1. മര്ത്യന്നു ഭൂമിയില് യുദ്ധസേവയില്ലയോ? അവന്റെ ജീവകാലം കൂലിക്കാരന്റെ ജീവകാലംപോലെ തന്നേ.

1. IS THERE not an [appointed] warfare and hard labor to man upon earth? And are not his days like the days of a hireling?

2. വേലക്കാരന് നിഴല് വാഞ്ഛിക്കുന്നതുപോലെയും കൂലിക്കാരന് കൂലിക്കു കാത്തിരിക്കുന്നതുപോലെയും

2. As a servant earnestly longs for the shade and the evening shadows, and as a hireling who looks for the reward of his work,

3. വ്യര്ത്ഥമാസങ്ങള് എനിക്കു അവകാശമായ്വന്നു, കഷ്ടരാത്രികള് എനിക്കു ഔഹരിയായ്തീര്ന്നു.

3. So am I allotted months of futile [suffering], and [long] nights of misery are appointed to me.

4. കിടക്കുന്നേരംഞാന് എപ്പോള് എഴുന്നേലക്കും എന്നു പറയുന്നു; രാത്രിയോ ദീര്ഘിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു; വെളുക്കുവോളം എനിക്കുരുളുക തന്നേ പണി.

4. When I lie down I say, When shall I arise and the night be gone? And I am full of tossing to and fro till the dawning of the day.

5. എന്റെ ദേഹം പുഴുവും മണ്കട്ടയും ഉടുത്തിരിക്കുന്നു. എന്റെ ത്വക്കില് പുണ്വായ്കള് അടഞ്ഞു വീണ്ടും പഴുത്തുപൊട്ടുന്നു.

5. My flesh is clothed with worms and clods of dust; my skin is broken and has become loathsome, and it closes up and breaks out afresh.

6. എന്റെ നാളുകള് നെയ്ത്തോടത്തിലും വേഗതയുള്ളതു; പ്രത്യാശകൂടാതെ അവ കഴിഞ്ഞുപോകുന്നു.

6. My days are swifter than a weaver's shuttle, and are spent without hope.

7. എന്റെ ജീവന് ഒരു ശ്വാസം മാത്രം എന്നോര്ക്കേണമേ; എന്റെ കണ്ണു ഇനി നന്മയെ കാണുകയില്ല.

7. Oh, remember that my life is but wind (a puff, a breath, a sob); my eye shall see good no more.

8. എന്നെ കാണുന്നവന്റെ കണ്ണു ഇനി എന്നെ കാണുകയില്ല; നിന്റെ കണ്ണു എന്നെ നോക്കും; ഞാനോ, ഇല്ലാതിരിക്കും.

8. The eye of him who sees me shall see me no more; while your eyes are upon me, I shall be gone.

9. മേഘം ക്ഷയിച്ചു മാഞ്ഞുപോകുന്നതുപോലെ പാതാളത്തിലിറങ്ങുന്നവന് വീണ്ടും കയറിവരുന്നില്ല.

9. As the cloud is consumed and vanishes away, so he who goes down to Sheol (the place of the dead) shall come up no more.

10. അവന് തന്റെ വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങിവരികയില്ല; അവന്റെ ഇടം ഇനി അവനെ അറികയുമില്ല.

10. He shall return no more to his house, neither shall his place know him any more.

11. ആകയാല് ഞാന് എന്റെ വായടെക്കയില്ല; എന്റെ മന:പീഡയില് ഞാന് സംസാരിക്കും; എന്റെ മനോവ്യസനത്തില് ഞാന് സങ്കടം പറയും.

11. Therefore I will not restrain my mouth; I will speak in the anguish of my spirit, I will complain in the bitterness of my soul [O Lord]!

12. നീ എനിക്കു കാവലാക്കേണ്ടതിന്നു ഞാന് കടലോ കടലാനയോ ആകുന്നുവോ?

12. Am I the sea, or the sea monster, that You set a watch over me?

13. എന്റെ കട്ടില് എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കും; എന്റെ മെത്ത എന്റെ വ്യസനം ശമിപ്പിക്കും എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞാല്

13. When I say, My bed shall comfort me, my couch shall ease my complaint,

14. നീ സ്വപ്നംകൊണ്ടു എന്നെ അരട്ടുന്നു; ദര്ശനംകൊണ്ടും എന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നു.

14. Then You scare me with dreams and terrify me through visions,

15. ആകയാല് ഞാന് ഞെക്കിക്കുലയും ഈ അസ്ഥിക്കൂടത്തെക്കാള് മരണവും തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു.

15. So that I would choose strangling and death rather than these my bones.

16. ഞാന് അഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു; എന്നേക്കും ജീവിച്ചിരിക്കയില്ല; എന്നെ വിടേണമേ; എന്റെ ജീവകാലം ഒരു ശ്വാസം മാത്രമല്ലോ.

16. I loathe my life; I would not live forever. Let me alone, for my days are a breath (futility).

17. മര്ത്യനെ നീ ഗണ്യമാക്കേണ്ടതിന്നും അവന്റെമേല് ദൃഷ്ടിവെക്കേണ്ടതിന്നും

17. What is man that You should magnify him and think him important? And that You should set Your mind upon him? [Ps. 8:4.]

18. അവനെ രാവിലെതോറും സന്ദര്ശിച്ചു മാത്രതോറും പരീക്ഷിക്കേണ്ടതിന്നും അവന് എന്തുള്ളു?

18. And that You should visit him every morning and try him every moment?

19. നീ എത്രത്തോളം നിന്റെ നോട്ടം എങ്കല് നിന്നു മാറ്റാതിരിക്കും? ഞാന് ഉമിനീര് ഇറക്കുവോളം എന്നെ വിടാതെയുമിരിക്കും?

19. How long will Your [plaguing] glance not look away from me, nor You let me alone till I swallow my spittle?

20. ഞാന് പാപം ചെയ്തുവെങ്കില്, മനുഷ്യപാലകനേ, ഞാന് നിനക്കെന്തു ചെയ്യുന്നു? ഞാന് എനിക്കു തന്നേ ഭാരമായിരിക്കത്തക്കവണ്ണം നീ എന്നെ നിനക്കു ലക്ഷ്യമായി വെച്ചിരിക്കുന്നതെന്തു?

20. If I have sinned, what [harm] have I done You, O You Watcher and Keeper of men? Why have You set me as a mark for You, so that I am a burden to myself [and You]?

21. എന്റെ അതിക്രമം നീ ക്ഷമിക്കാതെയും അകൃത്യം മോചിക്കാതെയും ഇരിക്കുന്നതെന്തു? ഇപ്പോള് ഞാന് പൊടിയില് കിടക്കും; നീ എന്നെ അന്വേഷിച്ചാല് ഞാന് ഇല്ലാതിരിക്കും.

21. And why do You not pardon my transgression and take away my iniquity? For now shall I lie down in the dust; and [even if] You will seek me diligently, [it will be too late, for] I shall not be.