1. പിറ്റെ ആണ്ടില് രാജാക്കന്മാര് യുദ്ധത്തിന്നു പുറപ്പെടുംകാലം ദാവീദ് യോവാബിനെയും അവനോടുകൂടെ തന്റെ ചേവകരെയും എല്ലായിസ്രായേലിനെയും അയച്ചു; അവര് അമ്മോന്യദേശം ശൂന്യമാക്കി രബ്ബാപട്ടണം നിരോധിച്ചു. ദാവീദോ യെരൂശലേമില് തന്നെ താമസിച്ചിരുന്നു.

1. পরে বৎসর ফিরিয়া আসিলে রাজবর্গের যুদ্ধে গমন সময়ে দায়ূদ যোয়াবকে, তাঁহার সহিত আপন দাসদিগকে ও সমস্ত ইস্রায়েলকে পাঠাইলেন; তাহারা গিয়া অম্মোন-সন্তানদিগকে সংহার করিয়া রব্বা নগর অবরোধ করিল; কিন্তু দায়ূদ যিরূশালেমে থাকিলেন।

2. ഒരുനാള് സന്ധ്യയാകാറായ സമയത്തു ദാവീദ് മെത്തയില് നിന്നു എഴുന്നേറ്റു രാജധാനിയുടെ മാളികമേല് ഉലാവിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള് ഒരു സ്ത്രീ കുളിക്കുന്നതു മാളികയില് നിന്നു കണ്ടു; ആ സ്ത്രീ അതിസുന്ദരി ആയിരുന്നു.

2. একদা বৈকালে দায়ূদ শয্যা হইতে উঠিয়া রাজবাটীর ছাদে বেড়াইতেছিলেন, আর ছাদ হইতে দেখিতে পাইলেন যে, একটী স্ত্রীলোক স্নান করিতেছে; স্ত্রী লোকটী দেখিতে বড়ই সুন্দরী ছিল।

3. ദാവീദ് ആളയച്ചു ആ സ്ത്രീയെപ്പറ്റി അന്വേഷിപ്പിച്ചു. അവള് എലീയാമിന്റെ മകളും ഹിത്യനായ ഊരിയാവിന്റെ ഭാര്യയുമായ ബത്ത്-ശേബ എന്നു അറിഞ്ഞു.

3. দায়ূদ তাহার বিষয় জিজ্ঞাসা করিতে লোক পাঠাইলেন। এক জন কহিল, এ কি ইলিয়ামের কন্যা, হিত্তীয় ঊরিয়ের স্ত্রী বৎশেবা নয়?

4. ദാവീദ് ദൂതന്മാരെ അയച്ചു അവളെ വരുത്തി; അവള് അവന്റെ അടുക്കല് വന്നു; അവള്ക്കു ഋതുശുദ്ധി വന്നിരുന്നതുകൊണ്ടു അവന് അവളോടുകൂടെ ശയിച്ചു; അവള് തന്റെ വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങിപ്പോയി.

4. তখন দায়ূদ দূত পাঠাইয়া তাহাকে আনাইলেন, এবং সে তাঁহার নিকটে আসিলে দায়ূদ তাহার সহিত শয়ন করিলেন; সে স্ত্রী ঋতুস্নান করিয়া শুচি হইয়াছিল। পরে সে আপন ঘরে ফিরিয়া গেল।

5. ആ സ്ത്രീ ഗര്ഭം ധരിച്ചു, താന് ഗര്ഭിണി ആയിരിക്കുന്നു എന്നു ദാവീദിന്നു വര്ത്തമാനം അയച്ചു.

5. পরে সে স্ত্রী গর্ভবতী হইল; আর লোক পাঠাইয়া দায়ূদকে এই সমাচার দিল, আমার গর্ভ হইয়াছে।

6. അപ്പോള് ദാവീദ് ഹിത്യനായ ഊരീയാവെ തന്റെ അടുക്കല് അയപ്പാന് യോവാബിന്നു കല്പന അയച്ചു.

6. তখন দায়ূদ যোয়াবের নিকটে লোক পাঠাইয়া এই আজ্ঞা করিলেন, হিত্তীয় ঊরিয়কে আমার নিকটে পাঠাইয়া দেও। তাহাতে যোয়াব দায়ূদের নিকটে ঊরিয়কে পাঠাইলেন।

7. ഊരീയാവു തന്റെ അടുക്കല് വന്നപ്പോള് ദാവീദ് അവനോടു യോവാബിന്റെയും പടജ്ജനത്തിന്റെയും സുഖവര്ത്തമാനവും യുദ്ധത്തിന്റെ വസ്തുതയും ചോദിച്ചു.

7. ঊরিয় তাঁহার নিকটে উপস্থিত হইলে দায়ূদ তাহাকে যোয়াবের কুশল, লোকদের কুশল ও যুদ্ধের কুশল জিজ্ঞাসা করিলেন।

8. പിന്നെ ദാവീദ് ഊരിയാവോടുനീ വീട്ടില് ചെന്നു കാലുകളെ കഴുകുക എന്നു പറഞ്ഞു. ഊരീയാവു രാജധാനിയില്നിന്നു പുറപ്പെട്ടപ്പോള് രാജാവിന്റെ സമ്മാനം അവന്റെ പിന്നാലെ ചെന്നു.

8. পরে দায়ূদ ঊরিয়কে কহিলেন, তুমি আপন বাটীতে গিয়া পা ধোও। তখন ঊরিয় রাজবাটী হইতে বাহির হইল, আর রাজার নিকট হইতে তাহার পশ্চাতে পশ্চাতে ভেট গেল।

9. ഊരീയാവോ തന്റെ വീട്ടില് പോകാതെ യജമാനന്റെ സകലഭൃത്യന്മാരോടുംകൂടെ രാജധാനിയുടെ വാതില്ക്കല് കിടന്നുറിങ്ങി.

9. কিন্তু ঊরিয় আপন প্রভুর দাসগণের সঙ্গে রাজবাটীর দ্বারে শয়ন করিল, ঘরে গেল না।

10. ഊരീയാവു വീട്ടില് പോയില്ല എന്നറിഞ്ഞപ്പോള് ദാവീദ് ഊരീയാവിനോടുനീ യാത്രയില്നിന്നു വന്നവനല്ലയോ? നിന്റെ വീട്ടില് പോകാതെ ഇരുന്നതു എന്തു എന്നു ചോദിച്ചു.

10. পরে এই কথা দায়ূদকে বলা হইল যে, ঊরিয় ঘরে যায় নাই। দায়ূদ ঊরিয়কে কহিলেন, তুমি কি পথভ্রমণ করিয়া আইস নাই? তবে কেন বাটীতে গেলে না?

11. ഊരീയാവു ദാവീദിനോടുപെട്ടകവും യിസ്രായേലും യെഹൂദയും കൂടാരങ്ങളില് വസിക്കുന്നു; എന്റെ യജമാനനായ യോവാബും യജമാനന്റെ ഭൃത്യന്മാരും വെളിന് പ്രദേശത്തു പാളയമിറങ്ങിക്കിടക്കുന്നു; അങ്ങനെയിരിക്കെ ഞാന് ഭക്ഷിപ്പാനും കുടിപ്പാനും എന്റെ ഭാര്യയോടുകൂടെ ശയിപ്പാനും എന്റെ വീട്ടില് കടക്കുമോ? നിന്നാണ, നിന്റെ ജിവനാണ, അതു ഞാന് ചെയ്കയില്ല എന്നു പറഞ്ഞു.

11. ঊরিয় দায়ূদকে কহিল, সিন্দুক, ইস্রায়েল ও যিহূদা কুটীরে বাস করিতেছে, এবং আমার প্রভু যোয়াব ও আমার প্রভুর দাসগণ খোলা মাঠে ছাউনী করিয়া আছেন; তবে আমি কি ভোজন পান করিতে ও স্ত্রীর সহিত শয়ন করিতে আপন গৃহে যাইতে পারি? আপনার জীবনের ও আপনার জীবিত প্রাণের দিব্য, আমি এমন কর্ম্ম করিব না।

12. അപ്പോള് ദാവീദ് ഊരീയാവിനോടുനീ ഇന്നും ഇവിടെ താമസിക്ക; നാളെ ഞാന് നിന്നെ പറഞ്ഞയക്കും എന്നു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ഊരിയാവു അന്നും യെരൂശലേമില് താമസിച്ചു.

12. তখন দায়ূদ ঊরিয়কে কহিলেন, অদ্যও তুমি এই স্থানে থাক, কল্য তোমাকে বিদায় করিব। তাহাতে ঊরিয় সে দিবস ও পরদিবস যিরূশালেমে রহিল।

13. പിറ്റെന്നാള് ദാവീദ് അവനെ വിളിച്ചു; അവന് അവന്റെ മുമ്പാകെ ഭക്ഷിച്ചു പാനം ചെയ്തു; അവന് അവനെ ലഹരിപിടിപ്പിച്ചു; എങ്കിലും അവന് വീട്ടിലേക്കു പോകാതെ സന്ധ്യെക്കു ചെന്നു യജമാനന്റെ ഭൃത്യന്മാരോടുകൂടെ തന്റെ വിരിപ്പില് കിടന്നു.

13. আর দায়ূদ তাহাকে নিমন্ত্রণ করিলে সে তাঁহার সাক্ষাতে ভোজন পান করিল; আর তিনি তাহাকে মত্ত করিলেন; কিন্তু সে সন্ধ্যাকালে আপন প্রভুর দাসগণের সঙ্গে আপন শয্যায় শয়ন করিবার জন্য বাহিরে গেল, ঘরে গেল না।

14. രാവിലെ ദാവീദ് യോവാബിന്നു ഒരു എഴുത്തു എഴുതി ഊരീയാവിന്റെ കയ്യില് കൊടുത്തയച്ചു.

14. প্রাতঃকালে দায়ূদ যোয়াবের নিকটে এক পত্র লিখিয়া ঊরিয়ের হাতে দিয়া পাঠাইলেন।

15. എഴുത്തില്പട കഠിനമായിരിക്കുന്നേടത്തു ഊരീയാവെ മുന്നണിയില് നിര്ത്തി അവന് വെട്ടുകൊണ്ടു മരിക്കത്തക്കവണ്ണം അവനെ വിട്ടു പിന് മാറുവിന് എന്നു എഴുതിയിരുന്നു.

15. পত্রখানিতে তিনি লিখিয়াছিলেন, তোমরা এই ঊরিয়কে তুমুল যুদ্ধের সম্মুখে নিযুক্ত কর, পরে ইহার পশ্চাৎ হইতে সরিয়া যাও, যেন এ আহত হইয়া মারা পড়ে।

16. അങ്ങനെ തന്നേ യോവാബ് ആ പട്ടണത്തെ സൂക്ഷിച്ചുനോക്കീട്ടു ശൂരന്മാര് നിലക്കുന്നതായി കണ്ട സ്ഥലത്തു ഊരീയാവെ നിര്ത്തി.

16. পরে কোন্ স্থানে বিক্রমশালী লোক আছে, তাহা জানাতে যোয়াব নগর অবরোধ-কালে সেই স্থানে ঊরিয়কে নিযুক্ত করিলেন।

17. പട്ടണക്കാര് പുറപ്പെട്ടു യോവാബിനോടു പട വെട്ടിയപ്പോള് ദാവീദിന്റെ ചേവകരായ പടജ്ജനത്തില് ചിലര് പട്ടുപോയി; ഹിത്യനായ ഊരിയാവും മരിച്ചു.

17. পরে নগরস্থ লোকেরা বাহির হইয়া যোয়াবের সহিত যুদ্ধ করিলে কয়েক জন লোক, দায়ূদের দাসদের মধ্যে কয়কে জন, পতিত হইল, বিশেষতঃ হিত্তীয় ঊরিয়ও মারা পড়িল।

18. പിന്നെ യോവാബ് ആ യുദ്ധവര്ത്തമാനം ഒക്കെയും ദാവീദിനോടു അറിയിപ്പാന് ആളയച്ചു.

18. পরে যোয়াব লোক পাঠাইয়া যুদ্ধের সমস্ত বৃত্তান্ত দায়ূদকে জানাইলেন,

19. അവന് ദൂതനോടു കല്പിച്ചതു എന്തെന്നാല്നീ യുദ്ധവര്ത്തമാനം ഒക്കെയും രാജാവിനോടു പറഞ്ഞു തീരുമ്പോള് രാജാവിന്റെ കോപം ജ്വലിച്ചു

19. আর দূতকে আদেশ করিলেন, তুমি রাজার সাক্ষাতে যুদ্ধের সমস্ত বৃত্তান্ত সমাপ্ত করিলে,

20. നിങ്ങള് പട്ടണത്തോടു ഇത്ര അടുത്തുചെന്നു പടവെട്ടിയതു എന്തു? മതിലിന്മേല് നിന്നു അവര് എയ്യുമെന്നു നിങ്ങള്ക്കു അറിഞ്ഞുകൂടയോ?

20. যদি রাজার ক্রোধ জন্মে, আর যদি তিনি বলেন, তোমরা যুদ্ধ করিতে নগরের এত নিকটে কেন গিয়াছিলে? তাহারা প্রাচীর হইতে বাণ মারিবে, ইহা কি জানিতে না?

21. യെരൂബ്ബേശെത്തിന്റെ മകനായ അബീമേലെക്കിനെ കൊന്നതു ആര്? ഒരു സ്ത്രീ മതിലിന്മേല്നിന്നു തിരിക്കല്ലില്പിള്ള അവന്റെ മേല് ഇട്ടതുകൊണ്ടല്ലേയോ അവന് തേബെസില്വെച്ചു മരിച്ചതു? നിങ്ങള് മതിലിനോടു ഇത്ര അടുത്തുചെന്നതു എന്തു എന്നിങ്ങനെ നിന്നോടു പറഞ്ഞാല്നിന്റെ ഭൃത്യന് ഹിത്യനായ ഊരീയാവും മരിച്ചുപോയി എന്നു പറക.

21. যিরূব্বেশতের পুত্র অবীমেলককে কে আঘাত করিয়াছিল? তেবেষে একটা স্ত্রীলোক যাঁতার একখানা উপরের পাট প্রাচীর হইতে তাহার উপরে ফেলিয়া দিলে সে কি তাহাতেই মরে নাই? তোমরা কেন প্রাচীরের এত নিকটে গিয়াছিলে? তাহা হইলে তুমি বলিবে, আপনার দাস হিত্তীয় ঊরিয়ও মারা পড়িয়াছে।

22. ദൂതന് ചെന്നു യോവാബ് പറഞ്ഞയച്ച വര്ത്തമാനമൊക്കെയും ദാവീദിനെ അറിയിച്ചു.

22. পরে সেই দূত প্রস্থান করিয়া যোয়াবের প্রেরিত সমস্ত কথা দায়ূদকে জ্ঞাত করিল।

23. ദൂതന് ദാവീദിനോടു പറഞ്ഞതു എന്തെന്നാല്ആ കൂട്ടര് പ്രാബല്യം പ്രാപിച്ചു വെളിന് പ്രദേശത്തേക്കു ഞങ്ങളുടെ നേരെ പുറപ്പെട്ടു വന്നതിനാല് ഞങ്ങള് പട്ടണവാതില്ക്കലോളം അവരെ പിന്തുടര്ന്നടുത്തുപോയി.

23. দূত দায়ূদকে কহিল, সেই লোকেরা আমাদের বিপক্ষে প্রবল হইয়া মাঠে আমাদের নিকটে বাহিরে আসিয়াছিল; তখন আমরা দ্বারের প্রবেশ-স্থান পর্য্যন্ত তাহাদের পশ্চাতে পশ্চাতে তাড়া করিয়াছিলাম।

24. അപ്പോള് വില്ലാളികള് മതിലിന്മേല്നിന്നു നിന്റെ ചേവകരെ എയ്തു, രാജാവിന്റെ ചേവകരില് ചിലര് പട്ടുപോയി, നിന്റെ ഭൃത്യന് ഹിത്യനായ ഊരീയാവും മരിച്ചു.

24. তখন ধনুর্দ্ধরেরা প্রাচীর হইতে আপনার দাসদের উপরে বাণ নিক্ষেপ করিল; তাই মহারাজের কতক দাস মারা পড়িয়াছে; আর আপনার দাস হিত্তীয় ঊরিয়ও মরিয়াছে।

25. അതിന്നു ദാവീദ് ദൂതനോടുഈ കാര്യത്തില് വ്യസനം തോന്നരുതു; വാള് അങ്ങും ഇങ്ങും നാശം ചെയ്യും; പട്ടണത്തിന്റെ നേരെ ശക്തിയോടെ പൊരുതു അതിനെ നശിപ്പിച്ചു കളക എന്നു നീ യോവാബിനോടു പറഞ്ഞു അവനെ ധൈര്യപ്പെടുത്തേണം എന്നു കല്പിച്ചു.

25. তখন দায়ূদ দূতকে কহিলেন, যোয়াবকে এই কথা বলিও, তুমি ইহাতে অসন্তুষ্ট হইও না, কেননা খড়্‌গ যেমন এক জনকে তেমনি আর এক জনকেও গ্রাস করে; তুমি নগরের বিরুদ্ধে আরও সপরাক্রমে যুদ্ধ কর, নগর উচ্ছিন্ন কর; এইরূপে তাহাকে আশ্বাস দিবে।

26. ഊരീയാവിന്റെ ഭാര്യ തന്റെ ഭര്ത്താവായ ഊരീയാവു മരിച്ചുപോയി എന്നു കേട്ടപ്പോള് ഭര്ത്താവിനെക്കുറിച്ചു വിലപിച്ചു.

26. আর ঊরিয়ের স্ত্রী আপন স্বামী ঊরিয়ের মৃত্যু-সংবাদ পাইয়া স্বামীর জন্য শোক করিল।

27. വിലാപകാലം കഴിഞ്ഞശേഷം ദാവീദ് ആളയച്ചു അവളെ അരമനയില് വരുത്തി; അവള് അവന്റെ ഭാര്യയായി, അവന്നു ഒരു മകനെ പ്രസവിച്ചു. എന്നാല് ദാവീദ് ചെയ്തതു യഹോവേക്കു അനിഷ്ടമായിരുന്നു.

27. পরে শোক অতীত হইলে দায়ূদ লোক পাঠাইয়া তাহাকে আপন বাটীতে আনাইলেন, তাহাতে সে তাঁহার স্ত্রী হইল, ও তাঁহার জন্য পুত্র প্রসব করিল। কিন্তু দায়ূদের কৃত এই কর্ম্ম সদাপ্রভুর দৃষ্টিতে মন্দ হইল।