1. യഹോവയെ സ്തുതിപ്പിന് ; യഹോവേക്കു സ്തോത്രം ചെയ്വിന് ; അവന് നല്ലവനല്ലോ; അവന്റെ ദയ എന്നേക്കും ഉള്ളതു.

1. Praise the Lord! O give thanks to the Lord for He is good. His loving-kindness lasts forever.

2. യഹോവയുടെ വീര്യപ്രവൃത്തികളെ ആര് വര്ണ്ണിക്കും? അവന്റെ സ്തുതിയെ ഒക്കെയും ആര് വിവരിക്കും?

2. Who can put into words the great works of the Lord? Who can make known all His praise?

3. ന്യായത്തെ പ്രമാണിക്കുന്നവരും എല്ലായ്പോഴും നീതി പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവനും ഭാഗ്യവാന്മാര്.

3. Happy are those who are faithful in being fair and who always do what is right and good!

4. യഹോവേ, നീ തിരഞ്ഞെടുത്തവരുടെ നന്മ ഞാന് കാണേണ്ടതിന്നും നിന്റെ ജനത്തിന്റെ സന്തോഷത്തില് സന്തോഷിക്കേണ്ടതിന്നും നിന്റെ അവകാശത്തോടുകൂടെ പുകഴേണ്ടതിന്നും

4. O Lord, remember me when You show favor to Your people. Visit me also when You save them.

5. നിന്റെ ജനത്തോടുള്ള കടാക്ഷപ്രകാരം എന്നെ ഔര്ത്തു, നിന്റെ രക്ഷകൊണ്ടു എന്നെ സന്ദര്ശിക്കേണമേ.

5. So I may share in the well-being of Your chosen ones. So I may share in the joy of Your nation, and be proud of Your people.

6. ഞങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാരെപ്പോലെ പാപം ചെയ്തു; ഞങ്ങള് അകൃത്യവും ദുഷ്ടതയും പ്രവര്ത്തിച്ചു.

6. We have sinned like our fathers. We have done wrong. We have been sinful in our actions.

7. ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാര് മിസ്രയീമില്വെച്ചു നിന്റെ അത്ഭുതങ്ങളെ ഗ്രഹിക്കാതെയും നിന്റെ മഹാദയയെ ഔര്ക്കാതെയും കടല്ക്കരയില്, ചെങ്കടല്ക്കരയില്വെച്ചു തന്നേ മത്സരിച്ചു.

7. Our fathers in Egypt did not understand Your powerful works. They did not remember how many times You showed Your loving-kindness. But they turned against You by the sea, the Red Sea.

8. എന്നിട്ടും അവന് തന്റെ മഹാശക്തി വെളിപ്പെടുത്തേണ്ടതിന്നു തന്റെ നാമംനിമിത്തം അവരെ രക്ഷിച്ചു.

8. Yet He saved them because of the honor of His name, and to make His great power known.

9. അവന് ചെങ്കടലിനെ ശാസിച്ചു, അതു ഉണങ്ങിപ്പോയി; അവന് അവരെ മരുഭൂമിയില്കൂടി എന്നപോലെ ആഴിയില്കൂടി നടത്തി.

9. So He spoke sharp words to the Red Sea and it dried up. And He led them through the sea as through a desert.

10. അവന് പകയന്റെ കയ്യില്നിന്നു അവരെ രക്ഷിച്ചു; ശത്രുവിന്റെ കയ്യില്നിന്നു അവരെ വീണ്ടെടുത്തു.
ലൂക്കോസ് 1:71

10. He saved them from the hand of those who hated them. He set them free from the hand of those who went against them.

11. വെള്ളം അവരുടെ വൈരികളെ മൂടിക്കളഞ്ഞു; അവരില് ഒരുത്തനും ശേഷിച്ചില്ല.

11. And the waters covered those who hated them. Not one of them was left.

12. അവര് അവന്റെ വചനങ്ങളെ വിശ്വസിച്ചു; അവന്നു സ്തുതിപാടുകയും ചെയ്തു.

12. Then they believed His promises. They sang His praise.

13. എങ്കിലും അവര് വേഗത്തില് അവന്റെ പ്രവൃത്തികളെ മറന്നു; അവന്റെ ആലോചനെക്കു കാത്തിരുന്നതുമില്ല.

13. But they soon forgot His works. They did not wait to hear what He wanted them to do.

14. മരുഭൂമിയില്വെച്ചു അവര് ഏറ്റവും മോഹിച്ചു; നിര്ജ്ജനപ്രദേശത്തു അവര് ദൈവത്തെ പരീക്ഷിച്ചു.
1 കൊരിന്ത്യർ 10:6

14. They wanted many things in the desert, and they tempted God there.

15. അവര് അപേക്ഷിച്ചതു അവന് അവര്ക്കുംകൊടുത്തു; എങ്കിലും അവരുടെ പ്രാണന്നു ക്ഷയം അയച്ചു.

15. So He gave them what they wanted, but He allowed their souls to become weak because of it.

16. പാളയത്തില്വെച്ചു അവര് മോശെയോടും യഹോവയുടെ വിശുദ്ധനായ അഹരോനോടും അസൂയപ്പെട്ടു.

16. They were jealous of Moses in the place where they set up their tents. And they were jealous of Aaron, the holy one of the Lord.

17. ഭൂമി പിളര്ന്നു ദാഥാനെ വിഴുങ്ങി; അബീരാമിന്റെ കൂട്ടത്തെയും മൂടിക്കളഞ്ഞു.

17. So the earth opened up and swallowed Dathan. It closed over the group of Abiram.

18. അവരുടെ കൂട്ടത്തില് തീ കത്തി; അഗ്നിജ്വാല ദുഷ്ടന്മാരെ ദഹിപ്പിച്ചുകളഞ്ഞു.

18. And a fire came among their followers. It burned up the sinful people.

19. അവര് ഹോരേബില്വെച്ചു ഒരു കാളകൂട്ടിയെ ഉണ്ടാക്കി; വാര്ത്തുണ്ടാക്കിയ വിഗ്രഹത്തെ നമസ്കരിച്ചു.

19. They made a calf at Horeb and worshiped a god of gold.

20. ഇങ്ങനെ അവര് തങ്ങളുടെ മഹത്വമായവനെ പുല്ലു തിന്നുന്ന കാളയോടു സദ്രശനാക്കി തീര്ത്തു.
റോമർ 1:23

20. They traded their shining-greatness for something that looked like a bull that eats grass.

21. മിസ്രയീമില് വലിയ കാര്യങ്ങളും ഹാമിന്റെ ദേശത്തു അത്ഭുതപ്രവൃത്തികളും

21. They forgot the God Who saved them, Who had done great things in Egypt,

22. ചെങ്കടലിങ്കല് ഭയങ്കരകാര്യങ്ങളും ചെയ്തവനായി തങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവായ ദൈവത്തെ അവര് മറന്നുകളഞ്ഞു.

22. powerful works in the land of Ham, and works that brought fear by the Red Sea.

23. ആകയാല് അവരെ നശിപ്പിക്കുമെന്നു അവന് അരുളിച്ചെയ്തു; അവന്റെ വൃതനായ മോശെ കോപത്തെ ശമിപ്പിപ്പാന് അവന്റെ സന്നിധിയില് പിളര്പ്പില് നിന്നില്ലെങ്കില് അവന് അവരെ നശിപ്പിച്ചുകളയുമായിരുന്നു.

23. So He said that He would destroy them. But Moses, His chosen one, stood in the way to keep His anger from destroying them.

24. അവര് മനോഹരദേശത്തെ നിരസിച്ചു; അവന്റെ വചനത്തെ വിശ്വസിച്ചതുമില്ല.

24. Then they hated the good land. They did not believe in His Word.

25. അവര് തങ്ങളുടെ കൂടാരങ്ങളില്വെച്ചു പിറുപിറുത്തു; യഹോവയുടെ വചനം കേള്ക്കാതെയിരുന്നു.
1 കൊരിന്ത്യർ 10:10

25. But they complained in their tents. They did not listen to the voice of the Lord.

26. അതുകൊണ്ടു അവന് മരുഭൂമിയില് അവരെ വീഴിക്കുമെന്നും അവരുടെ സന്തതിയെ ജാതികളുടെ ഇടയില് നശിപ്പിക്കുമെന്നും

26. So He swore to them that He would let them die in the desert.

27. അവരെ ദേശങ്ങളില് ചിതറിച്ചുകളയുമെന്നും അവര്ക്കും വിരോധമായി തന്റെ കൈ ഉയര്ത്തി സത്യംചെയ്തു.

27. And He would spread out their children among the nations and divide them over all the earth.

28. അനന്തരം അവര് ബാല്പെയോരിനോടു ചേര്ന്നു; പ്രേതങ്ങള്ക്കുള്ള ബലികളെ തിന്നു.

28. They joined themselves to Baal of Peor and ate gifts given to the dead.

29. ഇങ്ങനെ അവര് തങ്ങളുടെ ക്രിയകളാല് അവനെ കോപിപ്പിച്ചു; പെട്ടെന്നു ഒരു ബാധ അവര്ക്കും തട്ടി.

29. They made the Lord angry by their actions and a sickness broke out among them.

30. അപ്പോള് ഫീനെഹാസ് എഴുന്നേറ്റു ശിക്ഷ നടത്തി; ബാധ നിര്ത്തലാകയും ചെയ്തു.

30. Then Phinehas stood up and came between them, and the sickness was stopped.

31. അതു എന്നേക്കും തലമുറതലമുറയായി അവന്നു നീതിയായിഎണ്ണിയിരിക്കുന്നു.

31. And this made him right with God to all people forever.

32. മെരീബാവെള്ളത്തിങ്കലും അവര് അവനെ കോപിപ്പിച്ചു; അവരുടെനിമിത്തം മോശെക്കും ദോഷം ഭവിച്ചു.

32. They also made the Lord angry at the waters of Meribah. And trouble came to Moses because of them.

33. അവര് അവന്റെ മനസ്സിനെ കോപിപ്പിച്ചതുകൊണ്ടു അവന് അധരങ്ങളാല് അവിവേകം സംസാരിച്ചുപോയി.

33. He spoke from his lips without thinking because they went against the Spirit of God.

34. യഹോവ തങ്ങളോടു നശിപ്പിപ്പാന് കല്പിച്ചതുപോലെ അവര് ജാതികളെ നശിപ്പിച്ചില്ല.

34. They did not destroy the people as the Lord told them to do.

35. അവര് ജാതികളോടു ഇടകലര്ന്നു അവരുടെ പ്രവൃത്തികളെ പഠിച്ചു.

35. But they mixed with the nations and learned their ways.

36. അവരുടെ വിഗ്രഹങ്ങളെയും സേവിച്ചു; അവ അവര്ക്കൊരു കണിയായി തീര്ന്നു.

36. They served their gods, which became a trap to them.

37. തങ്ങളുടെ പുത്രന്മാരെയും പുത്രിമാരെയും അവര് ഭൂതങ്ങള്ക്കു ബലികഴിച്ചു.
1 കൊരിന്ത്യർ 10:20

37. They even gave their sons and daughters as gifts on an altar to the demons.

38. അവര് കുറ്റമില്ലാത്ത രക്തം, പുത്രീപുത്രന്മാരുടെ രക്തം തന്നേ ചൊരിഞ്ഞു; അവരെ അവര് കനാന്യവിഗ്രഹങ്ങള്ക്കു ബലികഴിച്ചു, ദേശം രക്തപാതകംകൊണ്ടു അശുദ്ധമായ്തീര്ന്നു.

38. They poured out the blood of those who were not guilty, the blood of their sons and daughters, whom they gave on an altar to the gods of Canaan. And the land was poisoned with blood.

39. ഇങ്ങനെ അവര് തങ്ങളുടെ ക്രിയകളാല് മലിനപ്പെട്ടു, തങ്ങളുടെ കര്മ്മങ്ങളാല് പരസംഗം ചെയ്തു.

39. They made themselves unclean by what they did. They were not true to God in what they did.

40. അതുകൊണ്ടു യഹോവയുടെ കോപം തന്റെ ജനത്തിന്റെ നേരെ ജ്വലിച്ചു; അവന് തന്റെ അവകാശത്തെ വെറുത്തു.

40. So the Lord was angry with His people. He hated His people.

41. അവന് അവരെ ജാതികളുടെ കയ്യില് ഏല്പിച്ചു; അവരെ പകെച്ചവര് അവരെ ഭരിച്ചു.

41. So He handed them over to the nations. And those who hated them ruled over them.

42. അവരുടെ ശത്രുക്കള് അവരെ ഞെരുക്കി; അവര് അവര്ക്കും കീഴടങ്ങേണ്ടിവന്നു.

42. Those who hated them held a strong power over them. And they were made to obey them.

43. പലപ്പോഴും അവന് അവരെ വിടുവിച്ചു; എങ്കിലും അവര് തങ്ങളുടെ ആലോചനയാല് അവനോടു മത്സരിച്ചു; തങ്ങളുടെ അകൃത്യംനിമിത്തം അധോഗതിപ്രാപിച്ചു.

43. God set them free many times. But they always turned against Him and went deeper into sin.

44. എന്നാല് അവരുടെ നിലവിളി കേട്ടപ്പോള് അവന് അവരുടെ കഷ്ടതയെ കടാക്ഷിച്ചു.

44. But He looked upon their trouble when He heard their cry.

45. അവന് അവര്ക്കായി തന്റെ നിയമത്തെ ഔര്ത്തു; തന്റെ മഹാദയപ്രകാരം അനുതപിച്ചു.
ലൂക്കോസ് 1:72

45. He remembered His agreement because of them, and took pity on them by the greatness of His loving-kindness.

46. അവരെ ബദ്ധരാക്കി കൊണ്ടുപോയവര്ക്കെല്ലാം അവരോടു കനിവു തോന്നുമാറാക്കി.
ലൂക്കോസ് 1:72

46. Those who held them also saw how God took pity on them.

47. ഞങ്ങളുടെ ദൈവമായ യഹോവേ, ഞങ്ങളെ രക്ഷിക്കേണമേ; നിന്റെ വിശുദ്ധനാമത്തിന്നു സ്തോത്രം ചെയ്വാനും നിന്റെ സ്തുതിയില് പ്രശംസിപ്പാനും ജാതികളുടെ ഇടയില്നിന്നു ഞങ്ങളെ ശേഖരിക്കേണമേ.

47. O Lord our God, save us! Gather us from among the nations. And we will give thanks to Your holy name and find honor in Your praise.

48. യിസ്രായേലിന്റെ ദൈവമായ യഹോവ എന്നും എന്നേക്കും വാഴ്ത്തപ്പെടുമാറാകട്ടെ; ജനമെല്ലാം ആമേന് എന്നു പറയട്ടെ. യഹോവയെ സ്തുതിപ്പിന് .
ലൂക്കോസ് 1:68

48. Honor and thanks be to the Lord, the God of Israel, forever and ever. Let all the people say, 'Let it be so!' Praise the Lord!