1. ഞങ്ങള് പിന്നെയും ഞങ്ങളെത്തന്നേ ശ്ളാഘിപ്പാന് തുടങ്ങുന്നുവോ? അല്ല ചിലര് ചെയ്യുന്നതുപോലെ നിങ്ങള്ക്കു ശ്ളാഘ്യപത്രം കാണിപ്പാനാകട്ടെ നിങ്ങളോടു വാങ്ങുവാനാകട്ടെ ഞങ്ങള്ക്കു ആവശ്യമോ?

1. ARE WE starting to commend ourselves again? Or we do not, like some [false teachers], need written credentials or letters of recommendation to you or from you, [do we]?

2. ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളില് എഴുതിയതായി സകലമനുഷ്യരും അറിയുന്നതും വായിക്കുന്നതുമായ ഞങ്ങളുടെ പത്രം നിങ്ങള് തന്നേ.

2. [No] you yourselves are our letter of recommendation (our credentials), written in your hearts, to be known (perceived, recognized) and read by everybody.

3. ഞങ്ങളുടെ ശുശ്രൂഷയാല് ഉണ്ടായ ക്രിസ്തുവിന് പത്രമായി നിങ്ങള് വെളിപ്പെടുന്നുവല്ലോ. അതു മഷികൊണ്ടല്ല, ജീവനുള്ള ദൈവത്തിന്റെ ആത്മാവിനാല് അത്രേ. കല്പലകയില് അല്ല, ഹൃദയമെന്ന മാംസപ്പലകയില് തന്നേ എഴുതിയിരിക്കുന്നതു.
പുറപ്പാടു് 24:12, പുറപ്പാടു് 31:18, പുറപ്പാടു് 34:1, ആവർത്തനം 9:10-11, സദൃശ്യവാക്യങ്ങൾ 3:3, സദൃശ്യവാക്യങ്ങൾ 7:3, യിരേമ്യാവു 31:33, യേഹേസ്കേൽ 11:19, യേഹേസ്കേൽ 36:26

3. You show and make obvious that you are a letter from Christ delivered by us, not written with ink but with [the] Spirit of [the] living God, not on tablets of stone but on tablets of human hearts. [Exod. 24:12; 31:18; 32:15, 16; Jer. 31:33.]

4. ഈ വിധം ഉറപ്പു ഞങ്ങള്ക്കു ദൈവത്തോടു ക്രിസ്തുവിനാല് ഉണ്ടു.

4. Such is the reliance and confidence that we have through Christ toward and with reference to God.

5. ഞങ്ങളില്നിന്നു തന്നേ വരുമ്പോലെ സ്വയമായി വല്ലതും സങ്കല്പിപ്പാന് ഞങ്ങള് പ്രാപ്തര് എന്നല്ല; ഞങ്ങളുടെ പ്രാപ്തി ദൈവത്തിന്റെ ദാനമത്രേ.

5. Not that we are fit (qualified and sufficient in ability) of ourselves to form personal judgments or to claim or count anything as coming from us, but our power and ability and sufficiency are from God.

6. അവന് ഞങ്ങളെ പുതുനിയമത്തിന്റെ ശുശ്രൂഷകന്മാര് ആകുവാന് പ്രാപ്തരാക്കി; അക്ഷരത്തിന്റെ ശുശ്രൂഷകന്മാരല്ല, ആത്മാവിന്റെ ശുശ്രൂഷകന്മാരത്രേ; അക്ഷരം കൊല്ലുന്നു, ആത്മാവോ ജീവിപ്പിക്കുന്നു.
പുറപ്പാടു് 24:8, യിരേമ്യാവു 31:31, യിരേമ്യാവു 32:40

6. [It is He] Who has qualified us [making us to be fit and worthy and sufficient] as ministers and dispensers of a new covenant [of salvation through Christ], not [ministers] of the letter (of legally written code) but of the Spirit; for the code [of the Law] kills, but the [Holy] Spirit makes alive. [Jer. 31:31.]

7. എന്നാല് കല്ലില് അക്ഷരമായി കൊത്തിയിരുന്ന മരണശുശ്രൂഷ, നീക്കം വരുന്നതായ മോശെയുടെ മുഖതേജസ്സുനിമിത്തം യിസ്രായേല്മക്കള്ക്കു അവന്റെ മുഖത്തു നോക്കിക്കൂടാതവണ്ണം
പുറപ്പാടു് 34:29-30, പുറപ്പാടു് 34:34

7. Now if the dispensation of death engraved in letters on stone [the ministration of the Law], was inaugurated with such glory and splendor that the Israelites were not able to look steadily at the face of Moses because of its brilliance, [a glory] that was to fade and pass away, [Exod. 34:29-35.]

8. തേജസ്സുള്ളതായെങ്കില് ആത്മാവിന്റെ ശുശ്രൂഷ അധികം തേജസ്സുള്ളതാകയില്ലയോ?

8. Why should not the dispensation of the Spirit [this spiritual ministry whose task it is to cause men to obtain and be governed by the Holy Spirit] be attended with much greater and more splendid glory?

9. ശിക്ഷാവിധിയുടെ ശുശ്രൂഷ തേജസ്സാകുന്നു എങ്കില് നീതിയുടെ ശുശ്രൂഷ തേജസ്സേറിയതായിരിക്കും.
ആവർത്തനം 27:26

9. For if the service that condemns [the ministration of doom] had glory, how infinitely more abounding in splendor and glory must be the service that makes righteous [the ministry that produces and fosters righteous living and right standing with God]!

10. അതേ, തേജസ്സോടുകൂടിയതു ഈ കാര്യ്യത്തില് ഈ അതിമഹത്തായ തേജസ്സുനിമിത്തം ഒട്ടും തേജസ്സില്ലാത്തതായി.
പുറപ്പാടു് 34:29-30

10. Indeed, in view of this fact, what once had splendor [the glory of the Law in the face of Moses] has come to have no splendor at all, because of the overwhelming glory that exceeds and excels it [the glory of the Gospel in the face of Jesus Christ].

11. നീക്കം വരുന്നതു തേജസ്സുള്ളതായിരുന്നെങ്കില് നിലനിലക്കുന്നതു എത്ര അധികം തേജസ്സുള്ളതായിരിക്കും!

11. For if that which was but passing and fading away came with splendor, how much more must that which remains and is permanent abide in glory and splendor!

12. ഈ വിധം പ്രത്യാശയുള്ളവരായി ഞങ്ങള് വളരെ പ്രാഗത്ഭ്യത്തോടെ സംസാരിക്കുന്നു.

12. Since we have such [glorious] hope (such joyful and confident expectation), we speak very freely and openly and fearlessly.

13. നീങ്ങിപ്പോകുന്നതിന്റെ അന്തം യിസ്രായേല് മക്കള് കാണാതവണ്ണം മോശെ തന്റെ മുഖത്തു മൂടുപടം ഇട്ടതുപോലെ അല്ല.
പുറപ്പാടു് 34:33, പുറപ്പാടു് 34:35, പുറപ്പാടു് 36:35

13. Nor [do we act] like Moses, who put a veil over his face so that the Israelites might not gaze upon the finish of the vanishing [splendor which had been upon it].

14. എന്നാല് അവരുടെ മനസ്സു കഠിനപ്പെട്ടുപോയി. പഴയനിയമം വായിക്കുമ്പോഴൊക്കെയും ആ മൂടുപടം നീങ്ങാതെ ഇന്നുവരെ ഇരിക്കുന്നുവല്ലോ; അതു ക്രിസ്തുവില് നീങ്ങിപ്പോകുന്നു.

14. In fact, their minds were grown hard and calloused [they had become dull and had lost the power of understanding]; for until this present day, when the Old Testament (the old covenant) is being read, that same veil still lies [on their hearts], not being lifted [to reveal] that in Christ it is made void and done away.

15. മോശെയുടെ പുസ്തകം വായിക്കുമ്പോള് മൂടുപടം ഇന്നേയോളം അവരുടെ ഹൃദയത്തിന്മേല് കിടക്കുന്നു.

15. Yes, down to this [very] day whenever Moses is read, a veil lies upon their minds and hearts.

16. കര്ത്താവിങ്കലേക്കു തിരിയുമ്പോള് മൂടുപടം നീങ്ങിപ്പോകും.
യെശയ്യാ 25:7, പുറപ്പാടു് 34:34

16. But whenever a person turns [in repentance] to the Lord, the veil is stripped off and taken away.

17. കര്ത്താവു ആത്മാവാകുന്നു; കര്ത്താവിന്റെ ആത്മാവുള്ളേടത്തു സ്വാതന്ത്ര്യം ഉണ്ടു.

17. Now the Lord is the Spirit, and where the Spirit of the Lord is, there is liberty (emancipation from bondage, freedom). [Isa. 61:1, 2.]

18. എന്നാല് മൂടുപടം നീങ്ങിയ മുഖത്തു കര്ത്താവിന്റെ തേജസ്സിനെ കണ്ണാടിപോലെ പ്രതിബിംബിക്കുന്നവരായി നാം എല്ലാവരും ആത്മാവാകുന്ന കര്ത്താവിന്റെ ദാനമായി തേജസ്സിന്മേല് തേജസ്സു പ്രാപിച്ചു അതേ പ്രതിമയായി രൂപാന്തരപ്പെടുന്നു.
പുറപ്പാടു് 16:7, പുറപ്പാടു് 24:17

18. And all of us, as with unveiled face, [because we] continued to behold [in the Word of God] as in a mirror the glory of the Lord, are constantly being transfigured into His very own image in ever increasing splendor and from one degree of glory to another; [for this comes] from the Lord [Who is] the Spirit.