1. യിസ്രായേല്മൂപ്പന്മാരില് ചിലര് എന്റെ അടുക്കല് വന്നു എന്റെ മുമ്പില് ഇരുന്നു.

1. THEN CAME certain of the elders of Israel to me and sat before me.

2. അപ്പോള് യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു എനിക്കുണ്ടായതെന്തെന്നാല്

2. And the word of the Lord came to me:

3. മനുഷ്യപുത്രാ, ഈ പുരുഷന്മാര് തങ്ങളുടെ വിഗ്രഹങ്ങളെ ഹൃദയത്തില് സ്മരിച്ചു തങ്ങളുടെ അകൃത്യഹേതു തങ്ങളുടെ മുമ്പില് വെച്ചിരിക്കുന്നു; അവര് ചോദിച്ചാല് ഞാന് ഉത്തരമരുളുമോ?

3. Son of man, these men have set up their idols in their hearts and put the stumbling block of their iniquity and guilt before their faces; should I permit Myself to be inquired of at all by them?

4. അതുകൊണ്ടു നീ അവരോടു പറയേണ്ടതുയഹോവയായ കര്ത്താവു ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുയിസ്രായേല്ഗൃഹത്തില് തന്റെ വിഗ്രഹങ്ങളെ ഹൃദയത്തില് സ്മരിച്ചും തന്റെ അകൃത്യഹേതു തന്റെ മുമ്പില് വെച്ചുംകൊണ്ടു പ്രവാചകന്റെ അടുക്കല് വരുന്ന ഏവനോടും

4. Therefore speak to them and say to them, Thus says the Lord God: Every man of the house of Israel who takes his idols [of self-will and unsubmissiveness] into his heart and puts the stumbling block of his iniquity [idols of silver and gold] before his face, and yet comes to the prophet [to inquire of him], I the Lord will answer him, answer him according to the multitude of his idols,

5. യഹോവയായ ഞാന് തന്നേ യിസ്രായേല്ഗൃഹത്തെ അവരുടെ ഹൃദയത്തില് പിടിക്കേണ്ടതിന്നു അവന്റെ വിഗ്രഹങ്ങളുടെ ബാഹുല്യത്തിന്നു തക്കവണ്ണം ഉത്തരം അരുളും; അവര് എല്ലാവരും തങ്ങളുടെ വിഗ്രഹങ്ങള്നിമിത്തം എന്നെ വിട്ടകന്നിരിക്കുന്നുവല്ലോ.

5. That I may lay hold of the house of Israel in the thoughts of their own mind and heart, because they are all estranged from Me through their idols.

6. ആകയാല് നീ യിസ്രായേല്ഗൃഹത്തോടു പറയേണ്ടതുയഹോവയായ കര്ത്താവു ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുനിങ്ങള് അനുതപിച്ചു നിങ്ങളുടെ വിഗ്രഹങ്ങളെ വിട്ടുതിരിവിന് ; നിങ്ങളുടെ സകല മ്ളേച്ഛബിംബങ്ങളിലുംനിന്നു നിങ്ങളുടെ മുഖം തിരിപ്പിന് .

6. Therefore say to the house of Israel, Thus says the Lord God: Repent and turn away from your idols, and turn away your faces from all your abominations.

7. യിസ്രായേല്ഗൃഹത്തിലും യിസ്രായേലില് വന്നുപാര്ക്കുംന്ന പരദേശികളിലും എന്നെ വിട്ടകന്നു തന്റെ വിഗ്രഹങ്ങളെ ഹൃദയത്തില് സ്മരിച്ചും തന്റെ അകൃത്യഹേതു മുമ്പില് വെച്ചുകൊണ്ടു പ്രവാചകന്റെ അടുക്കല് അരുളപ്പാടു ചോദിപ്പാന് വരുന്ന ഏവനോടും യഹോവയായ ഞാന് തന്നേ ഉത്തരം അരുളും.

7. For anyone of the house of Israel or of the strangers who sojourn in Israel who separates himself from Me, taking his idols into his heart and putting the stumbling block of his iniquity and guilt before his face, and [yet] comes to the prophet to inquire for himself of Me, I the Lord will answer him Myself!

8. ഞാന് ആ മനുഷ്യന്റെനേരെ മുഖംതിരിച്ചു അവനെ ഒരടയാളവും പഴഞ്ചൊല്ലും ആക്കും; ഞാന് അവനെ എന്റെ ജനത്തിന്റെ നടുവില്നിന്നു ഛേദിച്ചുകളയും; ഞാന് യഹോവ എന്നു നിങ്ങള് അറിയും.

8. And I will set My face against that [false worshiper] and will make him a sign and a byword, and I will cut him off from the midst of My people; and you shall know (understand and realize) that I am the Lord.

9. എന്നാല് പ്രവാചകന് വശീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടു ഒരു വാക്കു പ്രസ്താവിച്ചാല് യഹോവയായ ഞാന് ആ പ്രവാചകനെ വശീകരിച്ചിരിക്കുന്നു; ഞാന് അവന്റെ നേരെ കൈ നീട്ടി അവനെ യിസ്രായേല്ജനത്തില്നിന്നു സംഹരിച്ചുകളയും.

9. [The prophet has not been granted permission to give an answer to the hypocritical inquirer] but if the prophet does give the man the answer he desires [thus allowing himself to be a party to the inquirer's sin], I the Lord will see to it that the prophet is deceived in his answer, and I will stretch out My hand against him and will destroy him from the midst of My people Israel.

10. യിസ്രായേല്ഗൃഹം ഇനിമേല് എന്നെ വിട്ടു തെറ്റിപ്പോകയും സകലവിധ ലംഘനങ്ങളുംകൊണ്ടു അശുദ്ധരായിത്തീരുകയും ചെയ്യാതെ അവര് എനിക്കു ജനവും ഞാന് അവര്ക്കും ദൈവവും ആയിരിക്കേണ്ടതിന്നു

10. And they both shall bear the punishment of their iniquity: the iniquity of the [presumptuous] prophet shall be the same as the iniquity of the [hypocritical] inquirer,

11. അവര് തങ്ങളുടെ അകൃത്യം വഹിക്കും; ചോദിക്കുന്നവന്റെ അകൃത്യവും പ്രവാചകന്റെ അകൃത്യവും ഒരുപോലെ ആയിരിക്കും എന്നു യഹോവയായ കര്ത്താവിന്റെ അരുളപ്പാടു.

11. That the house of Israel may go no more astray from Me, neither defile themselves any more with all their transgressions, but that they may be My people, and I may be their God, says the Lord God.

12. യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു എനിക്കുണ്ടായതെന്തെന്നാല്

12. The word of the Lord came [again] to me, saying,

13. മനുഷ്യപുത്രാ ഒരു ദേശം എന്നോടു ദ്രോഹിച്ചു പാപം ചെയ്യുമ്പോള് ഞാന് അതിന്റെനേരെ കൈ നീട്ടി, അപ്പം എന്ന കോല് ഒടിച്ചു, ക്ഷാമം വരുത്തി, മനുഷ്യനെയും മൃഗത്തെയും അതില് നിന്നു ഛേദിച്ചുകളയും.

13. Son of man, when a land sins against Me by committing a trespass, and I stretch out My hand against it and break its staff of bread and send famine upon it and cut off from it man and beast,

14. നോഹ, ദാനീയേല്, ഇയ്യോബ് എന്നീ മൂന്നു പുരുഷന്മാര് അതില് ഉണ്ടായിരുന്നാലും അവര് തങ്ങളുടെ നീതിയാല് സ്വന്തജീവനെ മാത്രമേ രക്ഷിക്കയുള്ളു എന്നു യഹോവയായ കര്ത്താവിന്റെ അരുളപ്പാടു.

14. Even if these three men, Noah, Daniel, and Job were in it, they would save but their own lives by their righteousness (their uprightness and right standing with Me), says the Lord God.

15. ഞാന് ദുഷ്ടമൃഗങ്ങളെ ദേശത്തു വരുത്തുകയും ആ മൃഗങ്ങളെ പേടിച്ചു ആരും വഴിപോകാതവണ്ണം അവ അതിനെ നിര്ജ്ജനമാക്കീട്ടു അതു ശൂന്യമാകയും ചെയ്താല്,

15. If I cause ferocious and evil wild animals to pass through the land and they ravage and bereave it, and it becomes desolate so that no man may pass through because of the beasts;

16. ആ മൂന്നു പുരുഷന്മാര് അതില് ഉണ്ടായിരുന്നാലും എന്നാണ, അവര് പുത്രന്മാരെയോ പുത്രിമാരെയോ രക്ഷിക്കാതെ അവര് മാത്രമേ രക്ഷപ്പെടുകയുള്ളു; ദേശമോ ശൂന്യമായിപ്പോകുമെന്നു യഹോവയായ കര്ത്താവിന്റെ അരുളപ്പാടു.

16. Though these three men were in it, as I live, says the Lord God, they would deliver neither sons nor daughters; they themselves alone would be delivered but the land would be desolate (laid waste and deserted).

17. അല്ലെങ്കില് ഞാന് ആ ദേശത്തില് വാള് വരുത്തി വാളേ, നീ ദേശത്തുകൂടി കടക്കുക എന്നു കല്പിച്ചു മനുഷ്യരെയും മൃഗങ്ങളെയും

17. Or if I bring a sword upon that land and say, Sword, go through the land, so that I cut off man and beast from it,

18. അതില്നിന്നു ഛേദിച്ചുകളഞ്ഞാല് ആ മൂന്നു പുരുഷന്മാര് അതില് ഉണ്ടായിരുന്നാലും, എന്നാണ, അവര് പുത്രന്മാരെയോ പുത്രിമാരെയോ രക്ഷിക്കാതെ, അവര് മാത്രമേ രക്ഷപ്പെടുകയുള്ളു എന്നു യഹോവയായ കര്ത്താവിന്റെ അരുളപ്പാടു.

18. Though these three men were in it, as I live, says the Lord God, they would deliver neither sons nor daughters, but they themselves alone would be delivered.

19. അല്ലെങ്കില് ഞാന് ആ ദേശത്തു മഹാമാരി അയച്ചു, അതില്നിന്നു മനുഷ്യരെയും മൃഗങ്ങളെയും ഛേദിച്ചുകളവാന് തക്കവണ്ണം എന്റെ ക്രോധം രക്തരൂപേണ അതിന്മേല് പകര്ന്നാല്

19. Or if I send a pestilence into that land and pour out My wrath upon it in blood, to cut off from it man and beast,

20. നോഹയും ദാനീയേലും ഇയ്യോബും അതില് ഉണ്ടായിരുന്നാലും, എന്നാണ, അ:വര് പുത്രനെയോ പുത്രിയെയോ രക്ഷിക്കാതെ തങ്ങളുടെ നീതിയാല് സ്വന്ത ജീവനെ മാത്രമേ രക്ഷിക്കയുള്ളു എന്നു യഹോവയായ കര്ത്താവിന്റെ അരുളപ്പാടു.

20. Though Noah, Daniel, and Job were in it, as I live, says the Lord God, they would deliver neither son nor daughter; they would but deliver their own lives by their righteousness (their moral and spiritual rectitude in every area and relation).

21. യഹോവയായ കര്ത്താവു ഇപ്രകാരം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുഞാന് യെരൂശലേമില്നിന്നു മനുഷ്യരെയും മൃഗങ്ങളെയും ഛേദിച്ചുകളയേണ്ടതിന്നു വാള്, ക്ഷാമം ദുഷ്ടമൃഗം, മഹാമാരി എന്നിങ്ങനെ അനര്ത്ഥകരമായ ന്യായവിധികള് നാലും കൂടെ അയച്ചാലോ?
വെളിപ്പാടു വെളിപാട് 6:8

21. For thus says the Lord God: How much more when I send My four sore acts of judgment upon Jerusalem--the sword, the famine, the evil wild beasts, and the pestilence--to cut off from it man and beast! [Lev. 26:21-33.]

22. എന്നാല് പുറപ്പെട്ടു പോരുവാനുള്ള പുത്രന്മാരും പുത്രിമാരും ആയ ഒരു രക്ഷിതഗണം അതില് ശേഷിച്ചിരിക്കും; അവര് പുറപ്പെട്ടു നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് വരും; നിങ്ങള് അവരുടെ നടപ്പും പ്രവൃത്തികളും കണ്ടു, ഞാന് യെരൂശലേമിന്നു വരുത്തിയ അനര്ത്ഥവും അതിന്നു വരുത്തിയ സകലവും ചൊല്ലി ആശ്വാസം പ്രാപിക്കും.

22. And yet, behold, in it shall be left a remnant (an escaped portion), both sons and daughters. They shall be carried forth to you [in Babylon], and when you see their [ungodly] walk and their [wicked] doings, you will be consoled for the evil that I have brought upon Jerusalem, even concerning all that I have brought upon it.

23. നിങ്ങള് അവരുടെ നടപ്പും പ്രവൃത്തികളും കാണുമ്പോള് നിങ്ങള്ക്കു ആശ്വാസമായിരിക്കും; ഞാന് അതില് ചെയ്തിരിക്കുന്നതൊക്കെയും വെറുതെയല്ല ചെയ്തതു എന്നു നിങ്ങള് അറിയും എന്നു യഹോവയായ കര്ത്താവിന്റെ അരുളപ്പാടു.

23. And they shall console you when you see their evil ways and their rebellious actions. Then you shall know (understand and realize) that I have not done without cause all that I have done in Jerusalem, says the Lord God.