1. അതിന്റെ ശേഷം അബ്രാമിന്നു ദര്ശനത്തില് യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു ഉണ്ടായതെന്തെന്നാല്അബ്രാമേ, ഭയപ്പെടേണ്ടാ; ഞാന് നിന്റെ പരിചയും നിന്റെ അതി മഹത്തായ പ്രതിഫലവും ആകുന്നു.

1. After all these things happened, the word of the Lord came to Abram in a vision. God said, 'Abram, don't be afraid. I will defend you and give you a great reward.'

2. അതിന്നു അബ്രാംകര്ത്താവായ യഹോവേ, നീ എനിക്കു എന്തു തരും? ഞാന് മക്കളില്ലാത്തവനായി നടക്കുന്നുവല്ലോ; എന്റെ അവകാശി ദമ്മേശെക്കുകാരനായ ഈ എല്യേസര് അത്രേ എന്നു പറഞ്ഞു.

2. But Abram said, 'Lord God, there is nothing you can give me that will make me happy, because I have no son. My slave Eliezer from Damascus will get everything I own after I die.'

3. നീ എനിക്കു സന്തതിയെ തന്നിട്ടില്ല, എന്റെ വീട്ടില് ജനിച്ച ദാസന് എന്റെ അവകാശിയാകുന്നു എന്നും അബ്രാം പറഞ്ഞു.

3. Abram said, 'You have given me no son, so a slave born in my house will get everything I have.'

4. അവന് നിന്റെ അവകാശിയാകയില്ല; നിന്റെ ഉദരത്തില്നിന്നുപുറപ്പെടുന്നവന് തന്നേ നിന്റെ അവകാശിയാകും. എന്നു അവന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടുണ്ടായി.

4. Then the Lord spoke to Abram and said, 'That slave will not be the one to get what you have. You will have a son who will get everything you own.'

5. പിന്നെ അവന് അവനെ പുറത്തു കൊണ്ടുചെന്നുനീ ആകാശത്തേക്കു നോക്കുക; നക്ഷത്രങ്ങളെ എണ്ണുവാന് കഴിയുമെങ്കില് എണ്ണുക എന്നു കല്പിച്ചു. നിന്റെ സന്തതിഇങ്ങനെ ആകും എന്നും അവനോടു കല്പിച്ചു.
റോമർ 4:18, എബ്രായർ 11:12

5. Then God led Abram outside and said, 'Look at the sky. See the many stars. There are so many you cannot count them. Your family will be like that.'

6. അവന് യഹോവയില് വിശ്വസിച്ചു; അതു അവന് അവന്നു നീതിയായി കണക്കിട്ടു.
റോമർ 4:3-9-22-2, ഗലാത്യർ ഗലാത്തിയാ 3:6, യാക്കോബ് 2:23

6. Abram believed the Lord, and because of this faith the Lord accepted him as one who has done what is right.

7. പിന്നെ അവനോടുഈ ദേശത്തെ നിനക്കു അവകാശമായി തരുവാന് കല്ദയപട്ടണമായ ഊരില്നിന്നു നിന്നെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്ന യഹോവ ഞാന് ആകുന്നു എന്നു അരുളിച്ചെയ്തു.

7. He said to Abram, 'I am the Lord who led you from Ur of Babylonia. I did this so that I could give you this land. You will own this land.'

8. കര്ത്താവായ യഹോവേ, ഞാന് അതിനെ അവകാശമാക്കുമെന്നുള്ളതുഎനിക്കു എന്തൊന്നിനാല് അറിയാം എന്നു അവന് ചോദിച്ചു.

8. But Abram said, 'Lord God, how can I be sure that I will get this land?'

9. അവന് അവനോടുനീ മൂന്നു വയസ്സുള്ള ഒരു പശുക്കിടാവിനെയും മൂന്നുവയസ്സുള്ള ഒരു കോലാടിനെയും മൂന്നു വയസ്സുള്ള ഒരു ആട്ടുകൊറ്റനെയും ഒരു കുറുപ്രാവിനെയും ഒരു പ്രാവിന് കുഞ്ഞിനെയും കൊണ്ടുവരിക എന്നു കല്പിച്ചു.

9. God said to Abram, 'We will make an agreement. Bring me a three-year-old cow, a three-year-old goat, a three-year-old ram, a dove, and a young pigeon.'

10. ഇവയെയൊക്കെയും അവന് കൊണ്ടുവന്നു ഒത്തനടുവെ പിളര്ന്നു ഭാഗങ്ങളെ നേര്ക്കുംനേരെ വെച്ചു; പക്ഷികളെയോ അവന് പിളര്ന്നില്ല.

10. Abram brought all these to God. Abram killed these animals and cut each of them into two pieces. Then he laid each half across from the other half. He did not cut the birds into two pieces.

11. ഉടലുകളിന്മേല് റാഞ്ചന് പക്ഷികള്ഇറങ്ങി വന്നപ്പോള് അബ്രാം അവയെ ആട്ടിക്കളഞ്ഞു.

11. Later, large birds flew down to eat the animals, but Abram chased them away.

12. സൂര്യന് അസ്തമിക്കുമ്പോള് അബ്രാമിന്നു ഒരു ഗാഢനിദ്ര വന്നു; ഭീതിയും അന്ധതമസ്സും അവന്റെ മേല് വീണു.

12. The sun began to go down and Abram got very sleepy. While he was asleep, a very terrible darkness came over him.

13. അപ്പോള് അവന് അബ്രാമിനോടുനിന്റെ സന്തതി സ്വന്തമല്ലാത്ത ദേശത്തു നാനൂറു സംവത്സരം പ്രവാസികളായിരുന്നു ആ ദേശക്കാരെ സേവിക്കും; അവര് അവരെ പീഡിപ്പിക്കുമെന്നു നീ അറിഞ്ഞുകൊള്ക.
പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 7:6

13. Then the Lord said to Abram, 'You should know this: Your descendants will live in a country that is not their own. They will be strangers there. The people there will make them slaves and be cruel to them for 400 years.

14. എന്നാല് അവര് സേവിക്കുന്ന ജാതിയെ ഞാന് വിധിക്കും; അതിന്റെ ശേഷം അവര് വളരെ സമ്പത്തോടുംകൂടെ പുറപ്പെട്ടുപോരും.
പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 7:7

14. But then I will punish the nation that made them slaves. Your people will leave that land, and they will take many good things with them.

15. നീയോ സമാധാനത്തോടെ നിന്റെ പിതാക്കന്മാരോടു ചേരും; നല്ല വാര്ദ്ധക്യത്തില് അടക്കപ്പെടും.

15. You yourself will live to be very old. You will die in peace and be buried with your family.

16. നാലാം തലമുറക്കാര് ഇവിടേക്കു മടങ്ങിവരും; അമോര്യ്യരുടെ അക്രമം ഇതുവരെ തികഞ്ഞിട്ടില്ല എന്നു അരുളിച്ചെയ്തു.
1 തെസ്സലൊനീക്യർ 2:16

16. After four generations your people will come to this land again and defeat the Amorites. That will happen in the future because the Amorites are not yet guilty enough to lose their land.'

17. സൂര്യന് അസ്തമിച്ചു ഇരുട്ടായശേഷം ഇതാ, പുകയുന്ന ഒരു തീച്ചൂള; ആ ഭാഗങ്ങളുടെ നടുവെ ജ്വലിക്കുന്ന ഒരു പന്തം കടന്നുപോയി.

17. After the sun went down, it got very dark. The dead animals were still on the ground, each animal cut into two pieces. Then a smoking firepot and a flaming torch passed between the halves of the dead animals.

18. അന്നു യഹോവ അബ്രാമിനോടു ഒരു നിയമം ചെയ്തുനിന്റെ സന്തതിക്കു ഞാന് മിസ്രയീംനദി തുടങ്ങി ഫ്രാത്ത് നദിയായ മഹാനദിവരെയുള്ള ഈ ദേശത്തെ,
പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 7:5, വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 9:14, വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 16:12

18. So on that day the Lord made a promise and an agreement with Abram. He said, 'I will give this land to your descendants. I will give them the land between the River of Egypt and the great river Euphrates.

19. കേന്യര്, കെനിസ്യര്, കദ്മോന്യര്, ഹിത്യര്,

19. This is the land of the Kenites, Kenizzites, Kadmonites,

20. പെറിസ്യര്, രെഫായീമ്യര്, അമോര്യ്യര്,

20. Hittites, Perizzites, Rephaites,

21. കനാന്യര്, ഗിര്ഗ്ഗശ്യര്, യെബൂസ്യര് എന്നിവരുടെ ദേശത്തെ തന്നേ, തന്നിരിക്കുന്നു എന്നു അരുളിച്ചെയ്തു.

21. Amorites, Canaanites, Girgashites, and Jebusites.'