1. മോശെ യിസ്രായേല്മക്കളുടെ ഗോത്രപ്രധാനികളോടു പറഞ്ഞതുയഹോവ കല്പിച്ചിരിക്കുന്ന കാര്യം എന്തെന്നാല്

1. পরে মোশি ইস্রায়েল-সন্তানগণের বংশাধ্যক্ষগণকে কহিলেন, সদাপ্রভু এই বিষয় আজ্ঞা করিয়াছেন।

2. ആരെങ്കിലും യഹോവേക്കു ഒരു നേര്ച്ച നേരുകയോ ഒരു പരിവര്ജ്ജനവ്രതം ദീക്ഷിപ്പാന് ശപഥംചെയ്കയോ ചെയ്താല് അവന് വാക്കിന്നു ഭംഗം വരുത്താതെ തന്റെ വായില്നിന്നു പുറപ്പെട്ടതുപോലെ ഒക്കെയും നിവര്ത്തിക്കേണം.
മത്തായി 5:33

2. কোন পুরুষ যদি সদাপ্রভুর উদ্দেশে মানত করে, কিম্বা ব্রতবন্ধনে আপন প্রাণকে বদ্ধ করিবার জন্য দিব্য করে, তবে সে আপন বাক্য ব্যর্থ না করুক, আপন মুখ হইতে নির্গত সমস্ত বাক্যানুসারে কার্য্য করুক।

3. ഒരു സ്ത്രീ ബാല്യപ്രായത്തില് അപ്പന്റെ വീട്ടില് ഇരിക്കുമ്പോള് യഹോവേക്കു ഒരു നേര്ച്ചനേര്ന്നു ഒരു പരിവര്ജ്ജനവ്രതം നിശ്ചയിക്കയും

3. আর কোন স্ত্রীলোক যদি যৌবন কালে আপন পিতৃগৃহে বাস করিবার সময়ে সদাপ্রভুর উদ্দেশে মানত করে ও ব্রতবন্ধনে আপনাকে বদ্ধ করে,

4. അവളുടെ അപ്പന് അവളുടെ നേര്ച്ചയെയും അവള് നിശ്ചയിച്ച പരിവര്ജ്ജനവ്രതത്തെയും കുറിച്ചു കേട്ടിട്ടു മിണ്ടാതിരിക്കയും ചെയ്താല് അവളുടെ എല്ലാനേര്ച്ചകളും അവള് നിശ്ചയിച്ച പരിവര്ജ്ജനവ്രതമൊക്കെയും സ്ഥിരമായിരിക്കും.

4. এবং তাহার পিতা যদি তাহার মানত, ও যদ্দ্বারা সে আপন প্রাণকে বদ্ধ করিয়াছে, সেই ব্রতবন্ধনের কথা শুনিয়া তাহাকে কিছু না বলে, তবে তাহার সকল মানত স্থির থাকিবে, এবং যদ্দ্বারা সে আপন প্রাণকে বদ্ধ করিয়াছে, সেই ব্রতবন্ধন স্থির থাকিবে।

5. എന്നാല് അവളുടെ അപ്പന് അവളുടെ എല്ലാനേര്ച്ചയെയും അവള് നിശ്ചയിച്ച പരിവര്ജ്ജനവ്രതത്തെയും കുറിച്ചു കേള്ക്കുന്ന നാളില് അവളോടു വിലക്കിയാല് അവ സ്ഥിരമായിരിക്കയില്ല; അവളുടെ അപ്പന് അവളോടു വിലക്കുകകൊണ്ടു യഹോവ അവളോടു ക്ഷമിക്കും.

5. কিন্তু শ্রবণদিনে যদি তাহার পিতা তাহাকে নিষেধ করে, তবে তাহার কোন মানত, ও যদ্দ্বারা সে আপন প্রাণকে বদ্ধ করিয়াছে, সেই ব্রতবন্ধন স্থির থাকিবে না; আর তাহার পিতার নিষেধ প্রযুক্ত সদাপ্রভু তাহাকে ক্ষমা করিবেন।

6. അവള്ക്കു ഒരു നേര്ച്ചയോ വിചാരിക്കാതെ നിശ്ചയിച്ചുപോയ പരിവര്ജ്ജനവ്രതമോ ഉള്ളപ്പോള്

6. আর যদি সে কোন পুরুষের স্ত্রী হইয়া মানতের অধীনা হয়, কিম্বা যদ্দ্বারা সে আপন প্রাণকে বদ্ধ করিয়াছে, ওষ্ঠ-নির্গত এমন চপল বাক্যের অধীনা হয়,

7. അവള് ഒരുത്തന്നു ഭാര്യയാകയും ഭര്ത്താവു അതിനെക്കുറിച്ചു കേള്ക്കുന്ന നാളില് മിണ്ടാതിരിക്കയും ചെയ്താല് അവളുടെ നേര്ച്ചകളും അവള് നിശ്ചയിച്ച പരിവര്ജ്ജനവ്രതവും സ്ഥിരമായിരിക്കും.

7. এবং যদি তাহার স্বামী তাহা শুনিলেও শ্রবণদিনে তাহাকে কিছু না বলে, তবে তাহার মানত স্থির থাকিবে, এবং যদ্দ্বারা সে আপন প্রাণকে বদ্ধ করিয়াছে, সেই ব্রতবন্ধন স্থির থাকিবে।

8. എന്നാല് ഭര്ത്താവു അതു കേട്ട നാളില് അവളോടു വിലക്കിയാല് അവളുടെ നേര്ച്ചയും അവള് വിചാരിക്കാതെ നിശ്ചയിച്ചുപോയ പരിവര്ജ്ജനവ്രതവും അവന് ദുര്ബ്ബലപ്പെടുത്തുന്നു; യഹോവ അവളോടു ക്ഷമിക്കും.

8. কিন্তু শ্রবণদিনে যদি তাহার স্বামী তাহাকে নিষেধ করে, তবে সে যে মানত করিয়াছে, ও আপন ওষ্ঠ নির্গত যে চপল বাক্য দ্বারা আপন প্রাণকে বদ্ধ করিয়াছে, [স্বামী] তাহা ব্যর্থ করিবে, আর সদাপ্রভু তাহাকে ক্ষমা করিবেন।

9. വിധവയോ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടവളോ ചെയ്യുന്ന നേര്ച്ചയും പരിവര്ജ്ജനവ്രതവും എല്ലാം അവളുടെ മേല് സ്ഥിരമായിരിക്കും.

9. কিন্তু বিধবা কিম্বা স্বামীত্যক্তা স্ত্রী যদ্দ্বারা আপন প্রাণকে বদ্ধ করিয়াছে, সেই ব্রতের সমস্ত বাক্য তাহার নিমিত্তে স্থির থাকিবে।

10. അവള് ഭര്ത്താവിന്റെ വീട്ടില്വെച്ചു നേരുകയോ ഒരു പരിവര്ജ്ജനശപഥം ചെയ്കയോ ചെയ്തിട്ടു

10. আর সে যদি স্বামীর গৃহে থাকিবার সময়ে মানত করিয়া থাকে, কিম্বা দিব্য দ্বারা আপন প্রাণকে ব্রতবন্ধনে বদ্ধ করিয়া থাকে,

11. ഭര്ത്താവു അതിനെക്കുറിച്ചു കേള്ക്കുമ്പോള് മിണ്ടാതെയും അവളോടു വിലക്കാതെയും ഇരുന്നാല് അവളുടെ നേര്ച്ചകള് ഒക്കെയും അവള് നിശ്ചയിച്ച പരിവര്ജ്ജനവ്രതവും എല്ലാം സ്ഥിരമായിരിക്കും.

11. এবং তাহার স্বামী তাহা শুনিয়া তাহাকে নিষেধ না করিয়া নীরব হইয়া থাকে, তবে তাহার সমস্ত মানত স্থির থাকিবে; এবং সে যদ্দ্বারা আপন প্রাণকে বদ্ধ করিয়াছে, সেই সমস্ত ব্রতবন্ধন স্থির থাকিবে।

12. എന്നാല് ഭര്ത്താവു കേട്ട നാളില് അവയെ ദുര്ബ്ബലപ്പെടുത്തി എങ്കില് നേര്ച്ചകളോ പരിവര്ജ്ജനവ്രതമോ സംബന്ധിച്ചു അവളുടെ നാവിന്മേല് നിന്നു വീണതൊന്നും സ്ഥിരമായിരിക്കയില്ല; അവളുടെ ഭര്ത്താവു അതിനെ ദുര്ബ്ബലപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു; യഹോവ അവളോടു ക്ഷമിക്കും.

12. কিন্তু শ্রবণদিনে তাহার স্বামী যদি সে সকল ব্যর্থ করিয়া থাকে, তবে তাহার মানত বিষয়ে ও তাহার ব্রতবন্ধন বিষয়ে তাহার ওষ্ঠ হইতে যে বাক্য নির্গত হইয়াছিল, তাহা স্থির থাকিবে না; তাহার স্বামী তাহা ব্যর্থ করিয়াছে; আর সদাপ্রভু সেই স্ত্রীকে ক্ষমা করিবেন।

13. ആത്മതപനം ചെയ്വാനുള്ള ഏതു നേര്ച്ചയും പരിവര്ജ്ജനശപഥവും സ്ഥിരപ്പെടുത്തുവാനോ ദുര്ബ്ബലപ്പെടുത്തുവാനോ ഭര്ത്താവിന്നു അധികാരം ഉണ്ടു.

13. স্ত্রীর প্রত্যেক মানত ও প্রাণকে দুঃখ দিবার প্রতিজ্ঞাযুক্ত প্রত্যেক দিব্য তাহার স্বামী স্থির করিতেও পারে, তাহার স্বামী ব্যর্থ করিতেও পারে।

14. എന്നാല് ഭര്ത്താവു ഒരിക്കലും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല എങ്കില് അവന് അവളുടെ എല്ലാനേര്ച്ചയും അവള് നിശ്ചയിച്ച സകലപരിവര്ജ്ജനവ്രതവും സ്ഥിരപ്പെടുത്തുന്നു. കേട്ട നാളില് മിണ്ടാതിരിക്കകൊണ്ടു അവന് അവയെ സ്ഥിരപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.

14. তাহার স্বামী যদি অনেক দিন পর্য্যন্ত তাহার প্রতি সর্ব্বতোভাবে নীরব থাকে, তবে সে তাহার সমস্ত মানত কিম্বা সমস্ত ব্রতবন্ধন স্থির করে; শ্রবণদিনে নীরব থাকাতেই সে তাহা স্থির করিয়াছে।

15. എന്നാല് കേട്ടിട്ടു കുറെ കഴിഞ്ഞശേഷം അവയെ ദുര്ബ്ബലപ്പെടുത്തിയാല് അവന് അവളുടെ കുറ്റം വഹിക്കും.

15. কিন্তু তাহা শুনিলে পর যদি কোন প্রকারে স্বামী তাহা ব্যর্থ করে, তবে স্ত্রীর অপরাধ বহন করিবে।

16. ഭാര്യാഭര്ത്താക്കന്മാര് തമ്മിലും അപ്പന്റെ വീട്ടില് കന്യകയായി പാര്ക്കുംന്ന മകളും അപ്പനും തമ്മിലും പ്രമാണിക്കേണ്ടതിന്നു യഹോവ മോശെയോടു കല്പിച്ച ചട്ടങ്ങള് ഇവ തന്നേ.

16. পুরুষ ও স্ত্রীর বিষয়ে এবং পিতা ও যৌবন কালে পিতৃগৃহস্থিত কন্যার বিষয়ে সদাপ্রভু মোশিকে এই সকল আজ্ঞা করিলেন।