1. അതിന്നു തേമാന്യനായ എലീഫസ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. পরে তৈমনীয় ইলীফস উত্তর করিয়া কহিলেন,

2. മനുഷ്യന് ദൈവത്തിന്നു ഉപകാരമായിവരുമോ? ജ്ഞാനിയായവന് തനിക്കു തന്നേ ഉപകരിക്കേയുള്ളു.

2. মনুষ্য কি ঈশ্বরের উপকারী হইতে পারে? বরং বিবেচক আপনারই উপকারী হয়।

3. നീ നീതിമാനായാല് സര്വ്വശക്തന്നു പ്രയോജനമുണ്ടോ? നീ നിഷ്കളങ്കനായി നടക്കുന്നതിനാല് അവന്നു ലാഭമുണ്ടോ?

3. তুমি ধার্ম্মিক হইলে কি সর্ব্বশক্তিমানের আমোদ হয়? তুমি সিদ্ধ আচরণ করিলে কি তাঁহার লাভ হয়?

4. നിന്റെ ഭക്തിനിമിത്തമോ അവന് നിന്നെ ശാസിക്കയും നിന്നെ ന്യായവിസ്താരത്തില് വരുത്തുകയും ചെയ്യുന്നതു?

4. তিনি কি তোমার ভয়হেতু তোমাকে অনুযোগ করেন, সেই জন্য কি তোমার সহিত বিচারে প্রবৃত্ত হন?

5. നിന്റെ ദുഷ്ടത വലിയതല്ലയോ? നിന്റെ അകൃത്യങ്ങള്ക്കു അന്തവുമില്ല.

5. তোমার দুষ্ক্রিয়া কি বিস্তর নয়? তোমার অপরাধের সীমা নাই।

6. നിന്റെ സഹോദരനോടു നീ വെറുതെ പണയം വാങ്ങി, നഗ്നന്മാരുടെ വസ്ത്രം ഉരിഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു.

6. তুমি অকারণে নিজ ভ্রাতা হইতে বন্ধক লইতে, তুমি বস্ত্রহীনের বস্ত্র হরণ করিতে।

7. ക്ഷീണിച്ചവന്നു നീ വെള്ളം കൊടുത്തില്ല; വിശന്നവന്നു നീ ആഹാരം മുടക്കിക്കളഞ്ഞു.

7. তুমি পরিশ্রান্তকে পান করিতে জল দিতে না, ক্ষুধিতকে আহার দিতে অস্বীকার করিতে।

8. കയ്യൂറ്റക്കാരന്നോ ദേശം കൈവശമായി, മാന്യനായവന് അതില് പാര്ത്തു.

8. কিন্তু দেশ বলবান লোকেরই অধিকার ছিল, সম্মানের পাত্রই তাহাতে বাস করিত।

9. വിധവമാരെ നീ വെറുങ്കയ്യായി അയച്ചു; അനാഥന്മാരുടെ ഭുജങ്ങളെ നീ ഒടിച്ചുകളഞ്ഞു.

9. তুমি বিধবাদিগকে রিক্তহস্তে বিদায় করিতে, পিতৃহীনদিগের বাহু চূর্ণ করা হইত।

10. അതുകൊണ്ടു നിന്റെ ചുറ്റും കണികള് ഇരിക്കുന്നു. പെട്ടെന്നു ഭയം നിന്നെ ഭ്രമിപ്പിക്കുന്നു.

10. এই কারণ তোমার চতুর্দ্দিকে ফাঁদ আছে, আকস্মিক ত্রাস তোমাকে বিহ্বল করে।

11. അല്ല, നീ അന്ധകാരത്തെയും നിന്നെ മൂടുന്ന പെരുവെള്ളത്തെയും കണുന്നില്ലയോ?

11. অন্ধকার হইয়াছে, তুমি দেখিতে পাইতেছ না, জলের বন্যা তোমাকে আচ্ছন্ন করিয়াছে।

12. ദൈവം സ്വര്ഗ്ഗോന്നതത്തില് ഇല്ലയോ? നക്ഷത്രങ്ങള് എത്ര ഉയര്ന്നിരിക്കുന്നു എന്നു നോക്കുക.

12. ঈশ্বর কি উচ্চতম স্বর্গে থাকেন না? তারাগণের মাথা দেখ, সে সকল কেমন উচ্চ!

13. എന്നാല് നീദൈവം എന്തറിയുന്നു? കൂരിരുട്ടില് അവന് ന്യായം വിധിക്കുമോ?

13. কিন্তু তুমি কহিতেছ, ঈশ্বর কি জানেন? অন্ধকারে থাকিয়া তিনি কি শাসন করেন?

14. കാണാതവണ്ണം മേഘങ്ങള് അവന്നു മറ ആയിരിക്കുന്നു; ആകാശമണ്ഡലത്തില് അവന് ഉലാവുന്നു എന്നു പറയുന്നു.

14. নিবিড় মেঘ তাঁহার অন্তরাল, তিনি দেখেন না, তিনি গগনমণ্ডলে বিহার করেন।

15. ദുഷ്ടമനുഷ്യര് നടന്നിരിക്കുന്ന പുരാതനമാര്ഗ്ഗം നീ പ്രമാണിക്കുമോ?

15. তুমি কি প্রাক্কালের সেই পথ ধরিবে, যাহার পথিকগণ দুর্জ্জন ছিল?

16. കാലം തികയും മുമ്പെ അവര് പിടിപെട്ടുപോയി; അവരുടെ അടിസ്ഥാനം നദിപോലെ ഒഴുകിപ്പോയി.

16. তাহারা ত অকালে অপনীত হইল, তাহাদের ভিত্তিমূল বন্যায় ভাসিয়া গেল।

17. അവര് ദൈവത്തോടുഞങ്ങളെ വിട്ടുപോക; സര്വ്വശക്തന് ഞങ്ങളോടു എന്തു ചെയ്യും എന്നു പറഞ്ഞു.

17. তাহারা ঈশ্বরকে বলিত, আমাদের নিকট হইতে দূর হও; সর্ব্বশক্তিমান্‌ আমাদের কি করিবেন?

18. അവനോ അവരുടെ വീടുകളെ നന്മകൊണ്ടു നിറെച്ചു; ദുഷ്ടന്മാരുടെ ആലോചന എന്നോടു അകന്നിരിക്കുന്നു.

18. তবু তিনি তাহাদের গৃহ উত্তম দ্রব্যে পূর্ণ করিতেন; কিন্তু দুষ্টদের পরামর্শ আমা হইতে দূরবর্ত্তী।

19. നീതിമാന്മാര് കണ്ടു സന്തോഷിക്കുന്നു; കുറ്റമില്ലാത്തവന് അവരെ പരിഹസിച്ചു

19. ইহা দেখিয়া ধার্ম্মিকগণ আনন্দ করে, নির্দ্দোষ লোকে উহাদিগকে ঠাট্টা করিয়া বলে,

20. ഞങ്ങളുടെ എതിരാളികള് മുടിഞ്ഞുപോയി; അവരുടെ ശേഷിപ്പു തീക്കിരയായി എന്നു പറയുന്നു.

20. “ সত্যই আমাদের বিপক্ষগণ বিনষ্ট হইয়াছে, অগ্নি উহাদের অবশেষ গ্রাস করিয়াছে।”

21. നീ അവനോടിണങ്ങി സമാധാനമായിരിക്ക; അതിനാല് നിനക്കു നന്മ വരും.

21. বিনয় করি, ঈশ্বরের সহিত পরিচিত হও, শান্তি পাইবে; তাহা হইলে মঙ্গল তোমার কাছে আসিবে।

22. അവന്റെ വായില്നിന്നു ഉപദേശം കൈക്കൊള്ക; അവന്റെ വചനങ്ങളെ നിന്റെ ഹൃദയത്തില് സംഗ്രഹിക്ക.

22. তাঁহার মুখ হইতে ব্যবস্থা গ্রহণ কর, তাঁহার বাক্য হৃদয়মধ্যে রাখ।

23. സര്വ്വശക്തങ്കലേക്കു തിരിഞ്ഞാല് നീ അഭിവൃദ്ധിപ്രാപിക്കും; നീതികേടു നിന്റെ കൂടാരങ്ങളില്നിന്നു അകറ്റിക്കളയും.

23. সর্ব্বশক্তিমানের প্রতি ফিরিলে তুমি সংগঠিত হইবে, তোমার তাম্বু হইতে অন্যায় দূর কর।

24. നിന്റെ പൊന്നു പൊടിയിലും ഔഫീര്തങ്കം തോട്ടിലെ കല്ലിന് ഇടയിലും ഇട്ടുകളക.

24. ধূলার মধ্যেই কাঞ্চন রাখ, স্রোতোমার্গস্থ প্রস্তরসমূহের মধ্যে ওফীরের সুবর্ণ রাখ;

25. അപ്പോള് സര്വ്വശക്തന് നിന്റെ പൊന്നും നിനക്കു വെള്ളിവാളവും ആയിരിക്കും.

25. তাহাতে সর্ব্বশক্তিমানই তোমার কাঞ্চন হইবেন, তোমার উজ্জ্বল রৌপ্যস্বরূপ হইবেন।

26. അന്നു നീ സര്വ്വശക്തനില് പ്രമോദിക്കും; ദൈവത്തിങ്കലേക്കു നിന്റെ മുഖം ഉയര്ത്തും.

26. তখন তুমি সর্ব্বশক্তিমানে আমোদ করিবে, ঈশ্বরের প্রতি মুখ তুলিতে পারিবে;

27. നീ അവനോടു പ്രാര്ത്ഥിക്കും; അവന് നിന്റെ പ്രാര്ത്ഥന കേള്ക്കും; നീ നിന്റെ നേര്ച്ചകളെ കഴിക്കും.

27. তাঁহার কাছে বিনতি করিবে, তিনি তোমার কথা শুনিবেন, তুমি আপন মানত সকল পূর্ণ করিবে।

28. നീ ഒരു കാര്യം നിരൂപിക്കും; അതു നിനക്കു സാധിക്കും; നിന്റെ വഴികളില് വെളിച്ചം പ്രകാശിക്കും.

28. তুমি কিছু মনস্থ করিলে তাহা তোমার পক্ষে সফল হইবে, তোমার পথে দীপ্তি আলো প্রদান করিবে।

29. നിന്നെ താഴ്ത്തുമ്പോള് ഉയര്ച്ച എന്നു നീ പറയും; താഴ്മയുള്ളവനെ അവന് രക്ഷിക്കും.
മത്തായി 23:12, 1 പത്രൊസ് 5:6

29. অবনত হইলে তুমি কহিবে, উন্নতি হইবে, আর তিনি অধোমুখের পরিত্রাণ করিবেন।

30. നിര്ദ്ദോഷിയല്ലാത്തവനെപ്പോലും അവന് വിടുവിക്കും; നിന്റെ കൈകളുടെ വെടിപ്പിനാല് അവന് വിടുവിക്കപ്പെടും.

30. যে ব্যক্তি নির্দ্দোষ নয়, তাহাকেও তিনি উদ্ধার করিবেন, তোমার হস্তের শুচিতায় সে উদ্ধার পাইবে।