1. ഇയ്യോബ് പിന്നെയും സുഭാഷിതം ചൊല്ലിയതെന്തെന്നാല്

1. পরে ইয়োব পুনর্ব্বার কথা প্রসঙ্গ করিলেন, বলিলেন,

2. അയ്യോ പണ്ടത്തെ മാസങ്ങളിലെപ്പോലെ ദൈവം എന്നെ കാത്തുപോന്ന നാളുകളിലെപ്പോലെ ഞാന് ആയെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു.

2. আহা! যদি আমি সেইরূপ থাকিতাম, যেমন পূর্ব্বকার মাসপর্য্যায়ে ছিলাম! যেমন পূর্ব্বকার দিনপর্য্যায়ে ছিলাম, যখন ঈশ্বর আমাকে চৌকি দিতেন।

3. അന്നു അവന്റെ ദീപം എന്റെ തലെക്കു മീതെ പ്രകാശിച്ചു; അവന്റെ വെളിച്ചത്താല് ഞാന് ഇരുട്ടില് കൂടി നടന്നു

3. তখন আমার মাথার উপরে তাঁহার প্রদীপ জ্বলিত, তাঁহার আলোকে আমি অন্ধকারেও চলিতাম।

4. എന്റെ കൂടാരത്തിന്നു ദൈവത്തിന്റെ സഖ്യത ഉണ്ടായിരിക്കും സര്വ്വശക്തന് എന്നോടുകൂടെ വസിക്കയും.

4. আমি উত্তম অবস্থায় ছিলাম, ঈশ্বরের গূঢ় মন্ত্রণা আমার তাম্বুর উপরে থাকিত;

5. എന്റെ മക്കള് എന്റെ ചുറ്റും ഇരിക്കയും ചെയ്ത എന്റെ ശുഭകാലത്തിലെപ്പോലെ ഞാന് ആയെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു.

5. তখন সর্ব্বশক্তিমান্‌ আমার সহায় ছিলেন, আমার সন্তানগণ আমার চারিদিকে ছিল।

6. അന്നു ഞാന് എന്റെ കാലുകളെ വെണ്ണകൊണ്ടു കഴുകി; പാറ എനിക്കു തൈലനദികളെ ഒഴുക്കിത്തന്നു.

6. আমার পদচিহ্ন ক্ষীরে প্রক্ষালিত হইত, আমার জন্য শৈল তৈলের নদী বহাইত।

7. ഞാന് പുറപ്പെട്ടു പട്ടണത്തിലേക്കു പടിവാതില്ക്കല് ചെന്നു. വിശാലസ്ഥലത്തു എന്റെ ഇരിപ്പിടം വേക്കുമ്പോള്

7. আমি নগরের দিকে গিয়া পুরদ্বারে উঠিতাম, চকে আমার আসন প্রস্তুত করিতাম,

8. യൌവനക്കാര് എന്നെ കണ്ടിട്ടു ഒളിക്കും; വൃദ്ധന്മാര് എഴുന്നേറ്റുനിലക്കും.

8. যুবকগণ আমাকে দেখিয়া লুকাইত, বৃদ্ধেরা উঠিয়া দাঁড়াইতেন;

9. പ്രഭുക്കന്മാര് സംസാരം നിര്ത്തി, കൈകൊണ്ടു വായ്പൊത്തും.

9. অধ্যক্ষগণ বাক্য কথন হইতে নিবৃত্ত হইতেন, আপন আপন মুখে হাত দিয়া থাকিতেন;

10. ശ്രേഷ്ഠന്മാരുടെ ശബ്ദം അടങ്ങും; അവരുടെ നാവു അണ്ണാക്കോടു പറ്റും.

10. বড় লোকেরা অবাক হইয়া থাকিতেন, তাঁহাদের জিহ্বা তালুতে লাগিয়া থাকিত;

11. എന്റെ വാക്കു കേട്ട ചെവി എന്നെ വാഴ്ത്തും; എന്നെ കണ്ട കണ്ണു എനിക്കു സാക്ഷ്യം നലകും.

11. আমার কথা শুনিলে কর্ণ মম সাধুবাদ করিত, আমাকে দেখিলে চক্ষু মম পক্ষে সাক্ষ্য দিত।

12. നിലവിളിച്ച എളിയവനെയും അനാഥനെയും തുണയറ്റവനെയും ഞാന് വിടുവിച്ചു.

12. কারণ আমি আর্ত্তনাদকারী দুঃখীকে, এবং পিতৃহীন ও অসহায়কে উদ্ধার করিতাম।

13. നശിക്കുമാറായവന്റെ അനുഗ്രഹം എന്റെ മേല് വന്നു; വിധവയുടെ ഹൃദയത്തെ ഞാന് സന്തോഷം കൊണ്ടു ആര്ക്കുംമാറാക്കി.

13. নষ্টকল্পের আশীর্ব্বাদ আমার উপরে বর্ত্তিত; আমি বিধবার চিত্তকে আনন্দগান করাইতাম।

14. ഞാന് നീതിയെ ധരിച്ചു; അതു എന്റെ ഉടുപ്പായിരുന്നു; എന്റെ ന്യായം ഉത്തരീയവും തലപ്പാവും പോലെയായിരുന്നു.

14. আমি ধার্ম্মিকতা পরিতাম, আর তাহা আমাকে পরিত; আমার ন্যায়বত্তা পরিচ্ছদ ও উষ্ণীষস্বরূপ ছিল।

15. ഞാന് കുരുടന്നു കണ്ണും മുടന്തന്നു കാലും ആയിരുന്നു.

15. আমি অন্ধের চক্ষু ছিলাম, আমি খঞ্জের চরণ ছিলাম।

16. ദരിദ്രന്മാര്ക്കും ഞാന് അപ്പനായിരുന്നു; ഞാന് അറിയാത്തവന്റെ വ്യവഹാരം പരിശോധിച്ചു.

16. আমি দরিদ্রগণের পিতা ছিলাম; যাহাকে না জানিতাম, তাহারও বিচারের তদন্ত করিতাম;

17. നീതികെട്ടവന്റെ അണപ്പല്ലു ഞാന് തകര്ത്തു; അവന്റെ പല്ലിന് ഇടയില്നിന്നു ഇരയെ പറിച്ചെടുത്തു.

17. আমি অন্যায়ীর চোয়ালি ভগ্ন করিতাম, তাহার দন্ত হইতেই শিকার উদ্ধার করিতাম।

18. എന്റെ കൂട്ടില്വെച്ചു ഞാന് മരിക്കും; ഹോല്പക്ഷിയെപ്പോലെ ഞാന് ദീര്ഘായുസ്സോടെ ഇരിക്കും.

18. তখন কহিতাম, আমি নিজ বাসার মধ্যে মরিব; আমার দিন বালুকার ন্যায় বহুসংখ্যক হইবে।

19. എന്റെ വേര് വെള്ളത്തോളം പടര്ന്നുചെല്ലുന്നു; എന്റെ കൊമ്പിന്മേല് മഞ്ഞു രാപാര്ക്കുംന്നു.

19. জলের ধারে আমার মূল বিস্তৃত হয়, সমস্ত রাত্রি আমার শাখায় শিশির থাকে,

20. എന്റെ മഹത്വം എന്നില് പച്ചയായിരിക്കുന്നു; എന്റെ വില്ലു എന്റെ കയ്യില് പുതുകുന്നു എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞു.

20. আমার গৌরব আমাতে সতেজ থাকে, আমার ধনুক আমার হস্তে নূতনীকৃত হয়।

21. മനുഷ്യര് കാത്തിരുന്നു എന്റെ വാക്കു കേള്ക്കും; എന്റെ ആലോചന കേള്പ്പാന് മിണ്ടാതിരിക്കും.

21. লোকে আমারই বাক্য শুনিত, প্রতীক্ষা করিত, আমার পরামর্শের জন্য নীরব হইয়া থাকিত।

22. ഞാന് സംസാരിച്ചശേഷം അവര് മിണ്ടുകയില്ല; എന്റെ മൊഴി അവരുടെമേല് ഇറ്റിറ്റു വീഴും.

22. আমার কথার পরে তাহারা আর কথা বলিত না; মম বাক্য তাহাদের উপরে ফোটা ফোটা পড়িত।

23. മഴെക്കു എന്നപോലെ അവര് എനിക്കായി കാത്തിരിക്കും; പിന്മഴെക്കെന്നപോലെ അവര് വായ്പിളര്ക്കും.

23. তাহারা যেমন বৃষ্টির, তেমনি আমার প্রতীক্ষা করিত; যেন শেষ বর্ষার জন্য মুখ বিস্তার করিত।

24. അവര് നിരാശപ്പെട്ടിരിക്കുമ്പോള് ഞാന് അവരെ നോക്കി പുഞ്ചിരിയിടും; എന്റെ മുഖപ്രസാദം അവര് മങ്ങിക്കയുമില്ല.

24. আমি তাহাদের প্রতি হাসিলে তাহারা বিশ্বাস করিত না, তাহারা আমার মুখের দীপ্তি নিস্তেজ করিত না।

25. ഞാന് അവരുടെ വഴി തിരഞ്ഞെടുത്തു തലവനായിട്ടു ഇരിക്കും; സൈന്യസഹിതനായ രാജാവിനെപ്പോലെയും ദുഃഖിതന്മാരെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നവനെപ്പോലെയും ഞാന് വസിക്കും;

25. আমি তাহাদের পথ মনোনীত করিতাম, ও প্রধানের ন্যায় বসিতাম; সৈন্যদল মধ্যে যেমন রাজা, তেমনি থাকিতাম, শোকার্ত্তদের সান্ত্বনাকারীর ন্যায় থাকিতাম।