1. അതിന്നു ഇയ്യോബ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

1. Then Job answered and said:

2. അയ്യോ എന്റെ വ്യസനം ഒന്നു തൂക്കിനോക്കിയെങ്കില്! എന്റെ വിപത്തു സ്വരൂപിച്ചു തുലാസില് വെച്ചെങ്കില്!

2. Ah, could my anguish but be measured and my calamity laid with it in the scales,

3. അതു കടല്പുറത്തെ മണലിനെക്കാള് ഭാരമേറുന്നതു. അതുകൊണ്ടു എന്റെ വാക്കു തെറ്റിപ്പോകുന്നു.

3. They would now outweigh the sands of the sea! Because of this I speak without restraint.

4. സര്വ്വശക്തന്റെ അസ്ത്രങ്ങള് എന്നില് തറെച്ചിരിക്കുന്നു; അവയുടെ വിഷം എന്റെ ആത്മാവു കുടിക്കുന്നു; ദൈവത്തിന്റെ ഘോരത്വങ്ങള് എന്റെ നേരെ അണിനിരന്നിരിക്കുന്നു.

4. For the arrows of the Almighty pierce me, and my spirit drinks in their poison; the terrors of God are arrayed against me.

5. പുല്ലുള്ളേടത്തു കാട്ടുകഴുത ചിനെക്കുമോ? തീറ്റി തിന്നുമ്പോള് കാള മുക്കുറയിടുമോ?

5. Does the wild ass bray when he has grass? Does the ox low over his fodder?

6. രുചിയില്ലാത്തതു ഉപ്പുകൂടാതെ തിന്നാമോ? മുട്ടയുടെ വെള്ളെക്കു രുചിയുണ്ടോ?

6. Can a thing insipid be eaten without salt? Is there flavor in the white of an egg?

7. തൊടുവാന് എനിക്കു വെറുപ്പു തോന്നുന്നതു എനിക്കു അറെപ്പുള്ള ഭക്ഷണമായിരിക്കുന്നു.

7. I refuse to touch them; they are loathsome food to me.

8. അയ്യോ, എന്റെ അപേക്ഷ സാധിച്ചെങ്കില്! എന്റെ വാഞ്ഛ ദൈവം എനിക്കു നല്കിയെങ്കില്!

8. Oh, that I might have my request, and that God would grant what I long for:

9. എന്നെ തകര്ക്കുംവാന് ദൈവം പ്രസാദിച്ചെങ്കില്! തൃക്കൈ നീട്ടി എന്നെ ഖണ്ഡിച്ചുകളഞ്ഞെങ്കില്!

9. Even that God would decide to crush me, that he would put forth his hand and cut me off!

10. അങ്ങനെ എനിക്കു ആശ്വാസം ലഭിക്കുമായിരുന്നു; കനിവറ്റ വേദനയില് ഞാന് ഉല്ലസിക്കുമായിരുന്നു. പരിശുദ്ധന്റെ വചനങ്ങളെ ഞാന് നിഷേധിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ;

10. Then I should still have consolation and could exult through unremitting pain, because I have not transgressed the commands of the Holy One.

11. ഞാന് കാത്തിരിക്കേണ്ടതിന്നു എന്റെ ശക്തി എന്തുള്ളു? ദീര്ഘക്ഷമ കാണിക്കേണ്ടതിന്നു എന്റെ അന്തം എന്തു?

11. What strength have I that I should endure, and what is my limit that I should be patient?

12. എന്റെ ബലം കല്ലിന്റെ ബലമോ? എന്റെ മാംസം താമ്രമാകുന്നുവോ?

12. Have I the strength of stones, or is my flesh of bronze?

13. ഞാന് കേവലം തുണയില്ലാത്തവനല്ലയോ? രക്ഷ എന്നെ വിട്ടുപോയില്ലയോ?

13. Have I no helper, and has advice deserted me?

14. ദുഃഖിതനോടു സ്നേഹിതന് ദയ കാണിക്കേണ്ടതാകുന്നു; അല്ലാഞ്ഞാല് അവന് സര്വ്വശക്തന്റെ ഭയം ത്യജിക്കും.

14. A friend owes kindness to one in despair, though he have forsaken the fear of the Almighty.

15. എന്റെ സഹോദരന്മാര് ഒരു തോടുപോലെ എന്നെ ചതിച്ചു; വറ്റിപ്പോകുന്ന തോടുകളുടെ ചാല്പോലെ തന്നേ.

15. My brethren are undependable as a brook, as watercourses that run dry in the wadies;

16. നീര്ക്കട്ടകൊണ്ടു അവ കലങ്ങിപ്പോകുന്നു; ഹിമം അവയില് ഉരുകി കാണാതെപോകുന്നു.

16. Though they may be black with ice, and with snow heaped upon them,

17. ചൂടുപിടിക്കുന്നേരം അവ വറ്റിപ്പോകുന്നു; ഉഷ്ണം ആകുമ്പോള് അവ അവിടെനിന്നു പൊയ്പോകുന്നു.

17. Yet once they flow, they cease to be; in the heat, they disappear from their place.

18. സ്വാര്ത്ഥങ്ങള് വഴി വിട്ടുതിരിഞ്ഞു ചെല്ലുന്നു; അവ മരുഭൂമിയില് ചെന്നു നശിച്ചുപോകുന്നു.

18. Caravans turn aside from their routes; they go into the desert and perish.

19. തേമയുടെ സ്വാര്ത്ഥങ്ങള് തിരിഞ്ഞുനോക്കുന്നു; ശെബയുടെ യാത്രാഗണം അവെക്കായി പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

19. The caravans of Tema search, the companies of Sheba have hopes;

20. പ്രതീക്ഷിച്ചതുകൊണ്ടു അവര് ലജ്ജിക്കുന്നു; അവിടത്തോളം ചെന്നു നാണിച്ചു പോകുന്നു.

20. They are disappointed, though they were confident; they come there and are frustrated.

21. നിങ്ങളും ഇപ്പോള് അതുപോലെ ആയി വിപത്തു കണ്ടിട്ടു നിങ്ങള് പേടിക്കുന്നു.

21. It is thus that you have now become for me; you see a terrifying thing and are afraid.

22. എനിക്കു കൊണ്ടുവന്നു തരുവിന് ; നിങ്ങളുടെ സമ്പത്തില്നിന്നു എനിക്കുവേണ്ടി കൈക്കൂലി കൊടുപ്പിന് ;

22. Have I asked you to give me anything, to offer a gift for me from your possessions,

23. വൈരിയുടെ കയ്യില്നിന്നു എന്നെ വിടുവിപ്പിന് ; നിഷ്ഠൂരന്മാരുടെ കയ്യില്നിന്നു എന്നെ വീണ്ടെടുപ്പിന് എന്നിങ്ങനെ ഞാന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ?

23. Or to deliver me from the enemy, or to redeem me from oppressors?

24. എന്നെ ഉപദേശിപ്പിന് ; ഞാന് മിണ്ടാതെയിരിക്കാം; ഏതില് തെറ്റിപ്പോയെന്നു എനിക്കു ബോധം വരുത്തുവിന് .

24. Teach me, and I will be silent; prove to me wherein I have erred.

25. നേരുള്ള വാക്കുകള്ക്കു എത്ര ബലം! നിങ്ങളുടെ ശാസനെക്കോ എന്തു ഫലം?

25. How agreeable are honest words; yet how unconvincing is your argument!

26. വാക്കുകളെ ആക്ഷേപിപ്പാന് വിചാരിക്കുന്നുവോ? ആശയറ്റവന്റെ വാക്കുകള് കാറ്റിന്നു തുല്യമത്രേ.

26. Do you consider your words as proof, but the sayings of a desperate man as wind?

27. അനാഥന്നു നിങ്ങള് ചീട്ടിടുന്നു; സ്നേഹിതനെക്കൊണ്ടു കച്ചവടം ചെയ്യുന്നു.

27. You would even cast lots for the orphan, and would barter away your friend!

28. ഇപ്പോള് ദയ ചെയ്തു എന്നെ ഒന്നു നോക്കുവിന് ; ഞാന് നിങ്ങളുടെ മുഖത്തു നോക്കി ഭോഷകുപറയുമോ?

28. Come, now, give me your attention; surely I will not lie to your face.

29. ഒന്നുകൂടെ നോക്കുവിന് ; നീതികേടു ഭവിക്കരുതു. ഒന്നുകൂടെ നോക്കുവിന് ; എന്റെ കാര്യം നീതിയുള്ളതു തന്നേ.

29. Think it over; let there be no injustice. Think it over; I still am right.

30. എന്റെ നാവില് അനീതിയുണ്ടോ? എന്റെവായി അനര്ത്ഥം തിരിച്ചറികയില്ലയോ?

30. Is there insincerity on my tongue, or cannot my taste discern falsehood?