1. ദാവീദ്രാജാവു വയസ്സുചെന്നു വൃദ്ധനായപ്പോള് അവനെ കമ്പിളി പുതപ്പിച്ചിട്ടും കുളിര് മാറിയില്ല.

1. And king Dauid was olde and stricken in yeres, so that whe they couered him with clothes, he caught no heate.

2. ആകയാല് അവന്റെ ഭൃത്യന്മാര് അവനോടുയജമാനനായ രാജാവിന്നുവേണ്ടി കന്യകയായൊരു യുവതിയെ അന്വേഷിക്കട്ടെ; അവള് രാജസന്നിധിയില് ശുശ്രൂഷിച്ചുനില്ക്കയും യജമാനനായ രാജാവിന്റെ കുളിര് മാറേണ്ടതിന്നു തിരുമാര്വ്വില് കിടക്കയും ചെയ്യട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു.

2. Wherefore his seruauntes sayde vnto him: Let there be sought for my lord the king a young virgyn, to stande before the king and to cherishe him, and let her lye in thy bosome, that my lorde the king may get heate.

3. അങ്ങനെ അവര് സൌന്ദര്യമുള്ള ഒരു യുവതിയെ യിസ്രായേല്ദേശത്തെല്ലാടവും അന്വേഷിച്ചു ശൂനേംകാരത്തിയായ അബീശഗിനെ കണ്ടു രാജാവിന്റെ അടുക്കല് കൊണ്ടുവന്നു.

3. And so they sought for a faire damosell throughout al the coastes of Israel, and founde one Abisag a Sunamite, and brought her to the king.

4. ആ യുവതി അതിസുന്ദരിയായിരുന്നു; അവള് രാജാവിന്നു പരിചാരകിയായി ശുശ്രൂഷചെയ്തു; എന്നാല് രാജാവു അവളെ പരിഗ്രഹിച്ചില്ല.

4. And the damosell was exceeding faire, and cherished the king, and ministred to him: But the king knewe her not.

5. അനന്തരം ഹഗ്ഗീത്തിന്റെ മകനായ അദോനീയാവു നിഗളിച്ചുംകൊണ്ടുഞാന് രാജാവാകുമെന്നു പറഞ്ഞു രഥങ്ങളെയും കുതിരച്ചേവകരെയും തനിക്കു മുമ്പായി ഔടുവാന് അമ്പതു അകമ്പടികളെയും സമ്പാദിച്ചു.

5. And Adonia the sonne of Haggith exalted him selfe, saying: I wilbe king. And he gat him charettes and horsemen, and fyftie men to runne before him.

6. അവന്റെ അപ്പന് അവനെ മുഷിപ്പിക്കരുതെന്നുവെച്ചു അവന്റെ ജീവകാലത്തൊരിക്കലുംനീ ഇങ്ങനെ ചെയ്തതു എന്തു എന്നു അവനോടു ചോദിച്ചിരുന്നില്ല; അവനും ബഹുസുന്ദരനായിരുന്നു. അബ്ശാലോമിന്റെ ശേഷം ആയിരുന്നു അവന് ജനിച്ചതു.

6. And his father for his time would not displease him, to say why hast thou done so? And he was a very goodly man: and his mother bare him next after Absalom.

7. അവന് സെരൂയയുടെ മകനായ യോവാബിനോടും പുരോഹിതനായ അബ്യാഥാരിനോടും ആലോചിച്ചുവന്നു; ഇവര് അദോനീയാവിന്നു പിന്തുണയായിരുന്നു.

7. And he toke counsell at Ioab the sonne of Zaruia, and at Abiathar the priest: and they helped forward Adonia:

8. എന്നാല് പുരോഹിതനായ സാദോക്കും യഹോയാദയുടെ മകനായ ബെനായാവും പ്രവാചകനായ നാഥാനും ശിമെയിയും രേയിയും ദാവീദിന്റെ വീരന്മാരും അദോനീയാവിന്റെ പക്ഷം ചേര്ന്നിരുന്നില്ല.

8. But Sadoc the priest, Banaiah the sonne of Iehoiada, Nathan the prophete, Semei, and Rei, and the men of might which were with Dauid, they were not with Adonia.

9. അദോനീയാവു ഏന് -രോഗേലിന്നു സമീപത്തു സോഹേലെത്ത് എന്ന കല്ലിന്നരികെ വെച്ചു ആടുമാടുകളെയും തടിപ്പിച്ച മൃഗങ്ങളെയും അറുത്തു രാജകുമാരന്മാരായ തന്റെ സകലസഹോദരന്മാരെയും രാജഭൃത്യന്മാരായ യെഹൂദാപുരുഷന്മാരെയൊക്കെയും ക്ഷണിച്ചു.

9. And Adonia sacrificed sheepe, and oxen, and fat cattel, by the stone of Zoheleth, whiche is by the well of Rogel, and called all his brethren the kinges sonnes, and all the men of Iuda the kinges seruauntes:

10. എങ്കിലും നാഥാന് പ്രവാചകനെയും ബെനായാവെയും വീരന്മാരെയും തന്റെ സഹോദരനായ ശലോമോനെയും അവന് ക്ഷണിച്ചില്ല.

10. But Nathan the prophete, and Banaiah, and the mightie men, and Solomon his brother he called not.

11. എന്നാല് നാഥാന് ശലോമോന്റെ അമ്മയായ ബത്ത്-ശേബയോടു പറഞ്ഞതുഹഗ്ഗീത്തിന്റെ മകനായ അദോനീയാവു രാജാവായിരിക്കുന്നു എന്നു നീ കേട്ടില്ലയോ? നമ്മുടെ യജമാനനായ ദാവീദ് അറിഞ്ഞിട്ടുമില്ല.

11. Wherfore Nathan spake vnto Bethsabe the mother of Solomon, saying: Hast thou not hearde that Adonia the sonne of Haggith doth raigne, and Dauid our lorde knoweth it not?

12. ആകയാല് വരിക; നിന്റെ ജീവനെയും നിന്റെ മകനായ ശലോമോന്റെ ജീവനെയും രക്ഷിക്കേണ്ടതിന്നു ഞാന് നിനക്കു ആലോചന പറഞ്ഞുതരാം.

12. Nowe therfore come, and I will geue thee counsell howe to saue thyne owne lyfe, and the lyfe of thy sonne Solomon.

13. നീ ദാവീദ്രാജാവിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നുയജമാനനായ രാജാവേ, നിന്റെ മകനായ ശലോമോന് എന്റെ അനന്തരവനായിവാണു എന്റെ സിംഹാസനത്തില് ഇരിക്കും എന്നു നീ അടിയനോടു സത്യം ചെയ്തില്ലയോ? പിന്നെ അദോനീയാവു വാഴുന്നതു എന്തു എന്നു അവനോടു ചോദിക്ക.

13. Go and get thee in vnto king Dauid, & say vnto him: Diddest not thou my lorde O king, sweare vnto thy handmayde, saying, Assuredly Solomon thy sonne shall raigne after me, and he shall sit vpon my seate? why is then Adonia king?

14. നീ അവിടെ രാജാവിനോടു സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്, ഞാനും നിന്റെ പിന്നാലെ വന്നു നിന്റെ വാക്കു ഉറപ്പിച്ചുകൊള്ളാം.

14. Beholde, whyle thou yet talkest there with the king, I wil come in after thee, and confirme thy wordes.

15. അങ്ങനെ ബത്ത്-ശേബ പള്ളിയറയില് രാജാവിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നു; രാജാവു വയോധികനായിരുന്നു; ശൂനേംകാരത്തിയായ അബീശഗ് രാജാവിന്നു ശുശ്രൂഷ ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു.

15. And Bethsabe went in vnto the king into the chamber: And the king was very olde, and Abisag the Sunamite ministred vnto the king.

16. ബത്ത്-ശേബ കുനിഞ്ഞു രാജാവിനെ നമസ്കരിച്ചു നിനക്കു എന്തു വേണം എന്നു രാജാവു ചോദിച്ചു.

16. And Bethsabe stouped & made obeysaunce vnto the king: And the king sayd, What is thy matter?

17. അവള് അവനോടു പറഞ്ഞതുഎന്റെ യജമാനനേ, നിന്റെ മകന് ശലോമോന് എന്റെ അനന്തരവനായി വാണു എന്റെ സിംഹാസനത്തില് ഇരിക്കും എന്നു നീ നിന്റെ ദൈവമായ യഹോവയുടെ നാമത്തില് അടിയനോടു സത്യം ചെയ്തുവല്ലോ.

17. She aunswered: My lorde, thou swarest by the Lorde thy God vnto thine handmayde [saying] Assuredly Solomon thy sonne shall raigne after me, and he shall sit vpon my seate.

18. ഇപ്പോള് ഇതാ, അദോനീയാവു രാജാവായിരിക്കുന്നു; എന്റെ യജമാനനായ രാജാവു അറിയുന്നതുമില്ല.

18. And beholde, nowe is Adonia king, and thou my lorde the king knowest it not.

19. അവന് അനവധി കാളകളെയും തടിപ്പിച്ച മൃഗങ്ങളെയും ആടുകളെയും അറുത്തു, രാജകുമാരന്മാരെയൊക്കെയും പുരോഹിതനായ അബ്യാഥാരിനെയും സേനാധിപതിയായ യോവാബിനെയും ക്ഷണിച്ചു. എങ്കിലും നിന്റെ ദാസനായ ശലോമോനെ അവന് ക്ഷണിച്ചില്ല.

19. And he hath offered oxen, fat cattel, and many sheepe, and hath called all the sonnes of the king, and Abiathar the priest, and Ioab the captayne of the hoast: But Solomon thy seruaunt hath he not bydden.

20. യജമാനനായ രാജാവേ, യജമാനനായ രാജാവിന്റെ അനന്തരവനായി സിംഹാസനത്തില് ഇരിക്കേണ്ടതു ആരെന്നു നീ അറിയിക്കേണ്ടതിന്നു എല്ലായിസ്രായേലിന്റെയും കണ്ണു നിന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

20. And nowe my lorde O king, the eyes of all Israel wayte on thee, that thou shouldest tell them who ought to sit on the seate of my lord the king after him:

21. അല്ലാഞ്ഞാല്, യജമാനനായ രാജാവു തന്റെ പിതാക്കന്മാരെപ്പോലെ നിദ്രപ്രാപിച്ചശേഷം, ഞാനും എന്റെ മകന് ശലോമോനും കുറ്റക്കാരായിരിക്കും.

21. For els when my lorde the king shall sleepe with his fathers, I & my sonne Solomon shalbe synners.

22. അവള് രാജാവിനോടു സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള് ഇതാ, നാഥാന് പ്രവാചകന് വരുന്നു.

22. And lo whyle she yet talked with the king, Nathan the prophet came also.

23. നാഥാന് പ്രവാചകന് വന്നിരിക്കുന്നു എന്നു രാജാവിനോടു അറിയിച്ചു. അവന് രാജസന്നിധിയില് ചെന്നു രാജാവിനെ സാഷ്ടാംഗം വീണു നമസ്കരിച്ചു.

23. And they told the king, saying: Behold, [here commeth] Nathan the prophet. And when he was come in to the king, he made obeysaunce before the king vpo his face on the grounde.

24. നാഥാന് പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്യജമാനനായ രാജാവേ, അദോനീയാവു എന്റെ അനന്തരവനായി വാണു എന്റെ സിംഹാസനത്തില് ഇരിക്കും എന്നു നീ കല്പിച്ചിട്ടുണ്ടോ?

24. And Nathan sayde: My lord (O king) hast thou sayde, Adonia shall raigne after me, and he shall sit vpon my seate?

25. അവന് ഇന്നു ചെന്നു അനവധി കാളകളെയും തടിപ്പിച്ച മൃഗങ്ങളെയും ആടുകളെയും അറുത്തു, രാജകുമാരന്മാരെയൊക്കെയും സേനാധിപതിമാരെയും പുരോഹിതനായ അബ്യാഥാരിനെയും ക്ഷണിച്ചു. അവര് അവന്റെ മുമ്പാകെ ഭക്ഷിച്ചു പാനംചെയ്തുഅദോനീയാരാജാവേ, ജയജയ എന്നു പറയുന്നു.

25. For he is gone downe this day, & hath slayne oxen, & fat cattell, and sheepe a great meany, & hath called al the kinges sonnes, and the captaynes of the hoast, and Abiathar the priest: And beholde, they eate & drinke before him, and say: God saue king Adonia.

26. എന്നാല് അടിയനെയും പുരോഹിതനായ സാദോക്കിനെയും യഹോയാദയുടെ മകനായ ബെനായാവെയും നിന്റെ ദാസനായ ശലോമോനെയും അവന് ക്ഷണിച്ചില്ല.

26. But me thy seruaunt, and Sadoc the priest, and Banaiah the sonne of Iehoiada, & thy seruaunt Solomon, hath he not called.

27. യജമാനനായ രാജാവിന്റെ അനന്തരവനായി സിംഹാസനത്തില് ഇരിക്കേണ്ടതു ആരെന്നു അടിയങ്ങളെ നീ അറിയിക്കാതെ ഇരിക്കെ ഈ കാര്യം യജമാനനായ രാജാവിന്റെ കല്പനയാലോ നടന്നതു?

27. Is this thing done of my lord the king, and thou hast not shewed it vnto thy seruaunt who should sit on the seate of my lorde the king after him?

28. ബത്ത്-ശേബയെ വിളിപ്പിന് എന്നു ദാവീദ്രാജാവു കല്പിച്ചു. അവള് രാജസന്നിധിയില്ചെന്നു രാജാവിന്റെ മുമ്പാകെ നിന്നു.

28. Then king Dauid aunswered, & sayd: Cal me Bethsabe. And she came into the kinges presence, and stoode before him.

29. എന്നാറെ രാജാവുഎന്റെ ജീവനെ സകലകഷ്ടത്തില്നിന്നും വീണ്ടെുത്തിരിക്കുന്ന യഹോവയാണ,

29. And the king sware, saying: As the Lord lyueth that hath ryd my soule out of all aduersite,

30. നിന്റെ മകനായ ശലോമോന് എന്റെ അനന്തരവനായി വാണു എനിക്കു പകരം എന്റെ സിംഹാസനത്തില് ഇരിക്കും എന്നു ഞാന് നിന്നോടു യിസ്രായേലിന്റെ ദൈവമായ യഹോവയുടെ നാമത്തില് സത്യംചെയ്തതുപോലെ തന്നേ ഞാന് ഇന്നു നിവര്ത്തിക്കും എന്നു സത്യംചെയ്തു പറഞ്ഞു.

30. Euen as I sware vnto thee by the Lord God of Israel, saying, Assuredly Solomon thy sonne shal raigne after me, & he shal sit vpon my seate for me: so will I certeinly do this day.

31. അപ്പോള് ബത്ത്-ശേബ സാഷ്ടാംഗം വീണു രാജാവിനെ നമസ്കരിച്ചുഎന്റെ യജമാനനായ ദാവീദ്രാജാവു ദീര്ഘായുസ്സായിരിക്കട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു.

31. Then Bethsabe bowed on her face to the earth, and dyd reuerence vnto the king, & sayde: I pray God that my lorde king Dauid may lyue for euer.

32. പിന്നെ ദാവീദ്പുരോഹിതനായ സാദോക്കിനെയും പ്രവാചകനായ നാഥാനെയും യഹോയാദയുടെ മകനായ ബെനായാവെയും വിളിപ്പിന് എന്നു കല്പിച്ചു. അവര് രാജസന്നിധിയില് ചെന്നുനിന്നു.

32. And king Dauid sayde: Call me Sadoc the priest, and Nathan the prophet, and Banaiah the sonne of Iehoiada. And they came before the king.

33. രാജാവു അവരോടു കല്പിച്ചതെന്തെന്നാല്നിങ്ങളുടെ യജമാനന്റെ ഭൃത്യന്മാരെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു എന്റെ മകനായ ശാലോമോനെ എന്റെ കോവര്കഴുതപ്പുറത്തു കയറ്റി താഴെ ഗീഹോനിലേക്കു കൊണ്ടുപോകുവിന് .

33. The king also sayde vnto them: Take with you the seruauntes of your lord, & set Solomo my sonne vpon myne owne mule, and cary him downe to Gihon:

34. അവിടെവെച്ചു സാദോക് പുരോഹിതനും നാഥാന് പ്രവാചകനും അവനെ യിസ്രായേലിന്നു രാജാവായിട്ടു അഭിഷേകം ചെയ്യേണം; പിന്നെ കാഹളം ഊതിശലമോന് രാജാവേ, ജയജയ എന്നു ഘോഷിച്ചുപറവിന് .

34. And let Sadoc the priest and Nathan the prophet annoynt him there king ouer Israel: And blowe ye with trumpettes, & say, God saue king Solomon.

35. അതിന്റെശേഷം നിങ്ങള് അവന്റെ പിന്നാലെ വരുവിന് ; അവന് വന്നു എന്റെ സിംഹാസനത്തില് ഇരുന്നു എനിക്കു പകരം വാഴേണം; യിസ്രായേലിന്നും യെഹൂദെക്കും പ്രഭുവായിരിക്കേണ്ടതിന്നു ഞാന് അവനെ നിയമിച്ചിരിക്കുന്നു.

35. And then ye shall come vp after him, that he may come and sit vpo my seate, for he shalbe king in my steade: and I haue commaunded him to be captayne ouer Israel and Iuda.

36. അപ്പോള് യെഹോയാദയുടെ മകന് ബെനായാവു രാജാവിനോടുആമേന് ; യജമാനനായ രാജാവിന്റെ ദൈവമായ യഹോവയും അങ്ങനെ തന്നേ കല്പിക്കുമാറാകട്ടെ.

36. And Banaiah the sonne of Iehoiada aunswered the king, and sayde, Amen: And the Lord God of my lorde the king say so to.

37. യഹോവ യജമാനനായ രാജാവിനോടുകൂടെ ഇരുന്നതുപോലെ ശലോമോനോടുംകൂടെ ഇരിക്കയും യജമാനനായ ദാവീദ്രാജാവിന്റെ സിംഹാസനത്തെക്കാളും അവന്റെ സിംഹാസനത്തെ ശ്രേഷ്ഠമാക്കുകയും ചെയ്യുമാറാകട്ടെ എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

37. And as the Lorde hath ben with my lord the king, eue so be he with Solomo also, and make his seate greater then the seate of my lord king Dauids hath ben.

38. അങ്ങനെ സാദോക് പുരോഹിതനും നാഥാന് പ്രവാചകനും യെഹോയാദയുടെ മകനായ ബെനായാവും ക്രേത്യരും പ്ളേത്യരും ചെന്നു ദാവീദ്രാജാവിന്റെ കോവര്കഴുതപ്പുറത്തു ശലോമേനെ കയറ്റി ഗീഹോനിലേക്കു കൊണ്ടുപോയി,

38. And so Sadoc the priest, and Nathan the prophet, and Banaiah the sonne of Iehoiada, and the Cerethites, and Phelethites went downe, and set Solomon vpon king Dauids mule, and brought him to Gihon.

39. സാദോക് പുരോഹിതന് തൃക്കൂടാരത്തില്നിന്നു തൈലക്കൊമ്പു കൊണ്ടുചെന്നു ശലോമോനെ അഭിഷേകം ചെയ്തു. അവര് കാഹളം ഊതി, ജനമൊക്കെയും ശലോമോന് രാജാവേ, ജയജയ എന്നു ഘോഷിച്ചു പറഞ്ഞു.

39. And Sadoc the priest toke an horne of oyle out of the tabernacle, & annoynted Solomon: And they blew the trumpettes, and al the people sayde: God saue king Solomon.

40. പിന്നെ ജനമൊക്കയും അവന്റെ പിന്നാലെ ചെന്നു; ജനം കുഴലൂതി; അവരുടെ ഘോഷംകൊണ്ടു ഭൂമികുലുങ്ങുമാറു അത്യന്തം സന്തോഷിച്ചു.

40. And all the people came vp after him, pyping with pypes and reioysing greatly, so that the earth rang with the sounde of them.

41. അദോനീയാവും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന സകല വിരുന്നുകാരും ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞിരിക്കുമ്പോള് അതു കേട്ടു. കാഹളനാദം കേട്ടപ്പോള് യോവാബ്പട്ടണം കലങ്ങിയിരിക്കുന്ന ഈ ആരവം എന്തു എന്നു ചോദിച്ചു.

41. And Adonia and al the ghestes that he had called vnto him, hearde it [euen] as they had made an ende of eating. And when Ioab hearde the sounde of the trumpet, he sayde: What meaneth this noyse and vprore in the citie?

42. അവന് പറയുമ്പോള് തന്നേ ഇതാ, പുരോഹിതനായ അബ്യാഥാരിന്റെ മകന് യോനാഥാന് വരുന്നു; അദോനീയാവു അവനോടുഅകത്തുവരിക; നീ യോഗ്യപുരുഷന് ; നീ നല്ലവര്ത്തമാനം കൊണ്ടുവരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.

42. And as he yet spake, beholde Ionathan the sonne of Abiathar the priest came, and Adonia said vnto him: Come in, for thou art a valiant man, and bringest good tydinges.

43. യോനാഥാന് അദോനീയാവോടു ഉത്തരം പറഞ്ഞതുനമ്മുടെ യജമാനനായ ദാവീദ് രാജാവു ശലോമോനെ രാജാവാക്കിയിരിക്കുന്നു.

43. And Ionathan aunswered and sayde to Adonia: Ueryly our lorde king Dauid hath made Solomon king.

45. സാദോക് പുരോഹിതനും നാഥാന് പ്രവാചകനും അവനെ ഗീഹോനില്വെച്ചു രാജാവായിട്ടു അഭിഷേകം ചെയ്തു. അവര് പട്ടണം മുഴങ്ങുംവണ്ണം സന്തോഷിച്ചുകൊണ്ടു അവിടെനിന്നു മടങ്ങിപ്പോയി. ഇതാകുന്നു നിങ്ങള് കേട്ട ഘോഷം.

45. And Sadoc the priest & Nathan the prophete, haue annoynted him king in Gihon. And they came vp from thence, & reioyced, that the citie did sounde againe: And that is the noyse, that ye haue hearde.

46. അത്രയുമല്ല ശലോമോന് രാജസിംഹാസനത്തില് ഇരിക്കുന്നു;

46. And Solomon sitteth on the seate of the kingdome.

47. രാജഭൃത്യന്മാരും നമ്മുടെ യജമാനനായ ദാവീദ്രാജാവിനെ അഭിവന്ദനം ചെയ്വാന് ചെന്നു; നിന്റെ ദൈവം ശലോമോന്റെ നാമത്തെ നിന്റെ നാമത്തെക്കാള് ഉല്കൃഷ്ടവും അവന്റെ സിംഹാസനത്തെ നിന്റെ സിംഹാസനത്തെക്കാള് ശ്രേഷ്ഠവും ആക്കട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു.

47. And moreouer, the kinges seruauntes came to blesse our lorde king Dauid, saying: God make the name of Solomo more honorable then thy name, & make his seate greater then thy seate. And the king bowed him selfe vpon the bed.

48. രാജാവു തന്റെ കട്ടിലിന്മേല് നമസ്കരിച്ചുഇന്നു എന്റെ സിംഹാസനത്തില് എന്റെ സന്തതി ഇരിക്കുന്നതു എന്റെ കണ്ണുകൊണ്ടു കാണ്മാന് സംഗതി വരുത്തിയ യിസ്രായേലിന്റെ ദൈവമായ യഹോവ സ്തുതിക്കപ്പെടുമാറാകട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു.

48. And thus sayd the king: Blessed be the Lord God of Israel, which hath made one to sit on my seate this day, myne eye seyng it.

49. ഉടനെ അദോനീയാവിന്റെ വിരുന്നുകാര് ഒക്കെയും ഭയപ്പെട്ടു എഴുന്നേറ്റു ഔരോരുത്തന് താന്താന്റെ വഴിക്കുപോയി.

49. And al the ghestes that were with Adonia were afrayde, and rose vp, & went euery man his way.

50. അദോനീയാവും ശലോമോനെ പേടിച്ചു ചെന്നു യാഗപീഠത്തിന്റെ കൊമ്പുകളെ പിടിച്ചു.

50. And Adonia fearing the presence of Solomon, arose, and went and caught hold on the hornes of the aulter.

51. അദോനീയാവു ശലോമോന് രാജാവിനെ പേടിക്കുന്നു; ശലോമോന് രാജാവു അടിയനെ വാള്കൊണ്ടു കൊല്ലുകയില്ല എന്നു ഇന്നു എന്നോടു സത്യം ചെയ്യട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു. അവന് യാഗപീഠത്തിന്റെ കൊമ്പുകളെ പിടിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു ശലോമോന് വര്ത്തമാനം കേട്ടു.

51. And one tolde Solomon, saying: Behold, Adonia feareth king Solomon: for lo he hath caught hold on the hornes of the aulter, saying: Let king Solomon sweare vnto me this day that he wil not slay his seruaunt with the sword.

52. അവന് യോഗ്യനായിരുന്നാല് അവന്റെ തലയിലെ ഒരു രോമവും നിലത്തു വീഴുകയില്ല; അവനില് കുറ്റം കണ്ടാലോ അവന് മരിക്കേണം എന്നു ശലോമോന് കല്പിച്ചു.

52. And Solomo said: If he wil shew him selfe a worthy ma, ther shal not an heer of hym fal to the earth: But & if wickednesse be founde in him, he shall dye.

53. അങ്ങനെ ശലോമോന് രാജാവു ആളയച്ചു അവര് അവനെ യാഗപീഠത്തിങ്കല്നിന്നു ഇറക്കി കൊണ്ടുവന്നു. അവന് വന്നു ശലോമോന് രാജാവിനെ നമസ്കരിച്ചു. ശലോമോന് അവനോടുനിന്റെ വീട്ടില് പൊയ്ക്കൊള്ക എന്നു കല്പിച്ചു.

53. And so king Solomon sent, and they brought him from the aulter, and he came and did obeysaunce vnto king Solomon: And Solomon sayde vnto him, Get thee to thyne house.