1. നീതിമാന് നശിക്കുന്നു; ആരും അതു ഗണ്യമാക്കുന്നില്ല; ഭക്തന്മാരും കഴിഞ്ഞുപോകുന്നു; നീതിമാന് അനര്ത്ഥത്തിന്നു മുന് പെ കഴിഞ്ഞുപോകുന്നു എന്നു ആരും ഗ്രഹിക്കുന്നില്ല

1. The righteous one, hath perished, And not a man, hath taken it to heart Yea the men of lovingkindness, have been withdrawn No one considering, That from the presence of calamity, hath the righteous been withdrawn.

2. അവന് സമാധാനത്തിലേക്കു പ്രവേശിക്കുന്നു; നേരായി നടക്കുന്നവരൊക്കെയും താന് താന്റെ കിടക്കയില് വിശ്രാമം പ്രാപിക്കുന്നു

2. He entereth into peace, Let them rest upon their couches, Each one who went on a straight path.

3. ക്ഷുദ്രക്കാരത്തിയുടെ മക്കളേ, വ്യഭിചാരിയുടെയും വേശ്യയുടെയും സന് തതിയേ; ഇങ്ങോട്ടു അടുത്തുവരുവിന്

3. But, ye, draw near hither, Ye sons of divination, Ye seed of an adulterer when your mother committed unchastity!

4. നിങ്ങള് ആരെയാകുന്നു കളിയാക്കുന്നതു? ആരുടെനേരെയാകുന്നു നിങ്ങള് വായ്പിളര്ന്നു നാകൂ നീട്ടുന്നതു? നിങ്ങള് അതിക്രമക്കാരും വ്യാജസന് തതിയും അല്ലയോ?

4. Against whom would ye disport yourselves? Against whom would ye widen the mouth and lengthen the tongue, Are not, ye, Children of transgression, A Seed of falsehood.

5. നിങ്ങള് കരുവേലങ്ങള്ക്കരികത്തും ഔരോ പച്ചമരത്തിന് കീഴിലും ജ്വലിച്ചു, പാറപ്പിളര്പ്പുകള്ക്കു താഴെ തോട്ടുവക്കത്തുവെച്ചു കുഞ്ഞുങ്ങളെ അറുക്കുന്നുവല്ലോ

5. Who inflame yourselves With the terebinths, Under every green tree Slaying the children, In the torrent-valleys, Under the clefts of the crags:

6. തോട്ടിലെ മിനുസമുള്ള കല്ലു നിന്റെ പങ്കു; അതു തന്നേ നിന്റെ ഔഹരി; അതിന്നല്ലോ നീ പാനീയ ബലി പകര്ന്നു ഭോജനബലി അര്പ്പിച്ചിരിക്കുന്നതു? ഈ വക കണ്ടിട്ടു ഞാന് ക്ഷമിച്ചിരിക്കുമോ?

6. Among the smooth stones of the torrent valley, is thy portion. They, they, are thy lot; Even to them, hast thou Poured out a drink-offering. Caused to ascend a gift. Over these things, can I cease to grieve?

7. പൊക്കവും ഉയരവും ഉള്ള മലയില് നീ നിന്റെ കിടക്ക വിരിച്ചിരിക്കുന്നു; അവിടേക്കു തന്നേ നീ ബലികഴിപ്പാന് കയറിച്ചെന്നു

7. On a mountain high and uplifted, hast thou set thy couch, Even thither, hast thou gone up, to offer sacrifice;

8. കതകിന്നും കട്ടിളെക്കും പുറകില് നീ നിന്റെ അടയാളം വെച്ചു, നീ എന്നെ വിട്ടു ചെന്നു മറ്റുള്ളവര്കൂ നിന്നെത്തന്നേ അനാവൃതയാക്കി കയറി നിന്റെ കിടക്ക വിസ്താരമാക്കി അവരുമായി ഉടന് പടി ചെയ്തു അവരുടെ ശയനം കൊതിച്ചു ആംഗ്യം നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു

8. And behind the door arid the post, hast thou set thy symbol, For, with another than me, hast thou uncovered thyself and gone up Hast widened thy couch, And hast solemnised for thyself a covenant from them, Thou hast loved their couch a sign, hast thou seen;

9. നീ തൈലവുംകൊണ്ടു മോലെക്കിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നു, നിന്റെ പരിമളവര്ഗ്ഗം ധാരാളം ചെലവു ചെയ്തു, നിന്റെ ദൂതന്മാരെ ദൂരത്തയച്ചു പാതാളത്തോളം ഇറങ്ങിച്ചെന്നു

9. And hast gone to the king with oil, And hast multiplied thy perfumes, And hast sent thy messengers afar, And lowered thyself as far as hades!

10. വഴിയുടെ ദൂരംകൊണ്ടു നീ തളര്ന്നുപോയിട്ടും അതു നിഷ്ഫലമെന്നു നീ പറഞ്ഞില്ല; നിന്റെ കൈവശം ജീവശക്തി കണ്ടതുകൊണ്ടു നിനക്കു ക്ഷീണം തോന്നിയില്ല

10. With the length of thy journey, thou wast wearied, Thou didst not say, Hopeless! The reviving of thy power, thou didst find, For this cause, hast thou not become sick.

11. കപടം കാണിപ്പാനും എന്നെ ഔര്ക്കയോ കൂട്ടാക്കുകയോ ചെയ്യാതിരിപ്പാനും നീ ആരെയാകുന്നു ശങ്കിച്ചു ഭയപ്പെട്ടതു? ഞാന് ബഹുകാലം മിണ്ടാതെ ഇരുന്നിട്ടല്ലയോ നീ എന്നെ ഭയപ്പെടാതിരിക്കുന്നതു?

11. Whom then hadst thou been anxious about and feared that thou shouldest speak falsely, When me, thou rememberedst not, caredst not for me? Did not, I, keep silence even from age-past times, Although me, thou wouldest not fear?

12. നിന്റെ നീതി ഞാന് വെളിച്ചത്താക്കും; നിന്റെ പ്രവൃത്തികളോ നിനക്കു പ്രയോജനമാകയില്ല

12. I, will expose thy righteousness, And thy works but they will not profit thee!

13. നീ നിലവിളിക്കുന് പോള് നിന്റെ വിഗ്രഹസമൂഹം നിന്നെ രക്ഷിക്കട്ടെ; എന്നാല് അവയെ ഒക്കെയും കാറ്റു പാറ്റിക്കൊണ്ടുപോകും; ഒരു ശ്വാസം അവയെ നീക്കിക്കളയും; എങ്കിലും എന്നെ ആശ്രയിക്കുന്നവന് ദേശത്തെ അവകാശമാക്കി എന്റെ വിശുദ്ധപര്വ്വതത്തെ കൈവശമാക്കും

13. When thou makest outcry, let thy gathered throngs deliver thee! But all of them, shall A wind, catch up A breath, take away! Whereas he that seeketh refuge in me, Shall inherit the land, And possess my holy mountain.

14. നികത്തുവിന് , നികത്തുവിന് , വഴി ഒരുക്കുവിന് ; എന്റെ ജനത്തിന്റെ വഴിയില് നിന്നു ഇടര്ച്ച നീക്കിക്കളവിന് എന്നു അവന് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു

14. And one said Cast ye up cast ye up, prepare ye a way, Lift the stumbling-block out of the way of my people.

15. ഉന്നതനും ഉയര്ന്നിരിക്കുന്നവനും ശാശ്വതവാസിയും പരിശുദ്ധന് എന്നു നാമമുള്ളവനുമായവന് ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുഞാന് ഉന്നതനും പരിശുദ്ധനുമായി വസിക്കുന്നു; താഴ്മയുള്ളവരുടെ മനസ്സിന്നും മനസ്താപമുള്ളവരുടെ ഹൃദയത്തിന്നും ചൈതന് യം വരുത്തുവാന് മനസ്താപവും മനോവിനയവുമുള്ളവരോടു കൂടെയും വസിക്കുന്നു

15. For, thus, saith he that is high and lifted up Inhabiting futurity, And, holy, is his name: A high and holy place, will I inhabit, Also with the crushed and lowly in spirit, To revive the spirit of the lowly, and To revive the heart of them who are crushed;

16. ഞാന് എന്നേക്കും വാദിക്കയില്ല; എല്ലായ്പോഴും കോപിക്കയുമില്ല; അല്ലെങ്കില് അവരുടെ ആത്മാവും ഞാന് സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുള്ള ദേഹികളും എന്റെ മുന് പില് നിന്നു ക്ഷയിച്ചു പോകുമല്ലോ

16. For not age-abidingly, will I contend, Nor perpetually, will I be wroth, For, spirit, before me, would faint, Even the breathing souls, which, I, had made.

17. അവരുടെ അത്യാഗ്രഹത്തിന്റെ അകൃത്യംനിമിത്തം ഞാന് കോപിച്ചു അവരെ അടിച്ചു; ഞാന് കോപിച്ചു മുഖം മറെച്ചു; എന്നാറെ അവര് തിരിഞ്ഞു തങ്ങള്ക്കു തോന്നിയ വഴിയില് നടന്നു

17. Because of his iniquitous gain, was I wroth and smote him Hiding myself that I might be wroth, But he went on turning aside in the way of his own heart.

18. ഞാന് അവരുടെ വഴികളെ കണ്ടിരിക്കുന്നു; ഞാന് അവരെ സൌഖ്യമാക്കും; ഞാന് അവരെ നടത്തി അവര്കൂ, അവരുടെ ദുഃഖിതന്മാര്കൂ തന്നേ, വീണ്ടും ആശ്വാസം വരുത്തും;

18. His ways, have I beheld, That I might heal him, And guide him, And restore consolations to him and to his mourners:

19. ഞാന് അധരങ്ങളുടെ ഫലം സൃഷ്ടിക്കും; ദൂരസ്ഥന്നും സമീപസ്ഥന്നും സമാധാനം, സമാധാനം എന്നും ഞാന് അവരെ സൌഖ്യമാക്കും എന്നും യഹോവ അരുളിച്ചെയ്യുന്നു
എഫെസ്യർ എഫേസോസ് 2:13-17, റോമർ 2:39, എബ്രായർ 13:15

19. Creating the fruit of the lips Prosperity! Prosperity! For him that is far off and for him that is near saith Yahweh, So should I heal him.

20. ദുഷ്ടന്മാരോ കലങ്ങിമറിയുന്ന കടല് പോലെയാകുന്നു; അതിന്നു അടങ്ങിയിരിപ്പാന് കഴികയില്ല; അതിലെ വെള്ളം ചേറും ചെളിയും മേലോട്ടു തള്ളുന്നു
യൂദാ യുദാസ് 1:13

20. But, the lawless, are like the sea when tossed, For, rest, it cannot! But its waters toss out mire and dirt.

21. ദുഷ്ടന്മാര്കൂ സമാധാനമില്ല എന്നു എന്റെ ദൈവം അരുളിച്ചെയ്യുന്നു

21. No well-being, saith my God, to the lawless!