Turn Off
21st Century KJV
A Conservative Version
American King James Version (1999)
American Standard Version (1901)
Amplified Bible (1965)
Apostles' Bible Complete (2004)
Bengali Bible
Bible in Basic English (1964)
Bishop's Bible
Complementary English Version (1995)
Coverdale Bible (1535)
Easy to Read Revised Version (2005)
English Jubilee 2000 Bible (2000)
English Lo Parishuddha Grandham
English Standard Version (2001)
Geneva Bible (1599)
Hebrew Names Version
Hindi Bible
Holman Christian Standard Bible (2004)
Holy Bible Revised Version (1885)
Kannada Bible
King James Version (1769)
Literal Translation of Holy Bible (2000)
Malayalam Bible
Modern King James Version (1962)
New American Bible
New American Standard Bible (1995)
New Century Version (1991)
New English Translation (2005)
New International Reader's Version (1998)
New International Version (1984) (US)
New International Version (UK)
New King James Version (1982)
New Life Version (1969)
New Living Translation (1996)
New Revised Standard Version (1989)
Restored Name KJV
Revised Standard Version (1952)
Revised Version (1881-1885)
Revised Webster Update (1995)
Rotherhams Emphasized Bible (1902)
Tamil Bible
Telugu Bible (BSI)
Telugu Bible (WBTC)
The Complete Jewish Bible (1998)
The Darby Bible (1890)
The Douay-Rheims American Bible (1899)
The Message Bible (2002)
The New Jerusalem Bible
The Webster Bible (1833)
Third Millennium Bible (1998)
Today's English Version (Good News Bible) (1992)
Today's New International Version (2005)
Tyndale Bible (1534)
Tyndale-Rogers-Coverdale-Cranmer Bible (1537)
Updated Bible (2006)
Voice In Wilderness (2006)
World English Bible
Wycliffe Bible (1395)
Young's Literal Translation (1898)
Cross Reference Bible
1. അതിന്റെ ശേഷം അമ്മോന്യരുടെ രാജാവായ നാഹാശ് മരിച്ചു; അവന്റെ മകന് അവന്നു പകരം രാജാവായി.
1. And it came to pass after this, that Nahash the king of the sons of Ammon died, and his son reigned in his stead.
2. അപ്പോള് ദാവീദ്നാഹാശ് എനിക്കു ദയ കാണിച്ചതു കൊണ്ടു അവന്റെ മകനായ ഹാനൂന്നു ഞാനും ദയ കാണിക്കും എന്നു പറ്ഞ്ഞു. അങ്ങനെ അവന്റെ അപ്പനെക്കുറിച്ചു അവനോടു ആശ്വാസവാക്കു പറവാന് ദാവീദ് ദൂതന്മാരെ അയച്ചു. ദാവീദിന്റെ ദൂതന്മാര് അമ്മോന്യരുടെ ദേശത്തു ഹാനൂന്റെ അടുക്കല് അവനെ ആശ്വസിപ്പിപ്പാന് വന്നപ്പോള്
2. And David said, I will show kindness to Hanun the son of Nahash, because his father showed kindness to me. So David sent messengers to comfort him concerning his father. And David's servants came into the land of the sons of Ammon to Hanun, to comfort him.
3. അമ്മോന്യ പ്രഭുക്കന്മാര് ഹാനൂനോടുദാവീദ് നിന്റെ അപ്പനെ ബഹുമാനിച്ചിട്ടാകുന്നു നിന്റെ അടുക്കല് ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നവരെ അയച്ചിരിക്കുന്നതു എന്നു നിനക്കു തോന്നുന്നുവോ? ദേശത്തെ പരിശോധിപ്പാനും മുടിപ്പാനും ഒറ്റുനോക്കുവാനും അല്ലയോ അവന്റെ ഭൃത്യന്മാര് നിന്റെ അടുക്കല് വന്നിരിക്കുന്നതു എന്നു പറഞ്ഞു.
3. But the rulers of the sons of Ammon said to Hanun, Do thou think that David honors thy father, in that he has sent comforters to thee? Have not his servants come to thee to search, and to overthrow, and to spy out the land?
4. അപ്പോള് ഹാനൂന് ദാവീദിന്റെ ഭൃത്യന്മാരെ പിടിച്ചു ക്ഷൌരം ചെയ്യിച്ചു അവരുടെ അങ്കികളെ നടുവില് ആസനംവരെ മുറിച്ചുകളഞ്ഞു വിട്ടയച്ചു.
4. So Hanun took David's servants, and shaved them, and cut off their garments in the middle, even to their buttocks, and sent them away.
5. ചിലര് ചെന്നു ആ പുരുഷന്മാരുടെ വസ്തുത ദാവീദിനെ അറിയിച്ചു; അവര് ഏറ്റവും ലജ്ജിച്ചിരിക്കയാല് അവന് അവരെ എതിരേല്പാന് ആളയച്ചു; നിങ്ങളുടെ താടി വളരുന്നതുവരെ യെരീഹോവില് പാര്ത്തിട്ടു മടങ്ങിവരുവിന് എന്നു രാജാവു പറയിച്ചു.
5. And they came and informed David about the men. And he sent to meet them, for the men were greatly ashamed. And the king said, Remain at Jericho until your beards be grown, and then return.
6. തങ്ങള് ദാവീദിന്നു വെറുപ്പായി എന്നു അമ്മോന്യര് കണ്ടപ്പോള് ഹാനൂനും അമ്മോന്യരും മെസൊപൊതാമ്യയില്നിന്നും മയഖയോടു ചേര്ന്ന അരാമില്നിന്നും സോബയില്നിന്നും രഥങ്ങളെയും കുതിരപ്പടയാളികളെയും ആയിരം താലന്ത് വെള്ളി കൊടുത്തു കൂലിക്കു വാങ്ങി.
6. And when the sons of Ammon saw that they had made themselves odious to David, Hanun and the sons of Ammon sent a thousand talents of silver to hire for them chariots and horsemen out of Mesopotamia, and out of Arammaacah, and out of Zobah.
7. അവര് മുപ്പത്തീരായിരം രഥങ്ങളെയും മയഖാരാജാവിനെയും അവന്റെ പടജ്ജനത്തെയും കൂലിക്കു വാങ്ങി; അവര് വന്നു മെദേബെക്കു മുമ്പില് പാളയമിറങ്ങി; അമ്മോന്യരും അവരുടെ പട്ടണങ്ങളില്നിന്നു വന്നുകൂടി പടെക്കു പുറപ്പെട്ടു.
7. So they hired for them thirty-two thousand chariots, and the king of Maacah and his people, who came and encamped before Medeba. And the sons of Ammon gathered themselves together from their cities, and came to battle.
8. ദാവീദ് അതു കേട്ടപ്പോള് യോവാബിനെയും വീരന്മാരുടെ സകലസൈന്യത്തെയും അയച്ചു.
8. And when David heard of it, he sent Joab, and all the army of the mighty men.
9. അമ്മോന്യര് പുറപ്പെട്ടു പട്ടണത്തിന്റെ പടിവാതില്ക്കല് പടെക്കു അണിനിരന്നു; വന്ന രാജാക്കന്മാരോ തനിച്ചു വെളിന് പ്രദേശത്തായിരുന്നു.
9. And the sons of Ammon came out, and put the battle in array at the gate of the city. And the kings that came were by themselves in the field.
10. തന്റെ മുമ്പിലും പിമ്പിലും പട നിരന്നിരിക്കുന്നു എന്നു കണ്ടപ്പോള് യോവാബ് എല്ലായിസ്രായേല്വീരന്മാരില്നിന്നും ആളുകളെ തിരഞ്ഞെടുത്തു അരാമ്യര്ക്കെതിരെ അണിനിരത്തി.
10. Now when Joab saw that the battle was set against him in front and behind, he chose from all the choice men of Israel, and put them in array against the Syrians.
11. ശേഷം പടജ്ജനത്തെ അവന് തന്റെ സഹോദരനായ അബീശായിയെ ഏല്പിച്ചു; അവര് അമ്മോന്യര്ക്കെതിരെ അണിനിരന്നു.
11. And the rest of the company he committed into the hand of Abishai his brother, and they put themselves in array against the sons of Ammon.
12. പിന്നെ അവന് അരാമ്യര് എന്റെ നേരെ പ്രാബല്യം പ്രാപിച്ചാല് നീ എനിക്കു സഹായം ചെയ്യേണം; അമ്മോന്യര് നിന്റെ നേരെ പ്രാബല്യം പ്രാപിച്ചാല് ഞാന് നിനക്കു സഹായം ചെയ്യും.
12. And he said, If the Syrians be too strong for me, then thou shall help me, but if the sons of Ammon be too strong for thee, then I will help thee.
13. ധൈര്യമായിരിക്ക; നാം നമ്മുടെ ജനത്തിന്നും നമ്മുടെ ദൈവത്തിന്റെ പട്ടണങ്ങള്ക്കും വേണ്ടി പുരുഷത്വം കാണിക്കുക; യഹോവയോ തനിക്കു ഇഷ്ടമായതു ചെയ്യുമാറാകട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു.
13. Be of good courage, and let us act the man for our people, and for the cities of our God. And LORD do that which seems good to him.
14. പിന്നെ യോവാബും കൂടെയുള്ള ജനവും അരാമ്യരോടു പടെക്കു അടുത്തു; അവര് അവന്റെ മുമ്പില്നിന്നു ഔടി.
14. So Joab and the company that were with him drew near before the Syrians to the battle, and they fled before him.
15. അരാമ്യര് ഔടിപ്പോയി എന്നു കണ്ടപ്പോള് അമ്മോന്യരും അതുപോലെ അവന്റെ സഹോദരനായ അബീശായിയുടെ മുമ്പില്നിന്നു ഔടി, പട്ടണത്തില് കടന്നു; യോവാബ് യെരൂശലേമിലേക്കു പോന്നു.
15. And when the sons of Ammon saw that the Syrians had fled, they likewise fled before Abishai his brother, and entered into the city. Then Joab came to Jerusalem.
16. തങ്ങള് യിസ്രായേലിനോടു തോറ്റുപോയി എന്നു അരാമ്യര് കണ്ടപ്പോള് അവര് ദൂതന്മാരെ അയച്ചു നദിക്കു അക്കരെയുള്ള അരാമ്യരെ വരുത്തി; ഹദദേസെരിന്റെ സേനാപതിയായ ശോഫക് അവരുടെ നായകനായിരുന്നു.
16. And when the Syrians saw that they were put to the worse before Israel, they sent messengers, and drew forth the Syrians that were beyond the River, with Shophach the captain of the army of Hadarezer at their head.
17. അതു ദാവീദിന്നു അറിവു കിട്ടിയപ്പോള് അവന് എല്ലായിസ്രായേലിനെയും കൂട്ടി യോര്ദ്ദാന് കടന്നു അവര്ക്കെതിരെ ചെന്നു അവരുടെ നേരെ അണിനിരത്തി. ദാവീദ് അരാമ്യര്ക്കും നേരെ പടെക്കു അണിനിരത്തിയ ശേഷം അവര് അവനോടു പടയേറ്റു യുദ്ധം ചെയ്തു.
17. And it was told David. And he gathered all Israel together, and passed over the Jordan, and came upon them, and set the battle in array against them. So when David had put the battle in array against the Syrians, they fought with him.
18. എന്നാല് അരാമ്യര് യിസ്രായേലിന്റെ മുമ്പില്നിന്നു ഔടി; ദാവീദ് അരാമ്യരില് ഏഴായിരം തേരാളികളെയും നാല്പതിനായിരം കാലാളുകളെയും നിഗ്രഹിച്ചു; സേനാപതിയായ ശോഫക്കിനെയും കൊന്നുകളഞ്ഞു.
18. And the Syrians fled before Israel. And David killed of the Syrians the men of seven thousand chariots, and forty thousand footmen, and killed Shophach the captain of the army.
19. ഹദദേസെരിന്റെ ഭൃത്യന്മാര് തങ്ങള് യിസ്രായേലിനോടു തോറ്റുപോയെന്നു കണ്ടിട്ടു ദാവീദിനോടു സന്ധിചെയ്തു അവന്നു കീഴടങ്ങി; അമ്മോന്യരെ സഹായിപ്പാന് അരാമ്യര് പിന്നെ തുനിഞ്ഞതുമില്ല.
19. And when the servants of Hadarezer saw that they were put to the worse before Israel, they made peace with David, and served him, neither would the Syrians help the sons of Ammon any more.