1. ആദാര്മാസമായ പന്ത്രണ്ടാം മാസം പതിമ്മൂന്നാം തിയ്യതി രാജാവിന്റെ കല്പനയും തീര്പ്പും നടത്തുവാന് അടുത്തപ്പോള് യെഹൂദന്മാരുടെ ശത്രുക്കള് അവരുടെ നേരെ പ്രാബല്യം പ്രാപിക്കും എന്നു ആശിച്ചതും നേരെ മറിച്ചു യെഹൂദന്മാര്ക്കും തങ്ങളുടെ വൈരികളുടെ നേരെ പ്രാബല്യം പ്രാപിച്ചതുമായ ദിവസത്തില് തന്നേ

1. On the 13 day of the twelfth month (Adar), the people were supposed to obey the king's command. This was the day the enemies of the Jews hoped to defeat them, but now things had changed. The Jews were stronger than their enemies who hated them.

2. അഹശ്വേരോശ്രാജാവിന്റെ സകലസംസ്ഥാനങ്ങളിലും യെഹൂദന്മാര് തങ്ങളുടെ പട്ടണങ്ങളില് തങ്ങളോടു ദോഷം ചെയ്വാന് ഭാവിച്ചവരെ കയ്യേറ്റം ചെയ്യേണ്ടതിന്നു ഒന്നിച്ചുകൂടി; അവരെയുള്ള പേടി സകല ജാതികളുടെയുംമേല് വീണിരുന്നതുകൊണ്ടു ആര്ക്കും അവരോടു എതിര്ത്തുനില്പാന് കഴിഞ്ഞില്ല.

2. The Jews met together in their cities in all the provinces of King Xerxes so that they would be strong enough to attack the people who wanted to destroy them. No one was strong enough to stand against them. They were afraid of the Jews.

3. സകലസംസ്ഥാനപ്രഭുക്കന്മാരും രാജപ്രതിനിധികളും ദേശാധിപതികളും രാജാവിന്റെ കാര്യക്കാരന്മാരും മൊര്ദ്ദെഖായിയെയുള്ള പേടി അവരുടെമേല് വീണിരുന്നതുകൊണ്ടു യെഹൂദന്മാര്ക്കും സഹായം ചെയ്തു.

3. And all the officials of the provinces, the satraps, the governors, and the king's administrators helped the Jews. All the leaders helped them because they were afraid of Mordecai.

4. മൊര്ദ്ദെഖായി രാജധാനിയില് മഹാന് ആയിരുന്നു; മൊര്ദ്ദെഖായി എന്ന പുരുഷന് മേലക്കുമേല് മഹാനായി തീര്ന്നതുകൊണ്ടു അവന്റെ കീര്ത്തി സകലസംസ്ഥാനങ്ങളിലും പരന്നു.

4. Mordecai had become a very important man in the king's palace. Everyone in the provinces knew his name and knew how important he was. And Mordecai became more and more powerful.

5. യെഹൂദന്മാര് തങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളെ ഒക്കെയും വെട്ടിക്കൊന്നു മുടിച്ചുകളഞ്ഞു; തങ്ങളെ പകെച്ചവരോടു തങ്ങള്ക്കു ബോധിച്ചതുപോലെ പ്രവര്ത്തിച്ചു.

5. The Jews defeated all their enemies. They used swords to kill and destroy them. They did what they wanted to the people who hated them.

6. ശൂശന് രാജധാനിയില് യെഹൂദന്മാര് അഞ്ഞൂറുപേരെ കൊന്നുമുടിച്ചു.

6. They killed and destroyed 500 men in the capital city of Susa.

7. ,8 പര്ശന് ദാഥാ, ദല്ഫോന് , അസ്പാഥാ, പോറാഥാ, അദല്യാ,

7. They also killed these men: Parshandatha, Dalphon, Aspatha,

8. അരീദാഥാ, പര്മ്മസ്ഥാ, അരീസായി, അരീദായി, വയെസാഥാ എന്നിങ്ങനെ ഹമ്മെദാഥയുടെ മകനായ യെഹൂദന്മാരുടെ ശത്രുവായ ഹാമാന്റെ പത്തു പുത്രന്മാരെയും അവര് കൊന്നുകളഞ്ഞു.

8. Poratha, Adalia, Aridatha,

9. എന്നാല് കവര്ച്ചെക്കു അവര് കൈ നീട്ടിയില്ല.

9. Parmashta, Arisai, Aridai, and Vaizatha.

10. ശൂശന് രാജധാനിയില് അവര് കൊന്നവരുടെ സംഖ്യ അന്നു തന്നേ രാജസന്നിധിയില് കൊണ്ടുവന്നു.

10. These men were the ten sons of Haman. Haman son of Hammedatha was the enemy of the Jews. The Jews killed all the men, but they didn't take anything that belonged to them.

11. അപ്പോള് രാജാവു എസ്ഥേര്രാജ്ഞിയോടുയെഹൂദന്മാര് ശൂശന് രാജധാനിയില് അഞ്ഞൂറുപേരെയും ഹാമാന്റെ പത്തു പുത്രന്മാരെയും കൊന്നുമടിച്ചു; രാജാവിന്റെ മറ്റു സംസ്ഥാനങ്ങളില് അവര് എന്തു ചെയ്തിരിക്കും? ഇനിയും നിന്റെ അപേക്ഷ എന്തു? അതു നിനക്കു ലഭിക്കും; ഇനിയും നിന്റെ ആഗ്രഹം എന്തു? അതു നിവര്ത്തിച്ചുതരാം എന്നു പറഞ്ഞു.

11. That day the king heard how many men had been killed in the capital city of Susa.

12. അതിന്നു എസ്ഥേര്രാജാവിന്നു തിരുവുള്ളമുണ്ടായി ശൂശനിലെ യെഹൂദന്മാര് ഇന്നത്തെ തീര്പ്പുപോലെ നാളെയും ചെയ്വാന് അനുവദിക്കയും ഹാമാന്റെ പത്തു പുത്രന്മാരെയും കഴുമരത്തിന്മേല് തൂക്കിക്കയും ചെയ്യേണമേ എന്നു പറഞ്ഞു.

12. So the king said to Queen Esther, 'The Jews have killed 500 men in Susa, including Haman's ten sons. Now, what do you want done in the other provinces of the king? Tell me, and I will have it done. Ask, and I will do it.'

13. അങ്ങനെ ചെയ്തുകൊള്വാന് രാജാവു കല്പിച്ചു ശൂശനില് തീര്പ്പു പരസ്യമാക്കി; ഹാമാന്റെ പത്തു പുത്രന്മാരെ അവര് തൂക്കിക്കളഞ്ഞു.

13. Esther said, 'If it pleases the king, please let the Jews in Susa do the same thing again tomorrow. Also, hang the bodies of Haman's ten sons on posts.'

14. ശൂശനിലെ യെഹൂദന്മാര് ആദാര്മാസം പതിനാലാം തിയ്യതിയും ഒന്നിച്ചുകൂടി ശൂശനില് മുന്നൂറുപേരെ കൊന്നു; എങ്കിലും കവര്ച്ചെക്കു അവര് കൈ നീട്ടിയില്ല.

14. So the king gave the command that it should be done. So the law was given in Susa, and they hanged Haman's ten sons.

15. രാജാവിന്റെ സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ ശേഷം യെഹൂദന്മാര് ആദാര് മാസം പതിമ്മൂന്നാം തിയ്യതി ഒന്നിച്ചുകൂടി തങ്ങളുടെ ജീവരക്ഷെക്കായി പൊരുതു ശത്രുക്കളുടെ കയ്യില്നിന്നു ഒഴിഞ്ഞു വിശ്രമം പ്രാപിച്ചു. അവര് തങ്ങളുടെ വൈരികളില് എഴുപത്തയ്യായിരം പേരെ കൊന്നുകളഞ്ഞു എങ്കിലും കവര്ച്ചെക്കു കൈ നീട്ടിയില്ല.

15. The Jews in Susa met together on the 14 day of the month of Adar. They killed 300 men in Susa, but they didn't take the things that belonged to them.

16. ആ മാസം പതിന്നാലാം തിയ്യതിയോ അവര് വിശ്രമിച്ചു വിരുന്നും സന്തോഷവുമുള്ള ദിവസമായിട്ടു അതിനെ ആചരിച്ചു.

16. At the same time, the Jews living in the other provinces also met together. They met together so that they would be strong enough to protect themselves. And so they got rid of their enemies. They killed 75,000 of their enemies. But the Jews didn't take anything that belonged to them.

17. ശൂശനിലെ യെഹൂദന്മാര് ആ മാസം പതിമ്മൂന്നാം തിയ്യതിയും പതിന്നാലാം തിയ്യതിയും ഒന്നിച്ചുകൂടി; പതിനഞ്ചാം തിയ്യതി അവര് വിശ്രമിച്ചു അതിനെ വിരുന്നും സന്തോഷവുമുള്ള ദിവസമായിട്ടു ആചരിച്ചു.

17. This happened on the 13 day of the month Adar. On the 14 day the Jews rested and made that day a happy day of feasting.

18. അതുകൊണ്ടു മതിലില്ലാത്ത പട്ടണങ്ങളില് പാര്ക്കുംന്ന നാട്ടുപുറങ്ങളിലെ യെഹൂദന്മാര് ആദാര്മാസം പതിന്നാലാം തിയ്യതിയെ സന്തോഷവും വിരുന്നും ഉള്ള ദിവസവും ഉത്സവദിനവും ആയിട്ടു ആചരിക്കയും തമ്മില് തമ്മില് സമ്മാനങ്ങള് കൊടുത്തയക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

18. The Jews in Susa had met together on the 13 and 14 days of the month of Adar. And then on the 15 day they rested. So they made the 15 day a happy day of feasting.

19. ആണ്ടുതോറും ആദാര്മാസം പതിന്നാലും പതിനഞ്ചും തിയ്യതിയെ യെഹൂദന്മാര് തങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളുടെ കയ്യില്നിന്നു ഒഴിഞ്ഞു വിശ്രമിച്ച ദിവസങ്ങളായിട്ടു ദുഃഖം അവര്ക്കും സന്തോഷമായും വിലാപം ഉത്സവമായും തീര്ന്ന മാസമായിട്ടും ആചരിക്കേണമെന്നും

19. So those who live in the country and small villages celebrate Purim on the 14 day of Adar. They keep the 14 day as a happy day of feasting. On this day they have parties and give presents to each other.

20. അവയെ വിരുന്നും സന്തോഷവുമുള്ള നാളുകളും തമ്മില് തമ്മില് സമ്മാനങ്ങളും ദരിദ്രന്മാര്ക്കും ദാനധര്മ്മങ്ങളും കൊടുക്കുന്ന നാളുകളും ആയിട്ടു ആചരിക്കേണമെന്നും

20. Mordecai wrote everything down that had happened, and then he sent letters to all the Jews in all of King Xerxes' provinces. He sent letters far and near.

21. അഹശ്വേരോശ്രാജാവിന്റെ സകലസംസ്ഥാനങ്ങളിലും സമീപത്തും ദൂരത്തും ഉള്ള സകലയെഹൂദന്മാര്ക്കും ചട്ടമാക്കേണ്ടതിന്നും മൊര്ദ്ദെഖായി ഈ കാര്യങ്ങള് എഴുതി അവര്ക്കും എഴുത്തു അയച്ചു.

21. He did this to tell the Jews to celebrate Purim every year on the 14 and 15 days of the month of Adar.

22. അങ്ങനെ യെഹൂദന്മാര് തങ്ങള് തുടങ്ങിയിരുന്നതും മൊര്ദ്ദെഖായി തങ്ങള്ക്കു എഴുതിയിരുന്നതുമായ കാര്യം ഒരു ചട്ടമായി കൈക്കൊണ്ടു.

22. They were to celebrate those days because on those days the Jews got rid of their enemies. And they were also to celebrate that month as the month when their sadness was turned into joy. It was a month when their crying was changed into a day of celebration. Mordecai wrote letters to all the Jews and told them to celebrate those days as a happy day of feasting. They should have parties, give gifts to each other, and give presents to the poor.

23. ആഗാഗ്യനായ ഹമ്മെദാഥയുടെ മകനായി എല്ലാ യെഹൂദന്മാരുടെയും ശത്രുവായ ഹാമാന് യെഹൂദന്മാരെ നശിപ്പിക്കേണ്ടതിന്നു അവരുടെ നേരെ ഉപായം ചിന്തിക്കയും അവരെ നശിപ്പിച്ചു മുടിക്കേണ്ടതിന്നു പൂരെന്ന ചീട്ടു ഇടുവിക്കയും

23. So the Jews agreed to do what Mordecai had written to them. And they agreed to continue the celebration they had begun.

24. കാര്യം രാജാവിന്നു അറിവു കിട്ടിയപ്പോള് അവന് യെഹൂദന്മാര്ക്കും വിരോധമായി ചിന്തിച്ചിരുന്ന ഉപായം അവന്റെ തലയിലേക്കു തന്നെ തിരിയുവാനും അവനെയും അവന്റെ പുത്രന്മാരെയും കഴുമരത്തിന്മേല് തൂക്കിക്കളവാനും രാജാവു രേഖാമൂലം കല്പിക്കയും ചെയ്തതുകൊണ്ടു അവര് ആ നാളുകള്ക്കു പൂര് എന്ന പദത്താല് പൂരീം എന്നു പേര് വിളിച്ചു.

24. Haman son of Hammedatha the Agagite was the enemy of all the Jews. He had made an evil plan against the Jews to destroy them. And Haman had thrown the lot to choose a day to ruin and to destroy the Jews. At that time the lot was called a 'pur.'

25. ഈ എഴുത്തിലെ സകലവൃത്താന്തങ്ങളും ആ കാര്യത്തില് അവര് തന്നേ കണ്ടവയും അവര്ക്കും സംഭവിച്ചവയും നിമിത്തം

25. Haman did this, but Esther went to talk to the king. So he sent out new commands. These commands not only ruined Haman's plans, but these commands caused those bad things to happen to Haman and his family! So Haman and his sons were hanged on the posts.

26. യെഹൂദന്മാര് ഈ രണ്ടു ദിവസങ്ങളെ അവയുടെ ചട്ടവും കാലവും അനുസരിച്ചു ആണ്ടുതോറും വീഴ്ചകൂടാതെ ആചരിക്കത്തക്കവണ്ണവും

26. At this time, lots were called 'purim.' So this festival is called 'Purim.' Mordecai wrote a letter and told the Jews to celebrate this festival. And so the Jews started the custom of celebrating these two days every year.

27. ഈ ദിവസങ്ങള് തലമുറതലമുറയായി സകലവംശങ്ങളിലും സംസ്ഥാനങ്ങളിലും പട്ടണങ്ങളിലും ഔര്ക്കത്തക്കവണ്ണവും ഈ പൂരീംദിവസങ്ങള് യെഹൂദന്മാരുടെ മദ്ധ്യേനിന്നു ഒഴിഞ്ഞുപോകയോ അവയുടെ ഔര്മ്മ തങ്ങളുടെ സന്തതിയില്നിന്നു വിട്ടു പോകയോ ചെയ്യാത്തപ്രകാരവും തങ്ങള്ക്കും സന്തതികള്ക്കും അവരോടു ചേരുവാനുള്ള എല്ലാവര്ക്കും ചട്ടമായി കൈക്കൊണ്ടു.

27.

28. പൂരീം സംബന്ധിച്ച ഈ രണ്ടാം ലേഖനം സ്ഥിരമാക്കേണ്ടതിന്നു അബീഹയീലിന്റെ മകളായ എസ്ഥേര്രാജ്ഞിയും യെഹൂദനായ മൊര്ദ്ദെഖായിയും സര്വ്വാധികാരത്തോടുംകൂടെ എഴുത്തു എഴുതി.

28. They do this to help them remember what they had seen happen to them. The Jews and all the people who join them celebrate these two days every year at the right time in just the right way. Every generation and every family remembers these two days. They celebrate this festival in each and every province and in each and every town. And the Jews will never stop celebrating the days of Purim. Their descendants will always remember this festival.

29. യെഹൂദനായ മൊര്ദ്ദെഖായിയും എസ്ഥേര്രാജ്ഞിയും അവര്ക്കും ചട്ടമാക്കിയിരുന്നതുപോലെയും അവര് തന്നേ തങ്ങളുടെ ഉപവാസത്തിന്റെയും കരച്ചലിന്റെയും സംഗതികളെ തങ്ങള്ക്കും സന്തതികള്ക്കും ചട്ടമാക്കിയിരുന്നതുപോലെയും ഈ പൂരീംദിവസങ്ങളെ നിശ്ചിതസമയത്തു തന്നേ സ്ഥിരമാക്കേണ്ടതിന്നു

29. So Queen Esther daughter of Abihail, along with Mordecai the Jew, wrote an official letter about Purim. They wrote with full authority of the king to prove that the second letter was true.

30. അവന് അഹശ്വേരോശിന്റെ രാജ്യത്തിലുള്പ്പെട്ട നൂറ്റിരുപത്തേഴു സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ സകല യെഹൂദന്മാര്ക്കും സമാധാനവും സത്യവുമായുള്ള വാക്കുകളോടു കൂടിയ എഴുത്തു അയച്ചു.

30. So Mordecai sent letters to all the Jews in the 127 provinces of King Xerxes' kingdom. He told the people that the festival should bring peace and make people trust each other.

31. ഇങ്ങനെ എസ്ഥേരിന്റെ ആജ്ഞയാല് പൂരീംസംബന്ധിച്ച കാര്യങ്ങള് ഉറപ്പായി അതു പുസ്തകത്തില് എഴുതിവെച്ചു.

31. He wrote these letters to tell the people to start celebrating Purim. And he told them when to celebrate this new festival. Mordecai the Jew and Queen Esther had sent out the command for the Jews to establish this two-day festival for themselves and their descendants. They will remember this festivals just as they remember the other festivals when they fast and cry about the bad things that had happened.