നു സേബഹിന്റെയും സല്മുന്നയുടെയും കൈകള് നിന്റെ കക്ഷത്തില് ആകുന്നുവോ എന്നു നിങ്ങള് എന്നെ ധിക്കരിച്ചുപറഞ്ഞ സേബഹും സല്മുന്നയും ഇതാ എന്നു പറഞ്ഞു.
15. And he came to the men of Succoth, and said, Behold Zebah and Zalmunna, with whom you did upbraid me, saying, Are the hands of Zebah and Zalmunna now in your hand, that we should give bread to your men that are weary?
16. അവന് പട്ടണത്തിലെ മൂപ്പന്മാരെ പിടിച്ചു കാട്ടിലെ മുള്ളും പറക്കാരയുംകൊണ്ടു സുക്കോത്ത് നിവാസികളെ ബുദ്ധിപഠിപ്പിച്ചു.
16. And he took the elders of the city, and thorns of the wilderness and briers, and with them he taught the men of Succoth.
17. അവന് പെനൂവേലിലെ ഗോപുരം ഇടിച്ചു പട്ടണക്കാരെ കൊന്നുകളഞ്ഞു.
17. And he beat down the tower of Penuel, and slew the men of the city.
18. പിന്നെ അവന് സേബഹിനോടും സല്മുന്നയോടുംനിങ്ങള് താബോരില്വെച്ചു കൊന്ന പുരുഷന്മാര് എങ്ങനെയുള്ളവര് ആയിരുന്നു എന്നു ചേദിച്ചു. അവര് നിന്നെപ്പോലെ ഔരോരുത്തന് രാജകുമാരന്നു തുല്യന് ആയിരുന്നു എന്നു അവര് ഉത്തരം പറഞ്ഞു.
18. Then said he to Zebah and Zalmunna, What manner of men were they whom you slew at Tabor? And they answered, As you are, so were they; each one resembled the children of a king.
19. അതിന്നു അവന് അവര് എന്റെ സഹോദരന്മാര്, എന്റെ അമ്മയുടെ മക്കള് തന്നേ ആയിരുന്നു; അവരെ നിങ്ങള് ജീവനോടെ വെച്ചിരുന്നു എങ്കില്, യഹോവയാണ, ഞാന് നിങ്ങളെ കൊല്ലുകയില്ലായിരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.
19. And he said, They were my brothers, even the sons of my mother: as the LORD lives, if you had saved them alive, I would not slay you.
20. പിന്നെ അവന് തന്റെ ആദ്യജാതനായ യേഥെരിനോടുഎഴുന്നേറ്റു അവരെ കൊല്ലുക എന്നു പറഞ്ഞു; എന്നാല് അവന് ചെറുപ്പക്കാരനാകകൊണ്ടു പേടിച്ചു വാള് ഊരാതെ നിന്നു.
20. And he said to Jether his firstborn, Up, and slay them. But the youth drew not his sword: for he feared, because he was yet a youth.
21. അപ്പോള് സേബഹും സല്മുന്നയുംനീ തന്നേ എഴുന്നേറ്റു ഞങ്ങളെ വെട്ടുക; ആളെപ്പോലെയല്ലോ അവന്റെ ബലം എന്നു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ഗിദെയോന് എഴുന്നേറ്റു സേബഹിനെയും സല്മുന്നയെയും കൊന്നു; അവരുടെ ഒട്ടകങ്ങളുടെ കഴുത്തിലെ ചന്ദ്രക്കലകള് എടുത്തു.
21. Then Zebah and Zalmunna said, Rise you, and fall on us: for as the man is, so is his strength. And Gideon arose, and slew Zebah and Zalmunna, and took away the ornaments that were on their camels' necks.
22. അനന്തരം യിസ്രായേല്യര് ഗിദെയോനോടുനീ ഞങ്ങളെ മിദ്യാന്റെ കയ്യില് നിന്നു രക്ഷിച്ചിരിക്കകൊണ്ടു ഞങ്ങള്ക്കു രാജാവായിരിക്കേണം; അങ്ങനെ തന്നേ നിന്റെ മകനും മകന്റെ മകനും എന്നു പറഞ്ഞു.
22. Then the men of Israel said to Gideon, Rule you over us, both you, and your son, and your son's son also: for you have delivered us from the hand of Midian.
23. ഗിദെയോന് അവരോടുഞാന് നിങ്ങള്ക്കു രാജാവാകയില്ല; എന്റെ മകനും ആകയില്ല; യഹോവയത്രേ നിങ്ങളുടെ രാജാവു എന്നു പറഞ്ഞു.
23. And Gideon said to them, I will not rule over you, neither shall my son rule over you: the LORD shall rule over you.
24. പിന്നെ ഗിദെയോന് അവരോടുഞാന് നിങ്ങളോടു ഒന്നു അപേക്ഷിക്കുന്നു; നിങ്ങള് ഔരോരുത്തന് കൊള്ളയില് കിട്ടിയ കടുക്കന് എനിക്കു തരേണം എന്നു പറഞ്ഞു. അവര് യിശ്മായേല്യര് ആയിരുന്നതുകൊണ്ടു അവര്ക്കും പൊന് കടുക്കല് ഉണ്ടായിരുന്നു.
24. And Gideon said to them, I would desire a request of you, that you would give me every man the earrings of his prey. (For they had golden earrings, because they were Ishmaelites.)
25. ഞങ്ങള് സന്തോഷത്തോടെ തരാം എന്നു അവര് പറഞ്ഞു, ഒരു വസ്ത്രം വിരിച്ചു ഒരോരുത്തന്നു കൊള്ളയില് കിട്ടിയ കടുക്കന് അതില് ഇട്ടു.
25. And they answered, We will willingly give them. And they spread a garment, and did cast therein every man the earrings of his prey.
26. അവന് ചോദിച്ചു വാങ്ങിയ പൊന് കടുക്കന്റെ തൂക്കം ആയിരത്തെഴുനൂറു ശേക്കെല് ആയിരുന്നു; ഇതല്ലാതെ ചന്ദ്രക്കലകളും കുണ്ഡലങ്ങളും മിദ്യാന്യരാജാക്കന്മാര് ധരിച്ചിരുന്ന രക്താംബരങ്ങളും അവരുടെ ഒട്ടകങ്ങളുടെ കഴുത്തിലെ മാലകളും ഉണ്ടായിരുന്നു.
26. And the weight of the golden earrings that he requested was a thousand and seven hundred shekels of gold; beside ornaments, and collars, and purple raiment that was on the kings of Midian, and beside the chains that were about their camels' necks.
27. ഗിദെയോന് അതുകൊണ്ടു ഒരു എഫോദ് ഉണ്ടാക്കി തന്റെ പട്ടണമായ ഒഫ്രയില് പ്രതിഷ്ഠിച്ചു; യിസ്രായേലെല്ലാം അവിടേക്കു പരസംഗമായി അതിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നു; അതു ഗിദെയോന്നും അവന്റെ കുടുംബത്തിന്നും ഒരു കണിയായി തീര്ന്നു.
27. And Gideon made an ephod thereof, and put it in his city, even in Ophrah: and all Israel went thither a whoring after it: which thing became a snare to Gideon, and to his house.
28. എന്നാല് മിദ്യാന് തലപൊക്കാതവണ്ണം യിസ്രായേല് മക്കള്ക്കു കീഴടങ്ങിപ്പോയി. ഗിദെയോന്റെ കാലത്തു ദേശത്തിന്നു നാല്പതു സംവത്സരം സ്വസ്ഥതയുണ്ടായി.
28. Thus was Midian subdued before the children of Israel, so that they lifted up their heads no more. And the country was in quietness forty years in the days of Gideon.
29. യോവാശിന്റെ മകനായ യെരുബ്ബാല് തന്റെ വീട്ടില് ചെന്നു സുഖമായി പാര്ത്തു.
29. And Jerubbaal the son of Joash went and dwelled in his own house.
30. ഗിദെയോന്നു വളരെ ഭാര്യമാരുണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ടു സ്വന്തമക്കളായിട്ടു തന്നേ എഴുപതു പുത്രന്മാര് ഉണ്ടായിരുന്നു.
30. And Gideon had three score and ten sons of his body begotten: for he had many wives.
31. ശെഖേമിലുള്ള അവന്റെ വെപ്പാട്ടിയും അവന്നു ഒരു മകനെ പ്രസവിച്ചു. അവന്നു അബീമേലെക് എന്നു അവന് പേരിട്ടു.
31. And his concubine that was in Shechem, she also bore him a son, whose name he called Abimelech.
32. യോവാശിന്റെ മകനായ ഗിദെയോന് നല്ല വാര്ദ്ധക്യത്തില് മരിച്ചു; അവനെ അബീയേസ്രിയര്ക്കുംള്ള ഒഫ്രയില് അവന്റെ അപ്പനായ യോവാശിന്റെ കല്ലറയില് അടക്കംചെയ്തു.
32. And Gideon the son of Joash died in a good old age, and was buried in the sepulcher of Joash his father, in Ophrah of the Abiezrites.
33. ഗിദെയോന് മരിച്ചശേഷം യിസ്രായേല്മക്കള് വീണ്ടും പരസംഗമായി ബാല്വിഗ്രഹങ്ങളുടെ അടുക്കല് ചെന്നു ബാല്ബെരീത്തിനെ തങ്ങള്ക്കു ദേവനായി പ്രതിഷ്ഠിച്ചു.
33. And it came to pass, as soon as Gideon was dead, that the children of Israel turned again, and went a whoring after Baalim, and made Baalberith their god.
34. യിസ്രായേല്മക്കള് ചുറ്റുമുള്ള സകലശത്രുക്കളുടെയും കയ്യില് നിന്നു തങ്ങളെ രക്ഷിച്ച തങ്ങളുടെ ദൈവമായ യഹോവയെ ഔര്ത്തില്ല.
34. And the children of Israel remembered not the LORD their God, who had delivered them out of the hands of all their enemies on every side:
35. ഗിദെയോന് എന്ന യെരുബ്ബാല് യിസ്രായേലിന്നു ചെയ്ത എല്ലാനന്മെക്കും തക്കവണ്ണം അവന്റെ കടുംബത്തോടു ദയ ചെയ്തതുമില്ല.
35. Neither showed they kindness to the house of Jerubbaal, namely, Gideon, according to all the goodness which he had showed to Israel.