1. മഹാനക്രത്തെ ചൂണ്ടലിട്ടു പിടിക്കാമോ? അതിന്റെ നാകൂ കയറുകൊണ്ടു അമര്ത്താമോ?

1. তুমি কি বড়শীতে লিবিয়াথনকে তুলিতে পার? হাতসূতে তাহার জিহ্বা বাঁধিতে পার?

2. അതിന്റെ മൂക്കില് കയറു കോര്ക്കാമോ? അതിന്റെ അണയില് കൊളുത്തു കടത്താമോ?

2. নলকাটী দিয়া তার নাক কি ফুঁড়িতে পার? বড়শা দিয়া তাহার হনূ কি বিঁধিতে পার?

3. അതു നിന്നോടു ഏറിയ യാചന കഴിക്കുമോ? സാവധാനവാക്കു നിന്നോടു പറയുമോ?

3. সে কি তোমার কাছে বহু বিনতি করিবে, বা তোমাকে কোমল কথা বলিবে?

4. അതിനെ എന്നും ദാസനാക്കിക്കൊള്ളേണ്ടതിന്നു അതു നിന്നോടു ഉടമ്പടി ചെയ്യുമോ?

4. সে কি তোমার সহিত নিয়ম করিবে? তুমি কি তাহাকে লইয়া চির দাস করিবে?

5. പക്ഷിയോടു എന്നപോലെ നീ അതിനോടു കളിക്കുമോ? അതിനെ പിടിച്ചു നിന്റെ ബാലമാര്ക്കായി കെട്ടിയിടുമോ?

5. পক্ষীর সঙ্গে যেমন খেলা করে, তেমনি কি তার সঙ্গে খেলা করিবে? তোমার যুবতীদের জন্য কি তাহাকে বাঁধিয়া রাখিবে?

6. മീന് പിടിക്കൂറ്റുകാര് അതിനെക്കൊണ്ടു വ്യാപാരം ചെയ്യുമോ? അതിനെ കച്ചവടക്കാര്ക്കും പകുത്തു വിലക്കുമോ?

6. ধীবর-দল কি তাহাকে দিয়া ব্যবসায় করিবে? অংশ অংশ করিয়া কি বণিক্‌দিগকে দিবে?

7. നിനക്കു അതിന്റെ തോലില് നിറെച്ചു അസ്ത്രവും തലയില് നിറെച്ചു ചാട്ടുളിയും തറെക്കാമോ?

7. তুমি কি তাহার চর্ম্ম লৌহ-ফলায়, তাহার মস্তক ধীবরের টেঁটায়, বিঁধিতে পার?

8. അതിനെ ഒന്നു തൊടുക; പോര് തിട്ടം എന്നു ഔര്ത്തുകൊള്ക; പിന്നെ നീ അതിന്നു തുനികയില്ല.

8. তোমার হস্ত তাহার উপরে রাখ; যুদ্ধ স্মরণ কর, আর সেরূপ করিও না।

9. അവന്റെ ആശെക്കു ഭംഗംവരുന്നു; അതിനെ കാണുമ്പോള് തന്നേ അവന് വീണു പോകുമല്ലോ.

9. দেখ, তাহাকে ধরিবার প্রত্যাশা মিথ্যা; তাহাকে দেখিবামাত্র লোকে কি পড়িয়া যায় না?

10. അതിനെ ഇളക്കുവാന് തക്ക ശൂരനില്ല; പിന്നെ എന്നോടു എതിര്ത്തുനിലക്കുന്നവന് ആര്?

10. তাহাকে জাগাইবে, এমন সাহসী কেহ নাই; তবে আমার সাক্ষাতে কে দাঁড়াইতে পারে?

11. ഞാന് മടക്കിക്കൊടുക്കേണ്ടതിന്നു എനിക്കു മുമ്പു കൂട്ടി തന്നതാര്? ആകാശത്തിന് കീഴെയുള്ളതൊക്കെയും എന്റെതല്ലയോ?
റോമർ 11:35

11. কে অগ্রে আমার উপকার করিয়াছে যে, আমি তাহার প্রত্যুপকার করিব? সমস্ত আকাশমণ্ডলের নীচে সকলই আমার।

12. അതിന്റെ അവയവങ്ങളെയും മഹാശക്തിയെയും അതിന്റെ ചേലൊത്ത രൂപത്തെയുംപറ്റി ഞാന് മിണ്ടാതിരിക്കയില്ല.

12. তাহার অঙ্গের সম্বন্ধে আমি নীরব থাকিব না, তাহার বিপুল বলের ও শরীরের সৌষ্ঠবের [কথা বলিব]।

13. അതിന്റെ പുറങ്കുപ്പായം ഊരാകുന്നവനാര്? അതിന്റെ ഇരട്ടനിരപ്പല്ലിന്നിടയില് ആര് ചെല്ലും?

13. তাহার বর্ম্ম কে খুলিয়া দিতে পারে? তাহার দন্তশ্রেণীদ্বয়ের মধ্যে কে যাইতে পারে?

14. അതിന്റെ മുഖത്തെ കതകു ആര് തുറക്കും? അതിന്റെ പല്ലിന്നു ചുറ്റും ഭീഷണം ഉണ്ടു.

14. তাহার মুখের কবাট কে খুলিতে পারে? তাহার দন্তাবলির চারি দিকে ত্রাস থাকে।

15. ചെതുമ്പല്നിര അതിന്റെ ഡംഭമാകുന്നു; അതു മുദ്രവെച്ചു മുറുക്കി അടെച്ചിരിക്കുന്നു.

15. তাহার ফলকশ্রেণী শোভা পায়, তাহা মুদ্রাঙ্কিতের ন্যায় দৃঢ়রূপে বদ্ধ।

16. അതു ഒന്നോടൊന്നു പറ്റിയിരിക്കുന്നു; ഇടയില് കാറ്റുകടക്കയില്ല.

16. সেই সকল পরস্পর এমন সংলগ্ন যে, তাহার অন্তরালে বায়ু প্রবেশ করিতে পারে না।

17. ഒന്നോടൊന്നു ചേര്ന്നിരിക്കുന്നു; വേര്പ്പെടുത്തിക്കൂടാതവണ്ണം തമ്മില് പറ്റിയിരിക്കുന്നു.

17. সেই সকল পরস্পর সংযুক্ত, সেগুলি একত্র সংলগ্ন, কিছুতেই ভিন্ন হয় না।

18. അതു തുമ്മുമ്പോള് വെളിച്ചം മിന്നുന്നു; അതിന്റെ കണ്ണു ഉഷസ്സിന്റെ കണ്ണിമപോലെ ആകുന്നു.

18. তাহার হাঁচিতে দীপ্তি বিকাশ করে, তাহার নয়ন অরুণের নেত্রচ্ছদের সদৃশ।

19. അതിന്റെ വായില്നിന്നു തീപ്പന്തങ്ങള് പുറപ്പെടുകയും തീപ്പൊരികള് തെറിക്കയും ചെയ്യുന്നു.

19. তাহার মুখ হইতে জ্বলন্ত মশাল নির্গত হয়, অগ্নিস্ফুলিঙ্গ উৎপন্ন হয়।

20. തിളെക്കുന്ന കലത്തില്നിന്നും കത്തുന്ന പോട്ടപ്പുല്ലില്നിന്നും എന്നപോലെ അതിന്റെ മൂക്കില്നിന്നു പുക പുറപ്പെടുന്നു.

20. তাহার নাসারন্ধ্র হইতে ধূম নির্গত হয়, যেমন তপ্ত হণ্ডিকা ও খাগড়ার ধূম।

21. അതിന്റെ ശ്വാസം കനല് ജ്വലിപ്പിക്കുന്നു; അതിന്റെ വായില്നിന്നു ജ്വാല പുറപ്പെടുന്നു.

21. তাহার নিঃশ্বাসে অঙ্গার জ্বলিয়া উঠে, তাহার মুখ হইতে অগ্নিশিখা বাহির হয়।

22. അതിന്റെ കഴുത്തില് ബലം വസിക്കുന്നു; അതിന്റെ മുമ്പില് നിരാശ നൃത്തം ചെയ്യുന്നു.

22. তাহার গ্রীবায় বল অবস্থিতি করে, তাহার সম্মুখে ত্রাস নৃত্য করে।

23. അതിന്റെ മാംസദശകള് തമ്മില് പറ്റിയിരിക്കുന്നു; അവ ഇളകിപ്പോകാതവണ്ണം അതിന്മേല് ഉറെച്ചിരിക്കുന്നു.

23. তাহার মাংসের পর্ত্তা পরস্পর সংযুক্ত; তাহা তাহার উপরে দৃঢ়ীভূত, সরিতে পারে না।

24. അതിന്റെ ഹൃദയം കല്ലുപോലെ ഉറപ്പുള്ളതു തിരികല്ലിന്റെ അടിക്കല്ലുപോലെ ഉറപ്പുള്ളതു തന്നേ.

24. তাহার হৃৎপিণ্ড প্রস্তরের ন্যায় দৃঢ়, যাঁতার নীচের পাটের ন্যায় দৃঢ়।

25. അതു പൊങ്ങുമ്പോള് ബലശാലികള് പേടിക്കുന്നു; ഭയം ഹേതുവായിട്ടു അവര് പരവശരായ്തീരുന്നു.

25. সে উঠিলে বলবানেরাও উদ্বিগ্ন হয়, ত্রাসপ্রযুক্ত হতবুদ্ধি হইয়া পড়ে।

26. വാള്കൊണ്ടു അതിനെ എതിര്ക്കുംന്നതു അസാദ്ധ്യം; കുന്തം, അസ്ത്രം, വേല് എന്നിവകൊണ്ടും ആവതില്ല

26. খড়্‌গে তাহাকে আক্রমণ করিলে কিছু হইবে না, বড়শা, বাণ ও সাঁজোয়া বিফল হয়।

27. ഇരിമ്പിനെ അതു വൈക്കോല്പോലെയും താമ്രത്തെ ദ്രവിച്ച മരംപോലെയും വിചാരിക്കുന്നു.

27. সে লৌহকে নাড়ার ন্যায়, পিত্তলকে পচা কাষ্ঠের ন্যায় জ্ঞান করে।

28. അസ്ത്രം അതിനെ ഔടിക്കയില്ല; കവിണക്കല്ലു അതിന്നു താളടിയായിരിക്കുന്നു.

28. ধনুর্ব্বাণ তাহাকে তাড়াইতে পারে না, তাহার কাছে ফিঙ্গার প্রস্তর তৃণ হইয়া পড়ে।

29. ഗദ അതിന്നു താളടിപോലെ തോന്നുന്നു; വേല് ചാടുന്ന ഒച്ച കേട്ടിട്ടു അതു ചിരിക്കുന്നു.

29. সে গদাকে তৃণতুল্য জ্ঞান করে, বড়শার ধ্বনিতে হাস্য করে।

30. അതിന്റെ അധോഭാഗം മൂര്ച്ചയുള്ള ഔട്ടുകഷണംപോലെയാകുന്നു; അതു ചെളിമേല് പല്ലിത്തടിപോലെ വലിയുന്നു.

30. তাহার তলদেশ শাণিত খোলার ন্যায়, সে কর্দ্দমের উপর দিয়া কাঁটার মই চালায়।

31. കലത്തെപ്പോലെ അതു ആഴിയെ തിളെപ്പിക്കുന്നു; സമുദ്രത്തെ അതു തൈലംപോലെയാക്കിത്തീര്ക്കുംന്നു.

31. সে অগাধ জলকে স্থালীর জলের ন্যায় ফুটায়। সে সমুদ্রকে মলমের ন্যায় করে।

32. അതിന്റെ പിന്നാലെ ഒരു പാത മിന്നുന്നു; ആഴി നരെച്ചതുപോലെ തോന്നുന്നു.

32. তাহার পশ্চাতে পথ চক্‌মক্‌ করে, জলধি পক্ককেশের তুল্য বোধ হয়।

33. ഭൂമിയില് അതിന്നു തുല്യമായിട്ടൊന്നും ഇല്ല; അതിനെ ഭയമില്ലാത്തതായി ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നു.

33. পৃথিবীতে তাহার তুল্য কিছুই নাই; তাহাকে নির্ভীক করিয়া নির্ম্মাণ করা হইয়াছে।

34. അതു ഉന്നതമായുള്ളതിനെയൊക്കെയും നോക്കിക്കാണുന്നു; മദിച്ച ജന്തുക്കള്ക്കെല്ലാം അതു രാജാവായിരിക്കുന്നു.

34. সে যাবতীয় উচ্চবস্তু সন্দর্শন করে, যাবতীয় গর্ব্ব-সন্তানের উপরে রাজা হয়।