1. കര്ത്താവേ, നീ തലമുറതലമുറയായി ഞങ്ങളുടെ സങ്കേതമായിരിക്കുന്നു;

1. A prayer of Moses the man of God Lord,(LORDE) thou art our refuge from one generation to another.

2. പര്വ്വതങ്ങള് ഉണ്ടായതിന്നും നീ ഭൂമിയെയും ഭൂമണ്ഡലത്തെയും നിര്മ്മിച്ചതിന്നും മുമ്പെ നീ അനാദിയായും ശാശ്വതമായും ദൈവം ആകുന്നു.

2. Before the mountains were brought forth, or ever the earth and the world were made, thou art God from everlasting and world without end.

3. നീ മര്ത്യനെ പൊടിയിലേക്കു മടങ്ങിച്ചേരുമാറാക്കുന്നു; മനുഷ്യപുത്രന്മാരെ, തിരികെ വരുവിന് എന്നും അരുളിച്ചെയ്യുന്നു.

3. Thou turnest man to destruction; Again, thou sayest: come again ye children of men.

4. ആയിരം സംവത്സരം നിന്റെ ഭൃഷ്ടിയില് ഇന്നലെ കഴിഞ്ഞുപോയ ദിവസംപോലെയും രാത്രിയിലെ ഒരു യാമംപോലെയും മാത്രം ഇരിക്കുന്നു.
2 പത്രൊസ് 3:8

4. For a thousand years in thy sight are but as yesterday that is past, and like as it were a night watch.

5. നീ അവരെ ഒഴുക്കിക്കളയുന്നു; അവര് ഉറക്കംപോലെ അത്രേ; അവര് രാവിലെ മുളെച്ചുവരുന്ന പുല്ലുപോലെ ആകുന്നു.

5. As soon as thou scatterest them, they are even as asleep, and fade away suddenly like the grass.

6. അതു രാവിലെ തഴെച്ചുവളരുന്നു; വൈകുന്നേരം അതു അരിഞ്ഞു വാടിപ്പോകുന്നു.

6. In the morning it is green and groweth up, but in the evening it is cut down and withered.

7. ഞങ്ങള് നിന്റെ കോപത്താല് ക്ഷയിച്ചും നിന്റെ ക്രോധത്താല് ഭ്രമിച്ചും പോകുന്നു.

7. For we consume away in thy displeasure, and are afraid at thy wrathful indignation.

8. നീ ഞങ്ങളുടെ അകൃത്യങ്ങളെ നിന്റെ മുമ്പിലും ഞങ്ങളുടെ രഹസ്യപാപങ്ങളെ നിന്റെ മുഖപ്രകാശത്തിലും വെച്ചിരിക്കുന്നു.

8. Thou settest our misdeeds before thee, and our secret sins in the light of thy countenance.

9. ഞങ്ങളുടെ നാളുകളൊക്കയും നിന്റെ ക്രോധത്തില് കഴിഞ്ഞുപോയി; ഞങ്ങളുടെ സംവത്സരങ്ങളെ ഞങ്ങള് ഒരു നെടുവീര്പ്പുപോലെ കഴിക്കുന്നു.

9. For when thou art angry, all our days are gone, we bring our years to an end, as it were a tale that is told.

10. ഞങ്ങളുടെ ആയുഷ്കാലം എഴുപതു സംവത്സരം; ഏറെ ആയാല് എണ്പതു സംവത്സരം; അതിന്റെ പ്രതാപം പ്രയാസവും ദുഃഖവുമത്രേ; അതു വേഗം തീരുകയും ഞങ്ങള് പറന്നു പോകയും ചെയ്യുന്നു.

10. The days of our age are threescore years and ten: and though men be so strong that they come to fourscore years, yet is their strength then but labour and sorrow: so soon passeth it away, and we are gone.

11. നിന്റെ കോപത്തിന്റെ ശക്തിയെയും നിന്നെ ഭയപ്പെടുവാന്തക്കവണ്ണം നിന്റെ ക്രോധത്തെയും ഗ്രഹിക്കുന്നവന് ആര്?

11. But who regardeth the power of thy wrath, thy fearful and terrible displeasure.

12. ഞങ്ങള് ജ്ഞാനമുള്ളോരു ഹൃദയം പ്രാപിക്കത്തക്കവണ്ണം ഞങ്ങളുടെ നാളുകളെ എണ്ണുവാന് ഞങ്ങളെ ഉപദേശിക്കേണമേ.

12. O teach us to number our days, that we may apply our hearts unto wisdom.

13. യഹോവേ, മടങ്ങിവരേണമേ; എത്രത്തോളം താമസം? അടിയങ്ങളോടു സഹതാപം തോന്നേണമേ.

13. Turn thee again (O LORD) at the last, and be gracious unto thy servants.

14. കാലത്തു തന്നേ ഞങ്ങളെ നിന്റെ ദയകൊണ്ടു തൃപ്തരാക്കേണമേ; എന്നാല് ഞങ്ങളുടെ ആയുഷ്കാലമൊക്കെയും ഞങ്ങള് ഘോഷിച്ചാനന്ദിക്കും.

14. O satisfy us with thy mercy, and that soon: so shall we rejoice and be glad all the days of our life.

15. നീ ഞങ്ങളെ ക്ളേശിപ്പിച്ച ദിവസങ്ങള്ക്കും ഞങ്ങള് അനര്ത്ഥം അനുഭവിച്ച സംവത്സരങ്ങള്ക്കും തക്കവണ്ണം ഞങ്ങളെ സന്തോഷിപ്പിക്കേണമേ.

15. Comfort us again, now after the time that thou hast plagued us, and for the years wherein we have suffered adversity.

16. നിന്റെ ദാസന്മാര്ക്കും നിന്റെ പ്രവൃത്തിയും അവരുടെ മക്കള്ക്കു നിന്റെ മഹത്വവും വെളിപ്പെടുമാറാകട്ടെ.

16. Shew thy servants thy work, and their children thy glory.

17. ഞങ്ങളുടെ ദൈവമായ യഹോവയുടെ പ്രസാദം ഞങ്ങളുടെമേല് ഇരിക്കുമാറാകട്ടെ; ഞങ്ങളുടെ കൈകളുടെ പ്രവൃത്തിയെ സാദ്ധ്യമാക്കി തരേണമേ; അതേ, ഞങ്ങളുടെ കൈകളുടെ പ്രവൃത്തിയെ സാദ്ധ്യമാക്കി തരേണമേ.

17. And the glorious majesty of the LORD our God be upon us: O prosper thou the work of our hands upon us. O prosper thou our handy work.