1. അതിന്നു ഇയ്യോബ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. পরে ইয়োব উত্তর করিয়া কহিলেন,

2. നിങ്ങള് എത്രത്തോളം എന്റെ മനസ്സു വ്യസനിപ്പിക്കയും മൊഴികളാല് എന്നെ തകര്ക്കുംകയും ചെയ്യും?

2. তোমরা কত ক্ষণ আমার প্রাণে ক্লেশ দিবে? বাক্যের আঘাতে আমাকে চূর্ণ করিবে?

3. ഇപ്പോള് പത്തു പ്രാവശ്യം നിങ്ങള് എന്നെ നിന്ദിച്ചിരിക്കുന്നു; എന്നോടു കാഠിന്യം കാണിപ്പാന് നിങ്ങള്ക്കു ലജ്ജയില്ല.

3. এই দশবার আমাকে তিরস্কার করিয়াছ; আমার প্রতি নিষ্ঠুর ব্যবহারে তোমাদের লজ্জা নাই।

4. ഞാന് തെറ്റിപ്പോയതു വാസ്തവം എന്നു വരികില് എന്റെ തെറ്റു എനിക്കു തന്നേ അറിയാം.

4. যাহা হউক, যদি আমি ভ্রম করিয়া থাকি, তবে সেই ভ্রমের ফল আমারই।

5. നിങ്ങള് സാക്ഷാല് എനിക്കു വിരോധമായി വലിപ്പം ഭാവിച്ചു എന്റെ അപമാനത്തെക്കുറിച്ചു എന്നെ ആക്ഷേപിക്കുന്നു എങ്കില്

5. তোমরা কি নিতান্তই আমার উপরে দর্প করিবে? আমার বিরুদ্ধে আমার গ্লানির দোহাই দিবে?

6. ദൈവം എന്നെ മറിച്ചുകളഞ്ഞു തന്റെ വലയില് എന്നെ കുടുക്കിയിരിക്കുന്നു എന്നറിവിന് .

6. এখন জান, ঈশ্বর আমার প্রতি অন্যায় করিয়াছেন, আপন জালে আমাকে ঘেরিয়াছেন।

7. അയ്യോ, ബലാല്ക്കാരം എന്നു ഞാന് നിലവിളിക്കുന്നു; കേള്പ്പോരില്ല; രക്ഷെക്കായി ഞാന് മുറയിടുന്നു; ന്യായം കിട്ടുന്നതുമില്ല.

7. দেখ, আমি অন্যায়প্রযুক্ত ক্রন্দন করি, উত্তর পাই না; আর্ত্তনাদ করি, কিন্তু বিচার হইতেছে না।

8. എനിക്കു കടന്നുകൂടാതവണ്ണം അവന് എന്റെ വഴി കെട്ടിയടെച്ചു, എന്റെ പാതകള് ഇരുട്ടാക്കിയിരിക്കുന്നു.

8. তিনি অলঙ্ঘনীয় বেড়া দ্বারা আমার পথ রুদ্ধ, এবং আমার মার্গ অন্ধকারাবৃত করিয়াছেন।

9. എന്റെ തേജസ്സു അവന് എന്റെ മേല്നിന്നു ഊരിയെടുത്തു; എന്റെ തലയിലെ കിരീടം നീക്കിക്കളഞ്ഞു.

9. তিনি আমার গৌরব-বসন খুলিয়া লইয়াছেন, আমার মস্তকের মুকুট হরণ করিয়াছেন।

10. അവന് എന്നെ ചുറ്റും ക്ഷയിപ്പിച്ചു; എന്റെ കഥകഴിഞ്ഞു; ഒരു വൃക്ഷത്തെപ്പോലെ എന്റെ പ്രത്യാശയെ പറിച്ചുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

10. তিনি চারিদিকে আমাকে ভগ্ন করিয়াছেন, আমি গেলাম; তিনি বৃক্ষের ন্যায় আমার আশ্বাস উন্মূলন করিয়াছেন।

11. അവന് തന്റെ കോപം എന്റെമേല് ജ്വലിപ്പിച്ചു എന്നെ തനിക്കു ശത്രുവായി എണ്ണുന്നു.

11. তিনি আমার বিরুদ্ধে ক্রোধ প্রজ্বলিত করিয়াছেন, আমাকে এক জন বিপক্ষের ন্যায় গণনা করিয়াছেন।

12. അവന്റെ പടക്കൂട്ടങ്ങള് ഒന്നിച്ചുവരുന്നു; അവര് എന്റെ നേരെ തങ്ങളുടെ വഴി നിരത്തുന്നു; എന്റെ കൂടാരത്തില് ചുറ്റും പാളയമിറങ്ങുന്നു.

12. তাঁহার সৈন্য সকল একসঙ্গে আসিতেছে, তাহারা আমার বিরুদ্ধে জাঙ্গাল বাঁধিতেছে, আমার তাম্বুর চারিদিকে শিবির স্থাপন করিয়াছে।

13. അവര് എന്റെ സഹോദരന്മാരെ എന്നോടു അകറ്റിക്കളഞ്ഞു; എന്റെ പരിചയക്കാര് എനിക്കു അന്യരായിത്തീര്ന്നു.

13. তিনি মম জ্ঞাতিদিগকে আমা হইতে দূরে রাখিয়াছেন, আমার পরিচিতেরা অপরিচিতের ন্যায় হইয়াছে।

14. എന്റെ ബന്ധുജനം ഒഴിഞ്ഞുമാറി; എന്റെ ഉറ്റ സ്നേഹിതന്മാര് എന്നെ മറന്നുകളഞ്ഞു.

14. আমার কুটুম্বগণ আমাকে ত্যাগ করিয়াছে, আমার মিত্রগণ আমাকে ভুলিয়া গিয়াছে।

15. എന്റെ വീട്ടില് പാര്ക്കുംന്നവരും എന്റെ ദാസികളും എന്നെ അന്യനായെണ്ണുന്നു; ഞാന് അവര്ക്കും പരദേശിയായ്തോന്നുന്നു.

15. আমার গৃহের প্রবাসীরা ও আমার দাসীগণ আমাকে অপরিচিতের ন্যায় জ্ঞান করে, আমি তাহাদের দৃষ্টিতে বিজাতীয় হইয়াছি।

16. ഞാന് എന്റെ ദാസനെ വിളിച്ചു; അവന് വിളി കേള്ക്കുന്നില്ല. എന്റെ വായ്കൊണ്ടു ഞാന് അവനോടു യാചിക്കേണ്ടിവരുന്നു.

16. আমার দাসকে ডাকি, সে আমাকে উত্তর দেয় না, যদিও আমি নিজ মুখে তাহাকে বিনতি করি।

17. എന്റെ ശ്വാസം എന്റെ ഭാര്യകൂ അസഹ്യവും എന്റെ യാചന എന്റെ ഉടപ്പിറന്നവര്ക്കും അറെപ്പും ആയിരിക്കുന്നു.

17. আমার নিঃশ্বাস আমার ভার্য্যার ঘৃণিত, আমার আর্ত্তস্বর আমার সহোদরগণের ঘৃণিত।

18. പിള്ളരും എന്നെ നിരസിക്കുന്നു; ഞാന് എഴുന്നേറ്റാല് അവര് എന്നെ കളിയാക്കുന്നു.

18. বালকেরাও আমাকে অবজ্ঞা করে, আমি উঠিলে তাহারা আমার বিরুদ্ধে কথা কহে।

19. എന്റെ പ്രാണസ്നേഹിതന്മാര് ഒക്കെയും എന്നെ വെറുക്കുന്നു; എനിക്കു പ്രിയരായവര് വിരോധികളായിത്തീര്ന്നു.

19. আমার সুহৃদ সকলে আমাকে ঘৃণা করে, আমার প্রিয়পাত্রেরা আমার প্রতি বিমুখ।

20. എന്റെ അസ്ഥി ത്വക്കിനോടും മാംസത്തോടും പറ്റിയിരിക്കുന്നു; പല്ലിന്റെ മോണയോടെ ഞാന് ശേഷിച്ചിരിക്കുന്നു.

20. আমার চর্ম্মে ও মাংসে অস্থি সংলগ্ন হইয়াছে, আমি দন্তের চর্ম্মাবশিষ্ট হইয়া বাঁচিয়া আছি।

21. സ്നേഹിതന്മാരേ, എന്നോടു കൃപ തോന്നേണമേ, കൃപ തോന്നേണമേ; ദൈവത്തിന്റെ കൈ എന്നെ തൊട്ടിരിക്കുന്നു.

21. হে মম বন্ধুগণ, আমাকে কৃপা কর, কৃপা কর, কেননা ঈশ্বরের হস্ত আমাকে স্পর্শ করিয়াছে।

22. ദൈവം എന്നപോലെ നിങ്ങളും എന്നെ ഉപദ്രവിക്കുന്നതെന്തു? എന്റെ മാംസം തിന്നു തൃപ്തിവരാത്തതു എന്തു?

22. ঈশ্বরের ন্যায় কেন আমাকে তাড়না কর? আমার মাংস ভক্ষণ করিতে কি ক্ষান্ত হইবে না?

23. അയ്യോ എന്റെ വാക്കുകള് ഒന്നു എഴുതിയെങ്കില്, ഒരു പുസ്തകത്തില് കുറിച്ചുവെച്ചെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു.

23. আহা, আমার কথা সকল যদি লিখিত হয়। সে সকল যদি পুস্তকে বিরচিত হয়

24. അവയെ ഇരിമ്പാണിയും ഈയവുംകൊണ്ടു പാറയില് സദാകാലത്തേക്കു കൊത്തിവെച്ചെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു.

24. যদি লৌহ-লেখনী ও সীসা দ্বারা পাষাণে তক্ষিত হইয়া অনন্ত কাল থাকে।

25. എന്നെ വീണ്ടെടുക്കുന്നവന് ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നും അവന് ഒടുവില് പൊടിമേല് നിലക്കുമെന്നും ഞാന് അറിയുന്നു.
1 യോഹന്നാൻ 2:28, 1 യോഹന്നാൻ 3:2

25. কিন্তু আমি জানি, আমার মুক্তিকর্ত্তা জীবিত; তিনি শেষে ধূলির উপরে উঠিয়া দাঁড়াইবেন।

26. എന്റെ ത്വക് ഇങ്ങനെ നശിച്ചശേഷം ഞാന് ദേഹരഹിതനായി ദൈവത്തെ കാണും.
യോഹന്നാൻ 19:30

26. আর আমার চর্ম্ম এইরূপে বিনষ্ট হইলে পর, তবু আমি মাংসবিহীন হইয়া ঈশ্বরকে দেখিব।

27. ഞാന് തന്നേ അവനെ കാണും; അന്യനല്ല, എന്റെ സ്വന്തകണ്ണു അവനെ കാണും; എന്റെ അന്തരംഗം എന്റെ ഉള്ളില് ക്ഷയിച്ചിരിക്കുന്നു.
യോഹന്നാൻ 19:30

27. আমি তাঁহাকে আপনার সপক্ষ দেখিব, আমারই চক্ষু দেখিবে, অন্যে নয়। বক্ষোমধ্যে আমার হৃদয় ক্ষীণ হইতেছে।

28. നാം എങ്ങനെ അവനെ ഉപദ്രവിക്കുമെന്നും കാര്യത്തിന്റെ മൂലം എന്നില് കാണുന്നു എന്നും നിങ്ങള് പറയുന്നുവെങ്കില്

28. তোমরা যদি বল, আমরা কেমন করিয়া উহাকে তাড়না করিব? আমার মধ্যে না কি মূলতত্ত্ব পাওয়া যায়,

29. വാളിനെ പേടിപ്പിന് ; ക്രോധം വാളിന്റെ ശിക്ഷെക്കു ഹേതു; ഒരു ന്യായവിധി ഉണ്ടെന്നറിഞ്ഞുകൊള്വിന് .

29. তবে তোমরা খড়্‌গ হইতে ভীত হও, কেননা খড়্‌গের দণ্ড ক্রোধময়, বিচার আছে, ইহা তোমাদের জানা উচিত।