1. ദൈവം, യഹോവയായ ദൈവം അരുളിച്ചെയ്തു, സൂര്യന്റെ ഉദയംമുതല് അസ്തമയംവരെ ഭൂമിയെ വിളിക്കുന്നു.

1. A Psalm of Asaph. The mighty God, {even} the LORD, hath spoken, and called the earth from the rising to the setting of the sun.

2. സൌന്ദര്യത്തിന്റെ പൂര്ണ്ണതയായ സീയോനില്നിന്നു ദൈവം പ്രകാശിക്കുന്നു.

2. Out of Zion, the perfection of beauty, God hath shined.

3. നമ്മുടെ ദൈവം വരുന്നു; മൌനമായിരിക്കയില്ല; അവന്റെ മുമ്പില് തീ ദഹിപ്പിക്കുന്നു; അവന്റെ ചുറ്റും വലിയോരു കൊടുങ്കാറ്റടിക്കുന്നു.

3. Our God shall come, and shall not keep silence: a fire shall devour before him, and it shall be very tempestuous around him.

4. തന്റെ ജനത്തെ ന്യായം വിധിക്കേണ്ടതിന്നു അവന് മേലില്നിന്നു ആകാശത്തെയും ഭൂമിയെയും വിളിക്കുന്നു.

4. He shall call to the heavens from above, and to the earth, that he may judge his people.

5. യാഗം കഴിച്ചു എന്നോടു നിയമം ചെയ്തവരായ എന്റെ വിശുദ്ധന്മാരെ എന്റെ അടുക്കല് കൂട്ടുവിന് .

5. Gather my saints together to me; those that have made a covenant with me by sacrifice.

6. ദൈവം തന്നേ ന്യായാധിപതി ആയിരിക്കയാല് ആകാശം അവന്റെ നീതിയെ ഘോഷിക്കും. സേലാ.
എബ്രായർ 12:23

6. And the heavens shall declare his righteousness: for God {is} judge himself. Selah.

7. എന്റെ ജനമേ, കേള്ക്ക; ഞാന് സംസാരിക്കും. യിസ്രായേലേ, ഞാന് നിന്നോടു സാക്ഷീകരിക്കുംദൈവമായ ഞാന് നിന്റെ ദൈവമാകുന്നു.

7. Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee: I {am} God, {even} thy God.

8. നിന്റെ ഹനനയാഗങ്ങളെക്കുറിച്ചു ഞാന് നിന്നെ ശാസിക്കുന്നില്ല; നിന്റെ ഹോമയാഗങ്ങള് എപ്പോഴും എന്റെ മുമ്പാകെ ഇരിക്കുന്നു.

8. I will not reprove thee for thy sacrifices or thy burnt-offerings, {to have been} continually before me.

9. നിന്റെ വീട്ടില്നിന്നു കാളയെയോ നിന്റെ തൊഴുത്തുകളില്നിന്നു കോലാട്ടുകൊറ്റന്മാരെയോ ഞാന് എടുക്കയില്ല.

9. I will take no bullock out of thy house, {nor} he-goats out of thy folds.

10. കാട്ടിലെ സകലമൃഗവും പര്വ്വതങ്ങളിലെ ആയിരമായിരം ജന്തുക്കളും എനിക്കുള്ളവയാകുന്നു.

10. For every beast of the forest {is} mine, {and} the cattle upon a thousand hills.

11. മലകളിലെ പക്ഷികളെ ഒക്കെയും ഞാന് അറിയുന്നു; വയലിലെ ജന്തുക്കളും എനിക്കുള്ളവ തന്നേ.

11. I know all the fowls of the mountains: and the wild beasts of the field {are} mine.

12. എനിക്കു വിശന്നാല് ഞാന് നിന്നോടു പറകയില്ല; ഭൂലോകവും അതിന്റെ നിറവും എന്റേതത്രേ.
പ്രവൃത്തികൾ അപ്പ. പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 17:25, 1 കൊരിന്ത്യർ 10:26

12. If I were hungry, I would not tell thee: for the world {is} mine, and the fullness thereof.

13. ഞാന് കാളകളുടെ മാംസം തിന്നുമോ? കോലാട്ടുകൊറ്റന്മാരുടെ രക്തം കുടിക്കുമോ?

13. Will I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?

14. ദൈവത്തിന്നു സ്തോത്രയാഗം അര്പ്പിക്ക; അത്യുന്നതന്നു നിന്റെ നേര്ച്ചകളെ കഴിക്ക.
എബ്രായർ 13:15

14. Offer to God thanksgiving; and pay thy vows to the Most High:

15. കഷ്ടകാലത്തു എന്നെ വിളിച്ചപേക്ഷിക്ക; ഞാന് നിന്നെ വിടുവിക്കയും നീ എന്നെ മഹത്വപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യും.

15. And call upon me in the day of trouble: I will deliver thee, and thou shalt glorify me.

16. എന്നാല് ദുഷ്ടനോടു ദൈവം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുനീ എന്റെ ചട്ടങ്ങളെ അറിയിപ്പാനും എന്റെ നിയമത്തെ നിന്റെ വായില് എടുപ്പാനും നിനക്കെന്തു കാര്യം?
റോമർ 2:21

16. But to the wicked God saith, What hast thou to do to declare my statutes, or {that} thou shouldest take my covenant in thy mouth?

17. നീ ശാസനയെ വെറുത്തു എന്റെ വചനങ്ങളെ നിന്റെ പുറകില് എറിഞ്ഞുകളയുന്നുവല്ലോ.

17. Seeing thou hatest instruction, and castest my words behind thee.

18. കള്ളനെ കണ്ടാല് നീ അവന്നു അനുകൂലപ്പെടുന്നു; വ്യഭിചാരികളോടു നീ പങ്കു കൂടുന്നു.

18. When thou sawest a thief, then thou consentedst with him, and hast been partaker with adulterers.

19. നിന്റെ വായ് നീ ദോഷത്തിന്നു വിട്ടുകൊടുക്കുന്നു; നിന്റെ നാവു വഞ്ചന പിണെക്കുന്നു.

19. Thou givest thy mouth to evil, and thy tongue frameth deceit.

20. നീ ഇരുന്നു നിന്റെ സഹോദരന്നു വിരോധമായി സംസാരിക്കുന്നു; നിന്റെ അമ്മയുടെ മകനെക്കുറിച്ചു അപവാദം പറയുന്നു.

20. Thou sittest {and} speakest against thy brother; thou slanderest thy own mother's son.

21. ഇവ നീ ചെയ്തു ഞാന് മിണ്ടാതിരിക്കയാല് ഞാന് നിന്നെപ്പോലെയുള്ളവനെന്നു നീ നിരൂപിച്ചു; എന്നാല് ഞാന് നിന്നെ ശാസിച്ചു നിന്റെ കണ്ണിന് മുമ്പില് അവയെ നിരത്തിവേക്കും.

21. These {things} hast thou done, and I kept silence; thou thoughtest that I was altogether {such an one} as thyself: {but} I will reprove thee, and set {them} in order before thine eyes.

22. ദൈവത്തെ മറക്കുന്നവരേ, ഇതു ഔര്ത്തുകൊള്വിന് ; അല്ലെങ്കില് ഞാന് നിങ്ങളെ കീറിക്കളയും; വിടുവിപ്പാന് ആരുമുണ്ടാകയുമില്ല.

22. Now consider this, ye that forget God, lest I tear {you} in pieces, and {there be} none to deliver.

23. സ്തോത്രമെന്ന യാഗം അര്പ്പിക്കുന്നവന് എന്നെ മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നു; തന്റെ നടപ്പിനെ ക്രമപ്പെടുത്തുന്നവന്നു ഞാന് ദൈവത്തിന്റെ രക്ഷയെ കാണിക്കും.
എബ്രായർ 13:15

23. Whoever offereth praise glorifieth me: and to him that ordereth {his} deportment {aright} will I show the salvation of God.