1. എദോമില് നിന്നു, രക്താംബരം ധരിച്ചുകൊണ്ടു ബൊസ്രയില് നിന്നു വരുന്നോരിവന് ആര്? വസ്ത്രാലംകൃതനായി തന്റെ ശക്തിയുടെ മാഹാത്മ്യത്തില് നടകൊള്ളുന്നോരിവന് ആര്? നീതിയെ അരുളിച്ചെയ്യുന്നവനും രക്ഷിപ്പാന് വല്ലഭനുമായ ഞാന് തന്നേ
മത്തായി 16:27, മത്തായി 9:6, മത്തായി 12:6, വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 19:13

1. What is he this, that cometh from Edom, with stained red clothes of Bosra: (which is so costly cloth) and cometh in so nimbly with all his strength: I am he that teacheth righteousness, and am of power to help.

2. നിന്റെ ഉടുപ്പു ചുവന്നിരിക്കുന്നതെന് തു? നിന്റെ വസ്ത്രം മുന് തിരിച്ചകൂ ചവിട്ടുന്നവന് റേതുപോലെ ഇരിക്കുന്നതെന് തു?

2. Wherefore then is thy clothing red, and thy raiment like his that treadeth in the winepress?

3. ഞാന് ഏകനായി മുന് തിരിച്ചകൂ ചവിട്ടി; ജാതികളില് ആരും എന്നോടുകൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല; എന്റെ കോപത്തില് ഞാന് അവരെ ചവിട്ടി, എന്റെ ക്രോധത്തില് അവരെ മെതിച്ചുകളഞ്ഞു; അവരുടെ രക്തം എന്റെ വസ്ത്രത്തില് തെറിച്ചു; എന്റെ ഉടുപ്പൊക്കെയും മലിനമായിരിക്കുന്നു
വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 14:20, വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 19:15

3. I have trodden the press myself alone, and of all people, there was not one with me. Thus have I trodden down mine enemies in my wrath, and set my feet upon them in my indignation: And their blood sprang upon my clothes, and so have I stained all my raiment.

4. ഞാന് ഒരു പ്രതികാരദിവസം കരുതിയിരുന്നു; എന്റെ വിമുക്തന്മാരുടെ സംവത്സരം വന്നിരുന്നു

4. For that day of vengeance that I have taken in hand, and the year of my deliverance is come.

5. ഞാന് നോക്കി എങ്കിലും സഹായിപ്പാന് ആരുമില്ലായിരുന്നു; ഞാന് വിസ്മയിച്ചു നോക്കി എങ്കിലും തുണെപ്പാന് ആരെയും കണ്ടില്ല; അതുകൊണ്ടു എന്റെ ഭുജം തന്നേ എനിക്കു രക്ഷ വരുത്തി; എന്റെ ക്രോധം തന്നേ എനിക്കു തുണനിന്നു

5. I looked about me, and there was no man to shew me any help, I fell down, and no man held me up. Then I held me by mine own arm, and my ferventness sustained me:

6. ഞാന് എന്റെ കോപത്തില് ജാതികളെ ചവിട്ടി, എന്റെ ക്രോധത്തില് അവരെ തകര്ത്തു, അവരുടെ രക്തത്തെ ഞാന് നിലത്തു വീഴ്ത്തിക്കളഞ്ഞു

6. and thus have I trodden down the people in my wrath, and bathed them in my displeasure: In so much that I have shed their blood upon the earth.

7. യഹോവ നമുക്കു നല്കിയതുപോലെ ഒക്കെയും ഞാന് യഹോവയുടെ പ്രീതിവാത്സല്യത്തെയും യഹോവയുടെ സ്തുതിയെയും അവന്റെ കരുണക്കും മഹാദയെക്കും ഒത്തവണ്ണം അവന് യിസ്രായേല് ഗൃഹത്തിന്നു കാണിച്ച വലിയ നന്മയെയും കീര്ത്തിക്കും

7. I will declare the goodness of the LORD, yea and the praise of the LORD for all that he hath given us, for the great good that he hath done for Israel: which he hath given them of his own favour, and according to the multitude of his loving kindnesses.

8. അവര് എന്റെ ജനം, കപടം കാണിക്കാത്ത മക്കള് തന്നേ എന്നു പറഞ്ഞു അവന് അവര്കൂ രക്ഷിതാവായിത്തീര്ന്നു

8. For he said: These no doubt will be my people, and no shrinking children, and so he was their Saviour.

9. അവരുടെ കഷ്ടതയില് ഒക്കെയും അവന് കഷ്ടപ്പെട്ടു; അവന്റെ സമ്മുഖദൂതന് അവരെ രക്ഷിച്ചു; തന്റെ സേ്നഹത്തിലും കനിവിലും അവന് അവരെ വീണ്ടേടുത്തു; പുരാതനകാലത്തൊക്കെയും അവന് അവരെ ചുമന്നുകൊണ്ടു നടന്നു
മത്തായി 25:40-45

9. In their troubles he forsook them not, but the angel that went forth from his presence delivered them: Of very love and kindness that he had unto them, redeemed he them: He hath born them, and carried them up even, since the world began.

10. എന്നാല് അവര് മത്സരിച്ചു അവന്റെ പരിശുദ്ധാത്മാവിനെ ദുഃഖിപ്പിച്ചു; അതുകൊണ്ടു അവന് അവര്കൂ ശത്രുവായ്തീര്ന്നു താന് തന്നേ അവരോടു യുദ്ധം ചെയ്തു
പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 7:51, എഫെസ്യർ എഫേസോസ് 4:30

10. But after they provoked him to wrath and vexed his holy mind, he was their enemy, and fought against them himself.

11. അപ്പോള് അവന്റെ ജനം മോശെയുടെ കാലമായ പുരാതന കാലം ഔര്ത്തു പറഞ്ഞതുഅവരെ തന്റെ ആടുകളുടെ ഇടയനോടുകൂടെ സമുദ്രത്തില് നിന്നു കരേറുമാറാക്കിയവന് എവിടെ? അവരുടെ ഉള്ളില് തന്റെ പരിശുദ്ധാത്മാവിനെ കൊടുത്തവന് എവിടെ?
എബ്രായർ 13:20

11. Yet remembered he the old time of Moses and his people: How he brought them from the water of the sea, as a shepherd doth with his sheep: how he had given his holy spirit among them:

12. തന്റെ മഹത്വമുള്ള ഭുജം മോശെയുടെ വലങ്കൈക്കല് ചെല്ലുമാറാക്കി തനിക്കു ഒരു ശാശ്വതനാമം ഉണ്ടാക്കേണ്ടതിന്നു അവരുടെ മുന് പില് വെള്ളം വിഭാഗിക്കയും

12. how he had led Moses by the right hand with his glorious arm: how he had divided the water before them (whereby he gat himself an everlasting name)

13. അവര് ഇടറാതവണ്ണം മരുഭൂമിയില് ഒരു കുതിരയെപ്പോലെ അവരെ ആഴങ്ങളില് കൂടി നടത്തുകയും ചെയ്തവന് എവിടെ?

13. how he led them in the deep, as an horse is led in the plain, that they should not stumble.

14. താഴ്വരയിലേക്കു ഇറങ്ങിച്ചെല്ലുന്ന കന്നുകാലികളെപ്പോലെ യഹോവയുടെ ആത്മാവു അവരെ തഞ്ചുമാറാക്കി; അങ്ങനെ നീ നിനക്കു മഹത്വമുള്ളോരു നാമം ഉണ്ടാക്കേണ്ടതിന്നു നിന്റെ ജനത്തെ നടത്തി

14. The spirit of the LORD led them as a tame beast goeth in the field. Thus (O God) hast thou led thy people, to make thyself a glorious name withal.

15. സ്വര്ഗ്ഗത്തില് നിന്നു നോക്കി, വിശുദ്ധിയും മഹത്വവുമുള്ള നിന്റെ വാസസ്ഥലത്തുനിന്നു കടാക്ഷിക്കേണമേ! നിന്റെ തീക്ഷണതയും വീര്യപ്രവൃത്തികളും എവിടെ? നിന്റെ മനസ്സലിവും കരുണയും എന്നോടു കാണിക്കാതവണ്ണം നീ അടക്കിവെച്ചിരിക്കുന്നു

15. Look down then from heaven, and behold the dwelling place of thy Sanctuary and thy glory. How is it, that thy jealousy, thy strength, the multitude of thy mercies and thy loving-kindness, will not be entreated of us.(?)

16. നീയല്ലോ ഞങ്ങളുടെ പിതാവു; അബ്രാഹാം ഞങ്ങളെ അറിയുന്നില്ല; യിസ്രായേലിന്നു ഞങ്ങളെ തിരിയുന്നതുമില്ല; നീയോ യഹോവേ, ഞങ്ങളുടെ പിതാവാകുന്നു; യുഗാരംഭംമുതല് ഞങ്ങളുടെ വീണ്ടേടുപ്പുകാരന് എന്നാകുന്നു നിന്റെ നാമം
യോഹന്നാൻ 8:41

16. Yet art thou our father: For Abraham knoweth us not, neither is Israel acquainted with us. But thou LORD art our father and redeemer, and thy name is everlasting.

17. യഹോവേ, നീ ഞങ്ങളെ നിന്റെ വഴി വിട്ടു തെറ്റുമാറാക്കുന്നതും നിന്നെ ഭയപ്പെടാതവണ്ണം ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തെ കഠിനമാക്കുന്നതും എന് തു? നിന്റെ അവകാശഗോത്രങ്ങളായ നിന്റെ ദാസന്മാര്നിമിത്തം മടങ്ങിവരേണമേ

17. O LORD wherefore hast thou led us out of thy way? Wherefore hast thou hardened our hearts, that we fear thee not? Be at one with us again, for thy servants' sake that are of the generation of thine heritage.

18. നിന്റെ വിശുദ്ധജനത്തിന്നു അല്പകാലത്തേക്കു മാത്രം കൈവശമായ ശേഷം നിന്റെ വിശുദ്ധമന് ദിരത്തെ ഞങ്ങളുടെ വൈരികള് ചവിട്ടിക്കളഞ്ഞു
ലൂക്കോസ് 21:24, വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 11:2

18. Thy people hath had but little of thy Sanctuary in possession, for our enemies have taken it in:

19. ഞങ്ങള് ഇതാ, നീ ഒരിക്കലും വാണിട്ടില്ലാത്തവരും നിന്റെ നാമം വിളിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ലാത്തവരും എന്നപോലെ ആയിത്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു

19. And we are become even as we were from the beginning: but thou art not their Lord,(LORDE) for they have not called upon thy name.