1. അതിന്റെ ശേഷം അബ്രാമിന്നു ദര്ശനത്തില് യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു ഉണ്ടായതെന്തെന്നാല്അബ്രാമേ, ഭയപ്പെടേണ്ടാ; ഞാന് നിന്റെ പരിചയും നിന്റെ അതി മഹത്തായ പ്രതിഫലവും ആകുന്നു.

1. After these things happened, the Lord spoke his word to Abram in a vision: 'Abram, don't be afraid. I will defend you, and I will give you a great reward.'

2. അതിന്നു അബ്രാംകര്ത്താവായ യഹോവേ, നീ എനിക്കു എന്തു തരും? ഞാന് മക്കളില്ലാത്തവനായി നടക്കുന്നുവല്ലോ; എന്റെ അവകാശി ദമ്മേശെക്കുകാരനായ ഈ എല്യേസര് അത്രേ എന്നു പറഞ്ഞു.

2. But Abram said, 'Lord God, what can you give me? I have no son, so my slave Eliezer from Damascus will get everything I own after I die.'

3. നീ എനിക്കു സന്തതിയെ തന്നിട്ടില്ല, എന്റെ വീട്ടില് ജനിച്ച ദാസന് എന്റെ അവകാശിയാകുന്നു എന്നും അബ്രാം പറഞ്ഞു.

3. Abram said, 'Look, you have given me no son, so a slave born in my house will inherit everything I have.'

4. അവന് നിന്റെ അവകാശിയാകയില്ല; നിന്റെ ഉദരത്തില്നിന്നുപുറപ്പെടുന്നവന് തന്നേ നിന്റെ അവകാശിയാകും. എന്നു അവന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടുണ്ടായി.

4. Then the Lord spoke his word to Abram: 'He will not be the one to inherit what you have. You will have a son of your own who will inherit what you have.'

5. പിന്നെ അവന് അവനെ പുറത്തു കൊണ്ടുചെന്നുനീ ആകാശത്തേക്കു നോക്കുക; നക്ഷത്രങ്ങളെ എണ്ണുവാന് കഴിയുമെങ്കില് എണ്ണുക എന്നു കല്പിച്ചു. നിന്റെ സന്തതിഇങ്ങനെ ആകും എന്നും അവനോടു കല്പിച്ചു.
റോമർ 4:18, എബ്രായർ 11:12

5. Then God led Abram outside and said, 'Look at the sky. There are so many stars you cannot count them. Your descendants also will be too many to count.'

6. അവന് യഹോവയില് വിശ്വസിച്ചു; അതു അവന് അവന്നു നീതിയായി കണക്കിട്ടു.
റോമർ 4:3-9-22-2, ഗലാത്യർ ഗലാത്തിയാ 3:6, യാക്കോബ് 2:23

6. Abram believed the Lord. And the Lord accepted Abram's faith, and that faith made him right with God.

7. പിന്നെ അവനോടുഈ ദേശത്തെ നിനക്കു അവകാശമായി തരുവാന് കല്ദയപട്ടണമായ ഊരില്നിന്നു നിന്നെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്ന യഹോവ ഞാന് ആകുന്നു എന്നു അരുളിച്ചെയ്തു.

7. God said to Abram, 'I am the Lord who led you out of Ur of Babylonia so that I could give you this land to own.'

8. കര്ത്താവായ യഹോവേ, ഞാന് അതിനെ അവകാശമാക്കുമെന്നുള്ളതുഎനിക്കു എന്തൊന്നിനാല് അറിയാം എന്നു അവന് ചോദിച്ചു.

8. But Abram said, 'Lord God, how can I be sure that I will own this land?'

9. അവന് അവനോടുനീ മൂന്നു വയസ്സുള്ള ഒരു പശുക്കിടാവിനെയും മൂന്നുവയസ്സുള്ള ഒരു കോലാടിനെയും മൂന്നു വയസ്സുള്ള ഒരു ആട്ടുകൊറ്റനെയും ഒരു കുറുപ്രാവിനെയും ഒരു പ്രാവിന് കുഞ്ഞിനെയും കൊണ്ടുവരിക എന്നു കല്പിച്ചു.

9. The Lord said to Abram, 'Bring me a three-year-old cow, a three-year-old goat, a three-year-old male sheep, a dove, and a young pigeon.'

10. ഇവയെയൊക്കെയും അവന് കൊണ്ടുവന്നു ഒത്തനടുവെ പിളര്ന്നു ഭാഗങ്ങളെ നേര്ക്കുംനേരെ വെച്ചു; പക്ഷികളെയോ അവന് പിളര്ന്നില്ല.

10. Abram brought them all to God. Then Abram killed the animals and cut each of them into two pieces, laying each half opposite the other half. But he did not cut the birds in half.

11. ഉടലുകളിന്മേല് റാഞ്ചന് പക്ഷികള്ഇറങ്ങി വന്നപ്പോള് അബ്രാം അവയെ ആട്ടിക്കളഞ്ഞു.

11. Later, large birds flew down to eat the animals, but Abram chased them away.

12. സൂര്യന് അസ്തമിക്കുമ്പോള് അബ്രാമിന്നു ഒരു ഗാഢനിദ്ര വന്നു; ഭീതിയും അന്ധതമസ്സും അവന്റെ മേല് വീണു.

12. As the sun was going down, Abram fell into a deep sleep. While he was asleep, a very terrible darkness came.

13. അപ്പോള് അവന് അബ്രാമിനോടുനിന്റെ സന്തതി സ്വന്തമല്ലാത്ത ദേശത്തു നാനൂറു സംവത്സരം പ്രവാസികളായിരുന്നു ആ ദേശക്കാരെ സേവിക്കും; അവര് അവരെ പീഡിപ്പിക്കുമെന്നു നീ അറിഞ്ഞുകൊള്ക.
പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 7:6

13. Then the Lord said to Abram, 'You can be sure that your descendants will be strangers and travel in a land they don't own. The people there will make them slaves and be cruel to them for four hundred years.

14. എന്നാല് അവര് സേവിക്കുന്ന ജാതിയെ ഞാന് വിധിക്കും; അതിന്റെ ശേഷം അവര് വളരെ സമ്പത്തോടുംകൂടെ പുറപ്പെട്ടുപോരും.
പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 7:7

14. But I will punish the nation where they are slaves. Then your descendants will leave that land, taking great wealth with them.

15. നീയോ സമാധാനത്തോടെ നിന്റെ പിതാക്കന്മാരോടു ചേരും; നല്ല വാര്ദ്ധക്യത്തില് അടക്കപ്പെടും.

15. And you, Abram, will die in peace and will be buried at an old age.

16. നാലാം തലമുറക്കാര് ഇവിടേക്കു മടങ്ങിവരും; അമോര്യ്യരുടെ അക്രമം ഇതുവരെ തികഞ്ഞിട്ടില്ല എന്നു അരുളിച്ചെയ്തു.
1 തെസ്സലൊനീക്യർ 2:16

16. After your great-great-grandchildren are born, your people will come to this land again. It will take that long, because I am not yet going to punish the Amorites for their evil behavior.'

17. സൂര്യന് അസ്തമിച്ചു ഇരുട്ടായശേഷം ഇതാ, പുകയുന്ന ഒരു തീച്ചൂള; ആ ഭാഗങ്ങളുടെ നടുവെ ജ്വലിക്കുന്ന ഒരു പന്തം കടന്നുപോയി.

17. After the sun went down, it was very dark. Suddenly a smoking firepot and a blazing torch passed between the halves of the dead animals.

18. അന്നു യഹോവ അബ്രാമിനോടു ഒരു നിയമം ചെയ്തുനിന്റെ സന്തതിക്കു ഞാന് മിസ്രയീംനദി തുടങ്ങി ഫ്രാത്ത് നദിയായ മഹാനദിവരെയുള്ള ഈ ദേശത്തെ,
പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 7:5, വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 9:14, വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 16:12

18. So on that day the Lord made an agreement with Abram and said, 'I will give to your descendants the land between the river of Egypt and the great river Euphrates.

19. കേന്യര്, കെനിസ്യര്, കദ്മോന്യര്, ഹിത്യര്,

19. This is the land of the Kenites, Kenizzites, Kadmonites,

20. പെറിസ്യര്, രെഫായീമ്യര്, അമോര്യ്യര്,

20. Hittites, Perizzites, Rephaites,

21. കനാന്യര്, ഗിര്ഗ്ഗശ്യര്, യെബൂസ്യര് എന്നിവരുടെ ദേശത്തെ തന്നേ, തന്നിരിക്കുന്നു എന്നു അരുളിച്ചെയ്തു.

21. Amorites, Canaanites, Girgashites, and Jebusites.'