1. ഞാന് മനുഷ്യരുടെയും ദൂതന്മാരുടെയും ഭാഷകളില് സംസാരിച്ചാലും എനിക്കു സ്നേഹമില്ല എങ്കില് ഞാന് മുഴങ്ങുന്ന ചെമ്പോ ചിലമ്പുന്ന കൈത്താളമോ അത്രേ.

1. IF I [can] speak in the tongues of men and [even] of angels, but have not love (that reasoning, intentional, spiritual devotion such as is inspired by God's love for and in us), I am only a noisy gong or a clanging cymbal.

2. എനിക്കു പ്രവചനവരം ഉണ്ടായിട്ടു സകല മര്മ്മങ്ങളും സകല ജ്ഞാനവും ഗ്രഹിച്ചാലും മലകളെ നീക്കുവാന് തക്ക വിശ്വാസം ഉണ്ടായാലും സ്നേഹമില്ല എങ്കില് ഞാന് ഏതുമില്ല.

2. And if I have prophetic powers (the gift of interpreting the divine will and purpose), and understand all the secret truths and mysteries and possess all knowledge, and if I have [sufficient] faith so that I can remove mountains, but have not love (God's love in me) I am nothing (a useless nobody).

3. എനിക്കുള്ളതെല്ലാം അന്നദാനം ചെയ്താലും എന്റെ ശരീരം ചുടുവാന് ഏല്പിച്ചാലും, സ്നേഹം ഇല്ല എങ്കില് എനിക്കു ഒരു പ്രയോജനവും ഇല്ല.

3. Even if I dole out all that I have [to the poor in providing] food, and if I surrender my body to be burned or in order that I may glory, but have not love (God's love in me), I gain nothing.

4. സ്നേഹം ദീര്ഘമായി ക്ഷമിക്കയും ദയ കാണിക്കയും ചെയ്യുന്നു; സ്നേഹം സ്പര്ദ്ധിക്കുന്നില്ല.

4. Love endures long and is patient and kind; love never is envious nor boils over with jealousy, is not boastful or vainglorious, does not display itself haughtily.

5. സ്നേഹം നിഗളിക്കുന്നില്ല. ചീര്ക്കുംന്നില്ല; അയോഗ്യമായി നടക്കുന്നില്ല സ്വാര്ത്ഥം അന്വേഷിക്കുന്നില്ല, ദ്വേഷ്യപ്പെടുന്നില്ല, ദോഷം കണക്കിടുന്നില്ല;
സെഖർയ്യാവു 8:17

5. It is not conceited (arrogant and inflated with pride); it is not rude (unmannerly) and does not act unbecomingly. Love (God's love in us) does not insist on its own rights or its own way, for it is not self-seeking; it is not touchy or fretful or resentful; it takes no account of the evil done to it [it pays no attention to a suffered wrong].

6. അനീതിയില് സന്തോഷിക്കാതെ സത്യത്തില് സന്തോഷിക്കുന്നു

6. It does not rejoice at injustice and unrighteousness, but rejoices when right and truth prevail.

7. എല്ലാം പൊറുക്കുന്നു, എല്ലാം വിശ്വസിക്കുന്നു, എല്ലാം പ്രത്യാശിക്കുന്നു, എല്ലാം സഹിക്കുന്നു.
സദൃശ്യവാക്യങ്ങൾ 10:12

7. Love bears up under anything and everything that comes, is ever ready to believe the best of every person, its hopes are fadeless under all circumstances, and it endures everything [without weakening].

8. സ്നേഹം ഒരുനാളും ഉതിര്ന്നുപോകയില്ല. പ്രവചനവരമോ, അതു നീങ്ങിപ്പോകും; ഭാഷാവരമോ, അതു നിന്നുപോകും; ജ്ഞാനമോ, അതു നീങ്ങിപ്പോകും.

8. Love never fails [never fades out or becomes obsolete or comes to an end]. As for prophecy (the gift of interpreting the divine will and purpose), it will be fulfilled and pass away; as for tongues, they will be destroyed and cease; as for knowledge, it will pass away [it will lose its value and be superseded by truth].

9. അംശമായി മാത്രം നാം അറിയുന്നു; അംശമായി മാത്രം പ്രവചിക്കുന്നു;

9. For our knowledge is fragmentary (incomplete and imperfect), and our prophecy (our teaching) is fragmentary (incomplete and imperfect).

10. പൂര്ണ്ണമായതു വരുമ്പോഴോ അംശമായതു നീങ്ങിപ്പോകും.

10. But when the complete and perfect (total) comes, the incomplete and imperfect will vanish away (become antiquated, void, and superseded).

11. ഞാന് ശിശുവായിരുന്നപ്പോള് ശിശുവിനെപ്പോലെ സംസാരിച്ചു, ശിശുവിനെപ്പോലെ ചിന്തിച്ചു, ശിശുവിനെപ്പോലെ നിരൂപിച്ചു; പുരുഷനായ ശേഷമോ ഞാന് ശിശുവിന്നുള്ളതു ത്യജിച്ചുകളഞ്ഞു.

11. When I was a child, I talked like a child, I thought like a child, I reasoned like a child; now that I have become a man, I am done with childish ways and have put them aside.

12. ഇപ്പോള് നാം കണ്ണാടിയില് കടമൊഴിയായി കാണുന്നു; അപ്പോള് മുഖാമുഖമായി കാണും; ഇപ്പോള് ഞാന് അംശമായി അറിയുന്നു; അപ്പോഴോ ഞാന് അറിയപ്പെട്ടതുപോലെ തന്നേ അറിയും,

12. For now we are looking in a mirror that gives only a dim (blurred) reflection [of reality as in a riddle or enigma], but then [when perfection comes] we shall see in reality and face to face! Now I know in part (imperfectly), but then I shall know and understand fully and clearly, even in the same manner as I have been fully and clearly known and understood [by God].

13. ആകയാല് വിശ്വാസം, പ്രത്യാശ, സ്നേഹം ഈ മൂന്നും നിലനിലക്കുന്നു; ഇവയില് വലിയതോ സ്നേഹം തന്നേ.

13. And so faith, hope, love abide [faith--conviction and belief respecting man's relation to God and divine things; hope--joyful and confident expectation of eternal salvation; love--true affection for God and man, growing out of God's love for and in us], these three; but the greatest of these is love.