1. സഹോദരന്മാരേ, അധികം ശിക്ഷാവിധിവരും എന്നു അറിഞ്ഞു നിങ്ങളില് അനേകര് ഉപദേഷ്ടാക്കന്മാര് ആകരുതു.

1. NOT MANY [of you] should become teachers (self-constituted censors and reprovers of others), my brethren, for you know that we [teachers] will be judged by a higher standard and with greater severity [than other people; thus we assume the greater accountability and the more condemnation].

2. നാം എല്ലാവരും പലതിലും തെറ്റിപോകുന്നു; ഒരുത്തന് വാക്കില് തെറ്റാതിരുന്നാല് അവന് ശരീരത്തെ മുഴുവനും കടിഞ്ഞാണിട്ടു നടത്തുവാന് ശക്തനായി സല്ഗുണപൂര്ത്തിയുള്ള പുരുഷന് ആകുന്നു.

2. For we all often stumble and fall and offend in many things. And if anyone does not offend in speech [never says the wrong things], he is a fully developed character and a perfect man, able to control his whole body and to curb his entire nature.

3. കുതിരയെ അധീനമാക്കുവാന് വായില് കടിഞ്ഞാണ് ഇട്ടു അതിന്റെ ശരീരം മുഴുവനും തിരിക്കുന്നുവല്ലോ.

3. If we set bits in the horses' mouths to make them obey us, we can turn their whole bodies about.

4. കപ്പലും എത്ര വലിയതു ആയാലും കൊടുങ്കാറ്റടിച്ചു ഔടുന്നതായാലും അമരക്കാരന് ഏറ്റവും ചെറിയ ചുക്കാന് കൊണ്ടു തനിക്കു ബോധിച്ച ദിക്കിലേക്കു തിരിക്കുന്നു.

4. Likewise, look at the ships: though they are so great and are driven by rough winds, they are steered by a very small rudder wherever the impulse of the helmsman determines.

5. അങ്ങനെ തന്നേ നാവും ചെറിയ അവയവം എങ്കിലും വളരെ വമ്പു പറയുന്നു. കുറഞ്ഞ തീ എത്ര വലിയ കാടു കത്തിക്കുന്നു;

5. Even so the tongue is a little member, and it can boast of great things. See how much wood or how great a forest a tiny spark can set ablaze!

6. നാവും ഒരു തീ തന്നേ; അതു നമ്മുടെ അംഗങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില് അനീതിലോകമായി ദേഹത്തെ മുഴുവന് മലിനമാക്കി ജീവചക്രത്തിന്നു തീ കൊളുത്തുകയും നരകത്താല് അതിന്നു തീ പിടിക്കയും ചെയ്യുന്നു.

6. And the tongue is a fire. [The tongue is a] world of wickedness set among our members, contaminating and depraving the whole body and setting on fire the wheel of birth (the cycle of man's nature), being itself ignited by hell (Gehenna).

7. മൃഗം, പക്ഷി, ഇഴജാതി, ജലജന്തു ഈവക എല്ലാം മനുഷ്യജാതിയോടു മരുങ്ങുന്നു, മരുങ്ങിയുമിരിക്കുന്നു.

7. For every kind of beast and bird, of reptile and sea animal, can be tamed and has been tamed by human genius (nature).

8. നാവിനെയോ മനുഷ്യക്കാര്ക്കും മരുക്കാവതല്ല; അതു അടങ്ങാത്ത ദോഷം; മരണകരമായ വിഷം നിറഞ്ഞതു.
സങ്കീർത്തനങ്ങൾ 140:3

8. But the human tongue can be tamed by no man. It is a restless (undisciplined, irreconcilable) evil, full of deadly poison.

9. അതിനാല് നാം കര്ത്താവും പിതാവുമായവനെ സ്തുതിക്കുന്നു; ദൈവത്തിന്റെ സാദൃശ്യത്തില് ഉണ്ടായ മനുഷ്യരെ അതിനാല് ശപിക്കുന്നു.
ഉല്പത്തി 1:26

9. With it we bless the Lord and Father, and with it we curse men who were made in God's likeness!

10. ഒരു വായില്നിന്നു തന്നേ സ്തോത്രവും ശാപവും പുറപ്പെടുന്നു. സഹോദരന്മാരേ, ഇങ്ങനെ ആയിരിക്കുന്നതു യോഗ്യമല്ല.

10. Out of the same mouth come forth blessing and cursing. These things, my brethren, ought not to be so.

11. ഉറവിന്റെ ഒരേ ദ്വാരത്തില്നിന്നു മധുരവും കൈപ്പുമുള്ള വെള്ളം പുറപ്പെട്ടു വരുമോ?

11. Does a fountain send forth [simultaneously] from the same opening fresh water and bitter?

12. സഹോദരന്മാരേ, അത്തിവൃക്ഷം ഒലിവുപഴവും മുന്തിരിവള്ളി അത്തിപ്പഴവും കായിക്കുമോ? ഉപ്പുറവില്നിന്നു മധുരമുള്ള വെള്ളം പുറപ്പെടുകയുമില്ല.

12. Can a fig tree, my brethren, bear olives, or a grapevine figs? Neither can a salt spring furnish fresh water.

13. നിങ്ങളില് ജ്ഞാനിയും വിവേകിയുമായവന് ആര്? അവന് ജ്ഞാനലക്ഷണമായ സൌമ്യതയോടെ നല്ലനടപ്പില് തന്റെ പ്രവൃത്തികളെ കാണിക്കട്ടെ.

13. Who is there among you who is wise and intelligent? Then let him by his noble living show forth his [good] works with the [unobtrusive] humility [which is the proper attribute] of true wisdom.

14. എന്നാല് നിങ്ങള്ക്കു ഹൃദയത്തില് കൈപ്പുള്ള ഈര്ഷ്യയും ശാഠ്യവും ഉണ്ടെങ്കില് സത്യത്തിന്നു വിരോധമായി പ്രശംസിക്കയും ഭോഷകു പറകയുമരുതു.

14. But if you have bitter jealousy (envy) and contention (rivalry, selfish ambition) in your hearts, do not pride yourselves on it and thus be in defiance of and false to the Truth.

15. ഇതു ഉയരത്തില്നിന്നു വരുന്ന ജ്ഞാനമല്ല, ഭൌമികവും പ്രാകൃതവും പൈശാചികവും ആയതത്രേ.

15. This [superficial] wisdom is not such as comes down from above, but is earthly, unspiritual (animal), even devilish (demoniacal).

16. ഈര്ഷ്യയും ശാഠ്യവും ഉള്ളേടത്തു കലക്കവും സകല ദുഷ്പ്രവൃത്തിയും ഉണ്ടു.

16. For wherever there is jealousy (envy) and contention (rivalry and selfish ambition), there will also be confusion (unrest, disharmony, rebellion) and all sorts of evil and vile practices.

17. ഉയരത്തില്നിന്നുള്ള ജ്ഞാനമോ ഒന്നാമതു നിര്മ്മലവും പിന്നെ സമാധാനവും ശാന്തതയും അനുസരണവുമുള്ളതും കരുണയും സല്ഫലവും നിറഞ്ഞതും പക്ഷപാതവും കപടവും ഇല്ലാത്തതുമാകുന്നു.

17. But the wisdom from above is first of all pure (undefiled); then it is peace-loving, courteous (considerate, gentle). [It is willing to] yield to reason, full of compassion and good fruits; it is wholehearted and straightforward, impartial and unfeigned (free from doubts, wavering, and insincerity).

18. എന്നാല് സമാധാനം ഉണ്ടാക്കുന്നവര് സമാധാനത്തില് വിതെച്ചു നീതി എന്ന ഫലം കൊയ്യും.
യെശയ്യാ 32:17

18. And the harvest of righteousness (of conformity to God's will in thought and deed) is [the fruit of the seed] sown in peace by those who work for and make peace [in themselves and in others, that peace which means concord, agreement, and harmony between individuals, with undisturbedness, in a peaceful mind free from fears and agitating passions and moral conflicts].