1. യിസ്രായേല്ഗൃഹമേ, യഹോവ നിങ്ങളോടു അരുളിച്ചെയ്യുന്ന വചനം കേള്പ്പിന് !

2. യഹോവ ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുജാതികളുടെ വഴി പഠിക്കരുതു; ആകാശത്തിലെ ലക്ഷണങ്ങള് കണ്ടു ഭ്രമിക്കരുതു; ജാതികള് അല്ലോ അവ കണ്ടു ഭ്രമിക്കുന്നതു.

3. ജാതികളുടെ ചട്ടങ്ങള് മിത്ഥ്യാമൂര്ത്തിയെ സംബന്ധിക്കുന്നു; അതു ഒരുവന് കാട്ടില്നിന്നു വെട്ടിക്കൊണ്ടുവന്ന മരവും ആശാരി വാച്ചികൊണ്ടു ചെയ്ത പണിയും അത്രേ.

4. അവര് അതിനെ വെള്ളിയും പൊന്നുംകൊണ്ടു അലങ്കരിക്കുന്നു; അതു ഇളകാതെയിരിക്കേണ്ടതിന്നു അവര് അതിനെ ആണിയും ചുറ്റികയുംകൊണ്ടു ഉറപ്പിക്കുന്നു.

5. അവ വെള്ളരിത്തോട്ടത്തിലെ തൂണുപോലെയാകുന്നു; അവ സംസാരിക്കുന്നില്ല; അവേക്കു നടപ്പാന് വഹിയായ്കകൊണ്ടു അവയെ ചുമന്നുകൊണ്ടു പോകേണം; അവയെ ഭയപ്പെടരുതു; ഒരു ദോഷവും ചെയ്വാന് അവേക്കു കഴികയില്ല; ഗുണം ചെയ്വാനും അവേക്കു പ്രാപ്തിയില്ല.

6. യഹോവേ, നിന്നോടു തുല്യനായവന് ആരുമില്ല; നീ വലിയവനും നിന്റെ നാമം ബലത്തില് വലിയതും ആകുന്നു.

7. ജാതികളുടെ രാജാവേ, ആര് നിന്നെ ഭയപ്പെടാതെയിരിക്കും? അതു നിനക്കു യോഗ്യമല്ലോ; ജാതികളുടെ സകല ജ്ഞാനികളിലും അവരുടെ സകലരാജ്യങ്ങളിലും നിന്നോടു തുല്യനായവന് ആരും ഇല്ല.

8. അവര് ഒരുപോലെ മൃഗപ്രായരും ഭോഷന്മാരും ആകുന്നു; മിത്ഥ്യാമൂര്ത്തികളുടെ ഉപദേശമോ മരമുട്ടിയത്രേ.

9. തര്ശീശില്നിന്നുകൊണ്ടു വന്ന വെള്ളിയും ഊഫാസില്നിന്നുള്ള പൊന്നും അടിച്ചുപരത്തുന്നു; അതു കൌശലപ്പണിക്കാരന്റെയും തട്ടാന്റെയും കൈപ്പണിതന്നേ; നീലവും രക്താംബരവും അവയുടെ ഉടുപ്പു; അവയൊക്കെയും കൌശലപ്പണിക്കാരുടെ പണി അത്രേ.

10. യഹോവയോ സത്യദൈവം; അവന് ജീവനുള്ള ദൈവവും ശാശ്വതരാജാവും തന്നേ; അവന്റെ ക്രോധത്താല് ഭൂമി നടുങ്ങുന്നു; ജാതികള്ക്കു അവന്റെ ഉഗ്രകോപം സഹിപ്പാന് കഴികയുമില്ല.

11. ആകാശത്തെയും ഭൂമിയെയും നിര്മ്മിക്കാത്ത ദേവന്മാരോ ഭൂമിയില്നിന്നും ആകാശത്തിന് കീഴില്നിന്നും നശിച്ചുപോകും എന്നിങ്ങനെ അവരോടു പറവിന് .

12. അവന് തന്റെ ശക്തിയാല് ഭൂമിയെ സൃഷ്ടിച്ചു, തന്റെ ജ്ഞാനത്താല് ഭൂമണ്ഡലത്തെ സ്ഥാപിച്ചു, തന്റെ വിവേകത്താല് ആകാശത്തെ വിരിച്ചു.

13. അവന് തന്റെ നാദം പുറപ്പെടുവിക്കുമ്പോള് ആകാശത്തു വെള്ളത്തിന്റെ മുഴക്കം ഉണ്ടാകുന്നു; ഭൂമിയുടെ അറ്റങ്ങളില്നിന്നു അവന് ആവി കയറ്റുന്നു; മഴെക്കു മിന്നല് ഉണ്ടാക്കി തന്റെ ഭണ്ഡാരത്തില്നിന്നു കാറ്റു പുറപ്പെടുവിക്കുന്നു.

14. ഏതു മനുഷ്യനും മൃഗപ്രായനും പരിജ്ഞാനമില്ലാത്തവനും ആകുന്നു; തട്ടാന്മാരൊക്കെയും വിഗ്രഹംനിമിത്തം ലജ്ജിച്ചുപോകുന്നു; അവര് വാര്ത്തുണ്ടാക്കിയ വിഗ്രഹം വ്യാജമത്രേ; അവയില് ശ്വാസവുമില്ല.

15. അവ മായയും വ്യര്ത്ഥ പ്രവൃര്ത്തിയും തന്നേ; സന്ദര്ശനകാലത്തു അവ നശിച്ചുപോകും.

16. യാക്കോബിന്റെ ഔഹരിയായവന് അവയെപ്പോലെയല്ല; അന് സര്വ്വത്തെയും നിര്മ്മിച്ചവന് ; യിസ്രായേല് അവന്റെ അവകാശഗോത്രം; സൈന്യങ്ങളുടെ യഹോവ എന്നാകുന്നു അവന്റെ നാമം.

17. നിരോധത്തില് ഇരിക്കുന്നവളേ, നിലത്തു നിന്നു നിന്റെ ഭാണ്ഡം എടുത്തുകൊള്ക.

18. യഹോവ ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുഞാന് ഈ തവണ ദേശത്തിലെ നിവാസികളെ കവിണയില്വെച്ചെറിഞ്ഞുകളകയും അവര്ക്കും പറ്റുവാന്തക്കവണ്ണം അവരെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കയും ചെയ്യും.

19. എന്റെ പരിക്കുനിമിത്തം എനിക്കു അയ്യോ കഷ്ടം! എന്റെ മുറിവു വ്യസനകരമാകുന്നു; എങ്കിലും ഞാന് അതു എന്റെ ദീനം! ഞാന് അതു സഹിച്ചേ മതിയാവു എന്നു പറഞ്ഞു.

20. എന്റെ കൂടാരം കവര്ച്ചയായ്പോയിരിക്കുന്നു; എന്റെ കയറു ഒക്കെയും അറ്റിരിക്കുന്നു; എന്റെ മക്കള് എന്നെ വിട്ടുപോയി; അവര് ഇല്ലാതായിരിക്കുന്നു; ഇനി എന്റെ കൂടാരം അടിപ്പാനും തിരശ്ശീല നിവിര്ക്കുംവാനും ആരുമില്ല.

21. ഇടയന്മാര് മൃഗപ്രായരായ്തീര്ന്നു; യഹോവയെ അന്വേഷിക്കുന്നില്ല; അതുകൊണ്ടു അവര് കൃതാര്ത്ഥരായില്ല; അവരുടെ ആട്ടിന് കൂട്ടം ഒക്കെയും ചിതറിപ്പോയി.

22. കേട്ടോ, ഒരു ശ്രുതിഇതാ, യെഹൂദപട്ടണങ്ങളെ ശൂന്യവും കുറുക്കന്മാരുടെ പാര്പ്പിടവും ആക്കേണ്ടതിന്നു അതു വടക്കുനിന്നു ഒരു മഹാകോലാഹലവുമായി വരുന്നു.

23. യഹോവേ, മനുഷ്യന്നു തന്റെ വഴിയും നടക്കുന്നവന്നു തന്റെ കാലടികളെ നേരെ ആക്കുന്നതും സ്വാധീനമല്ല എന്നു ഞാന് അറിയുന്നു.

24. യഹോവേ, ഞാന് ഇല്ലാതെയായ്പോകാതിരിക്കേണ്ടതിന്നു നീ എന്നെ കോപത്തോടെയല്ല ന്യായത്തോടെയത്രേ ശിക്ഷിക്കേണമേ.

25. നിന്നെ അറിയാത്ത ജാതികളുടെമേലും നിന്റെ നാമം വിളിച്ചപേക്ഷിക്കാത്ത വംശങ്ങളുടെമേലും നിന്റെ ക്രോധം പകരേണമേ; അവര് യാക്കോബിനെ വിഴുങ്ങിക്കളഞ്ഞുവല്ലോ; അവര് അവനെ വിഴുങ്ങി നശിപ്പിച്ചു അവന്റെ വാസസ്ഥലത്തെ ശൂന്യമാക്കിയിരിക്കുന്നു.