2. അതിവേഗത്തില് ഒന്നും പറയരുതു; ദൈവസന്നിധിയില് ഒരു വാക്കു ഉച്ചരിപ്പാന് നിന്റെ ഹൃദയം ബദ്ധപ്പെടരുതു; ദൈവം സ്വര്ഗ്ഗത്തിലും നീ ഭൂമിയിലും അല്ലോ; ആകയാല് നിന്റെ വാക്കു ചുരുക്കുമായിരിക്കട്ടെ.

2. Be not rash with thy mouth, and let not thy heart be hasty to utter anything before God. For God is in heaven, and thou upon earth. Therefore let thy words be few.

3. കഷ്ടപ്പാടിന്റെ ആധിക്യംകൊണ്ടു സ്വപ്നവും വാക്കുപെരുപ്പംകൊണ്ടു ഭോഷന്റെ ജല്പനവും ജനിക്കുന്നു.

3. For a dream comes with a multitude of business, and a fool's voice with a multitude of words.

4. ദൈവത്തിന്നു നേര്ച്ച നേര്ന്നാല് കഴിപ്പാന് താമസിക്കരുതു; മൂഢന്മാരില് അവന്നു പ്രസാദമില്ല; നീ നേര്ന്നതു കഴിക്ക.

4. When thou vow a vow to God, defer not to pay it, for he has no pleasure in fools. Pay that which thou vow.

5. നേര്ന്നിട്ടു കഴിക്കാതെയിരിക്കുന്നതിനെക്കാള് നേരാതെയിരിക്കുന്നതു നല്ലതു.

5. Better is it that thou should not vow, than that thou should vow and not pay.

6. നിന്റെ വായ് നിന്റെ ദേഹത്തിന്നു പാപകാരണമാകരുതു; അബദ്ധവശാല് വന്നുപോയി എന്നു നീ ദൂതന്റെ സന്നിധിയില് പറകയും അരുതു; ദൈവം നിന്റെ വാക്കുനിമിത്തം കോപിച്ചു നിന്റെ കൈകളുടെ പ്രവൃത്തിയെ നശിപ്പിക്കുന്നതു എന്തിനു?

6. Do not allow thy mouth to cause thy flesh to sin, nor say thou before the heavenly agent, that is was an error. Why should God be angry at thy voice, and destroy the work of thy hands?

7. സ്വപ്നബഹുത്വത്തിലും വാക്കുപെരുപ്പത്തിലും വ്യര്ത്ഥത ഉണ്ടു; നീയോ ദൈവത്തെ ഭയപ്പെടുക.

7. For in the multitude of dreams there are vanities, and in many words. But fear thou God.

8. ഒരു സംസ്ഥാനത്തു ദരിദ്രനെ പീഡിപ്പിക്കുന്നതും നീതിയും ന്യായവും എടുത്തുകളയുന്നതും കണ്ടാല് നീ വിസ്മയിച്ചുപോകരുതു; ഉന്നതന്നു മീതെ ഒരു ഉന്നതനും അവര്ക്കുംമീതെ അത്യുന്നതനും ജാഗരിക്കുന്നു.

8. If thou see the oppression of a poor man, and the violent wresting of justice and righteousness in a province, marvel not at the matter. For a man higher than the high is observing, and there are higher men than they.

9. കൃഷിതല്പരനായിരിക്കുന്ന ഒരു രാജാവു ദേശത്തിന്നു എല്ലാറ്റിലും ഉപകാരമായിരിക്കും.

9. Moreover the abundance of the land is for all. The king himself is served by the field.

10. ദ്രവ്യപ്രിയന്നു ദ്രവ്യം കിട്ടീട്ടും ഐശ്വര്യ പ്രിയന്നു ആദായം കിട്ടീട്ടും തൃപ്തിവരുന്നില്ല. അതും മായ അത്രേ.

10. He who loves silver shall not be satisfied with silver, nor he who loves abundance, with increase. This also is vanity.

11. വസ്തുവക പെരുകുമ്പോള് അതുകൊണ്ടു ഉപജീവിക്കുന്നവരും പെരുകുന്നു; അതിന്റെ ഉടമസ്ഥന്നു കണ്ണു കൊണ്ടു കാണുകയല്ലാതെ മറ്റെന്തു പ്രയോജനം?

11. When goods increase, they are increased who eat them. And what advantage is there to the owner of it, except the beholding of them with his eyes?

12. വേലചെയ്യുന്ന മനുഷ്യന് അല്പമോ അധികമോ ഭക്ഷിച്ചാലും അവന്റെ ഉറക്കം സുഖകരമാകുന്നു; ധനവാന്റെ സമൃദ്ധിയോ അവനെ ഉറങ്ങുവാന് സമ്മതിക്കുന്നില്ല.

12. The sleep of a laboring man is sweet, whether he eats little or much, but the fullness of the rich will not allow him to sleep.

13. സൂര്യന്നുകീഴെ ഞാന് കണ്ടിട്ടുള്ള ഒരു വല്ലാത്ത തിന്മയുണ്ടുഉടമസ്ഥന് തനിക്കു അനര്ത്ഥത്തിന്നായിട്ടു സൂക്ഷിച്ചുവെക്കുന്ന സമ്പത്തു തന്നേ.

13. There is a grievous evil which I have seen under the sun: Riches were kept by the owner of it to his hurt.

14. ആ സമ്പത്തു നിര്ഭാഗ്യവശാല് നശിച്ചു പോകുന്നു; അവന്നു ഒരു മകന് ജനിച്ചാല് അവന്റെ കയ്യില് ഒന്നും ഉണ്ടാകയില്ല.

14. And those riches perish in a bad venture. And if he has begotten a son, there is nothing in his hand.

15. അവന് അമ്മയുടെ ഗര്ഭത്തില്നിന്നു പുറപ്പെട്ടുവന്നതു പോലെ നഗ്നനായി തന്നേ മടങ്ങിപ്പോകും; തന്റെ പ്രയത്നത്തിന്റെ ഫലമായിട്ടു അവന് കയ്യില് ഒരു വസ്തുവും കൊണ്ടുപോകയില്ല.
1 തിമൊഥെയൊസ് 6:7

15. As he came forth from his mother's womb, naked shall he go again as he came, and shall take nothing for his labor, which he may carry away in his hand.

16. അതും ഒരു വല്ലാത്ത തിന്മ തന്നേ; അവന് വന്നതുപോലെ തന്നേ പോകുന്നു; അവന്റെ വൃാഥപ്രയത്നത്താല് അവന്നു എന്തു പ്രയോജനം?

16. And this also is a grievous evil, that in all points as he came, so shall he go. And what profit has he that he labored for the wind?

17. അവന്റെ ജീവകാലം ഒക്കെയും ഇരുട്ടിലും വ്യസനത്തിലും ദീനത്തിലും ക്രോധത്തിലും കഴിയുന്നു.

17. All his days also he eats in gloom, and he is greatly troubled, and has depression and anger.

18. ഞാന് ശുഭവും ഭംഗിയുമായി കണ്ടതുദൈവം ഒരുത്തന്നു കൊടുക്കുന്ന ആയുഷ്കാലമൊക്കെയും അവന് തിന്നുകുടിച്ചു സൂര്യന്നു കീഴെ താന് പ്രയത്നിക്കുന്ന തന്റെ സകല പ്രയത്നത്തിലും സുഖം അനുഭവിക്കുന്നതു തന്നേ; അതല്ലോ അവന്റെ ഔഹരി.

18. Behold, that which I have seen to be good and to be fitting is for a man to eat and to drink, and to enjoy good in all his labor in which he labors under the sun all the days of his life which God has given him, for this is his portion.

19. ദൈവം ധനവും ഐശ്വര്യവും അതു അനുഭവിച്ചു തന്റെ ഔഹരി ലഭിച്ചു തന്റെ പ്രയത്നത്തില് സന്തോഷിപ്പാന് അധികാരവും കൊടുത്തിരിക്കുന്ന ഏതു മനുഷ്യന്നും അതു ദൈവത്തിന്റെ ദാനം തന്നേ.

19. Every man also to whom God has given riches and wealth, and has given him power to eat of it, and to take his portion, and to rejoice in his labor--this is the gift of God.

20. ദൈവം അവന്നു ഹൃദയസന്തോഷം അരുളുന്നതുകൊണ്ടു അവന് തന്റെ ആയുഷ്കാലം ഏറെ ഔര്ക്കുംകയില്ല.

20. For he shall not much remember the days of his life, because God answers him in the joy of his heart.