1. സ്ത്രീ പ്രസവിച്ച മനുഷ്യന് അല്പായുസ്സുള്ളവനും കഷ്ടസമ്പൂര്ണ്ണനും ആകുന്നു.

1. Man that is borne of woman, is of short continuance, and full of trouble.

2. അവന് പൂപോലെ വിടര്ന്നു പൊഴിഞ്ഞുപോകുന്നു; നിലനില്ക്കാതെ നിഴല്പോലെ ഔടിപ്പോകുന്നു.

2. He shooteth foorth as a flowre, and is cut downe: he vanisheth also as a shadowe, and continueth not.

3. അവന്റെ നേരെയോ തൃക്കണ്ണു മിഴിക്കുന്നതു? എന്നെയോ നീ ന്യായവിസ്താരത്തിലേക്കു വരുത്തുന്നതു?

3. And yet thou openest thine eyes vpon such one, and causest me to enter into iudgement with thee.

4. അശുദ്ധനില്നിന്നു ജനിച്ച വിശുദ്ധന് ഉണ്ടോ? ഒരുത്തനുമില്ല.

4. Who can bring a cleane thing out of filthinesse? there is not one.

5. അവന്റെ ജീവകാലത്തിന്നു അവധി ഉണ്ടല്ലോ; അവന്റെ മാസങ്ങളുടെ എണ്ണം നിന്റെ പക്കല്; അവന്നു ലംഘിച്ചുകൂടാത്ത അതിര് നീ വെച്ചിരിക്കുന്നു.

5. Are not his dayes determined? the nober of his moneths are with thee: thou hast appointed his boundes, which he can not passe.

6. അവന് ഒരു കൂലിക്കാരനെപ്പോലെ വിശ്രമിച്ചു തന്റെ ദിവസത്തില് തൃപ്തിപ്പെടേണ്ടതിന്നു നിന്റെ നോട്ടം അവങ്കല് നിന്നു മാറ്റിക്കൊള്ളേണമേ.

6. Turne from him that he may cease vntill his desired day, as an hyreling.

7. ഒരു വൃക്ഷമായിരുന്നാല് പ്രത്യാശയുണ്ടു; അതിനെ വെട്ടിയാല് പിന്നെയും പൊട്ടി കിളുര്ക്കും; അതു ഇളങ്കൊമ്പുകള് വിടാതിരിക്കയില്ല.

7. For there is hope of a tree, if it bee cut downe, that it will yet sproute, and the branches thereof will not cease.

8. അതിന്റെ വേര് നിലത്തു പഴകിയാലും അതിന്റെ കുറ്റി മണ്ണില് കെട്ടുപോയാലും

8. Though the roote of it waxe olde in the earth, and the stocke thereof be dead in ye ground,

9. വെള്ളത്തിന്റെ ഗന്ധംകൊണ്ടു അതു കിളുര്ക്കും ഒരു തൈപോലെ തളിര് വിടും.

9. Yet by the sent of water it will bud, and bring foorth boughes like a plant.

10. പുരുഷനോ മരിച്ചാല് ദ്രവിച്ചുപോകുന്നു; മനുഷ്യന് പ്രാണനെ വിട്ടാല് പിന്നെ അവന് എവിടെ?

10. But man is sicke, and dyeth, and man perisheth, and where is he?

11. സമുദ്രത്തിലെ വെള്ളം പോയ്പോകുമ്പോലെയും ആറു വറ്റി ഉണങ്ങിപ്പോകുമ്പോലെയും

11. As the waters passe from the sea, and as the flood decayeth and dryeth vp,

12. മനുഷ്യന് കിടന്നിട്ടു എഴുന്നേലക്കുന്നില്ല; ആകാശം ഇല്ലാതെയാകുംവരെ അവര് ഉണരുന്നില്ല; ഉറക്കത്തില്നിന്നു ജാഗരിക്കുന്നതുമില്ല;

12. So man sleepeth and riseth not: for hee shall not wake againe, nor be raised from his sleepe till the heauen be no more.

13. നീ എന്നെ പാതാളത്തില് മറെച്ചുവെക്കയും നിന്റെ കോപം കഴിയുവോളം എന്നെ ഒളിപ്പിക്കയും എനിക്കു ഒരവധി നിശ്ചയിച്ചു എന്നെ ഔര്ക്കുംകയും ചെയ്തുവെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു.

13. Oh that thou wouldest hide me in the graue, and keepe me secret, vntill thy wrath were past, and wouldest giue me terme, and remember me.

14. മനുഷ്യന് മരിച്ചാല് വീണ്ടും ജീവിക്കുമോ? എന്നാല് എനിക്കു മാറ്റം വരുവോളം എന്റെ യുദ്ധകാലമൊക്കെയും കാത്തിരിക്കാമായിരുന്നു.

14. If a man die, shall he liue againe? All the dayes of mine appointed time will I waite, till my changing shall come.

15. നീ വിളിക്കും; ഞാന് നിന്നോടു ഉത്തരം പറയും; നിന്റെ കൈവേലയോടു നിനക്കു താല്പര്യമുണ്ടാകും.

15. Thou shalt call me, and I shall answere thee: thou louest the worke of thine own hands.

16. ഇപ്പോഴോ നീ എന്റെ കാലടികളെ എണ്ണുന്നു; എന്റെ പാപത്തിന്മേല് നീ ദൃഷ്ടിവെക്കുന്നില്ലയോ?

16. But nowe thou nombrest my steppes, and doest not delay my sinnes.

17. എന്റെ അതിക്രമം ഒരു സഞ്ചിയിലാക്കി മുദ്രയിട്ടിരിക്കുന്നു; എന്റെ അകൃത്യം നീ കെട്ടി പറ്റിച്ചിരിക്കുന്നു.

17. Mine iniquitie is sealed vp, as in a bagge, and thou addest vnto my wickednesse.

18. മലപോലും വീണു പൊടിയുന്നു; പാറയും സ്ഥലം വിട്ടു മാറിപ്പോകുന്നു.

18. And surely as the mountaine that falleth, commeth to nought, and the rocke that is remooued from his place:

19. വെള്ളം കല്ലുകളെ തേയുമാറാക്കുന്നതും അതിന്റെ പ്രവാഹം നിലത്തെ പൊടിയെ ഒഴുക്കിക്കളയുന്നതുംപോലെ നീ മനുഷ്യന്റെ പ്രത്യാശയെ നശിപ്പിക്കുന്നു

19. As the water breaketh the stones, when thou ouerflowest the things which growe in the dust of ye earth: so thou destroyest ye hope of man.

20. നീ എപ്പോഴും അവനെ ആക്രമിച്ചിട്ടു അവന് കടന്നുപോകുന്നു; നീ അവന്റെ മുഖം വിരൂപമാക്കി അവനെ അയച്ചുകളയുന്നു.

20. Thou preuailest alway against him, so that he passeth away: he changeth his face when thou castest him away.

21. അവന്റെ പുത്രന്മാര്ക്കും ബഹുമാനം ലഭിക്കുന്നതു അവന് അറിയുന്നില്ല; അവര്ക്കും താഴ്ച ഭവിക്കുന്നതു അവന് ഗ്രഹിക്കുന്നതുമില്ല.

21. And he knoweth not if his sonnes shall be honourable, neither shall he vnderstand concerning them, whether they shalbe of lowe degree,

22. തന്നെപ്പറ്റി മാത്രം അവന്റെ ദേഹം വേദനപ്പെടുന്നു; തന്നെക്കുറിച്ചത്രേ അവന്റെ ഉള്ളം ദുഃഖിക്കുന്നു.

22. But while his flesh is vpon him, he shall be sorowfull, and while his soule is in him, it shall mourne.