1. അനന്തരം അമ്മോന്യനായ നാഹാശ് പുറപ്പെട്ടുവന്നു ഗിലെയാദിലെ യാബേശിന്നു നേരെ പാളയം ഇറങ്ങി; യാബേശ് നിവാസികള് ഒക്കെയും നാഹാശിനോടുഞങ്ങളോടു ഒരു ഉടമ്പടി ചെയ്യേണം; എന്നാല് ഞങ്ങള് നിന്നെ സേവിക്കാം എന്നു പറഞ്ഞു.

1. Then about a month after this, Nahash the Ammonite came up and put his forces in position for attacking Jabesh-gilead: and all the men of Jabesh said to Nahash, Make an agreement with us and we will be your servants.

2. അമ്മോന്യനായ നാഹാശ് അവരോടുനിങ്ങളുടെ വലങ്കണ്ണൊക്കെയും ചുഴന്നെടുക്കയും എല്ലായിസ്രായേലിന്മേലും ഈ നിന്ദ വരുത്തുകയും ചെയ്യും എന്നുള്ള സമ്മതത്തിന്മേല് ഞാന് നിങ്ങളോടു ഉടമ്പടി ചെയ്യാം എന്നു പറഞ്ഞു.

2. And Nahash the Ammonite said to them, I will make an agreement with you on this condition, that all your right eyes are put out; so that I may make it a cause of shame to all Israel.

3. യാബേശിലെ മൂപ്പന്മാര് അവനോടുഞങ്ങള് യിസ്രായേല്ദേശത്തെല്ലാടവും ദൂതന്മാരെ അയപ്പാന് തക്കവണ്ണം ഞങ്ങള്ക്കു ഏഴു ദിവസത്തെ ഇട തരേണം; ഞങ്ങളെ രക്ഷിപ്പാന് ആരുമില്ലെങ്കില് ഞങ്ങള് നിന്റെ അടുക്കല് ഇറങ്ങിവരാം എന്നു പറഞ്ഞു.

3. Then the responsible men of Jabesh said to him, Give us seven days, so that we may send men to every part of Israel: and then, if no one comes to our help, we will come out to you.

4. ദൂതന്മാര് ശൌലിന്റെ ഗിബെയയില് ചെന്നു ആ വര്ത്തമാനം ജനത്തെ പറഞ്ഞു കേള്പ്പിച്ചു; ജനമെല്ലാം ഉറക്കെ കരഞ്ഞു.

4. So they sent representatives to Saul's town Gibeah, and these gave the news to the people: and all the people gave themselves to weeping.

5. അപ്പോള് ഇതാ, ശൌല് കന്നുകാലികളെയും കൊണ്ടു വയലില്നിന്നു വരുന്നു. ജനം കരയുന്ന സംഗതി എന്തു എന്നു ശൌല് ചോദിച്ചു. അവര് യാബേശ്യരുടെ വര്ത്തമാനം അവനെ അറിയിച്ചു.

5. Now Saul came from the field, driving the oxen before him; and he said, Why are the people weeping? And they gave him word of what the men of Jabesh had said.

6. ശൌല് വര്ത്തമാനം കേട്ടപ്പോള് ദൈവത്തിന്റെ ആത്മാവു അവന്റെമേല് ശക്തിയോടെ വന്നു; അവന്റെ കോപം ഏറ്റവും ജ്വലിച്ചു.

6. And at their words, the spirit of God came on Saul with power, and he became very angry.

7. അവന് ഒരേര് കാളയെ പിടിച്ചു കഷണംകഷണമായി ഖണ്ഡിച്ചു ദൂതന്മാരുടെ കയ്യില് യിസ്രായേല്ദേശത്തെല്ലാടവും കൊടുത്തയച്ചുആരെങ്കിലും ശൌലിന്റെയും ശമൂവേലിന്റെയും പിന്നാലെ പുറപ്പെട്ടുവരാതിരുന്നാല് അവന്റെ കാളകളെ ഇങ്ങനെ ചെയ്യും എന്നു പറയിച്ചു. അപ്പോള് യഹോവയുടെ ഭീതി ജനത്തിന്മേല് വീണു, അവര് ഏകമനസ്സോടെ പുറപ്പെട്ടു.

7. And he took two oxen and, cutting them up, sent them through all the land of Israel by the hand of runners, saying, If any man does not come out after Saul and Samuel, this will be done to his oxen. And the fear of the Lord came on the people and they came out like one man.

8. അവന് ബേസെക്കില്വെച്ചു അവരെ എണ്ണി; യിസ്രായേല്യര് മൂന്നു ലക്ഷവും യെഹൂദ്യര് മുപ്പതിനായിരവും ഉണ്ടായിരുന്നു.

8. And he had them numbered in Bezek: the children of Israel were three hundred thousand, and the men of Judah thirty thousand.

9. വന്ന ദൂതന്മാരോടു അവര്നിങ്ങള് ഗിലെയാദിലെ യാബേശ്യരോടുനാളെ വെയില് മൂക്കുമ്പോഴേക്കു നിങ്ങള്ക്കു രക്ഷ ഉണ്ടാകും എന്നു പറവിന് എന്നു പറഞ്ഞു. ദൂതന്മാര് ചെന്നു യാബേശ്യരോടു അറിയിച്ചപ്പോള് അവര് സന്തോഷിച്ചു.

9. Then he said to the representatives who had come, Say to the men of Jabesh-gilead, Tomorrow, by the time the sun is high, you will be made safe. And the representatives came and gave the news to the men of Jabesh; and they were glad.

10. പിന്നെ യാബേശ്യര്നാളെ ഞങ്ങള് നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് ഇറങ്ങിവരും; നിങ്ങള്ക്കു ബോധിച്ചതൊക്കെയും ഞങ്ങളോടു ചെയ്തുകൊള്വിന് എന്നു പറഞ്ഞയച്ചു.

10. So the men of Jabesh said, Tomorrow we will come out to you, and you may do to us whatever seems good to you.

11. പിറ്റെന്നാള് ശൌല് ജനത്തെ മൂന്നു കൂട്ടമായി വിഭാഗിച്ചു; അവര് പ്രഭാതയാമത്തില് പാളയത്തിന്റെ നടുവിലേക്കു ചെന്നു വെയില് മൂക്കുംവരെ അമ്മോന്യരെ സംഹരിച്ചു; ശേഷിച്ചവരോ രണ്ടു പേര് ഒന്നിച്ചിരിക്കാതവണ്ണം ചിതറിപ്പോയി.

11. Now on the day after, Saul put the people into three bands, and in the morning watch they came to the tents of the Ammonites, and they went on attacking them till the heat of the day: and those who were not put to death were put to flight in every direction, so that no two of them were together.

12. അനന്തരം ജനം ശമൂവേലിനോടുശൌല് ഞങ്ങള്ക്കു രാജാവായിരിക്കുമോ എന്നു പറഞ്ഞതു ആര്? അവരെ ഏല്പിച്ചുതരേണം; ഞങ്ങള് അവരെ കൊന്നുകളയും എന്നു പറഞ്ഞു.

12. And the people said to Samuel, Who was it who said, Is Saul to be our king? give the men up, so that we may put them to death.

13. അതിന്നു ശൌല്ഇന്നു ഒരു മനുഷ്യനെയും കൊല്ലരുതു; ഇന്നു യഹോവ യസ്രായേലിന്നു രക്ഷ വരുത്തിയിരിക്കുന്നുവല്ലോ എന്നു പറഞ്ഞു.

13. And Saul said, Not a man is to be put to death today: for today the Lord has made Israel safe.

14. പിന്നെ ശമൂവേല് ജനത്തോടുവരുവിന് ; നാം ഗില്ഗാലില് ചെന്നു, അവിടെവെച്ചു രാജത്വം പുതുക്കുക എന്നു പറഞ്ഞു.

14. Then Samuel said to the people, Come, let us go to Gilgal and there make the kingdom strong in the hands of Saul.

15. അങ്ങനെ ജനമെല്ലാം ഗില്ഗാലില് ചെന്നു; അവര് ശൌലിനെ ഗില്ഗാലില് യഹോവയുടെ സന്നിധിയില്വെച്ചു രാജാവാക്കി. അവര് അവിടെ യഹോവയുടെ സന്നിധിയില് സമാധാനയാഗങ്ങള് കഴിച്ചു; ശൌലും യിസ്രായേല്യരൊക്കെയും ഏറ്റവും സന്തോഷിച്ചു.
പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 13:21

15. So all the people went to Gilgal; and there in Gilgal they made Saul king before the Lord; and peace-offerings were offered before the Lord; and there Saul and all the men of Israel were glad with great joy.